http://adespotathriasio.blogspot.com/2008/11/blog-post_19.html

Γειά σας και πάλι...
Είμαι η Δαφνούλα και από ό,τι λέει η νονά μου, η Χριστίνα, ΕΧΩ ΑΣΤΡΟ.


Οταν ήμουν πολύ μικρή κάποιος κύριος με άφησε στο χώρο του Θριασιου Νοσοκομείου.
Εκεί ευτυχώς -επειδή ήμουν πολύ παιχνιδιάρια & γλυκούλα- έγινα αμέσως πάρα πολύ καλή φίλη με όλα τα σκυλάκια της περιοχής. Παίζαμε, γελάγαμε, τρέχαμε, τους δάγκωνα συνεχώς τα ποδαράκια (γιατί ήταν μεγάλα σκυλιά & πιο μεγάλα απο μένα). Πάντως με προστατεύανε και με προσέχανε πολύ οι μεγαλοσωμοι φίλοι μου.


Ο καιρός πέρασα και έκανα την πρώτη μου έξοδο. Βγήκα σε κάτι δρόμους που περνάγαν αυτ0κίνητα με τεράστιες ρόδες. Πολλές φορές κόντεψα να σκοτωθώ μέχρι που με είδε η νονά και οι φίλοι της και τρέξανε σα τρελοί, με πιάσανε & άρχισαν τις κουβέντες του τι θα απογίνω. Και μίλαγαν, και μίλαγαν, και φύσαγαν και ξεφύσαγαν.


Τότε εμφανίστηκε η πρώτη χαζομαμά μου, η Κατερινούλα. Με παίρνει σπίτι της αμέσως...
Και αρχίσαμε: πλύσιμο, βούρτσισμα, τάισμα
-ξανά πλύσιμο, -ξανά βούρτσισμα
-παιχνίδια, τρεχαλητά με τους δύο φίλους της (τους χνουδωτούς)
-εκπαίδευση συνεχή (έμαθα να περπατάω με λουράκι που μέχρι τότε ΔΕΝ ΤΟ
ΑΝΤΕΧΑ)
Αλλά το καλύτερο μου ήταν ο ύπνος: χουζούρι σε κουβερτούλες (και πολλές φορές πάνω στο κρεβάτι)...Η καλύτερη χαζομαμά του κόσμου που την αγαπάωωωω τρελλάαααα!


Επρεπε να φύγει όμως μακριά σε ταξίδι & έτσι πήγα στη δεύτερη χαζομαμά μου, τη Νιόβη...
Αλλά δε δυσκολεύτηκα καθόλου. Και αυτή την αγάπησα πολύ πολύ....
Και αρχίσαμε: παιχνίδια, τρεχαλητά, ψώνια, βόλτες, χουζούρια τρελά και πάλι
Και μετά απο πολλά χάδια και χουζούρια, τελικά βρήκα το μόνιμο σπιτάκι μου και το τελικό μου μπαμπά , το Γιώργο...Βλεπετε είμαι κορίτσι και μάλιστα πλέον μια δεσποινιδούλα πανέμορφη και του έκλεψα τη καρδιά... Τον ξετρέλανα απο τη πρώτη ματιά και τώρα θα ειμαστε αχώριστοι....


Σας ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ όλους: γιατί με αγαπήσατε, με προστατέψατε, με φροντίσατε & μου χαρίσατε μια αγκαλιά μεγάλη!!!


ΜΗ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΟΜΩΣ!
Είναι ακόμα εκεί έξω και πεινάνε, και πονάνε!
Δεν χρειάζεται να τους πάρετε όλους στα σπίτια σας.
Τουλάχιστον ένα πιατάκι φαγητό, ένα βλέμμα, ένα χάδι.
Και όλα τα άλλα θα βρουν το δρόμο τους!
Τουλάχιστον μη τους χτυπάτε, μην τους πατάτε, μη τους ταιζετε φόλες.
Πονάνε, πονάνε πολύ!


Φιλάκια και καλύ τύχη σε όλους τους φίλους μου, τετράποδούς και δίποδους!!!

Με λένε ΜΙΜΗ. Γεννήθηκα και έζησα τους πρώτους μήνες της ζωής μου σε ένα μεγάλο «νοσοκομείο» (αν και δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό).

Ο χώρος που ζούσα μαζί με τη μαμά , τον μπαμπά και τα 4 αδελφάκια μου ήταν περιφραγμένος με ψηλά σύρματα & δεν μπορούσαμε να πάμε πουθενά (εγώ είμαι στη φωτογραφία!!). Βέβαια αυτό καλό ήταν –λένε κάποιοι- γιατί έγινα πολύ ωραίο αγόρι: με γαλάζια μάτια, αφράτη γούνα άσπρη. Εκεί κάποιοι μας τάιζαν και μας πρόσεχαν πολύ. Κάποιοι άλλοι μας τρόμαζαν με φωνές & υστερίες και μας έδιωχναν αλλά …που να πάμε? Αφού έχει σύρματα εδώ!

Κάποιοι άλλοι ένα βράδυ και μας απείλησαν με θανατικό…με «φόλες»…Αυτό προκάλεσε πανικό σε κάτι καλά παιδιά που ήρθαν από όλα τα μέρη του κόσμου, μας καλόπιασαν με λιχουδιές και μας πήραν μαζί τους…

Μας πήγαν σε κάτι ωραία κορίτσια . Ενας γέρος ανθρακί γάτος με μεγάλο κεφάλι μας είπε: «Ηρθατε στο κτηνίατρο. Θα σας κάνει καλά…Μη φοβάστε». Και γίναμε καλά!

Μετά πήγαμε σε ένα μεγάλο & ωραίο σπίτι. Η μαμά εθελόντρια μας φρόντισε, μας έστρωσε κουβερτούλες, μας έδωσε μεζεδάκια, μας άφηνε να κοιμηθούμε με τις ώρες, μας μίλαγε τρυφερά…

Όμως δεν θα μέναμε εκεί για πάντα. Ειμαστε γατάκια του κόσμου. Θέλουμε το δέντρο να σκαρφαλώσουμε, το χώμα να σκάψουμε. Θέλουμε γατοπαρέες. Θέλουμε τσάρκες & αλητείες. Θέλουμε τρεχαλητά. Θέλουμε κορμούς να ξύσουμε τα νύχια μας!

Όταν άφησαν τη μαμά, την αδελφή & τον αδελφό μου στο κήπο αυτοί εξαφανίστηκαν. ΕΓΩ ΕΜΕΙΝΑ.«Τώρα θα έχω και φαγάκι & την ελευθερία μου…Αρχοντας θα είμαι»…Ομως χωρίς την οικογένεια μου ένιωσα μόνος. Δεν το έβαλα κάτω…Βγήκα παγανιά στο πάρκο και στους διπλανούς κήπους…ΕΒΑΛΑ ΚΑΤΙ ΦΩΝΕΣ, ΜΑ ΚΑΤΙ ΦΩΝΕΣ. «Πού πήγατε? Είστε χαζοί? Εδώ μας ταίζουν, μας αγαπάνε & το κυριότερο έχουμε και τις ανέσεις μας..Καλά βρε μάνα? Και εσύ μυαλό δεν έχεις? Που τρέχεις?Γυρίστε πίσω!»

Ετσι ξαναμαζεύτηκε όλη η οικογένεια..

Μόνο που ο ΜΙΜΗΣ δεν ακουσε τις συμβουλές του & απομακρύνθηκε. Όχι πολύ. Ένα-δύο κήπους πιο κάτω πήγε…Χάθηκε ακριβώς 35 ώρες…Και όταν γύρισε από αφράτος, χαρωπός τύπος όλο ζωή και φωνή ήταν ένα γατάκι σχεδόν άψυχο. Ένα κορμάκι βαρύ. Ένα κορμάκι ταλαιπωρημένο…ΟΧΙ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ή ΑΣΘΕΝΕΙΑ… ΦΟΛΑ να υποθέσουμε??? ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ??? Σε δρόμους που κυκλοφορούν ζώα, άνθρωποι, παιδιά? Σε δρόμους που ζουν πολιτισμένοι άνθρωποι!!!???

Ο ΜΙΜΗΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ
Πέθανε μέσα σε αφόρητους πόνους , με τα τεράστια γαλάζια μάτια του να παρακαλάει να τον βοηθήσουμε . Πέθανε αργά & βασανιστικά.
Πέθανε χωρίς λόγο & χωρίς καμία αιτία.

Ο Μίμης έγινε το εξιλαστήριο θύμα αυτής της κοινωνίας που επιλέγει μεθόδους αρρωστημένης εξόντωσης των αδέσποτών μας.
Ο Μίμης έγινε το αντικείμενο της αρρωστημένης φαντασίας των αρρωστημένων συμπολιτών μας που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους κομμάτι της φύσης.

Και εγώ ο εθελοντής παλεύω για ένα ζωάκι λες και βοηθώντας το θα αλλάξει ο κόσμος!
Εγώ ο εθελοντής, αφήνω την οικογένειά μου μέσα στη μέση του δρόμου να πάρει ταξί για το σπίτι, για να φορτώσω στο αυτοκίνητό μου ένα γίγαντα σκύλο που βρήκα χτυπημένο.
Εγώ ο εθελοντής, δίνω το μισό μου μισθό σε τροφές & φάρμακα για να ανακουφίσω τα πονεμένα ζώα!
Εγώ ο εθελοντής, ακούω όλο το κόσμο να μου λέει "ασε πια τα κοπρόσκυλα & πάμε για καφέ".
Εγώ ο εθελοντής, γίνομαι δυσάρεστος & γραφικός στους γείτονες όταν μοιράζω φυλλάδια για τις φόλες κοιτάζοντας τους στα μάτια για να δω ποιός τις πέταξε.http://adespotathriasio.blogspot.com
Εγώ ο εθελοντής, κλαίω κάθε φορά που ένας ΜΙΜΗΣ πεθαίνει.
Οχι γιατί δεν είμαι εξοικειωμένη με το κύκλο της ζωής ΖΩΗ-ΘΑΝΑΤΟΣ-ΖΩΗ.
Αλλά γιατί είμαι μέρος μιας αρρωστημένης κοινωνίας & για αυτό ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ!

http://adespotathriasio.blogspot.com

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2008

ΘΕΜΑ: ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΙΝΗΣΗΣ  ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΤΟ ΘΡΙΑΣΙΟ &
«ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ» ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ στις 22/10/2008


ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ
Με την πείρα και την αγάπη του κτηνιάτρου κου Κτενά έχουμε καταφέρει όλα τα ακόλουθα:
•   Κτηνιατρικό έλεγχο όλων των ζώων.
•   Εμβολιασμό & στειρώσεις των σκυλιών ( συνεχίζονται). ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΜΕΤΑ την επίσκεψη στο κτηνίατρο επιστρέφουν στο φυσικό τους χώρο μέχρι να υιοθετηθούν!
•   Ειδική αγωγή έχουν λάβει : ο ΜΗΤΣΟΣ, η ΣΑΚΙΡΑ, η ΦΡΙΝΤΑ, ο ΆΡΗΣ λόγω προβλημάτων υγείας που ευτυχώς φαίνεται να τα ξεπερνούν.

ΓΑΤΟΥΛΕΣ
Εντοπίσαμε σε ένα περιφραγμένο χώρο γατούλες (7-10) οι οποίες πρέπει επειγόντως να απομακρυνθούν!!! Χθες , κατά τη διάρκεια της «εκστρατείας» μας στο ΘΡΙΑΣΙΟ, καταφέραμε να πιάσουμε τέσσερις που μεταφέρθηκαν άμεσα στο ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ για κτηνιατρικό έλεγχο, εμβολιασμούς, στειρώσεις.
Οι γατούλες θα πρέπει να φιλοξενηθούν για λίγο καιρό & μετά θα επιστρέψουν στο φυσικό τους περιβάλλον. Για αυτό ψάχνουμε για οικογένειες που θα τις αγαπήσουν & θα τους δώσουν σπίτι για να μην αναγκαστούν να γυρίσουν στο δρόμο!

ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
•   Προσωρινά φιλοξενείται η μικρή ΔΑΦΝΟΥΛΑ για να αποφύγει κινδύνους που παραμονεύουν στην περιοχή.
•   Φιλοξενούνται επίσης : η ΣΑΚΙΡΑ & η ΦΡΙΝΤΑ που λαμβάνουν θεραπευτική αγωγή.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
1)Ψάχνουμε για ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ για τη ΣΑΚΙΡΑ καθώς η εθελόντρια που την φιλοξενεί δεν μπορεί να την κρατήσει λόγω προβλημάτων με την πολυκατοικία της!
2)Επίσης ψάχνουμε για φιλοξενία για ακόμα μια σκυλίτσα  που χειρουργήθηκε αποκλειστικά με έξοδα εθελοντή (συντριπτικά κατάγματα λόγω αυτοκινητιστικού). Δεν μπορεί να μείνει στο κτηνίατρο & χρειάζεται φιλοξενία ώστε να ολοκληρωθεί η αποθεραπεία της (περίπου 20 μέρες)!

ΠΑΡΟΧΕΣ
•   Καθημερινή παροχή τροφής & νερού.
•   Αμπούλες & κολάρα σε όλα τα σκυλιά.

ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ
•   Τα δύο κουτάβια μας , ο Δημήτρης & ο Μιχάλης, ήδη απολαμβάνουν τα χάδια και τη λατρεία της νέας τους οικογένειας.
•   Επίσης μια γατούλα, η Λιντα, έχει βρει και αυτή σπίτι & γουργουρίζει όλο χαρά!

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΑΣ!
Στεναχωριόμαστε γιατί δυστυχώς το τηλέφωνο δεν χτυπάει για τα μεγάλα σκυλιά μας…. Εμείς τα έχουμε ζήσει τα ζώα, τα έχουμε προστατέψει, τα έχουμε λατρέψει. Είναι απίστευτα αγαπησιάρικα, έξυπνα, τρυφερά, προστατευτικά, υπάκουα. Ιδιότητες που αποκτούν «οι αλήτες» των δρόμων που μπορεί να έχουν ζήσει στα «πεζοδρόμια» αλλά οι εμπειρίες τους (κακές ως επί το πλείστον) τους γεμίζουν με  συναισθήματα, αγάπη & ευγνωμοσύνη.

ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΤΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΣΚΥΛΙ. Είναι πανεύκολο να γίνουν πιστοί & αγαπημένοι σας φίλοι!


ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ

•   Τη SAPT HELLAS , Δράση για τα Αδέσποτα – Σκύλοι Θεραπείας Ελλάδος και η κα ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ, Υπεύθυνη προγραμμάτων, Εκπαίδευσης & Υιοθεσίας καθώς και τον κο ΧΡΗΣΤΟ ΚΤΕΝΑ , αποκλειστικό της κτηνίατρο για την απίστευτη τους βοήθεια στα σκυλάκια μας!
•   Το adespotologio.blogspot.com & το ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΑΤΑΣ  για την απίστευτη βοήθειά τους στα γατουλίνια μας!
•   www.adespotologio.blogspot.com, www.adespotologio.wordpress.gr, www.adespoto.gr , http://strayshelp.blogspot.com/ , www.mycat.gr/forum και πολλούς άλλους που συστηματικά προωθούν τα νέα μας αλλά και τις αγγελίες των αδέσποτών μας κάνοντας γνωστό τόσο το πρόβλημα όσο και την προσπάθειά μας σε ευρεία κλίμακα! Aλλά και όλους τους πολίτες, bloggers, ΜΜΕ κλπ!

•   Κυρίως όμως ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ που αντιπροσωπεύουμε τόσο την ευαισθητοποιημένη ελληνική κοινωνία όσο και φιλοζωικά σωματεία που ξεκίνησαν την όλη προσπάθεια και δίνουν λύση στο πρόβλημα είτε με προσωρινές φιλοξενίες, είτε με τις μεταφορές, είτε με το τάϊσμα των ζώων, είτε προσφέροντας τροφές, κολάρα, αμπούλες  που ήταν οι άμεσες ανάγκες των αδέσποτων. Χωρίς τους εθελοντές αυτούς τίποτα δεν θα ήταν εφικτό. Τα αδέσποτα ευχαριστούν τους πάντες: Σάκη,Χριστίνα, Νίκο, Δαφνούλα, Λίνα, Λυδία, Βιβή, Κατερίνα, Κατερίνα, Αλεξάνδρα, Άννα, Έλενα…

ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΟΥ ΘΡΙΑΣΙΟΥ!
Γιατί τίποτα δεν συγκρίνεται με την αγάπη & την ευγνωμοσύνη ενός αδέσποτου!

Επικοινωνία για οργάνωση της προσπάθειας: Xριστίνα Λόη,
6944860451, saveileia2@yahoo.gr, http://adespotathriasio.blogspot.com