Garry Moore 1952-2011

[larus audouinii]

Ο γνωστός και αγαπημένος σε όλους κιθαρίστας Gary Moore πέθανε όπως έγραψε το bbc.
Ο μάνατζερ των Thin Lizzy, Adam Parsons, είπε στο πρακτορείο ότι ο Gary Moore πέθανε στον ύπνο του
σήμερα τα ξημερώματα.

Σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή ,ύστερα από την εξέταση του διάσημου κιθαρίστα της ροκ και μπλουζ μουσικής Gary Moore ο οποίος βρέθηκε νεκρός χθες σε δωμάτιο ξενοδοχείου στην Ισπανία όπου περνούσε τις διακοπές του με την φίλη του, ο θάνατός του οφείλεται σε φυσικά αίτια.

Ο τραγουδιστής με τεράστιες επιτυχίες στο ενεργητικό του («Still got the blues», «Loner», «Walking by myself») δεν έφερε κανένα τραύμα στο σώμα του.

Η βρετανική εφημερίδα «Sun», έγραψε σήμερα ότι ο κιθαρίστας έπαθε αναρρόφηση την ώρα που κοιμόταν όντας τελείως μεθυσμένος αφού νωρίτερα είχε καταναλώσει αρκετή ποσότητα σαμπάνιας και μπράντι.


Με την καριέρα του να ξεπερνά τα σαράντα χρόνια, 11 τραγούδια στο βρετανικό Top 40, από τα οποία 2 στο Top 10, πάνω από 30 δισκογραφικές κυκλοφορίες, ιστορικές συνεργασίες και μια μοναδική ικανότητα να αφομοιώνει διαφορετικά είδη μουσικής, ο Gary Moore έχει κατακτήσει τον τίτλο του θρύλου της κιθάρας.
Αναγνωρισμένος ως ένας από τους πιο ταλαντούχους Βρετανούς κιθαρίστες της γενιάς του, καλλιτέχνης απρόβλεπτος και ανατρεπτικός, ο Gary Moore ταξίδεψε στη μουσική, από το rock και την jazz, στην blues και την country, στο παραδοσιακό electric blues, το hard rock, το heavy metal κι ακόμα παραπέρα. Σε μια καριέρα που ξεκινά από τη δεκαετία του 60, δραστήρια, μέχρι χτες, συνεργάστηκε με θρυλικά συγκροτήματα και μουσικούς, όπως οι Thin Lizzy, οι Skid Row, οι Colosseum II, ο Philip Lynott, ο Peter Green, ο Dr. Strangely Strange, ο Ginger Baker, οι Beach Boys, ο Ozzy Osbourne, οι Traveling Wilburys (George Harrison, Jeff Lynne, Tom Petty και Bob Dylan) και ο Andrew Lloyd Webber.

http://www.gary-moore.com/

Τουλάχιστον μένουν ανέπαφες οι αναμνήσεις από τα λάιβ που μας έχει δώσει

[KostasD33]

έγραψε ιστορια.....

[black_velvet]

[larus audouinii]

[black_velvet]

Δεν έγραψε απλά ιστορία.
Άφησε ιστορία.
Ένας από τους τελευταίους των Μοϊκανών, απ' τους μεγαλύτερους κιθαρίστες που γνωρίσαμε.

Προλάβαμε να τον απολαύσουμε ζωντανά στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 2008. Έμεινα έκπληκτη! Όσο και να παρακολουθούσα τα μουσικά του δρώμενα τόσα χρόνια, τίποτα δεν με προετοίμαζε για αυτό που άκουσα και απόλαυσα. Κι ας μην ήτανε στα πρώτα νιάτα του.
Για να μην αναφερθώ στην συνεχή εναλλαγή στις κιθάρες. Λες και άλλαζε τουαλέτα (ξέρετε, το φόρεμα που φοράμε εμείς τα κοριτσάκια στις επίσημες εκδηλώσεις; και οι "σταρ" παντός είδους το αλλάζουνε κάθε λίγο και λιγάκι; ) Και πώς να μην κάνει την αλλαγή κάθε 10 περίπου λεπτά; όπου σε κάθε σόλο (και ακούγαμε μόνο σόλο! τι άλλο δηλαδή; ) ξεζούμιζε ως και την τελευταία χορδή;

Και όπως όλοι, ήθελα οπωσδήποτε να ακούσω το "still got the blues for you" live. Και δεν το άκουσα. Και δεν με νοιάζει διόλου. Διότι έκανε το καλύτερο κλείσιμο στη συναυλία που θα μπορούσαμε ποτέ να περιμένουμε. Δεν ήθελα πια ν' ακούσω τίποτε άλλο. Δεν θέλω ν' ακούσω τίποτε άλλο. Έφυγα πλήρης εκείνο το βράδυ μετά από αυτούς τους υπέροχους ήχους (πιστέψτε με, το βίντεο που ακολουθεί δεν έχει ούτε το 1/1000 αυτού που νιώσαμε εκεί, τότε...)

[align=center]

[/align]

R.I.P.

[larus audouinii]

[larus audouinii]

Βελουδένια μου μάλλον φορούσες κάτι διαφορετικό εκείνη την μέρα και δεν σε εντόπισα στο πλήθος χαχαχα
Σημασία όμως έχει πως ήμασταν εκει παρέα

[black_velvet]

Το βελούδο της βραδιάς ήτανε ο ήχος της κιθάρας του Gary Moore.  ;-)

[align=center]

[/align]

[larus audouinii]

.......
O ντραμερς τότε ήταν o πρώτος από τους thin lizzy
(φιλάκια ...το χάρηκα..  ;-) )

[black_velvet]

[quote user="larus audouinii" post="345109"].......
O ντραμερς τότε ήταν o πρώτος από τους thin lizzy
(φιλάκια ...το χάρηκα..  ;-) )[/quote]

 ;-)

[black_velvet]

OK! Let's rooooooooooockkkkkkkkkkkkkkk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[skou70]

exm ... gouxou gouxou ... ean thymamai kalws ayti itan mia synaulia stin opoia eprokeito na pame parea grrrrrrrrrrr

[black_velvet]

Αλλά δεν ήρθες!!

Να διορθώσω κάτι που έγραψα εκ παραδρομής: το "Still got the blues" φυσικά και το ακούσαμε ζωντανά στην Αθήνα. Το "Empty rooms" ήτανε αυτό που περίμενα όλη τη βραδυά ν' ακούσω. Τι να έπαιζε όμως και τι να άφηνε.... Θα μπορούσαμε να ήμασταν ακόμη εκεί και να παίζει και πάλι να μην χορταίνουμε να τον ακούμε....

[align=center]

[/align]