οσο εισαι μικρος πηγαινε να το κοιταξεις... :razz:

[kuria]

απο μικρη αρεσκομουν στο να εκθετω το μυαλο, το κορμι και τις αισθησεις μου σε εναν δικο μου,  υπεροχο κοσμο, γεματο χρωμα και φαντασια...  
ενιοτε απο την εκθεση μου αυτη, το κατι τις μου, δεν μπορεις να πεις, το παθαινα, αλλα ας μην το κανουμε θεμα καλυτερα...
καθομουν με τις ωρες μπροστα στη μανιασμενη θαλασσα προσπαθωντας να αποκωδικοποιησω σχηματα και να φαντασιωθω μορφες... το τι μπουγελωμα ετρωγα απο τη γαλαζια, ενιοτε γκριζοπρασινη πλανευτρα δε φανταζεσαι, αλλα ας μην το κανουμε θεμα καλυτερα...
το ιδιο συνεβαινε κι οταν στεκομουν διπλα στη φωτια... εβλεπα τις φλογες να μεταμορφωνονται  μπροστα μου, χορευοντας το δικο τους οριενταλ... το ποσο τσουζει το τσουρουφλισμα των τρυφερων δακτυλων που προσπαθουν να χαϊδεψουν τις πυρινες οδαλισκες, δε φανταζεσαι, αλλα ας μην το κανουμε θεμα καλυτερα...
αργοτερα στην ηδη βεβαρημενη μου ψυχικη κατασταση, προστεθηκε και η αστρολαγνεια... τι ητανε να δω εναστρο ουρανο... μια εξαψη, ενα κακο, αλλο πραμα σου λεω... κατι σαν ειδε η αστερω τη γενια της κι αναγαλιασε η καρδια της... το τι ολονυχτιο κουβεντολοι εκανα με το σειριο και ποσο επωδυνο ηταν το στραβολαιμιασμα που συχνοπυκνα παθαινα, δε φανταζεσαι, αλλα ας μην το κανουμε θεμα καλυτερα...
τωρα τελευταια λοιπον μια καινουργια παθηση ηρθε και εγκατασταθηκε στο σαθρο ψυχοπνευματικο μου υποβαθρο... η νεφελολατρεια... εδω ο ουρανος συνεχεια αλλαζει φατσα... μεσα σε ελαχιστα  λεπτα απο αιθριος γινεται νεφελωδης και εγω καθισμενη ωρες ατελειωτες στην πολυθρονα μου, μπροστα στη τζαμαρια, καρφωνω το βλεμα μου πανω του και παρακολουθω χαμενη τα πολυμορφικα συννεφα να τρεχουν ασταματητα, αλλαζοντας σχημα και χρωμα... το ποσο στραβωμα ειναι αυτο και το τι κλαμα ριχνω απ τον ερεθισμο, δε φανταζεσαι, αλλα ας μην το κανουμε θεμα καλυτερα...
γι αυτο λεω... τωρα ειναι αργα... επρεπε να το κοιταζα οσο ημουν μικρη...

[kuria]

το τι κουβαλαω που λες μεσα μου... και εξω μου δηλαδη, δε φανταζεσαι, αλλα ας μην το κανουμε θεμα καλυτερα... :razz:

[kuria]

μολις που μετρησα 48 αστερια και πριν προλαβω να μαρκαρω περιοχη, περναει ενα συννεφο και μου τα κουκουλωνει...
φτου και παλι απ' την αρχη...
1
2
3
4
5
6
.
.
.
πολλα....

[kuria]

εδω φεγγαρι... εκει φεγγαρι... που ειναι το φεγγαρι;  ]

[kuria]

κοιτα τρεχαλα αυτο το συννεφο... να μου το θυμιθεις, κατι το κοψοχολιασε και τρεχει να γλιτωσει...