ΕΡΩΤΑΣ VS ΑΓΑΠΗ

[vasilis]

1. Η αγάπη είναι ανεξαρτητη ενώ ο έρωτας εξαρτημενος. Ομως πάντα η σχέση η κάθε σχέση αρχίζει μετά την εξάρτηση. Γι'αυτό η αγάπη είναι ειλικρινής και έντιμη, ενώ ο έρωτας υποκριτής, μπορεί να μεταχειριστει κάθε μέσο για να κερδίσει το ποθουμενο.
 
"Στον  έ ρ ω τ α  και στον π ό λ εμ ο  ε π ιτ ρ έ π ο ν τ α ι  ό λ α"
 
Η ανάγκη της εξάρτησης άλλωστε είναι τυφλή, σαν ενστιχτο. Κανένας δεν μπορεί να απαιτήση ηθικές αναστολές σε μια τόσο σαρωτική καταιγίδα. Αφαιρειται ο έλεγχος, ακόμα κι η ευθύνη. Στους βιαιους ιδίως χωρισμούς τα συναισθήματα που ακολουθούν θυμίζουν σύνδρομο στέρησης ναρκωμανών.
Κυκλοφορεί η άποψη πώς, ενώ οι φιλίες μας μας αντιπροσωπέυουν, οι έρωτες όχι. Η αγάπη είναι βαθειά συνείδηση, ο έρωτας κινείται από ασυνειδητες, άγνωστες ορμές, από παλιές πληγές και απωθησεις. υρίως στερησεις αγάπης. Όλος ο σκοτείνος, αιμόρφυτος κόσμος του υποσυνειδητου συνεργάζεται για να γραφτει ένα ερωτικο παθος.
 
2. Η αγάπη είναι θυσία. Θυσιαζεσαι χωρίς να το αισθάνεσαι ως θυσία. Η αυτοπροσφορά αποτελει φυσική κλίση όταν αγαπας. Οέρωτας όμως επιδιώκει τη θυσία του άλλου. Μοιάζει με ανθρωποφαγία απο κτητικότητα.
 
3. Η αγάπη είναι ανευ όρων. Όμως στον έρωτα, συνειδητά ή ασυνειδητα αισθάνεσαι : "Σ'αγαπώ για να μ'αγαπάς, αν δε μ'αγαπας θα σε μισήσω!". Ο έρωτας είναι απαιτητικότατος ανικανοποιητος. Στην αγάπη όμως και το ελάχιστο εισπρατεται ως δώρο. Στον έρωτα είναι συνηθυσμένη η γεύση του κενού, της έλλειψης. Η αγάπη γεμίζει και νοιώθει πλήρης και μόνο απο τον εαυτο της επειδή "εγώ αγαπω".
 
4. Η αγάπη αγαπάει αυτό που έχει, ο έρωτας όμως ερωτευεται εκείνο που λείπει.
 
5. Χρόνος της αγάπης είναι η αιωνιοτητα. Ο ερωτας έχει ημερομηνια λήξης. Πολυ συχνά η λήξη συμπιπτει με την κατάκτηση του ποθητού άλλου. Κάποιοι πιστευουν πως η φθίνουσα πορεία του ερωτα αρχίζει με το πρωτο φιλι.
 
6. Η αγάπη είναι για όλους, απλώνεται απο μόνη της σε δικαιους κι αδικους ανεξαιρετως. Ο έρωτας απαιτει αποκλειστικότητα που καταντάει εγκληματικά ζηλιάρης. Η γεύση της αγάπης είναι η γαλήνη ενώ του έρωτα ο πανικός.
 
 

Παρ'όλα αυτά....
 
Ο έρωτας παρ'όλα αυτά είναι συναρπαστικος. Τόσο συναρπαστικός που μπορεις να καταστραφεις για να τον ζήσεις. Ο έρωτας ο αδαμαστος ερωτας, είναι ασφαλως το δόλωμα της τρομερης φύσης για τη διαιώνιση της ζωης. Ωστόσο πρόκειται για κάτι πιο πνευματικό και γι'αυτό είναι πιο ισχυρο απο τη φυσικη αναγκη. Ο έρωτας ο αναποφευκτος έρωτας, είναι ίσως τα δυσκολότερα διόδια για την ύπαρξη που αναζητά την κάθαρση και την άρση της. Είναι η προκληση της ψυχης να παλέψει με τον μεγαλύτερο εχθρό και την πιο επικινδυνη ειδωλολατρεία: με τον ΕΓΩΙΣΜΟ. Ποτέ ο εγωισμος δεν θεριευει τότο όσο όταν είμαστε ερωτευμενοι.
 
Πώς να μην είναι συνταρακτικη μια τέτοια μάχη?
 
Απο το βιβλιό της Mαρω Βανβουνακη "Ο παλιατσος κι η Ανιμα"