Φίλε μου...για να ξέρεις...και να μην προλέγεις έχοντας άγνοια σε ποιον απευθύνεσαι,σε ενημερώνω πως κι εγώ ανήκω στην τάξη των εργαζομένων που δεν έχουν ακριβά σπίτια,αυτοκίνητα,ταχύπλοα ή εξοχικά...Είμαι μια αστή με το σπίτι μου (δόξα των Θεω!) και ζω αξιοπρεπώς!Δεν έχω πιστωτικές κι ούτε προτίθεμαι να βγάλω στο μέλλον γιατί συνειδητά γνωρίζω σε τι λούκι προσπαθούν να σε βάλουν οι τράπεζες!!!Σαφώς και θεωρώ ηλίθιους όλους εκείνους που,ενώ δεν έχουν τα φόντα για να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις μιας πιστωτικής,μπαίνουν εντούτοις στη διαδικασία να αποκτήσουν μία,νομίζοντας ασφαλμένα (ή πολλές φορές κυριευμένοι από το συναίσθημα του νεοπλουτισμού που τους καταλαμβάνει!) πως έτσι θα φαίνονται πιο high,πως έτσι θα χαρακτηρίζονται in&trendy,αδιαφορώντας για το επερχόμενο κόστος,υλικό και ψυχικό,που δε θα αργήσει ανά περίπτωση να φανεί...(εφόσον δε θα είναι σε θέση να πληρώσουν τις δόσεις!)....
Όλους λοιπόν αυτούς δεν τους λυπάμαι γιατί οι ίδιοι "έβαλαν τα χέρια τους κι έβγαλαν τα μάτια τους"!!!!
Λυπάμαι όμως όλους τους μεροκαματιάρηδες,τους ανθρώπους του πραγματικού μόχθου της ζωής και γι' αυτό μίλησα για έναν μαζικό ξεσηκωμό...Δεν ξέρω ακόμη πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και αν θα είχε νόημα μια τέτοια κίνηση...αλλά,με όσα βλέπω,δεν πιστεύω πλέον πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με μέσες λύσεις ή με "ήσυχες" διαμαρτυρίες και διαπραγματεύσεις...Κοντεύουμε στην κόψη του ξυραφιού και θεωρώ πως πρέπει να γίνει κάτι δραστικό για να πούμε ή να πιστέψουμε πως κάτι μπορεί και να αλλάξει...Όλα βέβαια είναι υπό συζήτηση και όλες οι προτάσεις καλοδεχούμενες...Ας βρούμε λοιπόν έναν τρόπο να κάνουμε κάτι!Αυτή η απραξία έχει αρχίσει και μου τη δίνει!!!Σε μια δημόσια συζήτηση,με τη βοήθεια της τεχνολογίας,ας προσπαθήσουμε να βρούμε τον τρόπο...Άλλωστε,όλα τα πράγματα θέλουν τον τρόπο τους...Δε θέλουν κόπο....
Όλους λοιπόν αυτούς δεν τους λυπάμαι γιατί οι ίδιοι "έβαλαν τα χέρια τους κι έβγαλαν τα μάτια τους"!!!!
Λυπάμαι όμως όλους τους μεροκαματιάρηδες,τους ανθρώπους του πραγματικού μόχθου της ζωής και γι' αυτό μίλησα για έναν μαζικό ξεσηκωμό...Δεν ξέρω ακόμη πώς θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο και αν θα είχε νόημα μια τέτοια κίνηση...αλλά,με όσα βλέπω,δεν πιστεύω πλέον πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν με μέσες λύσεις ή με "ήσυχες" διαμαρτυρίες και διαπραγματεύσεις...Κοντεύουμε στην κόψη του ξυραφιού και θεωρώ πως πρέπει να γίνει κάτι δραστικό για να πούμε ή να πιστέψουμε πως κάτι μπορεί και να αλλάξει...Όλα βέβαια είναι υπό συζήτηση και όλες οι προτάσεις καλοδεχούμενες...Ας βρούμε λοιπόν έναν τρόπο να κάνουμε κάτι!Αυτή η απραξία έχει αρχίσει και μου τη δίνει!!!Σε μια δημόσια συζήτηση,με τη βοήθεια της τεχνολογίας,ας προσπαθήσουμε να βρούμε τον τρόπο...Άλλωστε,όλα τα πράγματα θέλουν τον τρόπο τους...Δε θέλουν κόπο....