Μικρέ ανθρωπάκο σου μπήκε η ιδέα πως μπορείς να καταλάβεις. Και τώρα το μυαλό σου ζητάει εξηγήσεις που δεν θα μπορέσεις να δώσεις ποτέ. Ο δρόμος στενεύει και εσύ συνεχίζεις να κοιτάς τον ουρανό. Κάθε σταγόνα σε λυτρώνει και ταυτόχρονα σε πνίγει. Νιώθεις την ζωή να σε εκδικείται επειδή προσπάθησες να την ξεγελάσεις. Δεν είναι λάθος σου. Είναι επιλογή σου! Έγινες ο θεός σου χωρίς να πάρεις άδεια. Σε μπερδεύουν οι άνθρωποι και τους μπερδεύεις και εσύ. Διακρίνω μια σιγουριά όμως. Είσαι αφελής! Όχι, είσαι σίγουρος. Με μπέρδεψες ανθρωπάκο...