ΠΩΣ ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΣΩΣΤΑ....Yiannis Lymperis
Ψήφισε αφού κάνεις κλικ με το βελάκι πάνω σε αυτό το LINK https://www.socialappshq.com/fb/video_contest/?website_id=id-gc-323881081056730-263241163769223&from_id=312276Yiannis
Όταν μπεις μέσα σε αυτήν την σελίδα, πάνω από το βίντεο με το πείραμα
υπάρχει η φράση ( LInk for this page: Yiannis Lymperis 's Entry ) κάνε κλικ εκεί στο Entry, μετά κάνε κλικ εκεί που λέει connect to Vote
Όταν γίνει η σύνδεση στον δικό σας λογαριασμό του facebook τότε μπορείς να ψηφίσεις vote + Like
Αν δεν δείτε τον αριθμό τον ψήφων να αλλάζει, δεν έχετε ψηφίσει σωστά.
Σας ευχαριστώ πολύ. Γιάννης Λυμπέρης.
ΝΕΟ ΒΙΝΤΕΟ https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
Αυτό το τρίλεπτο βίντεο θα το παρουσιάσω στον διαγωνισμό στο συνεδριακό κέντρο του Μεγάρου 15 και 16 του μηνός.
Θα το συνοδεύει ζωντανή ομιλία μου την οποία σας αποθέτω πάρα κάτω.
http://2014.industrydisruptors.org/

A huge and first ever advance in the battle against earthquakes that have plagued and killed millions of people worldwide for millenniums https://www.youtube.com/watch?v=zhkUlxC6IK4
The ultimate antiseismic system
My name is Yiannis Lymperis. The video shows the mechanism of the seismic system and a seismic design method.
Also presents experiments with and without seismic patent, side by side on screen to compare the seismic protection offered by the invention.
The utility of the invention has been shown experimentally.
Patent Idea
If on a table put two columns one column we screwed on the table, and the other simply put on the table.
If you shift the table, the unbonded column will be overthrown.
The bolted column outlast the lateral loading.
The same I do in every column of a building to withstand more lateral earthquake loading. That is, simply screwed to the ground.
This pretension between the roof of the structure and the soil becomes world's first time.
The horizontal earthquake load generates oscillation, and the result is that the upper plates shift more than the lower ones, the columns lose their eccentricity exerts a lifting effect on the bases, and creating twisting in all of the nodes of the structure.
The ideal situation would be if we could construct a building skeleton where, during an earthquake all the plates would shift by the same amplitude as the ground without differing phases.
The research I have carried out has this resulted. The method of the invention stops all these problems of deformation in the building construction applying with the mechanism pretension between the roof of the structure and the soil.
1)Comparing with existing anti seismic systems, the invention increases the strength of the structure to an earthquake over 100% and reduces the cost of protection more than 50%
2) I believe that with this method, prefabricated houses can be placed in towns constructing several floors.
Manufacturers and all of us will profit from this change because they are industrially produced 30-50% cheaper.
3) Apply placement in all building projects are under construction , but and in many existing structures, ensuring seismic protection.
Protects and lightweight construction of tornadoes .
Use also as anchor for the support of ground slope on highways .
Εnsures a strong foundation in soft ground.
And all this in a patent
There is no absolute seismic design.
The invention provides the absolute seismic design.
This monopoly makes it very marketable.
The scientific team consists of
Professor Panagiotis Karidis seismic technology and Founder of seismic base at Technical University.
B) Nikos Markatos chemical engineer and former rector of the Technical University.
All of us have over 40 years experience, and this is the guarantee of the investment that we ask you to do.

Η τηλεφωνική συνέντευξη του κυρίου Παναγιώτη Καρύδη για την ευρεσιτεχνία στο Zougla.gr
Και η δική μου συνέντευξη. :roll: Δείτε το βίντεο, και ακούστε το τηλεφωνικό μήνυμα του Π. Καρύδη.
http://www.zougla.gr/greece/article/ergodigos-epinoise-elpidofora-antisismiki-evresitexnia

από νέα πειράματα που έκανα με και χωρίς το αντισεισμικό σύστημα, της ευρεσιτεχνίας
ώστε να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα ως προς την αποτελεσματικότητα και χρησιμότητα
της μεθόδου.
1) Το πρώτο πείραμα φέρει το σύστημα της ευρεσιτεχνίας και με πολύ μεγάλη επιτάχυνση δεν έπαθε την παραμικρή ζημιά.
2) Στο δεύτερο πείραμα έχει αφαιρεθεί το σύστημα της ευρεσιτεχνίας, και βίδωσα την βάση του μοντέλου με την σεισμική βάση.
Με πολύ μικρή επιτάχυνση έσπασε λίγο η βάση του μοντέλου στο δεύτερο πείραμα.
3) Και στο τρίτο πείραμα που έκανα δεν υπάρχει το σύστημά μου. Η διαφορά με το δεύτερο είναι ότι σταθεροποίησα ακόμα περισσότερο
την βάση του μοντέλου με την σεισμική βάση για να μπορέσω να το κουνήσω με μεγαλύτερη επιτάχυνση χωρίς να μου φύγει το μοντέλο
πάνω από την βάση.
Το μοντέλο είναι το ίδιο σε όλα τα πειράματα, αλλά μόνο όταν είχε επάνω του την αντισεισμική τεχνολογία που προτείνω αυτό δεν έπαθε τίποτα.
Μόλις αφαίρεσα την αντισεισμική τεχνολογία της ευρεσιτεχνίας, ήταν εμφανείς οι ζημιές που έπαθε και στα δύο πειράματα με μικρή και
μεγάλη επιτάχυνση.
Αυτά τα πειράματα δείχνουν την χρησιμότητα της μεθόδου επί των δομικών κατασκευών, διότι είναι συγκρίσιμα.


Πείραμα με τοποθετημένο το σύστημα της ευρεσιτεχνίας. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
image
ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ...

Πρώτο Πείραμα χωρίς το σύστημα της ευρεσιτεχνίας, αλλά με βιδωμένη την βάση του μοντέλου,
με την σεισμική βάση. (Έσπασε η βάση του μοντέλου με λίγη επιτάχυνση)
https://www.youtube.com/watch?v=ZsSJJhOfwq0


ΜΟΝΤΕΛΟ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ ΒΙΔΟΜΕΝΟ ...

Δεύτερο Πείραμα χωρίς το σύστημα της ευρεσιτεχνίας, με μεγαλύτερη επιτάχυνση. ( τελική κατάρρευση ) 2013 05 03 04 34 26 χωρίς το αντισεισμικό 100% ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE
Έλεγχος ζημιών μετά το πείραμα https://www.youtube.com/watch?v=sZkCKY0EypM

Δύο σπουδαία συνδρομητικά τεχνικά επιστημονικά περιοδικά για πολιτικούς μηχανικούς θα δημοσιοποιήσουν σύντομα μεγάλο άρθρο της ευρεσιτεχνίας, που θα συζητηθεί πολύ. Τα περιοδικά είναι skyrodemanet.gr/ και metalkat.gr/
Όλο το άρθρο όπως θα δημοσιευθεί στα τεχνικά επιστημονικά περιοδικά, στο πάρα κάτω link.
www.green-e.gr/m/listing/view/-Antiseismiko-systhma

[quote user="κώστας" post="375193"][size=13]Ρε seismic είναι εποχή τώρα να χτίσουμε σπίτι;[/size][/quote]
Τώρα Κώστα μου....όποιος δεν έχει βάσανα,...και θέλει να αποκτήσει,
ας πάρει ένα οικόπεδο,.. να το οικοδομήσει.

Ο ικανοτικός έλεγχος των κόμβων γίνεται με την σύγκριση αντοχής των ροπών που δημιουργούνται προσθετικά σε όλους τους δοκούς που υπάρχουν στον κόμβο, με την σύγκριση αντοχής των ροπών όλων των υποστυλωμάτων.
Ελέγχονται ως προς την πλαστιμότητα, και την αποφυγή του σχηματισμού μηχανισμού ( μαλακού ορόφου )
Βασικά επιδιώκουμε την ελαστικότητα των κατακόρυφων στοιχείων, τα οποία πρέπει να έχουν την ικανότητα να παραμένουν μέσα στην φάση του ελαστικού φάσματος, και την ικανότητα αυτών να αποδίδουν πίσω την αποθηκευμένη ενέργεια, κατά την σεισμική διέγερση.
Ακόμα πρέπει να επιλέξουμε τα μέρη στα οποία θα επιτρέπεται η δημιουργία πλαστικών αρθρώσεων. Αυτά τα μέρη είναι οι άκρες των δοκών.
Στις κολόνες δεν επιτρέπεται η δημιουργία πλαστικών αρθρώσεων, παρά μόνο στο σημείο κοντά στην βάση, ή στο σημείο που ενώνονται με το στερεό κιβώτιο του υπογείου.
Φυσικά ελέγχουμε και την αντοχή τους στις τέμνουσες, και στην τέμνουσα βάσης.
Σε γενικές γραμμές αυτή είναι η στάθμη της επιστήμης σήμερα, ως προς την αντοχή και τον ικανοτικό σχεδιασμό των κόμβων.
Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. ( στα άκρα των δοκών ) Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.

Η δική μου καινοτόμος πρόταση για ενίσχυση των κόμβων....

Από τα πάρα πάνω που είπα και είναι η στάθμη της επιστήμη, δημιουργούνται σε μένα μερικά ερωτήματα ως προς την αποτελεσματικότητα της μεθόδου σχεδιασμού.

Βασικά σε γενικές γραμμές..
Τα φέροντα δομικά στοιχεία οριζόντια ή κατακόρυφα παραλαμβάνουν ροπές Μ, ορθές δυνάμεις Ν (θλιπτικές ή εφελκυστικές) και τέμνουσες Q.
Σίδερα και σκυρόδεμα συνεργαζόμενα παραλαμβάνουν αυτές τις καταπονήσεις.
Από την άλλη προσπαθείτε να μεταμορφώσετε τα κατακόρυφα στοιχεία σε ελαστικούς κορμούς αποθήκευσης και απόδοσης ενέργειας ( σαν ελατήρια. )
Την ίδια στιγμή επιδιώκεται να σταματήσετε αυτήν την ελαστικότητα με την τοιχοποιία στα φατνώματα η οποία αντιστέκεται και αυτή ελαστικά, παρεμποδίζοντας την ταλάντωση του φέροντα.

Η ερώτησή μου είναι..
Γιατί θέλετε αυτήν την παραμόρφωση η οποία είναι η αιτία όλων αυτών των κακών καταπονήσεων?
Αν σταματούσαμε αυτήν την παραμόρφωση, δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα με τον σεισμό.
Το ερώτημα είναι πως την σταματάμε?
Απάντηση
Η κολόνες σας είναι ελατήρια. Ένα ελατήριο που ταλαντεύετε μόνο με το χέρι μας μπορούμε να το σταματήσουμε.
Δεν μπορούμε όμως να κάνουμε το ίδιο και με την οικοδομή.
Εκτός τα ελατήρια, έχουμε και τα άκαμπτα, ή λιγότερο ελαστικά στοιχεία όπως είναι τα τοιχία.
Φυσικά άκαμπτα τοιχία χρησιμοποιείτε και εσείς.
Αυτά τα άκαμπτα τοιχία, λόγο του ότι είναι άκαμπτα, κατά την ταλάντωση σηκώνουν την βάση τους, και το δώμα τους μονόπλευρα.
( προπαντός αν αυτά τα τοιχία έχουν μικρή βάση )
Αυτό το ανασήκωμα σπάει τους δοκούς.
Για να ενισχύσουμε ικανοτικά τους κόμβους, πρέπει να πακτώσουμε το δώμα του τοιχίου με το έδαφος.
Αυτή η πάκτωση θα ενισχύσει ικανοτικά
α) Την αντίσταση των τοιχίων στην κάμψη, λόγο της αντίδρασης του τένοντα να παραμορφωθεί από την επιβολή των τάσεων κάμψης που του επιβάλει το υποστύλωμα.
β) Τις στροφές στους κόμβους, γιατί απλά δεν θα υπάρχουν πια ροπές στους κόμβους.
Για να υπάρξει η ροπή των κόμβων, πρωταρχικός πρέπει να υπάρξει στροφή των οριζόντιων και κατακόρυφων στοιχείων.
Αν τα κατακόρυφα στοιχεία αδυνατούν να στρέψουν τον κορμό τους διότι είναι πακτωμένα με το έδαφος στο δώμα τους, πως είναι δυνατόν να έχουμε ροπές, τέμνουσες, κάμψις, κλπ στους κόμβους?
Και πέστε ότι αυτά που λέω, δεν είναι σωστά.
Πέστε μου,...που εγώ επηρεάζω με την μέθοδό μου την δική σας μέθοδο να αποδώσει κανονικά?
Αφού η δική μου μέθοδος το μόνο που κάνει είναι να ενισχύει ικανοτικά την δική σας.
Που είναι το πρόβλημα??

Θα σας δώσω κάποια θεωρητικά στοιχεία για να κάνετε και να ελέγξετε μόνοι σας τους υπολογισμούς που έκανα.
Το μοντέλο μου εκτελεί μια απλή αρμονική ταλάντωση κατά τον άξονα χ πάνω στον οποίο πηγαινοέρχεται (αγνοούμε την κάθετη κίνηση που είναι μικρή).
Αυτή η παλινδρομική κίνηση δημιουργείται από την κυκλική κίνηση του άκρου του εμβόλου όπου είναι προσαρμοσμένος ο πύρος του ρουλεμάν.
Η ακτίνα αυτού του κύκλου είναι 0,11m και αυτό είναι το πλάτος ταλάντωσης Α. Έτσι κάνει το μοντέλο μου διαδρομή 2Α=0,22m, δηλ πάει από το
ένα ακραίο σημείο στο άλλο σε κάθε μισή στροφή του πύρου.

Μία πλήρης ταλάντωση όμως σημαίνει να κάνει ο πύρος μια πλήρη στροφή, να επανέλθει δηλ. το μοντέλο στην ακραία θέση από όπου ξεκίνησε.
Άρα, αν πούμε ότι ξεκίνησε από το τέρμα πρέπει να επανέλθει στο τέρμα. Κάνει επομένως συνολική διαδρομή 0,22 που πήγε και 0,22 που γύρισε =4Α=0,44 m.
Αν λοιπόν σταθούμε από την πλευρά του μηχανήματος και μετράμε διαδρομές, κάθε προσέγγιση προς το μηχάνημα είναι και μία πλήρης διαδρομή και άρα μία στροφή. Αυτές τις στροφές μετράμε, και τον αντίστοιχο χρόνο τους σε sec. Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους.
Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec

Σε μια πλήρη στροφή του πύρου, έχουμε μία φορά μέγιστη θετική ταχύτητα κατά την μία κατεύθυνση και μια φορά μέγιστη αρνητική κατά την άλλη.
Εμάς βέβαια μας ενδιαφέρουν οι απόλυτες τιμές τους που είναι ίδιες.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτάχυνση, αλλά αυτή έχει μέγιστη απόλυτη τιμή όταν η ταχύτητα είναι μηδέν, δηλ. στα άκρα των διαδρομών.

Μέγιστη ταχύτητα και μέγιστη επιτάχυνση υπολογίζονται από την γωνιακή ταχύτητα ω που είναι: ω=2π/Τ.
Άρα: μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec, μέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2.
Αυτά τα μέγιστα μεγέθη πραγματοποιούνται στιγμιαία.

Αν θέλουμε να πάρουμε την μέση επιτάχυνση, είτε θετική είτε αρνητική, τότε σκεφτόμαστε ότι η ταχύτητα πήγε από το μηδέν στο μέγιστό της
σε χρόνο Τ/4. Άρα η μέση επιτάχυνση είναι κατά προσέγγιση: α=maxυ/(Τ/4)=4*maxυ/Τ=4*0,11.ω2/Τ σε m/sec2.
Αυτό βέβαια δε είναι ακριβές, διότι κατά την στιγμή Τ/4 η α είναι μεγαλύτερη (να μη σας μπλέκω με συνημίτονα και ημίτονα).

Και στις δύο όμως περιπτώσεις για να βρούμε την επιτάχυνση σε g, πρέπει να διαιρέσουμε τις επιταχύνσεις που είναι σε m/sec2 με την Γήινη επιτάχυνση μάζας που είναι 9,81 m/sec για να πούμε ότι έχουμε πετύχει επιτάχυνση τόσων g. Πιστεύω να ήμουν αναλυτικός.
Τι κάνουμε στην πράξη και τι άλλους παράγοντες λαμβάνουμε υπόψη μας, είναι ένα ζητούμενο.?
Αναλυτικά αποτελέσματα πειράματος.
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις στροφές.
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Δηλαδή 40 πλήρεις στροφές σε 20 sec
1) Οπότε Πλάτος ταλάντωσης Α= 0,11 m
2) Η συχνότητα (Hz) είναι το κλάσμα: ν=αριθμός τέτοιων πλήρων διαδρομών /αντίστοιχο χρόνο τους. Οπότε 40/20= 2 Hz
3) Ιδιοπερίοδος Η περίοδος της ταλάντωσης Τ, δηλ. ο χρόνος μιάς πλήρους διαδρομής 0,44m είναι Τ=1/ν sec Οπότε 1/2=0,5 sec
4) Γωνιακή ταχύτητα ω είναι: ω=2π/Τ. Οπότε 2Χ3,14/0,5= 12,56
5) Μέγιστη ταχύτητα υ: maxυ=ω*Α=0,11*ω m/sec Οπότε 12,56 χ 0,11= 1,3816 m/sec
6) Mέγιστη επιτάχυνση α: maxα=ω2*Α=0,11*ω2 m/sec2. Οπότε 12,56χ12,56χ0,11= 17,352896
7) Επιτάχυνση σε g 17,352896/9,81= 1,77 g

Δεν περιλαμβάνεται η κατακόρυφη επιτάχυνση.
Το ότι το μοντέλο είναι σε κλίμακα αυτό ανεβάζει την επιτάχυνση κατά πολύ πάρα πάνω από 1,77 g αλλά μετριέται διαφορετικά από ότι το μέτρησα εγώ, και βγαίνει από τύπους που εγώ δεν τους ξέρω. ( οι οποίοι συσχετίζουν επιτάχυνση και μάζα και βγάζουν κάποιες κλίμακες ) Αυτούς τους τύπους τους ξέρουν τα εργαστήρια δοκιμών.
Αυτή η επιτάχυνση που έβγαλα είναι επιτάχυνση πραγματικού φυσικού σεισμού, πάνω σε μικρό μοντέλο κλίμακας 1 προς 7,14
Αυτό μου το είπε ο καθηγητής.
Ο Μεγαλύτερος σεισμός που έγινε ποτέ στον κόσμο, ήταν 2,99 g
Οι ισχυρότερες κατασκευές στην Ελλάδα κατασκευάζονται να αντέχουν 0,36 g
To Δικό μου μοντέλο δοκιμάστηκε σε 1,77 g και δεν έπαθε τίποτα, οπότε δεν ξέρουμε πότε αστοχεί.
Στην Ελλάδα ο μεγαλύτερος που έγινε σεισμός έφθασε σε επιτάχυνση το 1 g
Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration

Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy

Και όμως οι επιστήμονες με έχουν στην απέξω.

Αν έχουμε ένα έλκηθρο και το τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτό θα ολισθήσει πάνω στην άμμο χωρίς πρόβλημα.
Αν έχουμε μία κασέλα και την τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτή όσο την τραβάμε, τόσο θα χώνεται μέσα στην άμμο, μέχρι να ανατραπεί.
Αυτή η διαφορά αντίδρασης αυτών των δύο αντικειμένων, έγκειται στο σχήμα τους.
Το έλκηθρο λόγο του ότι είναι μπροστά στρογγυλό, υπερνικά τα εμπόδια και μπορεί να ολισθαίνει πάνω στην άμμο.
Η γωνία όμως της κασέλας χώνεται μέσα στην άμμο, και αυτή η αντίδραση της άμμου μετατρέπει την οριζόντια κίνηση της κασέλας σταδιακά σε αυξανόμενη ροπή αδράνειας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικοδομές στις οποίες μάλιστα έχουμε φροντίσει να κατασκευάσουμε αυτό το ανάχωμα μόνοι μας, το οποίο ανάχωμα είναι η βάση.
Το συμπέρασμα από τα προαναφερθέντα είναι ότι, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε γωνιακή ταχύτητα πάνω στο κτήριο, την λεγόμενη ροπή αδράνειας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ροπή αδράνειας του κτηρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αντίδραση του κτηρίου στην περιστροφή.

Βασικά το κτήριο στον σεισμό μετατρέπεται σε έναν κύλινδρο που περιστρέφεται γύρο από δύο σημεία, πότε από την μία, και πότε από την άλλη μεριά. ( γύρω από δύο κέντρα περιστροφής τα οποία βρίσκονται στην κάθε άκρη των εξωτερικών πλευρών του κτηρίου, κοντά στις βάσεις. )
Όμως το κτήριο δεν είναι κύλινδρος διότι δεν είναι ούτε συμπαγή, ούτε έχει κυλινδρικό σχήμα.
Βασικά αυτό που ονομάζουμε ταλάντωση, του φέροντα δεν είναι τίποτε άλλο από μία γωνιακή ταχύτητα ενός άξονα ( κολόνα ) ο οποίος σέρνει βαρίδια ( πλάκες δικοί )κατά το μήκος του, εναλλάξ.
Ακόμα ...περιστροφή σημαίνει άνοδος του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής.
Άνοδο του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής, σημαίνει ότι οι κολόνες που είναι από την μεριά της ανόδου, χάνουν την επαφή τους με το έδαφος.
Αφού χάνουν την επαφή τους με το έδαφος, αυτό σημαίνει αυτόματη απενεργοποίηση της αντίδρασης του εδάφους προς τις κολόνες η οποία είναι αναγκαία για την ισορροπία της οικοδομής.
Αφού τα φορτία της οικοδομής είναι στον αέρα, κατευθύνονται προς την Γη που τα έλκει από την μεριά που δεν ισορροπούν.
Αυτά τα φορτία, αν αδυνατούν να τα παραλάβουν οι κόμβοι των κολονών που ισορροπούν, με το έδαφος, τότε σπάνε.
Οι κόμβοι σε αυτή την φάση καταπονούνται από στρέψεις ( στροφές, ροπές )
Αν αυτές οι στρέψεις είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα κολόνας και δοκού, τότε η ενέργεια αποθηκεύεται και επανακυκλοφορεί προς την αντίθετη κατεύθυνση στο τέλος κάθε κύκλου.
Αν οι μετακινήσεις είναι μεγάλες και γρήγορες, μεγαλύτερες του ελαστικού φάσματος επέρχεται αστοχία.
Από αυτά που προανέφερα, καταλαβαίνουμε χωρίς πειράματα ότι η αστοχία στις κατασκευές συντελείτε από τον συνδυασμό δύο βασικών φορτίσεων πάνω στον κόμβο, οι οποίες δημιουργούν μία στροφή στον κόμβο
α) Την γωνιακή ροπή του κτηρίου προερχόμενη από την αδράνεια ( ροπή αδράνειας )
β) Τα στατικά του φορτία, τα οποία ενεργοποιεί η γωνιακή ροπή

Σήμερα σχεδιάζουν έτσι ώστε να αποθηκεύουν αυτές τις μετατοπίσεις φόρτισης μέσα στο ελαστικό φάσμα της κολόνας και της δοκού, και αν οι μετατοπίσεις περάσουν αυτό το ελαστικό φάσμα επέρχεται αστοχία η οποία περνά στην πλαστική περιοχή όπου δημιουργεί μετατοπίσεις μη αναστρέψιμες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πέσει η κατασκευή.
Οι μηχανικοί έχουν φροντίσει αυτή η αστοχία να γίνει στην δοκό, και όχι στο υποστύλωμα, το οποίον αν αστοχήσει πρώτο, θα υπάρξει κατάρρευση της κατασκευής.
Ακόμα τα πολλά πικνά τσέρκια, τόσο στα υποστυλώματα όσο και στις δοκούς, εκτός των άλλων, δημιουργούν κλωβούς, οι οποίοι δεν αφήνουν τα σπασμένα κομμάτια σκυροδέματος να βγουν από έξω από την περίσφιξη.
Αυτό προσδίδει πλαστιμότητα στα στοιχεία, και εκτόνωση των φορτίσεων.
Βασικά πέρα από το ελαστικό φάσμα, επέρχεται αστοχία έτσι σχεδιασμένη, ώστε να μην καταρρεύσει η οικοδομή.
Φυσικά αν οι αστοχίες είναι πολλές, και είναι και λοξής / μορφής, τότε η κατασκευή θέλει κατεδάφιση.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός σήμερα....
Θα συνεχίσω και να σας πω την δική μου μέθοδο.
Η μέθοδός μου για να αποδώσει τα μέγιστα κάνει ακριβώς τα αντίθετα από ότι κάνει ο σημερινός αντισεισμικός σχεδιασμός.
Δεν προσπαθεί να βελτιώσει την δική σας μέθοδο, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η επιστήμη προσπαθεί να σταματήσει την μέθοδό μου, και μέχρι τώρα το έχει κατορθώσει καλύτερα από ότι τα έχει καταφέρει με τον σεισμό.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
2) Εσείς θέλετε ο οπλισμός των κάθετων στοιχείων να συνεργάζεται με το σκυρόδεμα μέσο της συνάφειας, εγώ θέλω ο οπλισμός να είναι προτεταμένος, μεταξύ δώματος και εδάφους θεμελίωσης.
3) Εσείς θέλετε να ακουμπάτε την οικοδομή πάνω στο έδαφος ( νομίζοντας ότι την πακτώνεται κατ αυτόν τον τρόπο μέσα στην εκσκαφή της βάσης και των υπογείων, ενώ δεν συμβαίνει αυτό ) εγώ εφαρμόζω μία εξωτερική αντίδραση στο δώμα, προερχόμενη από το έδαφος.
Ουσιώδεις διαφορές, τις οποίες πρέπει να εξετάσουμε μία μία ξεχωριστά, αναδεικνύωντας τα υπέρ και τα κατά.
Ας εξετάσουμε την πρώτη θεμελιώδη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
Φυσικά κανένας δεν θέλει την παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Η παραμόρφωση είναι αυτή που δημιουργεί αστοχίες και κατάρρευση της κατασκευής.
Λατρεύετε την παραμόρφωση διότι είναι από μόνος του ένας μηχανισμός απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας.
Αρκεί βέβαια η παραμόρφωση αυτή να είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα.
Ο συντονισμός είναι αυτός που σας χαλάει πολλές φορές τα σχέδια, διότι μετατρέπει την σεισμική απόσβεση της ταλάντωσης σε μεγάλα πλάτη ταλάντωσης, με αποτέλεσμα να έχουμε τα αντίθετα μη ελεγχόμενα αποτελέσματα.
Βέβαια υπάρχουν προγράμματα Η/Υ που υπολογίζουν την ιδιοσυχνότητα του διεγέρτη και του ταλαντωτή.
Δεν υπάρχει όμως πρόγραμμα το οποίο να υπολογίζει 100% τον συντονισμό.
Φυσικά οι σχεδιαζόμενες κατασκευές σας δεν πρέπει να εφάπτονται με άλλα γειτονικά κτήρια για να ισχύσουν τα πάρα πάνω. Ακόμα ... Ένα σημαντικό τμήμα των εξελίξεων για την αντισεισμική ενίσχυση των κατασκευών, αντιτίθεται με τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές ανάγκες, οι οποίες απαιτούν όσο το δυνατό ελεύθερες κατόψεις ( μη συμμετρική κατασκευή Ο/Σ ) και μείωση των φερόντων στοιχείων του κτιρίου.
Επίσης, οι αρχιτεκτονικές ανάγκες διαφοροποιούν καθ' ύψος την επιφάνειας κάλυψης (κάτοψης) του κτιρίου.

Τα προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των παραπάνω αρχιτεκτονικών απαιτήσεων είναι είτε η δημιουργία
«μαλακού ορόφου», είτε οι ουσιαστικές αποκλίσεις από την επιθυμητή συμμετρική διάταξη των στοιχείων ακαμψίας, καθώς και την εντονότερη καταπόνηση της κατασκευής, λόγω συγκέντρωσης εντατικών μεγεθών, και στρεπτικών φαινομένων που παρατηρείται στις ασύμμετρες κατασκευές.
Δηλαδή ο σχεδιασμός του στατικού, δεν είναι συμβατός με τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.
Ακόμα τα δικά σας σχεδιαζόμενα άκαμπτα κατακόρυφα στοιχεία, καταπονούν με πολλές στρέψεις τον κόμβο.
Βασικά ο σχεδιασμός σας είτε σχεδιάζει ελαστικά, είτε σχεδιάζει άκαμπτες κατασκευές, πάντα δημιουργεί στρέψεις στους κόμβους.
Η λύση που προσφέρει η ευρεσιτεχνία μου είναι ότι ...με την πάκτωση του δώματος με το έδαφος, εκτρέπει την πλάγια φόρτιση του σεισμού, στην κατακόρυφη διατομή του άκαμπτου κατακόρυφου στοιχείου.
Αυτή η εκτροπή, είναι αυτό που σας έλειπε διότι, το κατακόρυφο τοιχίο αναλαμβάνει 100% την πλάγια φόρτιση του σεισμού, καταργώντας όλες τις στρέψεις στους κόμβους.
Υπάρχουν τεχνικές οι οποίες σχεδιαστικά μπορούν να δώσουν πιο άκαμπτες κατασκευές από αυτές που εσείς εφαρμόζετε σήμερα.
1) Τα γωνιακά τοιχία ( L) είναι πολύ πιο άκαμπτα από τα παραλληλόγραμμα, ( - ) και τοποθετούνται πάντα στις γωνίες του κτηρίου.
Για τα ενδιάμεσα περιφερειακά τοιχία, η ακαμψία τους εξασφαλίζετε όταν τα σχεδιάσουμε σε σχήμα ( Τ ), και για τα εσωτερικά τοιχία όταν τα σχεδιάζουμε σε σχήμα ( + ) σταυρού, ή σε σχήμα ( Π )
2) Η πάκτωση των άκρων αυτών των σχημάτων, και ακόμα καλύτερα η προένταση αυτών μεταξύ δώματος και εδάφους, προσδίδουν μεγαλύτερη ακαμψία. Ο πυκνός εγκάρσιος οπλισμός ( τσέρκια ) αυξάνει την συνάφεια και αντοχή του σκυροδέματος σε θλιπτικές τάσεις.
3) Η κατασκευή μιας μεγάλης ανεστραμμένης δοκού περιφερειακά του δώματος στην κατασκευή, εξασφαλίζει ισχυρότερους κόμβους με τα τοιχία, και όλη η κατασκευή γίνεται πιο άκαμπτη.
Μικρή σεισμική απόσβεση μέσα στο ελαστικό φάσμα των άκαμπτων κατακόρυφων τοιχίων μπορούμε να το πετύχουμε τοποθετώντας ελατήριο, ελαστικό, ή υδραυλικό σύστημα στο δώμα.
Στα πάρα κάτω δύο βίντεο φαίνεται πως κατόρθωσα να σχεδιάσω την τέλεια άκαμπτη κατασκευή. ( Σαν τσιμεντόλιθος )
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αυτός ήταν από εμένα συνειδητός αντισεισμικός σχεδιασμός, ενός τελείως άκαμπτου φέροντα, και σας συνιστώ να τον εφαρμόζεται και εσείς, αν θέλετε πολύ μικρές παραμορφώσεις οι οποίες δεν θα επιτρέπουν αστοχίες.
Αυτά τα άκαμπτα σχήματα κάτοψις των κατακόρυφων τοιχίων που σας έδωσα, βοηθούν και τον αντισεισμικό σχεδιασμό για άκαμπτες κατασκευές, αλλά και τις αρχιτεκτονικές ανάγκες σχεδιασμού.


https://www.youtube.com/watch?v=KR9G0DZjbRM
Φυσικά αν είχα σχεδιάσει έναν άκαμπτο φέροντα, ( τσιμεντόλιθο ) χωρίς την αναγκαία πάκτωση δώματος εδάφους, τότε, και τους κόμβους θα καταπονούσα περισσότερο λόγο μεγαλύτερων στατικών φορτίων, αλλά σε ψιλά κτήρια θα είχαμε και την ολική ανατροπή του φέροντα λόγο ακαμψίας.
Π.χ αυτό φαίνεται καθαρά στο πάρα κάτω βίντεο πείραμα, στο οποίο δεν υπάρχει η πάκτωση δώματος και εδάφους.
Ενώ η επιτάχυνση είναι πολύ μικρή, η ανατροπή είναι εμφανέστατη.
https://www.youtube.com/watch?v=Ux8TzWYvuQ0
Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που δεν μπορούσατε έως τώρα να σχεδιάσετε ψιλές άκαμπτες κατασκευές.
Η ακαμψία σε συνδυασμό με την πάκτωση του εδάφους με το δώμα, είναι αυτή που επιτρέπει στην κατασκευή να αντέχει τόση μεγάλη επιτάχυνση σε g χωρίς την παραμικρή αστοχία.
Αν έχετε απορίες, ή διαφωνείτε σε αυτά που λέω, ευχαρίστως να γίνει συζήτηση.
Συνεχίζετε..

Όταν μιλάμε για σεισμική «ενέργεια» , δεν είναι ένας δείκτης που μπορούμε να υπολογίσουμε , αλλά ένας όρος που περιγράψει την συμπεριφορά του φέροντα η οποία μπορεί να αναλυθεί με μαθηματικές και μηχανικές εξισώσεις ισορροπίας.
Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση ( ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα ) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές .
Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής , η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή, και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή.
Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.
Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.
Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.
Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής , όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Εάν η σεισμική ενέργεια ( που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.
Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή , αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35 % και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 % )
Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας , η δομή αρχίζει να « διαλύει την αποθύκευση της ενέργειας " μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί ( όπως στην ελαστική περιοχή όπου όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται)
Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας,
( συνήθως είναι οι δοκοί ) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή. ( Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα )
Αν τα τμήματα που βιώνουν πλαστικές παραμορφώσεις, αυτές είναι πάνω από το όριο σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει .
Ελπίζω να έγινε αρκετά κατανοητό, ότι την επιστήμη σας την κατέχω σε ικανοποιητικό βαθμό, αν και δεν είναι μηχανικός.
Αυτά που ανέφερα είναι οι μη γραμμικές αναλύσεις που εξετάζονται από την pushover analysis.
Η δική μου μέθοδος δεν σχεδιάζετε βάση του ορίου ελαστικότητας και την δημιουργία πλαστικών περιοχών, αλλά βάση της παραλαβής όλης της ενέργειας του σεισμού από τα κάθετα στοιχεία.
Για να το κατορθώσω αυτό, εκτρέπω της πλάγιες φορτίσεις του σεισμού σε άλλες διατομές από αυτές που τις οδηγείται εσείς.
Εσείς δημιουργείται περιστροφές στους κόμβους, ενώ εγώ με την πάκτωση του δώματος με το έδαφος, καταργώ αυτές τις περιστροφές, και αναγκάζω το υποστύλωμα να γίνει πολύ άκαμπτο αφενός, και να μετατρέψει την πλάγια φόρτιση του σεισμού σε κατακόρυφα φορτία των υποστυλωμάτων αφετέρου.
Αυτή η μετατόπιση της διεύθυνσης των πλάγιων φορτίσεων του σεισμού επί του κατακόρυφου άξονα των στοιχείων, επιτυγχάνεται μόνον με την πάκτωση δώματος εδάφους.
Αυτή η πάκτωση επιτυγχάνει μία αντίδραση στην άνοδο και την σχηματιζόμενη παραμόρφωση του οριζοντίου άξονα του δώματος, και άλλη μία αντίδραση στο Π της βάσης.
Ο συνδυασμός αυτών των δύο αντίθετης φοράς αντιδράσεων, δημιουργεί μία μεγάλη τέμνουσα επί της κατακόρυφης τομής του υποστυλώματος, η οποία όμως τομή είναι αρκετά ισχυρή για να παραλάβει 100% την ενέργεια του σεισμού χωρίς να αστοχήσει.
Όπως βλέπετε, είναι δύο τελείως διαφορετικές μέθοδοι σχεδιασμού.
Η δική σας μέθοδος δημιουργεί περιστροφές σε όλους τους κόμβους, και πλήττει τις μικρές οριζόντιες διατομές όλων των στοιχείων, ενώ η δική μου μέθοδος δημιουργεί περιστροφή ή καλύτερα προσπαθεί να δημιουργήσει περιστροφή χωρίς να το καταφέρνει ..μόνο στο υποστύλωμα, και πλήττει μόνο την κατακόρυφο τομή του υποστυλώματος.
Αν παντρευτούν αυτές οι δύο μέθοδοι, μεγαλώνει η αντίδραση των διατομών προς τις φορτίσεις....Why not?
Για να συνεργασθούν όμως αυτές οι δύο μέθοδοι, πρέπει να γίνουν ορισμένες αλλαγές.
Υπάρχει το πρόβλημα στο ότι η μία μέθοδος είναι άκαμπτη ενώ η άλλη μέθοδος έχει ελαστικότητα.
Η άκαμπτη μέθοδος θα αναλάβει πρώτη όλες τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, και δεν θα αφήσει την ελαστική μέθοδο να αποθηκεύσει ενέργεια.
Η λύσει είναι να σχεδιάσουμε την άκαμπτη μέθοδο πιο ελαστική, ώστε να αφήνει την ελαστική μέθοδο να παραλάβει και αυτή φορτία ώστε να ισομοιράζεται το φορτίο του σεισμού.
Να σχεδιάσουμε κατ αυτόν τον τρόπο, ώστε η ελαστική κατασκευή να παραμένει πάντα εντός του ελαστικού φάσματος, και πριν περάσει στην πλαστική μετατόπιση, τότε να παρεμβαίνει η άκαμπτη μέθοδος και να παραλαμβάνει από την ελαστική την υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί από την ελαστική μέθοδο.
Δηλαδή βάζουμε μία νέα εξωτερική αντίδραση στο δώμα προερχόμενη από το έδαφος να εξισώσει την πλάγια φόρτιση.
Υπάρχουν δύο μέθοδοι συνεργασίας αυτών των δύο μεθόδων σχεδιασμού ώστε να ισομοιράζεται ο καταμερισμός των πλάγιων φορτίσεων.
Πρώτη μέθοδος είναι αυτή http://s5.postimg.org/rllh3dhzb/002.jpg με τον σεισμικό αρμό καθ΄ύψος στο ύψος των πλακών.
Η δεύτερη μέθοδος είναι το υδραυλικό σύστημα στο δώμα, να γίνει ο ρυθμιστής της ελαστικότητας της άκαμπτης μεθόδου. https://www.youtube.com/watch?v=KPaNZcHBKRI
Με λίγα λόγια η μέθοδός μου, είτε με τους σεισμικούς αρμούς καθ ύψος, είτε με το υδραυλικό σύστημα στο δώμα, μπορεί να γίνει ο ρυθμιστής του ελαστικού φέροντα διατηρώντας τον μέσα στο ελαστικό φάσμα.
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία πια να μην αναγνωρίζετε την χρησιμότητα της εφεύρεσης, γιατί λύνει πολλά προβλήματα του σημερινού αντισεισμικού κανονισμού.
Υπάρχουν τόσες μέθοδοι σχεδιασμού με το σύστημα που σας προτείνω, όσες είναι και οι μάρκες αυτοκινήτων.

Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις των 44 cm.... οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις των 44 cm
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν=138,16cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής των 22cm, δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*138,16/0,50=1105,28cm/sec2=1105,28/981= 1,13g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,06g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα είναι οριζοντίως 1,13g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,06g
Πείραμα με επιτάχυνση 8 g!
Η πραγματική φυσική επιτάχυνση του σεισμού είναι αυτή που ανέφερα πάρα πάνω.
Επειδή όμως το μοντέλο είναι υπό κλίμακα 1 προς 7,14, για να δούμε την πραγματική ένταση που θα είχε ο σεισμός αν το μοντέλο ήταν σε πραγματική κλίμακα, πρέπει να πολλαπλασιαστεί η ακτίνα r x την κλίμακα 7,14 με την οποία κατασκευάστηκε το μοντέλο.
Συγκεκριμένα ...
Στο πείραμα το μοντέλο αυτό έκανε...
Από το 2,45 λεπτό μέχρι το 2,50 λεπτό μέσα σε 5 δευτερόλεπτα έκανε 10 πλήρεις ταλαντώσεις....οπότε σε 20 sec έκανε 40 ταλαντώσεις
https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
1) Το μοντέλο μου, στις μεγάλες ταχύτητες, εκτέλεσε 40 πλήρεις ταλαντώσεις σε 20 sec. Αυτό σημαίνει ότι η συχνότητα ταλάντωσής του είναι: ν=40/20=2Hz (στροφές/sec) και η περίοδος Τ=1/ν=0,50 sec.
2) Με ακτίνα περιστροφής 11 cm x την κλίμακα 7,14 στη διάταξη μετατροπής της περιστροφικής κίνησης σε παλινδρομική, η μέγιστη οριζόντια ταχύτητα που πέτυχα προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση, είναι: υ=2π.r.ν= 987 cm/sec.
3) Αυτή η ταχύτητα, που ξεκινάει από μηδέν στα δύο άκρα, επιτυγχάνεται στο μέσον της διαδρομής δηλ. σε χρόνο Τ/4. Άρα η οριζόντια επιτάχυνση του μοντέλου μου είναι: a=υ/(Τ/4)=4υ/Τ=4*987/0,50=7896cm/sec2=7896/981= 8g
Και η κατακόρυφη επιτάχυνση 0,43g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα για φυσικού μεγέθους κατασκευή είναι οριζοντίως 8g
Ολική επιτάχυνση που πέτυχα καθέτως είναι 0,43g
Η συμπεριφορά του μοντέλου ήταν χωρίς αστοχίες στο πείραμα, και άρα δεν ξέρουμε τις περαιτέρω αντοχές του.
Τα κτίρια στην Κεφαλονιά κατασκευάζονται με τον μεγαλύτερο συντελεστή σεισμικότητας στην Ελλάδα που είναι 0,36 g.
Αν και άντεξαν πολύ περισσότερο σε 0,50 - 0,60 g που έφθασε η επιτάχυνση σε αυτόν τον σεισμό.
Όπως και να έχει, το μοντέλο σχεδιασμού μου ξεπέρασε κατά πολύ την τιμή g που σήμερα σχεδιάζεται.

Συσχέτιση με την κλίμακα Mercalli
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_ground_acceleration

Instrumental Intensity, Acceleration (g), Velocity (cm/s), Perceived Shaking, Potential Damage
I ........................... < 0.0017 ............... < 0.1 ....... Not felt ............. None
II-III .................. 0.0017 - 0.014 .... 0.1 - 1.1 .......... Weak .............. None
IV .................... 0.014 - 0.039 ...... 1.1 - 3.4 ......... Light .............. None
V ..................... 0.039 - 0.092 ........ 3.4 - 8.1......... Moderate ........... Very light
VI ....................... 0.092 - 0.18 ........ 8.1 – 16 ......... Strong ........... Light
VII ................. ...... 0.18 - 0.34 .......... 16 – 31......... Very strong ........ Moderate
VIII ...................... 0.34 - 0.65 ......... 31 – 60 ......... Severe ......... Moderate to heavy
IX ..................... ... 0.65 - 1.24 .......... 60 – 116 ....... Violent ........... Heavy
X+ ....................... > 1.24 ........... > 116............... Extreme............. Very heavy

Στο Εργαστήριο Στατικής και Αντισεισμικών Ερευνών, στο
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο από τον κύριο καθηγητή Μανώλη Παπαδρακάκη, έγιναν μη γραμμικές στατικές αναλύσεις ( pushover )
με σκοπό τη σχεδίαση του διαγράμματος τέμνουσας βάσης - μετατόπισης του κόμβου ελέγχου, και την εύρεση της φέρουσας ικανότητας της κατασκευής σε πλευρικά φορτία, με και χωρίς το σύστημά μου.

Διαπιστώθηκε ότι αν το σύστημα εφαρμόζετε σε όλα τα υποστυλώματα, τότε οδηγεί σε σημαντικά αυξημένες τιμές της φέρουσας ικανότητας.

Συγκεκριμένα σε ένα πενταώροφο

εφαρμόσανε θλιπτικό φορτίο 1,200 kN σε κόμβους της ανώτατης στάθμης, λόγω της δύναμης προέντασης.
Αρχικά φόρτισαν τα τέσσερα γωνιακά υποστυλώματα, ενώ στην συνέχεια φόρτισαν όλα τα εννέα υποστυλώματα του κτιρίου.
Η επιβαλλόμενη τάση σε κάθε υποστύλωμα είναι.
1200kN ( κολόνες 0,30 m x 0,40 m x 3,00m ) = 10 MPa

Στην οριακή κατάσταση αστοχίας του υποστυλώματος λόγο θλίψης ( λαμβάνοντας υπόψη και τον συντελεστή ασφαλείας που έχει τιμή 1,5 για το σκυρόδεμα ),η τάση θραύσης για σκυρόδεμα C 30 είναι. 30MPa/1.5=20 MPa

Επομένως η επιβαλλόμενη τάση στα υποστυλώματα είναι στο 50% της τάσης θραύσης.

Η μέγιστη τιμή μετατόπισης χωρίς την εφαρμογή της προέντασης (συμβατικές κατασκευές ) είναι 900,62kN για μετατόπιση 0.1296 m

Η μέγιστη τιμή μετατόπισης με την εφαρμογή θλιπτικού φορτίου 1,200 kN σε όλους τους κόμβους της ανώτερης στάθμης είναι 1,179.33kN για μετατόπιση 0.0864 m

H βελτίωση στη φέρουσα ικανότητα είναι 1,179.33 - 900.62 = 272.71 kN

H βελτίωση στη μέγιστη τέμνουσα βάσης είναι 278.71/900.92=30.9%




Τοποθετημένα στον χειρότερο φορέα που έχει κολόνες με μικρή διατομή κάτοψης, και μικρή αντίσταση στο δώμα και στο Π της βάσης στην ταλάντωση, και με μόνο ένα θλιπτικό φορτίο στο κέντρο της κάθε κολόνας,
έχουμε αυτά τα αποτελέσματα.

Φαντάσου πόσο πιο πολύ θα αυξηθεί η φέρουσα ικανότητα του κτηρίου, αν εφαρμόζαμε τα θλιπτικά αυτά φορτία σε τέσσερα σημεία στις γωνίες ενός φρεατίου, και στα δύο άκρα των τοιχίων της κατασκευής.
Γενικά...
Διαπιστώθηκε ότι η εφαρμογή του συστήματος έχει εν γένει ευεργετικές επιδράσεις στη φέρουσα ικανότητα της κατασκευής σε πλευρικά φορτία, καθώς σε κάθε περίπτωση την αυξάνει.

Κρίνεται ότι τα αποτελέσματα της προκαταρκτικής διερεύνησης είναι ενθαρρυντικά, αλλά απαιτείται περαιτέρω αναλυτικότερη διερεύνηση του συστήματος σε δύο φάσεις.
Πρώτον σε επίπεδο αναλυτικότερης προσομοίωσης, όπου θα εξεταστούν περισσότερα και λεπτομερέστερα μοντέλα κατασκευών και με περισσότερες φορτίσεις.

Δεύτερον, σε επίπεδο πειράματος σε σεισμική τράπεζα, όπου θα πρέπει να εξεταστεί μία σειρά κατασκευών υπό κλίμακα και να αξιολογηθεί η συμπεριφορά του συστήματος και της μεθόδου σε πραγματικές συνθήκες φόρτισης.

Εγώ βασικά δεν λέω ότι είναι ανάγκη να εφαρμόσουμε θλιπτικά φορτία στα υποστυλώματα.
Είναι αρκετή για μένα η πάκτωση του τένοντα στο έδαφος, διότι και χωρίς την προένταση ο τένοντας θα φέρει μία αντίσταση στο δώμα την στιγμή που ο φέρον ταλαντεύεται.
Πρέπει όμως το σύστημα να είναι τοποθετημένο σε μεγάλο μακρόστενο τοιχίο πακτωμένο στα δύο άκρα, και αυτό το τοιχίο να αντέχει τις κάθετες τέμνουσες που εφαρμόζονται κατά την ταλάντωση στον κάθετο άξονά του, προερχόμενες από την αντίδραση αφενός του τένοντα στο δώμα, και αφετέρου του εδάφους στο ύψος τις βάσης.

Κατά την ταλάντωση,το μεγάλο τοιχίο, λόγο γεωμετρικού σχήματος και ακαμψίας, έχει την τάση να σηκωθεί πολύ πιο πάνω από το δώμα από όταν είναι σε ηρεμία.
Εκεί αντιδρά ο τένοντας, και δεν το αφήνει να σηκωθεί, και από το άλλο αντικριστό μέρος του τοιχίου στο ύψος της βάσης, αντιδρά το έδαφος.
Το μικρό τετράγωνο υποστύλωμα έχει πολύ μικρή ακτίνα ανόδου στο δώμα, και μεγάλη πλαστιμότητα και η αντίδραση του τένοντα είναι πολύ μικρή,
αλλά και να αντιδράσει στο δώμα ο τένοντας, το μικρό υποστύλωμα θα λυγίσει.
Η προσομοίωση που έγινε στο Μετσόβιο, εφαρμόζοντας φορτία σε μικρά υποστυλώματα δεν είναι το ζητούμενο του συστήματος.
Το ζητούμενο του συστήματος είναι η πάκτωση στο έδαφος του τένοντα, η αντίσταση στο δώμα και στην άλλη μεριά του Π της βάσης, σε μακρόστενα τοιχία πακτωμένα στις δύο άκρες τους
Εν τούτης βλέπουμε από την προσομοίωση που έγινε, ( αν και είναι γνωστό από την βιβλιογραφία της προέντασης ) ότι η προένταση στα πλαίσια της επαλληλίας είναι πολύ ευεργετική ακόμα και αν αυτή εφαρμοσθεί σε λεπτά υποστυλώματα, διότι έχει πολύ θετικά αποτελέσματα,
καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού.
Από την άλλη έχουμε και άλλο καλό... τη μειωμένη ρηγμά-
τωση λόγω θλίψης, ακόμα αυξάνει την ενεργό διατομή και
αυξάνει και τη δυσκαμψία της κατασκευής, οπότε και τις παρα-
μορφώσεις που προκαλούν αστοχία.

Η προσομοίωση δεν είχε μέσα ούτε τον τένοντα ο οποίος είναι πολύ ευεργετικός για να σταματά την κάμψη, ούτε την πάκτωση του τένοντα με το έδαφος, ώστε να έχουμε την αντίδραση του τένοντα στο δώμα,
και το κυριότερο που δεν είχε ήταν η φόρτιση στα δύο άκρα μεγάλων τοιχίων.

Δηλαδή η προσομοίωση που έγινε ήταν παρεμφερή και όχι το ζητούμενο.
Εν τούτης, ακόμα και έτσι τα αποτελέσματα ήταν καλά.

Για αυτόν τον λόγο εγώ επιμένω ότι το καλύτερο είναι η πάκτωση με ολίγον προένταση. ( μερική προένταση )
Ακόμα παρατηρήθηκε ότι η επιβολή φορτίσεων σε όλα τα υποστυλώματα είχε καλύτερα αποτελέσματα, από ότι όταν η επιβολή φορτίσεων ήταν σε μερικά από αυτά.
Ακόμα όσο αύξαναν τα φορτία, τόσο πιο θετικοί ήταν οι δείκτες
Αυτό τι μας λέει?
Ότι όσο μεγαλώνουν τα φορτία προέντασης, και οι διατομές που αυτά εφαρμόζονται τόσο αυξάνουν θετικά οι εξισώσεις ισορροπίας προς τις φορτίσεις του σεισμού.
Και σε συνδυασμό με τα πειράματα που έκανα, μάλλον η ζυγαριά πάει προς το μέρος μου. https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/videos
Αυτά είναι τεκμηριωμένα στοιχεία εφαρμοσμένης έρευνας, από τον πιο αξιόπιστο ερευνητικό φορέα στην Ελλάδα, και από ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα σε παγκόσμιο επίπεδο. http://users.civil.ntua.gr/papadrakakis/gr/cv.html

Όποιος καλός θέλει και μπορεί να με βοηθήσει στην έρευνά μου, ας μου πει αν αγοράσω αυτό το εργαλείο μετρήσεων της επιτάχυνσης, αν θα μπορώ να έχω αξιόλογες μετρήσεις των πειραμάτων μου.
Για τη μέτρηση της επιτάχυνσης μου πρότειναν τη λύση του συστήματος FastTracer που περιλαμβάνει το επιταχυνσιόμετρο, καλώδιο σύνδεσης και λογισμικό. Διατίθεται και σε ασύρματη έκδοση.
​Δείτε τεχνικές πληροφορίες παρακάτω
http://www.sequoia.it/en/fast_tracer.htm
http://www.sequoia.it/media/FastTracer_NEWS.pdf

Υπάρχει ο συντελεστής σεισμικής απόκρισης q
ο οποίος βασικά κατατάσσει τα κτίρια με πλαστιμότητα χαμηλή, μέση, και υψηλή.
Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι ένα κτίριο μπορεί να είναι εντελώς άκαμπτο και να έχει την ικανότητα να παραλαμβάνει καλύτερα και από τα πλάστιμα κτίρια την πλάγια φόρτιση του σεισμού?
Φυσικά και δεν το έχετε σκεφτεί, γιατί πρώτα όταν τα κτίρια κατασκευάζονταν με χαμηλή πλαστιμότητα είχαν πιο πολλές αστοχίες.
Ο σχεδιασμός σας πάντα μετατρέπει την πλάγια φόρτιση του σεισμού σε ροπές εφαρμοζόμενες στους κόμβους, η οποίες μεταλλάσσονται σε τέμνουσες στις μικρές διατομές των υποστυλωμάτων,των τοιχίων, και των δοκών.
Φυσικά με αυτήν την μέθοδο που σχεδιάζετε σήμερα, ο καλύτερος τρόπος σχεδιασμού είναι η υψηλή πλαστιμότητα.
Αυτήν την υψηλή πλαστιμότητα χρησιμοποιούν και τα δένδρα στα κλαδιά τους.
Τα δένδρα όμως έχουν και ρίζες, δηλαδή έχουν και μία πολύ ισχυρή πάκτωση την οποία εσείς δεν έχετε.
Νομίζετε ότι έχετε, ( με τα υπόγεια ) αλλά δεν έχετε πραγματική πάκτωση.
Η διαφορά στην πάκτωση των κατασκευών και των δένδρων έγκειται στο ότι οι ίνες των δένδρων τραβάνε το χώμα, ενώ οι κολώνες τραβάνε τον πεδιλοδοκό, δημιουργώντας μοχλό.
Το δένδρο δεν δημιουργεί ροπή στον κόμβο δένδρου εδάφους, ούτε οριζόντιο μοχλό, γιατί δεν είναι ενωμένα στον κόμβο,... ενώ η κολόνα δημιουργεί ροπή στον κόμβο μεταξύ κολόνας και πεδιλοδοκού, λόγο στρέψης που προκαλεί η πάκτωση των δύο στον κόμβο.
Το ίδιο κάνω και εγώ με την μέθοδο κατασκευών που προτείνω.
Κάνω αυτό που κάνει το δένδρο. Βάζω ρίζες στην κατασκευή, σε κάθε κολόνα και κάθε τοιχίο.
Οι ρίζες του δένδρου κατευθύνονται κάθετα του κορμού, και πακτώνονται στο χώμα.
Οι δικές σας ρίζες ( οπλισμός πεδιλοδοκού ) κατευθύνονται οριζόντια, και πακτώνονται στην ίδια κατασκευή που έχει το πρόβλημα.
Αυτό είναι το λάθος σας, διότι άλλο πάκτωση κατασκευής και εδάφους, και άλλο πάκτωση κατασκευής με κατασκευή.
Είναι σαν να πιάνεστε από την άκρη ενός σχοινιού, όπου η άλλη του άκρη δεν είναι δεμένη πουθενά, και να απαιτείται από το σχοινί να σας κρατήσει.
Σαν την παροιμία που λέει ότι αυτός που πνίγεται από τα μαλλιά του πιάνεται.
Αυτό που κάνει το δένδρο με τις ρίζες, είναι η πάκτωση της βάσης του κορμού του με το έδαφος.
Το μέρος του δένδρου έξω από το χώμα είναι πλάστιμο.
Αυτό θα μπορούσα να το κάνω και εγώ με την ευρεσιτεχνία μου, πακτώνοντας μόνο την βάση με το έδαφος, και όχι το δώμα με το έδαφος.
Γιατί δεν το κάνω και επιμένω στην πάκτωση δώματος εδάφους?
Πολύ απλά,... για να σταματήσω τελείως την παραμόρφωση, διότι το κτίριο δεν είναι δένδρο, έχει επάνω του μη φέροντα στοιχεία όπως είναι η τοιχοποιία η οποία λόγο πλαστιμότητας και παραμόρφωσης αστοχεί.
Δεν θέλω επισκευές..πολύ απλά.
Δεν είμαι από αυτούς που θέλω σεισμική απόσβεση.
Εγώ θέλω παραλαβή 100% των φορτίσεων του σεισμού χωρίς απόσβεση, χωρίς παραμορφώσεις.
Για να πετύχω αυτήν την αντοχή του κτιρίου, πάκτωσα το δώμα με έναν εξωτερικό πανίσχυρο παράγοντα, που είναι το έδαφος.
Αυτή η πάκτωση εκτρέπει την κατεύθυνση των πλάγιων φορτίσεων του σεισμού, στην κατακόρυφη διατομή των κάθετων στοιχείων, λόγο αντίδρασης του τένοντα στο δώμα, και του εδάφους στο Π της βάσης.
Πάνε και οι ροπές στους κόμβους, πάει περίπατο και η πλαστιμότητα.
Παραλαμβάνω την φόρτιση του σεισμού με άλλη τεχνική.
Εσείς μάθατε στις σπουδές που κάνατε να σχεδιάζετε έτσι.
Τι να πω μαζί σας, όταν εγώ είμαι ο δάσκαλος που σας λέει μία άλλη μέθοδο.
Εσείς κατασκευάζετε ένα δένδρο που απλά το χώνετε λίγο μέσα στο χώμα χωρίς καν να έχει ρίζες, ενώ εγώ κατασκευάζω έναν παραλληλόγραμμο τάκο βιδωμένο στο έδαφος.
Πιο από τα δύο συστήματα σχεδιασμού αντέχει περισσότερο στην αδράνεια.... το δικό σας, ή το δικό μου.?

α)Συχνότητα ονομάζουμε τον αριθμό των επαναλήψεων ενός γεγονότος στη μονάδα του χρόνου. Η συχνότητα χαρακτηρίζει οποιοδήποτε φυσικό μέγεθος μεταβάλλεται περιοδικά, δηλαδή επαναλαμβάνει τις ίδιες τιμές σε τακτά χρονικά διαστήματα.

β)Ιδιοσυχνότητα


Συντονισμός στην κυματική καλείται το φαινόμενο της εξαναγκασμένης ταλάντωσης κατά το οποίο η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Κάθε ταλαντωτής μπορεί να ταλαντώνεται σε μία ή περισσότερες συχνότητες. Όταν το σύστημα διεγείρεται στιγμιαία, τότε αρχίζει η ταλάντωση η οποία συμβαίνει με συχνότητα που ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητά του. Όταν η ταλάντωση είναι εξαναγκασμένη, η συχνότητα της είναι η συχνότητα του διεγέρτη. Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή έχουμε συντονισμό.
Κατά το συντονισμό το σύστημα έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια. Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο. Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί ο ταλαντωτής. Αν η προσφορά ενέργειας είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του ταλαντωτή.

γ) Η ροπή αδράνειας (ή γωνιακή μάζα) είναι μέγεθος της μηχανικής και εκφράζει την κατανομή των υλικών σημείων ενός σώματος ως προς έναν άξονα περιστροφής. Συμβολίζεται με Ι και έχει διαστάσεις μάζας επί μήκος στο τετράγωνο (σε μονάδες διεθνούς συστήματος kg·m2). Υπολογίζεται ως άθροισμα γινομένων στοιχειωδών μαζών επί το τετράγωνο της αποστασής τους από έναν άξονα.

Η ροπή αδράνειας έχει στην περιστροφική κίνηση την σημασία που έχει η μάζα στην γραμμική. Συγκεκριμένα, η φυσική σημασία της ροπής αδράνειας σχετίζεται με την ικανότητα που έχουν τα σώματα να αντιστέκονται σε μεταβολές της περιστροφικής τους κατάστασης. Όσο μεγαλύτερη ροπή αδράνειας έχει ένα σώμα, τόσο δυσκολότερα περιστρέφεται.
Ας σημειωθεί επίσης ότι η ροπή αδράνειας ορίζεται πάντοτε ως προς κάποιον άξονα περιστροφής.

δ) Γωνιακή επιτάχυνση ονομάζουμε τον ρυθμό μεταβολής της γωνιακής ταχύτητας ενός σώματος.

Απάντηση
Όλα αυτά που ανάφερα πάρα πάνω, για να ισχύσουν χρειάζεται μία βασική αρχή, ( την ελευθερία κινήσεων των σωμάτων τουλάχιστον προς μίαν κατεύθυνση. )
Παράδειγμα
Αν έχουμε μία ράβδο πακτωμένη στο ένα άκρο της, αυτή μπορεί να συντονιστεί όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή.
Αν όμως στο ένα ελεύθερο άκρο της ράβδου εφαρμόσουμε μία δύναμη απόσβεσης το φαινόμενο της ταλάντωσης δεν σταματά, αλλά δεν πολλαπλασιάζεται.
Αν είσαι σε ένα καράβι, θα έχεις προσέξει τα τραπέζια που έχουν ένα πόδι, να τρέμουν.
Μόλις όμως ακουμπήσεις το δάκτυλό σου επάνω στο τραπέζι, σταματάει αμέσως η μεγάλη ταλάντωση.
Συμπέρασμα
Αν εφαρμόσουμε μία δύναμη αντίθετη στο εξωτερικό μέρος ενός άξονα, αυτός φρενάρει.
Δηλαδή σταματήσαμε την γωνιακή επιτάχυνση, και γενικά αν η δύναμη είναι μεγάλη, σταματάμε και την κινητική ενέργεια της ροπής.π.χ τα φρένα.
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραπέζι και το δάκτυλο.
Το ίδιο συμβαίνει και με την πάκτωση εδάφους δώματος που εφαρμόζει η μέθοδος της ευρεσιτεχνίας μου.
Δηλαδή πάνε περίπατο οι υπολογισμοί που κάνετε για την ιδιοσυχνότητα, και την ροπή αδράνειας.
Αυτό συμβαίνει διότι εφαρμόζεται περιοδική απόσβεση, σε κάθε κύκλο ή περίοδο φόρτισης, έως και φρενάρισμα της κίνησης.
Εξισώσεις ισορροπίας του κάθε υποστυλώματος ξεχωριστά, υπολογίζοντας και την πλάγια δύναμη αδράνειας των πλακών που εφαρμόζουν αυτές στα υποστυλώματα, είναι η λύση.
Αυτήν την πάκτωση που εκτελούν τα φρένα στο πλατό, αυτήν την πάκτωση σας δείνω εγώ στο δώμα.
Δηλαδή εφαρμόζω μέσο της ευρεσιτεχνίας μου, εξισώσεις ισορροπίας προς στις ροπές και εξισώσεις απόσβεσης στην φυσική ταλάντωση του φέροντα ώστε η ταλάντωση να μην πολλαπλασιάζετε και να προκαλεί το φαινόμενο της ιδιοσυχνότητας διεγέρτη και ταλαντωτή.
που σε φυσικές συνθήκες μεγαλώνει σταδιακά το πλάτος ταλάντωσης μέχρι συνθήκης καταρρεύσεως, του φέροντα.
Αυτά τα λέω επικαλούμενους νόμους της κινηματικής

Αυτά που είπα πάρα πάνω, καταρρίπτουν ( ως λανθασμένους ) όλους τους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο.
Διότι η ροπή και η ιδιοσυχνότητα είναι οι κύριες αιτίες αστοχίας των κατασκευών.
Και εγώ τους βρήκα την μέθοδο που λύνει αυτά τα δύο προβλήματα. ....και πολλά άλλα ...
Η δύναμη αυτή που εφαρμόζω στο δώμα, πρέπει να προέρχεται από εξωτερικό παράγοντα.
Εγώ, αυτήν την δύναμη, την άρπαξα από το έδαφος, και με την βοήθεια του τένοντα, την μετέφερα στο δώμα.
Την ισχυρή προένταση την εφαρμόζω μεταξύ της επιφανείας του εδάφους, ( στο ύψος της θεμελίωσης ) και τα βάθη της γεώτρησης, πριν την κατασκευή της οικοδομής, για να πετύχω πρώτα την ισχυρή πάκτωση στα πρανή της γεώτρησης.
Μετά σταδιακά ( με την βοήθεια περικοχλίου ) κατά την κατασκευή της οικοδομής, επεκτείνουμε τον τένοντα μέχρι την οροφή, όπου εκεί ή απλά τον πακτώνουμε στο δώμα, ή άμα θέλουμε του εφαρμόζουμε μικρή ( δεύτερη ) προένταση.
Αυτή η μέθοδος εφαρμόζετε πρώτη φορά.

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του πειράματος είναι.
The most rapid acceleration in this experiment is
1) In 60 seconds covered 52,80 meters.
2 ) Width 22 cm ... reciprocation .
3 ) In one minute made 240 runs of 22 cm
4 ) The width of the regression went through the 22 cm in 0.25 of a second .
maximum velocity of shaking at the base was 52,80/60 (= 0.86 meters per second)
the exciting time period was 0.25 sec
The exciting frequency which i assume , on the basis of provided data, is 4 Hz.
I do not know how much (g) is the acceleration.
Can you tell me how much (g) is ;
In this video https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q&list=UUZaFAWh80Zs3gvEulYCex2A&feature=c4-overview
from 2.45 minutes to 2.50 minutes ( in 5 seconds) I counted 20 times x 22 cm .
I forgot to tell you that the base goes up and down 8 cm

Does this also move the same time.
This Artisans earthquake is strong for a small model , ... yes or no ;

Other technical features .


Concrete .. consists of four parts sand and one part cement . (Not gravel )
the quality of the concrete can not be matched to known C16/20
The width of the base is regression 22cm
Regression from 108 up to 216 strokes per minute of 22 cm
Model Dimensions Width 1.1 x Depth 1.1 x Height 1.3 m
Plates 4 cm width
Walls 4 cm thickness
By raft 5 cm thickness
SCALE 1 to 7 in actual size area of 64 sq.m per floor .
Weight 1300 kg
armature
Double steel mesh everywhere diameter 1,5 mm, steel mesh eyes , 5 x 5 cm
Tendons 5 mm diameter wrapped in five layers of duct tape to prevent the connection of concrete - steel

Εξισώσεις ισορροπίας είναι η μεγαλύτερη ανάγκη των κατασκευών ως προς τις φορτίσεις του σεισμού.
Οι φορτίσεις, εξωτερικές και στατικές πάντα θα υπάρχουν
Δεν μπορούμε να σταματήσουμε ούτε τις φορτίσεις του σεισμού και του αέρα, ούτε τα φορτία τα στατικά.
Μπορούμε όμως να αλλάξουμε την κατεύθυνσή τους, και να τις οδηγήσουμε εκεί που θέλουμε εμείς,
με σκοπό την ισορροπία αυτόν των φορτίσεων, η οποία ισορροπία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τάσεις ( ίσες η μεγαλύτερες των φορτίσεων )οι οποίες θα αντιτίθενται στις φορτίσεις αυτές.
Αυτές τις αντιτιθέμενες τάσεις ισορροπίας προς τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, εφαρμόζονται από τα κάθετα φέροντα στοιχεία.
Τα κάθετα στοιχεία έχουν δύο διατομές.
Την οριζόντια διατομή, και την κάθετη.
Η οριζόντια διατομή των κάθετων φερόντων στοιχείων, είναι πολύ πιο αδύναμη από ότι είναι η κάθετη διατομή των κάθετων φερόντων στοιχείων.
Οπότε λογικό είναι αν θέλουμε μία ισχυρή διατομή η οποία θα αντιταχθεί στις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού ώστε να τις ισορροπήσει, αυτή είναι η κάθετη διατομή των φερόντων στοιχείων.
Σε αυτή την κάθετη διατομή πρέπει να οδηγήσουμε τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού για να ισορροπήσουν.
Με τον σημερινό σχεδιασμό, αυτές οι τάσεις ισορροπίας εφαρμόζονται από τις μικρές διατομές κάθετων και οριζόντιων φερόντων στοιχείων, οι οποίες διατομές αδυνατούν να αντιπαραθέσουν τάσεις ισορροπίας στις πλάγιες φορτίσεις ενός μεγάλης επιτάχυνσης σεισμού.
Αποτέλεσμα είναι η αστοχία αυτών των διατομών.
Η πάκτωση δώματος εδάφους ( όλων των φερόντων κάθετων στοιχείων ) εκτρέπει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού και τις κατευθύνει στις κάθετες διατομές των κάθετων φερόντων στοιχείων, οι οποίες είναι ποιο ισχυρές από τις οριζόντιες, και έχουν την ικανότητα να αντιπαραθέσουν τάσεις ισορροπίας ίσες και μεγαλύτερες αυτών των πλάγιων φορτίσεων του σεισμού.
Αποτέλεσμα αυτού είναι να επιτευχθεί η ζητούμενη εξίσωση ισορροπίας.
Αυτό είναι το ΝΕΟΝ στον αντισεισμικό σχεδιασμό, και είναι η λύση προς τις καταστροφικές συνέπειες που επιφέρουν οι σεισμοί στις δομικές κατασκευές.
Αυτή είναι μία έχτρα τάση ισορροπίας, διότι δεν καταργεί τις τάσεις ισορροπίας των μικρών διατομών, αλλά μόνο προσθέτει μεγαλύτερη απόκριση.
Η μη πάκτωση όλων των φερόντων κάθετων στοιχείων με το έδαφος, δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις, βάζοντας και τα στατικά φορτία των κατασκευών να συνεργασθούν με τα φορτία του σεισμού, μεγαλώνοντας το καταστρεπτικό του έργο.
Αυτό συμβαίνει διότι η μη πάκτωση δώματος εδάφους των φερόντων κάθετων στοιχείων, αλλάζει μερικές μοίρες τον κάθετο άξονά τους, λόγο της υφιστάμενης ταλάντωσης του κτιρίου.
Διότι τα φέροντα κάθετα στοιχεία είναι ενωμένα με τα οριζόντια στον κόμβο, η κίνηση των μεν, επηρεάζει τα δε, με αποτέλεσμα οι κολόνες όταν ταλαντώνονται να προσπαθούν να πάνε τα δοκάρια πάνω - κάτω.
Αυτή η κίνηση ανόδου της δοκού έρχεται σε αντίθεση με τα στατικά φορτία του κτιρίου που έχουν κάθετη πάντα κατεύθυνση.
Αυτή η αντίθεση των φορτίων έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία ροπών οι οποίες μεταλλάσσονται σε τέμνουσες, και είναι μία πρόσθετη καταπόνηση των μικρών διατομών, η οποία συμπληρώνει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού, οι οποίες καταλήγουν και αυτές σε τέμνουσες στις μικρές διατομές.
Αυτή η πρόσθετη καταπόνηση των φορτίων του κτιρίου, σταματά όταν σταματά και η κάθετη παραμόρφωση των φερόντων κάθετων στοιχείων. ( ταλάντωση )
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την πάκτωση ή προένταση δώματος εδάφους.
Και αυτό είναι ένα άλλο ΝΕΟΝ στον αντισεισμικό σχεδιασμό που προσφέρει η ευρεσιτεχνία.
Και πολλά άλλα....
Υπάρχει κάποιος μηχανικός να διαφωνεί με αυτά που είπα..?
Αν συμφωνείτε, πρέπει να αλλάξει ο αντισεισμικός κανονισμός όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Αν δείτε στο βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q προς το τέλος, αν και έχω δέσει τα μεγάλα δοκάρια που πατάει η σεισμική βάση με χοντρή αλυσίδα, αυτά έχουν τάση να ανέβουν προς τα πάνω, από την ροπή του μοντέλου.
Ας μου πούνε οι μηχανικοί ....πως αντιμετωπίζουν αυτή την ροπή?
ΈΤΣΙ
https://www.youtube.com/watch?v=hcIm_RDR3gs
Αυτή η ροπή είναι καταστρεπτική για το κτήριο, ( σε ένα μη πακτωμένο κτήριο ) διότι μόλις η ταλάντωση σηκώσει το μοντέλο μονόπλευρα, τα φορτία του κτηρίου δημιουργούν μία ροπή σε όλους τους κόμβους, η οποία σπάει τις κολόνες και τα δοκάρια.
Αν το μοντέλο είναι πακτωμένο, τα φορτία του μοντέλου ισορροπούν, διότι αφού δεν σηκώνετε μονόπλευρα, τα φορτία ισορροπούν με την αντίδραση της σεισμικής βάσης, και δεν έχουμε καμία ροπή στους κόμβους.

Για να δούμε τώρα τι είναι καλύτερο για το κτήριο?
α) Η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στην βάση του με το έδαφος?
β) Η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στο δώμα και στο έδαφος?
γ) ή είναι καλύτερα αντί για πάκτωση του δώματος και του εδάφους να εφαρμόσουμε μία μικρή προένταση μεταξύ βάσης και
δώματος, συγχρόνως και μία πάκτωση με τον ίδιο μηχανισμό μεταξύ βάσης και εδάφους?

α) Για εμένα καλύτερα από το τίποτα είναι η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στην βάση του με το έδαφος.
β) Πάρα πολύ καλύτερα η πάκτωση του κτηρίου να γίνει στο δώμα και στο έδαφος.
γ) Και άριστα όταν εφαρμόσουμε μία μικρή προένταση μεταξύ βάσης και
δώματος, συγχρόνως και μία πάκτωση με τον ίδιο μηχανισμό μεταξύ βάσης και εδάφους

Θα σας πω ένα παράδειγμα για να καταλάβετε την άποψή μου.

Αν έχουμε μία ξύλινη βέργα και την κουνήσουμε πέρα δώθε με το χέρι μας, θα παρατηρήσουμε ότι το πάνω μέρος της βέργας θα ταλαντώνεται πιο πολύ από το κάτω μέρος.
Η βέργα έχει πάκτωση στο κάτω μέρος της από το χέρι μας, αλλά η ταλάντωση δεν σταματά. Ταλάντωση = παραμόρφωση
παραμόρφωση = ζημιές ή κατάρρευση.
Τώρα αν δεν είχαμε μία βέργα ( μικρής διατομής κολόνα ) αλλά είχαμε στην παλάμη μας ένα πιο χονδρό ξύλο, ( μεγάλης διατομής κολόνα ) τότε δεν θα είχαμε πάλη ταλάντωση. ( και με την απλή πάκτωση εδάφους βάσης. )

Αν τώρα αυτήν την βέργα την κάνουμε τόξο με την βοήθεια ενός σπάγκου ( δένοντας τα άκρατης ) θα παρατηρήσουμε ότι όσο και να κουνάμε το χέρι μας η ταλάντωση της βέργας θα είναι ίδια στην κορυφή της, και στην βάση της.
Δηλαδή μηδέν παραμόρφωση του κάθετου άξονα της βέργας, οπότε και μηδενικές παραμορφώσεις και αστοχίες στις κατασκευές.

Για την τρίτη περίπτωση τώρα.
Αν έχουμε ένα ξύλο και το βάλουμε οριζόντια πάνω σε δύο τούβλα ώστε το ξύλο να στηρίζεται στα άκρα του.
Αν του ρίξουμε μία με το χέρι μας, ( καράτε ) θα πονέσει λίγο, αλλά τελικά το ξύλο θα σπάσει στα δύο.

Αν τώρα πιέσουμε το ξύλο με μία μεγάλη μέγκενη στα άκρα του, και τού δώσουμε μία,.... θα σπάσουμε το χέρι μας
Το ίδιο κάνει και η προένταση στις κολόνες ή τα τοιχία...ισχυρές διατομές ως προς τις τέμνουσες.

Έχω δύο μηχανισμούς για να πακτώνω την κατασκευή στο έδαφος ( για αυτό έχω και δύο διπλώματα ευρεσιτεχνίας. )
Ο πρώτος μηχανισμός είναι απλός μηχανισμός. αυτός http://postimg.org/image/15or8eeuc/ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορες εργασίες όπως δείχνει το link
http://postimg.org/image/29l3p1xpg/
Τώρα αν έχουμε θεμελίωση πάνω σε βράχο, χρησιμοποιούμε τον απλό ελκυστήρα.
Ο ελκυστήρας εξασκεί μία πίεση περιμετρική στα πρανή της γεώτρησης.
Αν αυτή η πίεση εφαρμοστεί σε μία γεώτρηση ανοιγμένη σε βράχο, δεν υπάρχει ο κίνδυνος να υποχωρήσει ο βράχος και να χαλαρώση η πάκτωση ( διότι όπως ξέρουμε τα στερεά δεν υποχωρούν )

Αν όμως η θεμελίωση και η γεώτρηση είναι πάνω σε χαλαρό έδαφος, τότε χρησιμοποιούμε τον υδραυλικό ελκυστήραhttp://postimg.org/image/2mlql3ag4/ ο οποίος έχει υδραυλικό σύστημα ώστε να διορθώνει αυτόματα την υποχώρηση του εδάφους στα πρανή της γεώτρησης, ώστε να μην χαθεί η επιθυμητή συνάφεια ( πάκτωση ) εδάφους και αγκύρωσης.

Εγώ τι κάνω με την ευρεσιτεχνία μου? Προσπαθώ να καταρρίψω τη σύγχρονη μηχανική με αυτό το "πείραμα" ?

Το πιστεύω αυτό?

Αν υποθέσουμε ότι κατασκευάζουμε τελείως άκαμπτες κατασκευές προτεταμένες με το έδαφος ....ναι αυτό τα αλλάζει όλα.
Τέτοια κατασκευή είναι αυτή https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αν όμως θέλουμε να προσαρμοστούμε με τους υπάρχοντες κανονισμούς Ευρωκώδικα 2 και 8, τότε προτείνω μία άλλη μέθοδο που είναι μεν στα πρότυπα του Ευρωκώδικα και του ΚΑΝ.ΕΠΕ αλλά εγώ βελτιώνω τους δείκτες που προσπαθούν να βελτιώσουν παγκοσμίως, ...αφάνταστα πιο πολύ, με αυτή την μέθοδο
Αυτοί οι δείκτες είναι
1) Των πλάστιμων περιοχών,
2) Των πλαστικών ζωνών,
3) Της στρεπτικής ακαμψίας των ασύμμετρων κατασκευών?
4) Βελτιώνει την αντοχή του υποστυλώματος ως προς τις τέμνουσες και την τέμνουσα βάσης.

5) Αυξάνει την ενεργό διατομή των υποστυλωμάτων
6) Βελτιώνει τον λοξό εφελκυσμό.
7) Μειώνει την μετατόπιση του κόμβου της ανώτατης στάθμης, και τις παραμορφώσεις του φέροντα.
Μειώνει την ιδιοσυχνότητα εδάφους κατασκευής
9) Βοηθάει στην αποφυγή του μηχανισμού ορόφου
10) Απαλείφει το πρόβλημα της ανεπαρκούς συνάφειας σκυροδέματος και χάλυβα.
11) Εξασφαλίζει ισχυρότερη θεμελίωση.
12) Αυξάνει την απόσβεση των σεισμικών φορτίσεων η οποία οδηγεί σε μείωση της απόκρισης.
13) Ο μηχανισμός βελτιώνει αυτόματα την έρπη του τένοντα που παρατηρείται κατά την μακροχρόνια τάνυση, καθώς και την συνάφεια της πάκτωσης μεταξύ κατασκευής και εδάφους, η οποία κινδυνεύει να χαλαρώσει λόγο συνεχών φορτίσεων μεγάλης διάρκειας και πολλών κύκλων φόρτισης, όπως είναι οι σεισμοί.

https://www.youtube.com/watch?v=DwkWx1nVn3E#t=0

Το πάρα πάνω μοντέλο του κυρίου Κ. Τσώνου, καθώς και αυτό το μοντέλο που πειραματίζεται η ερευνητική ομάδα της NEES σε αυτό το βίντεο ... https://www.youtube.com/watch?v=C2Z1zmrJhsc#t=0 προσπαθούν να πετύχουν δύο πράγματα.
Ο κύριος Κ. Τσώνος προσπαθεί να μεταφέρει την αστοχία στις δοκούς ώστε να προστατέψει τις κολόνες και να μην έχουμε γενική κατάρρευση. ( πλαστική ζώνη )
Η NEES προσπαθεί να κατασκευάσει ευέλικτους κόμβους αφενός, τόσο στην θέση των δοκών, όσο και στην θέση του κομβικού σημείου της κοιτόστρωσης με το υποστύλωμα, ώστε να απελευθερώσει σεισμική ενέργεια.
Για αυτούς που λένε ότι δεν ξέρω, θα προσπαθήσω να τους εξηγήσω τι κάνω εγώ, δηλαδή πια μέθοδο αντισεισμικού σχεδιασμού χρησιμοποιώ ώστε να εξαλείψω τους κινδύνους που προσπαθούν να εξαλείψουν οι πάρα πάνω ερευνητικές ομάδες του κυρίου Κ. Τσώνου, και της NEES.
O κύριος Κ. Τσώνος προσπαθεί να αστοχήσει η δοκός δημιουργώντας τις πλαστικές ζώνες πάνω στις δοκούς ώστε να εκτονωθεί η ενέργεια του σεισμού.
Η δική μου πρόταση είναι να ξεχωρίσουμε τις πλάστιμες κολόνες από τις άκαμπτες προτεταμένες με το έδαφος με την παρεμβολή σεισμικού αρμού.
Με αυτήν την μέθοδο, ο σεισμικός αρμός είναι αυτός που υποδέχεται την φόρτιση του σεισμού και την εκτονώνει, παίζοντας τον ρόλο που παίζει η πλαστική ζώνη του κυρίου Κ. Τσώνου.
Η διαφορά των δύο συστημάτων είναι ότι το ένα αστοχεί, ενώ το άλλο δεν παθαίνει τίποτα.
Η NEES προσπαθεί να ξεχωρίσει στους κόμβους την δοκό και το υποστύλωμα, ώστε να εκτονώσει την ενέργεια του σεισμού στα κομβικά σημεία.
Το ίδιο κάνω και εγώ με τον σεισμικό αρμό που τοποθετώ http://s5.postimg.org/rllh3dhzb/002.jpg
Μάλιστα εγώ προχωρώ περισσότερο από την NEES προσπαθώντας να εξασφαλίσω μία ελεγχόμενη παραμόρφωση του φέροντα, ώστε αυτή να μην είναι έξω από τα όρια διαρροής.
Αυτό το πετυχαίνω με το άκαμπτο προτεταμένο φρεάτιο το οποίο έχει τον ρόλο του ρυθμιστή της παραμόρφωσης του πλάστιμου φορέα.
Εγώ μπορώ να πω στην NEES ....BUILDING IT BETTER!!! :yikes:
Περισσότερα http://www.green-e.gr/m/listing/view...ismiko-systhma.

Γιατί να με νοιάζει αν γίνει σεισμός, αν έχω ένα σπίτι σαν αυτό. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
ή αυτό https://www.youtube.com/watch?v=Q6og4VWFcGA