Παράθεση από: "FATTA MORGANA", πηδαω πανω απο τον κορμο, αγνοω το αρκουδακι και προχωρω, ειναι δυο κουπες λευκες πορσελανινες χοντρες καφενειου ,λιγο σπασμενες ομοιες, ειναι ενα ρυακι πολυ καθαρο νερο διαυγες, τους πλησιαζω , τους μιλαω και τους ρωτω πωσ θα βγω απο το δασος, ειναι πολυ ομορφο το χωριο, λουσμενο στο φως, με πολυχρωμα κτιρια, πυκνοκατοικημενο, αμφιθεατρικο, ξεχωριζει η εκκλησια στην πλατεια, συνανταω πολυ κοσμο, μιλαω σε ολους, νομιζω οτι ειναι χαρουμενοι, ειμαι κι εγω, ο κηπος μου εχει πολλα χρωματα, λουλουδια, οχι δενδρα, λιγα πρασινα φυτα, μια φυσικη πηγουλα νερου , γενικα επικρατει υγρασια εκει, τα δωματια ειναι μεγαλα, πολυ ψηλοταβανα, με πολυ φως και τεραστια μπαλκονια, ειναι στο φυσικο χρωμα του πηλου, κι εχει μεσα ενα πρασινο φυτο με κοκκινα λουλουδια, βαζω μια σκαλα και ανεβαινω να ριξω μια ματια τι γινεται απο πισω, αν δεν τα καταφερω με τη σκαλα εγκαταλειπω την προσπαθειαΠαράθεση από: "FATTA MORGANA"πυκνο δασος, σχετικα ψηλα δενδρα, ανοιξη, πολλα καθαρα μονοπατια, ανετα ρουχα, κινουμαι σε αντιθετη κατευθυνση απο την αρκουδα