Πατέρα μου αγρότη
πόσο καλά τα ήξερες όλα.

Ν' ανασταίνεις παιδιά
να φυτεύεις να σπέρνεις
να ποτίζεις τη γή
να μιλάς με τ' αρνιά και τα δέντρα
να ακούς την ανάσα του χόρτου
να γυρνάς φορτωμένος τα βράδυα στο σπίτι
να σκορπάς τη χαρά και το γέλιο.

Δεν έγραψες στίχους εσύ.
Και ποτέ μου δεν θ' άλλαζα εγώ
με τ' αλέτρι την πέννα.

Μ' απ' τους δυό μας πατέρα
ποιητής μόνο εσύ 'σαι.!

------
Ηλ. Σιμόπουλος