Woman Is The Nigger Of The World (J. Lennon),

[sevenseas]

Woman is the nigger of the world (J. Lennon)
Ναι . Οι γυναίκες είναι οι νέγρες του κόσμου
Ναι οι γυναίκες είναι οι σκλάβες του κόσμου
(Τζων Λέννον )

Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσε η αποκάλυψη απαγωγέα μικρής κοπέλας, που την κρατούσε φυλακισμένη στο σπίτι του για  πολλά χρόνια στις ΗΠΑ .
Και βέβαια παραλληλίστηκε η ιστορία αυτή με άλλες ιστορίες ανα τον κόσμο.
Μια είναι η κύρια απορία μου .
Έχετε ακούσει τέτοιο περιστατικό για απαγωγή αγοριών?
Όχι βέβαια .
Έχουν κι οι γυναίκες ρε παιδί μου ένα προνόμιο
Να είναι θύματα απαγωγής
Θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και μάλιστα από άτομα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος .
Μα τοσο ωραία .
Και μην κάνετε τς τς τς , μα τι συμβαίνει εις την Εσπερίαν ? Ευτυχώς εμείς δεν έχουμε τέτοια.

Γιατί έχουμε και παραέχουμε. Αλλά κοινωνική ανοχή . Η κοινωνική αδιαφορία τα σκεπάζει όλα  Η διεστραμμένη ελληνική έννοια της οικογένειας εννοεί τον πατέρα ως αφέντη εξουσιαστή σε όλα τα μέλη της οικογενείας με πρώτη σκλάβα την γυναίκα για να ακολουθούν τα κορίτσια, που μαθαίνουν σιγά σιγά τον ρόλο αυτόν για να υπομείνουν τον κάθε μάλακα , που θα γίνει ο νέος αφέντης.
Δεν υπάρχουν στην Ελλάδα αιμομιξίες? Δεν υπάρχουν βιασμοί από άτομα του συγγενικού περιβάλλοντος και δη από τους πατεράδες?
Διάβαζα προ ετών το έξοχο σύγγραμμα του Gustav Geib * με πρόλογο του καθηγητή μου Νικολάου Πανταζοπούλου . (Παρουσίαση της κατάστασης του Δικαίου στην Ελλάδα στη διάρκεια της τουρκοκρατίας και ως τον ερχομό του βασιλιά Όθωνα του Α',   εκδόσεις Γκοβόστη , Επιμέλεια και Μετάφραση  Ίριδα Αυδή Καλκάνη )

Έγραφε λοιπόν ο έν λόγω  ότι στην Πελοπόννησο δεν υπάρχουν εγκλήματα τιμής γιατί δεν υπάρχει οικογενειακή τιμη ,όταν  η αιμομιξία είναι έθιμο !!!!!!!!!!!!!!!!!

Πόσες γυναίκες υποφέρουν μέσα στην οικογένεια τους κι επειδή δεν έχουν το προνόμιο να κατουράνε όρθιες, να  καταπνίγουν τα θέλω τους με ένα λυγμό στην αρχή και σκύψιμο του κεφαλιού μετά?
Πόσες δεν τρέμουν την οργή του πατέρα και την δήθεν συμβουλευτική στάση της μητέρας?
Πόσες γυναίκες ξυλοφορτώνονται κάθε μέρα από τον σύζυγο και δεν βγάζουν κουβέντα γιατί έχουν μάθει , ότι έτσι πρέπει ?
Πόσες γυναίκες δεν συγχέουν τον φόβο με την ντροπή?

Πόσα όμορφα βλέπεις τα κορίτσια
Πόσο άτυχα βλέπεις τα κορίτσια

Την ασχήμια των γονιών τους θα πληρώσουνε ακριβά
Κάποια μέρα σαν χαμένα θα σταθούν στην εκκλησιά
Η μαμά τους θα δακρύζει - συγγενείς, πεθερικά
Τα κορίτσια τα καημένα κι ούτε λέξη πια γι' αυτά





* Ο Gustav Geib που ήρθε στην Ελλάδα το 1833 σε ηλικία 24 ετών ως μέλος της Γραμματείας της Αντιβασιλείας του βασιλιά Όθωνα και έμεινε στη χώρα μας ως κυβερνητικός σύμβουλος για δύο χρόνια προσπάθησε με τρόπο επιστημονικό, αλλά γράψιμο απλό και προσιτό, που κρατάει το ενδιαφέρον και του μη νομικού, να αποδείξει ότι στην Ελλάδα η συνέχεια του δικαίου δεν διασπάστηκε ποτέ, ότι οι Έλληνες στη διάρκεια της τουρκικής κατοχής ανέπτυξαν ένα  ολόκληρο σύστημα εθιμικού-λαϊκού δικαίου, που δυνατό, βασισμένο στην καλή πίστη, τον ανθρωπισμό και την επιείκεια, ήταν  δεμένο  βαθειά με τη ζωή του λαού.  
Ο Gustav Geib μετά την επιστροφή του στη χώρα του  έγινε καθηγητής πανεπιστημίου  στο Τύμπιγκεν όπου δίδαξε μέχρι το θάνατό του, στα 1864.