Παράθεση από: "Sotis"εμενα  ζωη  θα  με  παρεις.....μαζι  σου... :lol:  :lol:  :wink:  :wink:

..μα βέβαια...να θυμηθώ να σε πετάξω από εκείνη τη δεξιά στροφή λίγο πριν φτάσουμε.... :mrgreen:

Παράθεση από: "bousoulitsas"Ax λιλουκα μου και εγω θελω να ερθωωωωωωωωωω. Αλλα δεν ξερω ειναι πολυ μακρια αν μπορεσω να ερθω με κανεναν θα προσπαθησωωωω.

Απ[size=18]ί[/size]στολε τί βλέπω;;;;
Φοβάσαι να έρθεις μαζί μου και με αποφεύγειςςςςςς;  :evil:

Ροζ...είναι το χρώμα των ονείρων μου.. :oops:


 :arrow: Κανελλομπορντοροδοκόκκινο

 :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:

Παράθεση από: "PoiSoN_GiRL"ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΗΝ ΔΙΠΡΟΣΩΠΙΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..  
ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΛΕΝΕ
ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΡΥΒΟΥΝ ..
ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΗΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΚΙΑ ..
ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΣΤΗΜΕΝΟ , ΤΟ ΠΡΟΣΠΟΙΗΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟΠΡΟΕΡΑΙΤΟ ..

Μα για το ίδιο πρόσωπο μιλάμε;  :shock:
Γκκκκκρρρρρρρρρρ...δεν τον γουστάρω έτσι λέμε!  :evil:  :evil:  :evil:

Οπότε άκυρο από Αθήνα...  :?

7...αλλά ημέρα Σάββατο;

Καλησπέρα Ανδρέα!  
Βασικά να ξεκαθαρίσω τα εξής: δεν είμαι παιδί της τεχνολογίας και σε καμία περιπτωση δεν μπορώ να δηλώσω καλή γνώστης  του κόσμου των pc's!  :oops:
Ωστόσο, επειδή είμαι ανήσυχο πνεύμα, από μικρή απαίτησα να μου αγοράσουν pc γιατί πίστευα πως καθετί που μαθαίνω μπορεί να μου φανεί χρήσιμο! Αργότερα, λόγω δουλειάς, αναγκάστηκα να δουλέψω μπροστά από μία οθόνη πάνω από 10 ώρες ημερησίως.  :shock:
Έχω σχετικά μικρή πείρα στα chat και δεν είμαι φανατική των forum..δηλαδή αν δεν αισθάνομαι πως θέλω να γράψω κάτι που έχει σημασία, δεν το γράφω! Η διαδικτυακή κουβεντούλα μπήκε στην καθημερινότητα μου καθαρά λόγω βαρεμάρας -ξέρεις, σε εκείνες τις μεσημεριανές ώρες στο γραφείο που φαντασιώνεσαι τον εκτυπωτή για μαξιλάρι! Είχα την τύχη -και την ατυχία κάποιες φορές- να συνομιλήσω με πολλά άτομα..τόσο διαφορετικά και τόσο ίδια κάποιες στιγμές. Με λίγα απο αυτά συνέχισα να συνομιλώ..με πολύ ελάχιστα μοιράστηκα πολύ προσωπικά μου θέματα..και αυτό συνέβη μετά από αρκετά καφεδάκια και εξόδους στις οποίες είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω καλύτερα!
Δεν θα προσπαθήσω να ωραιοποιήσω καμία κατάσταση..όλοι καταλαβαίνουμε πως έχει δημιουργηθεί κοινωνικό πρόβλημα!
Είναι όμως επιπόλαιο και άδικο να κατηγοριοποιείς όλους τους χρήστες!
Τί σε κάνει να πιστεύεις πως οι    δεν δραστηριοποιούνται σε κάποιο chat  ή πως οι  :cry:  είναι έτσι επειδή δεν έχουν κάποιο για να του μιλήσουν;
Σαφέστατα υπάρχουν άτομα που δεν ειναι πλήρως ενταγμένα στο κοινωνικό σύνολο..και υπάρχουν ανάμεσα μας!  Το να γίνοντα όμως δακτυλοδεικτούμενα δεν νομίζω πως ειναι η λύση στο προβλημά τους! Ας τους μάθουμε πως οι όμορφες παρεούλες δημιουργούνται εντός αλλά και εκτός από τα διαδικτυακά δωμάτια!!!

Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων..  

Φιλικά..
Ζωή

Παράθεσηi apopsi mou einai oti auto isws na symvainei otan o instant messenger einai o monos tropos epikoinwnias kapoiou atomou me allous...kathws episis kai an ginetai kataxrisi xrisis tou...me alla logia...otan einai kapoios oli mera mesa sto msn i to yahoo i kai egw de kserw poious allous messengers...
pisteuw epipleon oti gia na symvei auto profanws paizei rolo kai to epipedo paideias tou kathenos....kapoios pou exei tin analogi paideia kai mia sxetiki eufradeia logou eite graptou eite profwrikou den nomizw oti mporei na epireastei apo to oti epikoinwnei mesw messenger:)

Φίλτατε skou..αν λάβουμε υπ'όψιν μας ότι μια εικόνα ίσον με χίλιες λέξεις -όπως λένε και οι Κινέζοι- τότε για κάθε εικονίδιο του messenger χάνουμε χίλιες λέξεις.:wink:
Βέβαια το μαχαίρι από μόνο του δεν είναι κακό. Εξαρτάται πως θα το χρησιμοποιήσεις! Αλλά αυτό ισχύει για ολοκληρωμένες προσωπικότητες, που έχουν ήδη μάθει να εκφράζονται και να χρησιμοποιούν πλούσια τη γλώσσα τους.
Για τα μικρά παιδιά, την γενιά που μεγαλώνει διδασκόμενη πληροφορική από παιδική ηλικία, οι messengers είναι το ίδιο επικίνδυνοι με την τηλεόραση και τα εικονογραφημένα περιοδικά που σε αντίθεση με τα βιβλία, δεν σου προσφέρουν και πολλά εκτός από την προσωρινή απόλαυση.

Για τους ήρωες που έπεσαν στις μάχες διαφόρων site... Κέρδισαν όμως άλλες μάχες, πιο δυνατές...

Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού
Και κοιτάω όλους αυτούς που τους έσπρωξε ένα χέρι
Και αναγκάστηκαν να βγάλουνε φτερά
Τώρα τους φωτίζει αυτό το υπέροχο αστέρι
Τους κοιτάω να πλανιούνται μακριά
Πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη

Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει
Κάποιος απ' αυτούς θα ξέρει
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει

Άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι

Στέκομαι στη πόρτα σου μπροστά
Και διαβάζω ένα μήνυμα γραμμένο με μαχαίρι
Ότι έπρεπε να φύγουμε ξανά
Ότι τώρα διασχίζουν το μεγάλο μεσημέρι
Και την πιο παραμυθένια αμμουδιά
Πέρα από τα πέρατα πέρα από τα πέρα μέρη

Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει
Κάποιος απ' αυτούς θα ξέρει
Κάποιος πλησιάζει σαν να θέλει να μου πει

Μην με ρωτάς αν η αγάπη ανασταίνει
Μου είπε κάποιος κάποτε το είδε να συμβαίνει
Θυμήσου τότε που σ' άφησα μονάχο
Το σκορπιό που βρήκες όταν σήκωσες τον βράχο
Τον βράχο που απάνω του το κάστρο φτάνει
Στους ουρανούς για ναύτες σαν κι αυτούς λιμάνι

Κάνει να ακούγεται και αυτό το βράδυ
Ο ήχος απ' τα κέρματα που ρίχνει στο πηγάδι
Η μοίρα θυμάμαι το άρωμα της
Τους σκύλους που ησυχάζανε κάτω απ' τα βλέμματα της

Πήγαινε δεν θα το μετανιώσεις
Πες της πως ήρθες εσύ και θα το νοιώσεις
Θα νοιώσεις στο πλάι σου την πνοή της
Μια νύχτα με πανσέληνο στο ιπτάμενο χαλί της

Άσε τη ζωή να λιώνει μέσα στα χέρια της σαν χιόνι
Άσε τη ζωή να λιώνει