Ειδήσεις:

1η δοκιμή με αναβάθμιση ...

Main Menu
Menu

Show posts

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.

Show posts Menu

Μηνύματα - Elizabeth

#1
Cafe /
Μαΐου 30, 2008, 03:21:32 ΜΜ
ouppss dinete kai tiropites ematha?? poli kalo auto thelo kai egooooooo
enia i am aa sex bomb o kostas to eipe euxaristo kostaaaaaaaaaaaaaaaaa
blackvelvet ti eimai na allzo morfes? pokemon??? aaaaaaaaaaax de me pianeissss..... polles tainies blepes vre kopela mou
kleisto to rimadi to koutiiii kleistooo  :pig:  :pig:  :pig:  :pig:
#2
Cafe /
Μαΐου 29, 2008, 02:06:59 ΜΜ
Kosta ama itan mono ta ''ZWNON'' tote kala tha itan. Einai perissoteroi oreeeeeeeeeeeee!!!!!!!!Isos na klevoun tin parastasi oi sigekrimenoi omos  :wc: :24:
#3
Cafe /
Μαΐου 29, 2008, 12:17:16 ΜΜ
sad boy :?  :?  :(
#4
Cafe / To kserete oti kapoioi
Μαΐου 29, 2008, 11:58:07 ΠΜ
to kserete oti kapoioi de mporoun xoris ton a33????? pane feygoun erxontai alla panta girnane edo............. to kserete e?????
#5
Ο κύκλος των χαμένων ποιητών /
Απριλίου 06, 2008, 01:39:51 ΠΜ
Ένα παιδί μετράει τα άστρα. Τα άστρα της ρουτίνας του.Τις τιμωρίες,τα πατίνια,τα κοριτσίστικα χείλη που έλαμπαν απ'τις μαρμελάδες...Τη γιαγιά...
Αυτή η γιαγιά που ήταν ήρωας.Αυτή η γιαγιά που περπάταγε με το κεφάλι ψηλά,που ήταν πάντα πρόθυμη να κουβεντιάσει,που μαγείρευε τα κρύα βράδια του χειμώνα,με περισσότερο μεράκι, για τον μικρό εγγονό.Η γιαγιά που είχε τον ρόλο μητέρας.Πόσο αξέχαστες θα μου μείνουν οι στιγμές με τη γιαγιά.Τις ώρες που το πατίνι σταματάει να κατηφορίζει και θέλει σπρώξιμο... τις ώρες που το μάτι σταματά να δακρύζει και θέλει δυνατό φως... τις ώρες που το χαμόγελο εξαφανίζεται και πέφτει σκοτάδι ατελείωτο. Αυτή η γιαγιά που στα δύσκολα έσπρωχνε το πατίνι,έβρεχε με ζεστό χαμομήλι τον κουρασμένο οφθαλμό,έφερνε το χαμόγελο στα χείλη του μικρού αγαπημένου της εγγονού.Αυτή ήταν η γιαγιά μου. Το παρελθόν μου και το μέλλον μου.
Μια μέρα ο πιο αυστηρός δάσκαλος ζήτησε να τη δει στο σχολείο μετά το μάθημα γιατί ο εγγονός είχε σκίσει έναν φιόγκο μιας συμμαθήτριας και η μικρή παραπονέθηκε.Η γιαγιά μόλις μπήκε στην αίθουσα,έλαμψαν τα δακρυσμένα μάτια της...κορυφώθηκε η αγωνία της και η τρομάρα της.Ύστερα μόλις άρχισε να φωνάζει ο δάσκαλος,η γιαγιά πάγωσε.
-''Ο εγγονός σας πάλι μας δημιούργησε πρόβλημα.Κάτι πρέπει να κάνετε επειγόντως!!!''
Η γιαγιά του απάντησε
-'' Εσείς πρέπει να κάνετε κάτι επειγόντως.Εγώ έχω τον καλύτερο εγγονό.Το καλύτερο παιδί.Το πιο καλοσυνάτο αγοράκι της περιοχής.Δικό σας το πρόβλημα,δικά σας και τα έξοδα.''
Και πριν κοπανήσει τη πόρτα να φύγει,του πέταξε πάνω στο γραφείο μερικές καραμέλες με γεύση μέντα. Ακόμα μυρίζω μέντα και μου ρχεται στο μυαλό η γιαγιά.Η γιαγιά που με τόσο κόπο με μεγάλωσε,μου έμαθε αρχές,μου έδειξε τι πάει να πει ζωή.
 Όταν γύρισα στη τάξη ο δάσκαλος με κρυφοκοίταζε με περίεργο βλέμμα..και όταν τον κοίταζα σα να απέφευγε να με κοιτάξει στα μάτια.
Εκείνη η ημέρα ήταν η τελευταία,που μου έκανε παρατήρηση.Η γιαγιά του είχε βάλει τα γυαλιά και είχε αποδειχθεί για άλλη μια φορά το μεγαλείο της.Βέβαια εγώ ποτέ δε σταμάτησα να ξεριζώνω τους φιόγκους των κοριτσιών αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.