Παράθεσηστην Βαρκελώνη, λέει...

..κτήρια πλευστά, απ'του Antonio Gaudi τον νου, στον δρόμο...!

..κι η βρώμα, του αναμασούμενου στις σκοτεινές γωνίες.......

Εχεις βρεθεί εκεί ποτέ?


-->

Και ναί! ... κλείνω τα μάτια, κι αφήνομαι...
στην μαγεία των δικών μου κόσμων να πλέω...
στο agalia.gr

ΠαράθεσηΟλα ξεκίνησαν απ'το τίποτα...
Σε κάποια άκρη του παντού. Σε μια σκοτεινή γωνία που βρήκε να φωλιάσει όλο το φως.
Κι η ύπαρξη του εκεί, καθόρισε τον ακαθόριστο εώς τότε χώρο.
Κι η επιθυμία του γέννησε το χρώμα και την μουσική, το δάσος και την θάλασσα..
Η καρδιά του άπλωσε απέραντο ουρανό, κι η ανάσα του πραγμάτωσε την αλήθεια.
Τότε ο άνεμος ξεκίνησε να φυσά τον χρόνο.
Οπου περνούσε το χάδι του χρόνου έκανε τα πράγματα ν'αλλάζουν, κι όλα έμοιαζαν διαφορετικά συνεχώς.
Κι ο κύκλος, φαινόταν να καθορίζει τις τροχιές του πολυδιάστατου κόσμου.
Το σκοτάδι διαδεχόταν το φως κι η ζωή τον θάνατο.
Και με την ίδια ακριβώς φυσικότητα, το πιο γλυκό όνειρο διαδεχόταν τον εφιάλτη και η ασφυξία τον έρωτα...

..ίσως κανείς ποτέ δεν μάθει πόσο δύσκολο είναι,
οδηγώντας στην εθνική οδό, χαράματα, με ένα νου πλευστό,
το βλέμμα οπουδήποτε αλλού εκτός από τον δρόμο και
στα χέρια χαρτί και μολύβι αντί τιμόνι.. τέτοιες σκέψεις μου
να δουν το φώς.. κι ύστερα κατάθεση στο agalia.gr
Γιατί ότι μοιράζεσαι με φίλους, Ζει διπλά..!

ΠαράθεσηΟμως η ιστορία του ανθρώπου έχει να μου πει
 πως δεν θα σταματήσω εκεί..

..και συνεχίζω..... εκείνο το ταξίδι της αυγής
που λόγια μέσα μου αξίωσε κι αισθήσεις μεγάλυνε, όμως
δεν ήταν καθόλου ικανό, την εικόνα του εαυτού μου ολόκληρη να μου χαρίσει,
Μα να!
Να, που βρέθηκε τρόπος. Σαν τρίτος τα λόγια μου ν'απολαύσω, και να δώ!
Να χαρώ τον πιο απέναντι εαυτό μου. Μιας και στο agalia.gr,εκεί όπου τις σκέψεις μου καταθέτω, δεν θα μπορούσα να είχα την εμπειρία να νοιώσω αναγνώστης μου.

Λόγια μου. Σκέψη μου. ..."να γυρίζει",ας είναι..