ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ........ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠ'ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ)

[junkie]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Τότε ήταν που παρουσιάστηκε η αλεπού:
- Καλημέρα, είπε η αλεπού.
- Καλημέρα, απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας, που γύρισε προς το μέρος απ' όπου ακουγόταν η φωνή, μα δεν είδε τίποτε.
- Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω από τη μηλιά ...
- Ποια είσαι συ; είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη ...
- Είμαι μια αλεπού, είπε η αλεπού.
- Έλα να παίξεις μαζί μου, της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος ...
- Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού, δεν είμαι εξημερωμένη.
- Α! συγνώμη, έκανε ο μικρός πρίγκιπας. Μα, αφού σκέφτηκε λίγο, πρόσθεσε:
- Τι πάει να πει «εξημερωμένη»;
- Δεν θα είσαι από 'δω, είπε η αλεπού, τι ψάχνεις να βρεις;
- Ψάχνω να βρω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι σημαίνει εξημερωμένη;
- Οι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγούν. Αυτό είναι πολύ ενοχλητικό. Ακόμη ανατρέφουν κότες. Είναι το μόνο που τους ενδιαφέρει. Μήπως ψάχνεις για κότες;
- Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας, ψάχνω για φίλους. Τι σημαίνει «εξημερώνω»;
- Είναι κάτι ξεχασμένο για τα καλά, τώρα πια, είπε η αλεπού. Αυτό σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς».
- Δημιουργώ δεσμούς;
- Ναι, βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα εσύ δεν είσαι ακόμη παρά ένα αγοράκι όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα μικρά αγόρια. Και δεν έχω την ανάγκη σου. Κι εσύ το ίδιο δεν έχεις την ανάγκη μου. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Μα, αν εσύ με εξημερώσεις, θα 'χουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα 'σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα 'μαι για σένα μοναδική στον κόσμο...

- Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Υπάρχει ένα λουλούδι... νομίζω πως μ' έχει εξημερώσει...
- Καθόλου απίθανο, είπε η αλεπού. Πάνω στη Γη βλέπει κανείς κάθε λογής πράματα ...
- Ω! Αυτό δεν έγινε στη Γη, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Η αλεπού φάνηκε να ενδιαφέρεται πολύ.
- Σ' ένα άλλο πλανήτη;
-Ναι.
- Υπάρχουν κυνηγοί σε κείνο εκεί τον πλανήτη;
- Όχι.
- Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον! Και κότες;
- Όχι.
- Τίποτε δεν είναι τέλειο, αναστέναξε η αλεπού. Όμως, η αλεπού ξαναγύρισε στην ιδέα της:
- Η ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγώ κότες, οι άνθρωποι κυνηγούν εμένα. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους κι όλοι άνθρωποι μοιάζουν το ίδιο. Λοιπόν, κι εγώ κάπως βαριέμαι. Όμως, αν με εξημερώσεις, η ζωή μου θα μοιάζει σαν να την πλημμύρισε ο ήλιος. Θα γνωρίσω ένα θόρυβο από βήματα διαφορετικά απ' όλα τ' άλλα. Τα άλλα βήματα με κάνουν να καταχωνιάζομαι μέσα στη γη. Το δικό σου θα με φωνάζει να βγω έξω από την τρύπα μου, σαν να 'ναι μια μουσική. Κι ύστερα, κοίταξε! Βλέπεις εκεί κάτω τα σταροχώραφα; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Για μένα, το σιτάρι δεν χρησιμεύει σε τίποτε. Κι αυτό είναι θλιβερό! Μα εσύ έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Θα 'ναι υπέροχα όταν θα μ' έχεις εξημερώσει! Το στάρι που είναι χρυσαφένιο, εσένα θα μου θυμίζει. Και θ' αγαπώ το θόρυβο του ανέμου καθώς θα περνάει ανάμεσα από τα στάχυα του σταριού.
Η αλεπού σώπασε και βάλθηκε να κοιτάζει το μικρό πρίγκιπα για πολλή ώρα.
- Σε παρακαλώ, εξημέρωσέ με, είπε!
- Πολύ το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, μα δεν έχω καιρό. Έχω ν' ανακαλύψω φίλους και να γνωρίσω πολλά πράγματα.
- Δεν ξέρουμε παρά εκείνα που μας δίνουν την δυνατότητα να δημιουργούμε δεσμούς, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να μάθουν κάτι. Αγοράζουν πράγματα ετοιματζίδικα, φτιαγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια από τους εμπόρους. Και καθώς δεν υπάρχουν ποτέ έμποροι που να γίνονται φίλοι, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσε με!
- Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα πρέπει να καθίσεις κάπως μακριά από μένα, όπως κάνω τώρα εγώ, πάνω στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου και συ δεν θα λες τίποτε. Η κουβέντα γίνεται αιτία να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Όμως, κάθε μέρα, θα μπορείς να 'ρχεσαι και να κάθεσαι κάπως πιο κοντά σε μένα ...
Την άλλη μέρα, ο μικρός πρίγκιπας ξαναγύρισε.
- Θα 'ταν καλύτερα να 'ρχεσαι την ίδια ώρα, είπε η αλεπού. Αν, για παράδειγμα, πρόκειται να έρθεις στις τέσσερις το απόγευμα, από τις τρεις κιόλας εγώ θ' αρχίσω να 'μαι ευτυχισμένη. Όσο θα προχωρεί η ώρα, τόσο περισσότερο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις κιόλας θ' αρχίσω να εκνευρίζομαι και ν' ανησυχώ. Θα 'χω ανακαλύψει το τίμημα της ευτυχίας! Μα όταν εσύ θα 'ρχεσαι μια οποιαδήποτε ώρα, δεν ξέρω ποια, ποτέ δεν θα ξέρω πότε θ' αρχίσω να καρδιοχτυπώ... Χρειάζονται ορισμένα τυπικά.

- Τι είναι ένα τυπικό; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
- Είναι κι αυτό κάτι ξεχασμένο από πολύν καιρό, είπε η αλεπού. Κάτι που κάνει κάποια μέρα να 'ναι διαφορετική από τις άλλες μέρες, μια ώρα διαφορετική από τις άλλες ώρες. Για παράδειγμα, υπάρχει μια τυπικότητα στους κυνηγούς. Την Πέμπτη χορεύουν με τις κοπέλες του χωριού. Τότε, η Πέμπτη είναι μια μέρα υπέροχη! Κατηφορίζω για περίπατο μέχρι τ' αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν κάθε φορά που θα τους ερχόταν το κέφι, οι μέρες θα 'μοιαζαν όλες ίδιες, με αποτέλεσμα να μην έχω εγώ ποτέ διακοπές.
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίαζε να 'ρθει η ώρα του αποχωρισμού:
- Αχ! είπε η αλεπού ... Θ' αρχίσω τα κλάματα.
- Δικό σου είναι το λάθος, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Ναι, σωστά, είπε η αλεπού.
- Μα συ θα βάλλεις τα κλάματα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Και βέβαια, είπε η αλεπού.
- Τότε, από αυτό, δεν κερδίζεις τίποτε! - Κάτι κερδίζω, είπε η αλεπού είναι το χρώμα του σταριού.
Ύστερα πρόσθεσε:
-Πήγαινε πάλι να δεις τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο.
- Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις κι εγώ θα σου κάνω δώρο ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας έφυγε για να πάει να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα:
- Δεν είναι ολότελα όμοια με το δικό μου, ακόμη δεν είσαστε, τους είπε. Κανείς δεν σας έχει εξημερώσει και σεις δεν έχετε εξημερώσει κανένα. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Κι εκείνη δεν ήταν παρά όμοια με εκατό χιλιάδες άλλες. Όμως εγώ την έχω κάνει φίλη μου κι είναι τώρα μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα έδειξαν να τα 'χουν πειράξει πολύ τα λόγια του μικρού πρίγκιπα.
- Είσαστε όμορφα, μα είσαστε άδεια, πρόσθεσε. Κανείς δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σας. Σίγουρα, κάποιος τυχαίος περαστικός, βλέποντας το δικό μου λουλούδι θα νόμιζε πως σας μοιάζει. Μα, από μόνο του αυτό, είναι πιο σημαντικό από όλα εσάς, γιατί εγώ το ποτίζω, το προφυλάσσω κάτω από ένα γυάλινο δοχείο. Γιατί είναι αυτό που εγώ προφύλαξα με το παραβάν. Γιατί αυτό είναι που του σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο ή τρεις που τις άφησα για να γίνουν πεταλούδες). Γιατί αυτό είναι εκείνο που το άκουσα να παραπονιέται ή να περηφανεύεται ή, μάλιστα, μερικές φορές να σωπαίνει. Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και γύρισε προς την αλεπού.
- Γεια σου, είπε ...
- Γεια σου, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δεν βλέπει κανείς πολύ καλά παρά μονάχα με την καρδιά. Ότι είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια.
- Ότι είναι σημαντικό δεν το βλέπουν τα μάτια, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
- Είναι ο χρόνος που έχεις χάσει για το τριαντάφυλλό σου και που το κάνει τόσο σημαντικό.
- Είναι ο χρόνος που έχω χάσει για το τριαντάφυλλό μου ... έκανε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.
- Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Όμως εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Να γίνεις υπεύθυνος για πάντα εκείνου που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου ...
- Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου... επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να μην το ξεχάσει.

[junkie]

Τίτλος: Ο Μικρός Πρίγκηπας
Συγγραφέας: Αντουάν ντε Σαιντ- Εξυπερύ

Σύντομη περιγραφή του έργου:
Ο συγγραφέας του έργου υπήρξε, στη διάρκεια της σύντομης ζωής του (1900-1944), ριψοκίνδυνος, πρωτοπόρος, λάτρης της διαρκούς στοχαστικής αναζήτησης. Καρπός των στοχασμών του ήταν αυτό το έργο που προκάλεσε αίσθηση στην ταραγμένη εποχή που δημοσιεύτηκε. Γιατί, ενώ μαινόταν ο πόλεμος κι εξευτελιζόταν η ανθρώπινη οντότητα, αυτός ύμνησε τον άνθρωπο και την αγάπη, το αίσθημα της προσφοράς και της συλλογικής ευθύνης, τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Ο Μικρός Πρίγκηπας μας καλεί να γνωρίσουμε τον κόσμο αγκαλιάζοντάς τον με την καρδιά.

[junkie]

[size=18]Η ιστορία του μικρού πρίγκιπα με λίγα λόγια .... [/size]


Η ευχάριστη και διδακτική αυτή ιστορία αναφέρεται στη σχέση ενός πιλότου, οποίος κάνει αναγκαστική προσγείωση λόγω βλάβης την έρημο Σαχάρα, με ένα μικρό αγόρι, το οποίο κατά ένα παράξενο τρόπο 'προσγειώνεται' στο ίδιο σημείο.

Η ιστορία ξεκινά με τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτή την συνάντηση. Ο πιλότος θυμάται τα παιδικά του χρόνια, όταν ενθουσιασμένος από μια ιστορία σχετική με τη ζωή στη ζούγκλα έφταιξε την πρώτη του ζωγραφιά. Η ιστορία που διάβασε αναφερόταν σε ένα βόα ο οποίος είχε καταπιεί έναν ελέφαντα. Δυστυχώς η καριέρα του ως ζωγράφου τέλειωσε άδοξα, όταν αυτός έδειξε τη ζωγραφιά του στους μεγάλους. Αυτοί τον συμβούλεψαν να ασχοληθεί με πιο σοβαρά θέματα όπως τα τα διαβάσματά του. Στην πορεία της ζωής του, συναντά διάφορους 'σοβαρούς' ανθρώπους, όπως τους αποκαλεί, αλλά θεωρεί ότι δεν έχει τίποτα κοινό μαζί τους, δεν υπάρχει τίποτα κοινό για να συζητήσει. Μέχρι την ημέρα που τυχαία βρίσκεται στην έρημο Σαχάρα...

 Το πρώτο πρωϊνό μετά την ανώμαλη προσγείωσή του, για μεγάλη του έκπληξη ξύπνησε από μια περίεργη λεπτή φωνούλα η οποία του ζητούσε να της ζωγραφίσει ένα πρόβατ. κόμα πιο έκπληκτος ξεκίνησε να ζωγραφίζει την εικόνα που είχε φτιάξει στα έξι του χρόνια, ενός βόα δηλαδή που είχε καταπιεί έναν ελέφαντα, και την οποία οι μεγάλοι είχαν ερμηνεύσει σαν καπέλο. Τότε το αγόρι ευγενικά του εξηγεί ότι δεν θέλει ένα βόα αλλά ένα πρόβατο ! Ενθουσιασμένος ο πιλότος κάνει διάφορες προσπάθειες, οι οποίες όμως αφήνουν ανικανοποίητο το μικρό αγόρι. Εκνευρισμένος τότε ζωγραφίζει ένα ένα κουτί λέγοντας στο αγόρι ότι το πρόβατο βρίσκεται μέσα του και για μεγάλη του έκπληξη το αγόρι ενθουσιάζεται.

Οι προσπάθειες του πιλότου να μάθει περισσότερα για το μικρό αγόρι αποτυγχάνουν συνεχώς, αλλά με το πέρασμα των ημερών αρχίζουν οι εκμυστηρεύσεις.. Ο πιλότος ανακαλύπτει ότι το αγόρι έρχεται από τον πλανήτη Β612, ο οποίος δεν είναι μεγαλύτερος από ένα σπίτι και που το βασικό του πρόβλημα είναι κάποια φυτά που λέγονται 'baobabs'. Εκεί όμως βρίσκεται και ο μοναδικός του φίλος, ένα πανέμορφο τριαντάφυλλο. Ανακαλύπτει ακόμα πόσο μελαγχολική ήταν η ζωή του αγοριού σε αυτόν!

 Βέβαια, ο βασικός λόγος για τον οποίο ο πρίγκηπας έφυγε ήταν να επισκεφτεί και άλλους πλανήτες και να αποκτήσει εμπειρίες. Στον πρώτο πλανήτη που επισκέπτεται συναντά έναν βασιλιά, ο οποίος είναι και ο μοναδικός του κάτοικος. Μετά από λίγο αποφασίζει να συνεχίσει το ταξίδι του και συναντά διαδοχικά πλανήτες με μοναδικούς κατοίκους έναν επιδειξία, έναν μεθύστακα, έναν επιχειρηματία και ένα φανοφόρο, τον οποίο θεωρεί και ως το μοναδικό χρήσιμο άνθρωπο από όπους τους υπόλοιπους. Τελικά, συναντά ένα γεωγράφο ο οποίος τον συμβουλεύει να επισκεφθεί τη γη. Ξεκινά λοιπόν για το νέο του στόχο και φτάνοντας στη γη συναντά ένα φίδι το οποίο και ρωτά που βρίσκονται οι άνθρωποι. Στην πορεία του να βρεί τους ανθρώπους συναντά ένα κήπο με τριαντάφυλλα, τα οποία φαίνονται ίδια με το δικό του τριαντάφυλλο στον πλανήτη του. Ανακαλύπτει ότι το λουλούδι του που το θεωρούσε μοναδικό και ιδαίτερο μοιάζει τώρα ίδιο με πολλά άλλα. Οι σκέψεις του αυτές τον πληγώνουν και ενώ κλαίει πεσμένος στο γρασίδι, βλέπει την αλεπού. Η γνωριμία του με την αλεπού τον μαθαίνει πώς να δημιουργεί 'δεσμούς', όπως χαρακτηριστικά λέει η ίδια. 'Ετσι ο μικρός πρίγκηπας καταλαβαίνει ότι αν δημιουργήσεις 'δεσμούς' με κάποιον, τότε όσοι ίδιοι με αυτόν και αν υπάρχουν, αυτός θα είναι ΓΙΑ ΣΕΝΑ μοναδικός! Τότε, άξαφνα συνειδητοποιεί πόσο πολύ αγαπά το 'δικό' του λουλούδι.

 Μετά τη συνάντησή του και με έναν έμπορο η ιστορία επιστρέφει στον πιλότο, στη φάση που και οι δύο μαζί (πιλότος και πρίγκηπας) ψάχνουν και οι δύο μαζί διψασμένοι για ένα πηγάδι. Αφού το βρίσκουν, ο πιλότος επιστρέφει στο αεροπλάνο του για να το επισκευάσει. Γυρνώντας μετά από ώρες βρίσκει το μικρό πρίγκηπα μαζί εμ το φίδι που είχε συναντήσει φτάνοντας στη γη, ένα χρόνο πριν. Μετά από λίγη ώρα κουβέντας, ο πιλότος καταλαβαίνει ότι ο μικρός πρίγκηπας αποφάσισε να φύγει για τον πλανήτη και το λουλούδι του και συνειδητοποιεί πόσο πολύ θα του λείψει. Ο πρίγκηπας όμως τον παρηγορεί προτρέποντάς τον να κοιτάει τα αστέρια και να σκέφτεται ότι κι εκείνος κάπου εκεί βρίσκεται...

Στο τέλος περπατούν μέχρι το σημείο όπου, πριν ένα χρόνο ο μικρός πρίγκηπας είχε προσγειωθεί. Το αγόρι πέφτει στη γη και ο πιλότος καταλαβαίνει ότι τον τσίμπησε το φίδι. Αυτό ήταν απαραίτητο, γιατί το σώμα του μικρού πρίγκηπα ήταν πολύ βαρύ για να το μεταφέρει μαζί του, πίσω στον πλανήτη του. Την επόμενη μέρα, γυρνώντας ο πιλότος στο ίδιο σημείο δεν βρήκε το σώμα, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο μικρός πρίγκηπας κατάφερε να επιστρέψει στον πλανήτη του. Κάπου εδώ η ιστορία μας τελειώνει...

[junkie]

[size=18]Σχετικά με το συγγραφέα... [/size]

Ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ γεννήθηκε το 1900 στη Νότια Γαλλία από γονείς που δεν ξεχνούσαν την αριστοκρατική τους καταγωγή. Είκοσι έξι χρονών γίνεται πιλότος στην αεροπορική γραμμή Τουλούζη - Καζαμπλάνκα - Ντακάρ: το πρώτο του βιβλίο κι η πρώτη του επιτυχία, το "Ποστάλι του Νότου", είναι ένα ρεπορτάζ από τη ζωή του αυτή.Στα 1929 έναι από τους πρωτοπόρους των νυχτερινών πτήσεων πάνω από τον Ατλαντικό με τέρμα το Μπουένος 'Αϊρες κι έτσι μπαίνει στη χορεία των ηρωικών πιλότων που δίνουν τεράστια ώθηση στην αεροπορία: δεύτερη επιτυχία του με τη "Νυχτερινή Πτήση" , όπου καταγράφει τα βιώματά του. Στα 1936 παίρνει μέρος στον πόλεμο της Ισπανίας και στα 1939 δημοσιεύει τη "Γη των Ανθρώπων". Στις ΗΠΑ, μέσα σε τρία χρόνια, γράφει και δημοσιεύει το "Πιλότος Πολέμου", το "Γράμμα σ' ένα όμηρο" και το "Μικρό πρίγκηπα", κι ύστερα από πολλές προσπάθειες κατορθώνει να καταταχτεί στην αμερικάνικη αεροπορία , παρ' όλο που η ηλικία του (είναι 43 χρονών) κι η κατάσταση της καρδιάς του το απαγόρευαν.Γίνεται πιλότος καταδιωχτικού, και πεθαίνει λίγα μίλια έξω από τη γη που τον είδε να γεννιέται."Ο μικρός πρίγκηπας", ωστόσο, εξακολουθεί να εκδίδεται σ'όλα τα σχήματα και σ'όλες τις γλώσσες : εκδόσεις εικονογραφημένες με τις ακουαρέλλες του ίδιου του συγγραφέα, εκδόσεις τσέπης, πολυτελείας και λαϊκές για όλα τα βαλάντια.Πήρε μόνιμη θέση σ'όλες τις παιδικές βιβλιοθήκες, έγινε πια κλασικός.
O "Μικρός Πρίγκηπας" γράφτηκε το 1940 ,στις ΗΠΑ όπου είχε καταφύγει ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ όταν κατάρρευσε η Γαλλία, το μικρό αυτό αριστούργημα πρωτοεκδόθηκε γαλλικά στη Νέα Υορκη κι αμέσως ακολούθησε η μετάφραση του στα αγγλικά.Κι ενώ διαρκούσε ακόμη ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ,αλλεπάλληλες εκδόσεις του "Μικρού πρίγκηπα" κυκλοφορούσαν γαλλικά στην Ελβετία ,τη Λατινική Αμερική τη Β. Αφρική και το Λίβανο, αλλά και μεταφράσεις του σε πολλές γλώσσες.Ενα χρόνο αργότερα, στις 31 Ιουλίου 1944, παραμονή ακριβώς της απελευθέρωσης της Γαλλίας ,ο Σαιντ-Εξυπερύ, που εκτελούσε την έννατη πολεμική του αποστολή και ενώ εξαφανίζεται με το αεροπλάνο του στ'ανοιχτά της Κορσικής, κυνηγώντας γερμανικά καταδιωχτικά, ξέρει καλά πως ο μικρός του πρίγκηπας έγινε ήδη ένα σύμβολο, ένα φωτεινό σημείο.

[junkie]

Ερμηνευτής: Μάριος Φραγκούλης

[size=18]Μικρός πρίγκηπας [/size]

Αν χωρούσα κι εγώ
στο μικρό σου πλανήτη
αν ζητούσες να 'ρθω
να μην σ' έχει η λύπη

Τον παλιό μου εαυτό
θα τον άφηνα πίσω
τον κρυμμένο ουρανό
της καρδιάς σου να ζήσω

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

Αν ζητούσες να 'ρθω
στο μικρό σου τ' αστέρι
αν μπορούσα να δω
της ψυχής σου τα μέρη

Θα νικούσα το εγώ
που εδώ με κρατάει
έναν κοσμό να βρω
και τους δυο να χωράει

Στο μακρινό σου το αστέρι
να μου κρατάς σφιχτά το χέρι
μικρέ μου πρίγκηπα κοιμήσου
κι εγώ θα μείνω εδώ μαζί σου

[isabella]

.....Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:
-Αχ, είπε η αλεπού. Θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω..
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.
Έπειτα πρόσθεσε.
-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.
Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.
-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ' άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.
Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.
-Είσαστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία απ' όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω απ' τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ' εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δύο τρεις για ν γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.
Και ξαναγύρισε στην αλεπού:
-Αντίο, είπε..
-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.

[Moody]

Φίλη μου....
θα μπορούσες να γράψεις το πιο πάνω κομμάτι?

Εκεί που η αλεπού λέει στον μικρό πρίγκηπα να την εξημερώσει???

Είναι το αγαπημένο μου....

Εκεί που του ζητάει να έρχεται κάθε μέρα την ίδια ώρα και λίγο πιο κοντά....

Ευχαριστώ

[isabella]

....-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ' αγοράζουν όλα έτοιμα απ' τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
-Τι πρέπει να κάνω; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά...
Την επόμενη μέρα ο μικρός πρίγκιπας ξαναήρθε.
-Θα ήταν καλύτερα αν ερχόσουν την ίδια πάντα ώρα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα, στις τέσσερις τα' απόγευμα από τις τρεις θ' αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ' ανησυχώ. Θ' ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δε θα ξέρω ποτέ τι ώρα να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της...Χρειάζεται κάποια τελετή.
-Τι πάει να πει τελετή; Είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Είναι κι αυτό κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Είναι αυτό που κάνει μια μέρα να μη μοιάζει με τις άλλες, μια ώρα με τις άλλες ώρες. Υπάρχει, για παράδειγμα, μια τελετή στους κυνηγούς. Χορεύουν την Πέμπτη με τα κορίτσια του χωριού. Η Πέμπτη λοιπόν είναι υπέροχη μέρα. Πάω και κάνω βόλτα ίσαμε τα'αμπέλι. Αν οι κυνηγοί χόρευαν οποτεδήποτε, οι μέρες θα έμοιαζαν σαν όλες, κι εγώ δε θα είχα ποτέ διακοπές.
Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:
-Αχ, είπε η αλεπού Θα κλάψω.

[anagennisis]

Αν αγαπάς ένα λουλούδι που βρίσκεται σε κάποιο αστέρι, είναι γλυκό τη νύχτα να κοιτάζεις τον ουρανό. Όλα τ' αστέρια τότε είναι ανθισμένα.
- Σίγουρα ...
- Είναι όπως με το νερό. Ότι μου είχες δώσει να πιω
ήταν όπως μια μουσική, εξαιτίας του ήχου που έκανε το μαγκάνι και το σχοινί ... θυμάσαι ... ήταν πολύ ωραίο.
- Και βέβαια...
- Θα κοιτάζεις τη νύχτα τ' αστέρια. Το δικό μου είναι πολύ μικρό για να σου δείξω που βρίσκεται. Έτσι είναι καλύτερα. Το αστέρι μου θα είναι για σένα ένα από τ' αστέρια. Τότε, θα σ' αρέσει να κοιτάζεις όλα τα αστέρια... Όλα θα είναι φίλοι σου. Κι ύστερα, θα 'θελα να σου κάνω ένα δώρο ...
Γέλασε πάλι.
-Α! μικρό μου ανθρωπάκι, μικρό μου ανθρωπάκι, μου αρέσει να σ' ακούω να γελάς!
- Ακριβώς αυτό θα 'ναι το δώρο μου... αυτό θα 'ναι όπως με το νερό ...
- Τι θέλεις να πεις;
- Οι άνθρωποι έχουν αστέρια που δεν είναι τα ίδια. Για κείνους που ταξιδεύουν, τ' αστέρια είναι οδηγοί. Για άλλους δεν είναι παρά μικρά φώτα. Για άλλους, τους σοφούς, είναι προβλήματα. Για τον μπίζνεσμαν μου, ήταν από χρυσάφι. Μα όλα τούτα τ' αστέρια σωπαίνουν. Εσύ, θα έχεις αστέρια που κανείς άλλος δεν τα έχει ...
- Τι θέλεις να πεις;
- Αφού εγώ θα 'μαι σ' ένα απ' αυτά, κι αφού θα γελάω σ' ένα απ' αυτά, τότε για σένα θα είναι σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. Θα έχεις εσύ αστέρια που ξέρουν να γελάνε!
Και γέλασε πάλι.
- Κι όταν θα 'χεις παρηγορηθεί (πάντα παρηγορείται κανείς ), θα είσαι ευχαριστημένος που μ' έχεις γνωρίσει.
Θα είσαι πάντα φίλος μου. Πάντα θα θέλεις να γελάς με μένα. Και θ' ανοίγεις καμιά φορά το παράθυρο, έτσι, για την ευχαρίστηση... Και οι φίλοι σου θα σε κοιτάζουν κατάπληκτοι να γελάς, κοιτάζοντας τον ουρανό. Τότε, εσύ θα τους λες: «Ναι, τ' αστέρια με κάνουν πάντα να γελάω!» και θα σε περνάνε για τρελό. Σου σκάρωσα ένα πολύ πονηρό παιχνίδι ... Και γέλασε ξανά.
- Θα είναι σαν να σου έχω δώσει αντί γι' αστέρια, μικρά κουδουνάκια που ξέρουν να γελούν ...
Και γέλασε πάλι. Ύστερα σοβαρεύτηκε ξανά:
- Απόψε ... ξέρεις ... μην   έρθεις.
- Δεν θα σ' αφήσω καθόλου.
Όμως έδειχνε βυθισμένος σε σκέψεις .
- Θα μοιάζω σαν να έχω αρρωστήσει ... Θα μοιάζω σαν να 'μαι ετοιμοθάνατος. Κάπως έτσι θα είναι. Μην έρθεις να με δεις έτσι, δεν θ' αξίζει τον κόπο ...

[anagennisis]

Αυτό είναι, για μένα, το πιο όμορφο και το πιο θλιβερό τοπίο του κόσμου. Είναι τα ίδιο με το τοπίο της προηγούμενης σελίδας, όμως το σχεδίασα ακόμη μια φορά για να σας το δείξω καλύτερα. Σ' αυτό εδώ το μέρος εμφανίστηκε ο μικρός πρίγκιπας, κι ύστερα χάθηκε. Κοιτάξτε όσο μπορείτε πιο προσεχτικά τούτο το τοπίο, έτσι ώστε να 'σαστε σίγουροι πως θα το αναγνωρίσετε αν κάποια μέρα ταξιδέψετε στην Αφρική, μέσα στην έρημο. Και αν τύχει να περάσετε από 'κει, πολύ παρακαλώ σας, μη βιαστείτε, περιμένετε λίγο, ακριβώς κάτω απ' τ' αστέρι! Αν τότε ένα παιδί έρθει κοντά σας, αν γελάει, αν έχει κατάξανθα χρυσά μαλλιά, αν δεν απαντάει όταν του κάνετε ερωτήσεις, θα μαντέψετε με σιγουριά ποιος είναι. Τότε φανείτε ευγενικοί! Μην μ' αφήσετε στην τόση μου θλίψη: γράψτε μου γρήγορα πως ξαναγύρισε ...

[isabella]

Τα 60 χρόνια από την κυκλοφορία του «Μικρού Πρίγκιπα» εντός των συνόρων της γιορτάζει εδώ και λίγο καιρό η Γαλλία. Το διάσημο μυθιστόρημα του Αντουάν ντε Σεντ Εξυπερί, που αγαπήθηκε από μικρούς και μεγάλους, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά -ταυτοχρόνως στα αγγλικά και στα γαλλικά- στη Νέα Υόρκη το 1943.

Η πρώτη του έκδοση στην πατρίδα του συγγραφέα έγινε τον Απρίλιο του 1946 και η επέτειος αποτελεί αφορμή για μια σειρά από εκδόσεις, εκθέσεις και εκδηλώσεις με πρωταγωνιστές τον ήρωα και το δημιουργό του.

Σύμφωνα με Το Βήμα, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Μικρός Πρίγκιπας από τον αστεροειδή Β 612 γεννήθηκε στο μυαλό του δημιουργού του το 1942, ενώ ο Σεντ Εξυπερί ζούσε στις ΗΠΑ, ως παραγγελία των εκδοτών του για τα χριστουγεννιάτικα δώρα της επόμενης σεζόν.

Αλλοι όμως επισημαίνουν ότι ο Σεντ Εξυπερί είχε σχεδιάσει τον ήρωά του πολλά χρόνια πριν. Ο αεροπόρος-καλλιτέχνης είχε φτιάξει πολλές φορές τη ζωγραφιά ενός αγοριού με ξανθά, όρθια ανακατεμένα μαλιά και μακριά κάπα.

Το βιβλίο με τις ζωγραφιές του ίδιου του Σεντ Εξυπερί έχει στο ενεργητικό του πολλά ρεκόρ. Είναι το πλέον μεταφρασμένο λογοτεχνικό έργο στον πλανήτη: ως τώρα έχει μεταφραστεί σε 116 γλώσσες με τελευταία στη σειρά την ξόζα, γλώσσα της Νότιας Αφρικής.Από την πρώτη του έκδοση ως σήμερα έχει πωλήσει σε όλες τις εκδόσεις 80 εκατομμύρια αντίτυπα, εκ των οποίων 11 εκατομμύρια στη Γαλλία.

Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή οι πωλήσεις του κυμαίνονται γύρω στις 350.000 το χρόνο.

Εκτός των βιβλίων όμως, το ξανθό αγόρι που ήθελε να του ζωγραφίσουν ένα αρνί, κυκλοφορεί σαν εικόνα πάνω σε σειρά παιδικών εμπορικών προϊόντων, από τσάντες και μπλουζάκια ως ποτήρια και ρολόγια. Στην Ιαπωνία μάλιστα, όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού αγνοεί τον Σεντ Εξυπερί, υπάρχει ολόκληρο μουσείο αφιερωμένο στον Μικρό Πρίγκιπα.

news.in.gr

[saliara]

Την ουσία τα μάτια δν την βλέπουν... :wink:

[HORHE]

τωρα ειδα αυτο το ποστ...
να πω το εξης...
το ειχα για περιπου 15 χρονια το βιβλιο αλλα δεν ειχα φιλοτιμηθει να το διαβασω...
εως...μου σημαδεψε καποιες στιγμες της ζωης μου...
μου το εκανε δωρο μια κοπελα στα γενεθλια μου μετα απο το τελος που η ιδια ειχε πει...και μου σημειωσε καποια συγκεκριμενη σελιδα και μου την αφιερωσε...
διαβασα το βιβλιο και καταλαβα την εννοια του...
μετα απο 4 μερες βρηκα το παλιο βιβλιο και σκεφτηκα οτι ηταν γραφτο να μου θυμιζει εκεινη αυτο το βιβλιο...
ειναι ωραιο δεν ειναι παιδικο και εχει βαθυτερη εννοια απο αυτην που φαινεται...

[ixnografia]

Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού, δεν είμαι εξημερωμένη.
- Α! συγγνώμη, έκανε ο μικρός πρίγκιπας. Μα, αφού σκέφτηκε λίγο, πρόσθεσε:
- Τι πάει να πει «εξημερωμένη»;
- Δεν θα είσαι από 'δω, είπε η αλεπού, τι ψάχνεις να βρεις;
- Ψάχνω να βρω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι σημαίνει εξημερωμένη;
...............................................................
- Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας, ψάχνω για φίλους. Τι σημαίνει «εξημερώνω»;
- Είναι κάτι ξεχασμένο για τα καλά, τώρα πια, είπε η αλεπού. Αυτό σημαίνει «δημιουργώ δεσμούς».
- Δημιουργώ δεσμούς;
...........................................................................................
- Δεν ξέρουμε παρά εκείνα που μας δίνουν την δυνατότητα να δημιουργούμε δεσμούς, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να μάθουν κάτι. Αγοράζουν πράγματα ετοιματζίδικα, φτιαγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια από τους εμπόρους. Και καθώς δεν υπάρχουν ποτέ έμποροι που να γίνονται φίλοι, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσε με!
- Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
- Πρέπει να είσαι πολύ υπομονετικός, απάντησε η αλεπού.
...........................................................................................................
Και τα τριαντάφυλλα έδειξαν να τα 'χουν πειράξει πολύ τα λόγια του μικρού πρίγκιπα.
- Είσαστε όμορφα, μα είσαστε άδεια, πρόσθεσε. Κανείς δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σας. Σίγουρα, κάποιος τυχαίος περαστικός, βλέποντας το δικό μου λουλούδι θα νόμιζε πως σας μοιάζει. Μα, από μόνο του αυτό, είναι πιο σημαντικό από όλα εσάς, γιατί εγώ το ποτίζω, το προφυλάσσω κάτω από ένα γυάλινο δοχείο. Γιατί είναι αυτό που εγώ προφύλαξα με το παραβάν. Γιατί αυτό είναι που του σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο ή τρεις που τις άφησα για να γίνουν πεταλούδες). Γιατί αυτό είναι εκείνο που το άκουσα να παραπονιέται ή να περηφανεύεται ή, μάλιστα, μερικές φορές να σωπαίνει. Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου.

Antoine de Saint Exupιry    Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ    
Ο μικρός πρίγκιπας

[ixnografia]

Σαιντ   Εξυπερυ [/i][/b][/font]