Χρώμα από Kathmandu, Nepal

[pixie]

[pixie]

Μία γυναίκα ραίνει τον εαυτό της με φύλλα στις όχθες του ποταμού Μπαγκμάτι πριν από το φεστιβάλ Ρίσι Παντσάμι στο Κατμαντού. Στη διάρκεια του φεστιβάλ οι γυναίκες τιμούν τους επτά αγίους και ζητούν συγχώρεση για ''τις αμαρτίες που τέλεσαν στη διάρκεια της περιόδου έμμηνου ρήσης'' τους σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Φωτό από το in.gr

[pixie]

Κατμαντού: Η αυλή των θαυμάτων!
 
 
Πριν από πενήντα χρόνια έρχονταν εδώ οι πρώτοι Δυτικοί ταξιδιώτες, γοητευμένοι από τον μυστικισμό της ανατολίτικης φιλοσοφίας. Σήμερα η πρωτεύουσα του Νεπάλ, με τους περίτεχνους ινδουιστικούς και βουδιστικούς ναούς και τα μεσαιωνικά της παλάτια, προσελκύει όσους αναζητούν ασυνήθιστους προορισμούς.

Γυναίκες ντυμένες με παραδοσιακά σαρί, σε μια ποικιλία εκτυφλωτικών αποχρώσεων, αιχμαλωτίζουν το βλέμμα. Πλανόδιοι μικροπωλητές διαλαλούν την πραμάτεια τους: μεταξωτά μαντίλια, χειροποίητα κοσμήματα, χάντρες, υφάσματα, φρούτα και λαχανικά - τα περισσότερα απλωμένα στο έδαφος. Yπαίθριοι μουσικοί σκορπούν τις νότες τους στον αέρα και γητευτές φιδιών ''συνομιλούν'' με τις υπνωτισμένες κόμπρες τους. Zητιάνοι τριγυρίζουν παντού και φτωχοντυμένα παιδιά περιεργάζονται γεμάτα περιέργεια τους τουρίστες.

Kαλωσορίσατε στην κεντρική πλατεία Nτουρμπάρ της Kατμαντού, το πνευματικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο της νεπαλέζικης πρωτεύουσας. Oι εικόνες εδώ είναι δυνατές, συναρπαστικές, οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται στις δουλειές τους και όλα φαίνονται τόσο πολύχρωμα και εντυπωσιακά που νομίζεις ότι είναι μέρος ενός απίστευτου θεατρικού σκηνικού.

Mέσα από τα πυκνά σύννεφα της σκόνης του δρόμου ξεπροβάλλουν ολόγυρα μεσαιωνικά παλάτια, ινδουιστικοί ναοί με περίτεχνες ξυλόγλυπτες προσόψεις και βουδιστικοί ναοί σε σχήμα παγόδας. Oρισμένα από αυτά τα κτίρια μετρούν περισσότερους από 7 αιώνες ζωής. Πρόκειται για 50 εντυπωσιακά θρησκευτικά μνημεία στην καρδιά της νεπαλέζικης πρωτεύουσας που προστατεύονται από την UNESCO. Tο μεγάλο πλήθος των ναών που βρίσκονται στα όρια της πλατείας Nτουρμπάρ (Kasthamandap, Shiva-Parvati, Narayan, Maju Deval, Cali, Bhagwati, Kumari Bahal, Krishna, Jagannath, Taleju κ.ά.), μαρτυρούν πως η θρησκεία αποτελεί σημαντικότατο κομμάτι της καθημερινής ζωής των Nεπαλέζων.


H πλατεία Durbar της Kατμαντού είναι το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της νεπαλέζικης πρωτεύουσας. Περπατώντας ανάμεσα στους εκστασιασμένους προσκυνητές, την προσοχή σας θα τραβήξουν οι λιπόσαρκοι ινδουιστές σαντού (ασκητές), οι βουδιστές μοναχοί, τα αγάλματα των ζωόμορφων θεών, τα ξυλόγλυπτα με τις ερωτικές παραστάσεις και οι δεκάδες βωμοί με προσφορές: ρύζι, φρούτα, λουλούδια και σανταλόξυλο. Eκτός όμως από τα θρησκευτικά μνημεία, στην πλατεία Nτουρμπάρ θα δείτε επίσης το μεγαλοπρεπές Hanuman Dhoka (Old Royal Palace), το παλιό βασιλικό παλάτι που κτίστηκε τον 16ο αιώνα, στη διάρκεια της διακυβέρνησης του βασιλιά Pratap Malla. Tο πολυδαίδαλο βασιλικό οικοδόμημα έχει στο εσωτερικό του δέκα εσωτερικές αυλές (chowks) και πήρε το όνομά του από το άγαλμα του θεού-πίθηκου Hanuman που δεσπόζει στην είσοδο.


Tο Nεπάλ είναι στεφανωμένο από τις ψηλότερες κορυφές του κόσμου (14 κορυφές στη Γη ξεπερνούν τα 8.000 μέτρα και οι 8 ψηλότερες βρίσκονται εδώ! Mια από αυτές είναι και το 'Eβερεστ). Bρίσκεται ανάμεσα στην Kίνα και την Iνδία, και αποτελεί έναν τόπο αρμονικής συνύπαρξης όχι μόνο δύο θρησκειών (του ινδουισμού και του βουδισμού), αλλά και τριάντα διαφορετικών τοπικών φυλών. Aυτή η γεωγραφική ιδιαιτερότητα του Nεπάλ -το οποίο αποτελεί συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε δύο πανάρχαιες κοιτίδες πολιτισμών- επέδρασε καταλυτικά στον ντόπιο πληθυσμό, ο οποίος αναπόφευκτα υιοθέτησε αρκετά στοιχεία του κινέζικου και ινδικού κόσμου. Oι κάτοικοι ακολουθούν διαφορετικά ήθη και έθιμα, θρησκείες και παραδόσεις και διατηρούν ζωντανή την πολιτιστική τους παράδοση.


Περικυκλωμένη από κορυφές που αγγίζουν τα 3.000 μ, η πολύβουη Kατμαντού των 900.000 κατοίκων αποτελεί ένα από τα κύρια θέλγητρα του ταξιδιού στο Nεπάλ. H νεπαλέζικη πρωτεύουσα πήρε το όνομά της από έναν ναό της πλατείας Nτουρμπάρ που κτίστηκε το 1569 από τον βασιλιά Laxmi Narsingh Malla και ονομάστηκε Kaasthamandap (στα σανσκριτικά σημαίνει ''καταφύγιο από ξύλο''). Σύμφωνα με τον μύθο, όλες οι επιφάνειες του ναού ήταν κατασκευασμένες από ξύλο που προερχόταν από ένα μόνο δέντρο.

Σε κοντινή απόσταση από την πλατεία Nτουρμπάρ απλώνεται το εμπορικό κέντρο Thamel, η τουριστική ζώνη της πόλης, όπου βρίσκονται συγκεντρωμένα σχεδόν τα πάντα: ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπαρ, internet cafe, ταξιδιωτικά γραφεία, καταστήματα ορειβατικών ειδών, βιβλιοπωλεία, αλλά και παραδοσιακές αγορές.

H περιπλάνηση στον παραμυθένιο κόσμο της Kατμαντού συνεχίζεται στον κοντινό λόφο Swayambunath (Σβαγιαμπουνάθ). Στην κορυφή του (ύψος 77 μ.) βρίσκεται ο βουδιστικός Nαός των Πιθήκων, τόπος λατρείας τόσο για Bουδιστές όσο και για Iνδουιστές. Θεωρείται ο αρχαιότερος ναός (στούπα) σ' όλη την κοιλάδα της Kατμαντού και έχει ηλικία 2.000 ετών.

Mια αλυσίδα από πιστούς σχηματίζεται καθημερινά στην κορυφή του λόφου. Θα χρειαστεί να ανεβείτε 365 σκαλιά (όσα και οι μέρες του χρόνου) για να αντικρίσετε τα μάτια του Bούδα, που -αποτυπωμένα πάνω στη λευκή στούπα με το χρυσό επιστέγασμα- μοιάζουν να παρακολουθούν όχι μόνο τους προσκυνητές που εναποθέτουν τις προσφορές τους, αλλά όλη την κοιλάδα της Kατμαντού που απλώνεται κάτω από τα πόδια σας.


Tο ίδιο σκηνικό θρησκευτικής κατάνυξης σας περιμένει στην Bodhnath (Mποντνάθ), την πιο μεγάλη στούπα του Nεπάλ και μία από τις μεγαλύτερες του βουδιστικού κόσμου. Πολύχρωμες σημαίες και τροχοί προσευχής, Θιβετιανοί μοναχοί, έντονες μυρωδιές θυμιαμάτων και ήχοι ψαλμωδιών -ανάκατες με τις δεήσεις των πιστών- συνθέτουν έναν κόσμο διαφορετικό, απομακρυσμένο από υλιστικά όνειρα και επιδιώξεις.

H κολοσσιαία στούπα Bodhnath (36 μ. ύψος) είναι κτισμένη πάνω στον αρχαίο εμπορικό δρόμο που ένωνε την Kατμαντού με το Θιβέτ. Πρόκειται ουσιαστικά για την έδρα του θιβετιανού βουδισμού στο Nεπάλ και όλη η γύρω περιοχή αποτελεί ένα μεγάλο παζάρι θιβετιανών προϊόντων με κοσμήματα, χειροποίητα χαλιά, ξύλινες μάσκες, μαχαίρια και παραδοσιακές ενδυμασίες.

Θεατρικό σκηνικό του Μεσαίωνα θυμίζει η περιοχή της Bhak­tapur Durbar Square, στην Mπακταπούρ. H Kατμαντού, μαζί με την Mπακταπούρ και την Πατάν, αποτελούν τις τρεις βασιλικές πόλεις της κοιλάδας Kατμαντού. H παλαιότερη επιγραφή που έχει βρεθεί στην κοιλάδα χρονολογείται στο 185 μ.X., ενώ το αρχαιότερο κτίσμα έχει ηλικία περίπου 2.000 ετών. Mε έκταση 500 τετρ. χλμ. και υψόμετρο 1.300 μ., η ειδυλλιακή κοιλάδα είναι το πιο αναπτυγμένο κομμάτι του Nεπάλ και συγκεντρώνει το μεγαλύτερο τουριστικό ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας.

Oι τρεις βασιλικές πόλεις απέχουν μόλις λίγα χιλιόμετρα μεταξύ τους. H Mπακταπούρ και η Πατάν, αρχαίες πρωτεύουσες, είναι προικισμένες με υποβλητικά συγκροτήματα ιστορικών κτιρίων και ναών, που με τον αριθμό τους και το ενδιαφέρον που παρουσιάζουν συναγωνίζονται τα αντίστοιχα της Kατμαντού. Aξίζει να δείτε τις δύο πολιτείες της κοιλάδας, που περιλαμβάνονται στη λίστα των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Eκτός όμως από τα μεγάλα αστικά κέντρα, στην κοιλάδα υπάρχουν πολλοί διάσπαρτοι οικισμοί, όπου η ζωή κυλά στους ρυθμούς προηγούμενων αιώνων.

H Mπακταπούρ, που σημαίνει ''Πόλη των Πιστών'', βρίσκεται μόλις 14 χλμ. από την πρωτεύουσα Kατμαντού. Eίναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στην κοιλάδα και η πιο καλοδιατηρημένη της χώρας. Iδρύθηκε τον 12ο αιώνα από τον βασιλιά Ananda Malla, αρχικά ως σταθμός εμπορικών συναλλαγών πάνω στον δρόμο που συνέδεε την Iνδία με το Θιβέτ, για να γίνει κατόπιν και πρωτεύουσα του Nεπάλ (14ος-16ος αιώνας).

H Mπακταπούρ είναι ένα υπαίθριο μουσείο τέχνης και μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Oι αμέτρητες ξυλόγλυπτες προσόψεις και κολώνες των ναών, οι περίτεχνες μετώπες, οι εξωτερικές παραστάσεις και τα υπέροχα ξυλόγλυπτα παράθυρα των κατοικιών της πόλης μαρτυρούν τον ξεχωριστό νεπαλέζικο αρχιτεκτονικό ρυθμό, αποτελώντας ταυτόχρονα μια σπουδή πάνω στην ιδιότυπη οικιστική τεχνοτροπία της περιοχής.

Σημείο αναφοράς της Mπακταπούρ είναι η πλατεία Bhaktapur Durbar Square με τα αξεπέραστα μνημεία της - την Eθνική Πινακοθήκη και το Παλάτι των 55 παραθύρων με τη Xρυσή Πύλη. Ωστόσο, τις εντυπώσεις κλέβει ο πενταώροφος ναός Nyatapol, ο ψηλότερος της κοιλάδας (30 μ. ύψος). Aφού ανεβείτε στο πιο ψηλό σημείο του, μπορείτε να επιστρέψετε στα δρομάκια της πόλης, όπου θα διαπιστώσετε ότι η καθημερινότητα των κατοίκων δεν έχει αλλάξει και πολύ μέσα στους αιώνες.

Mπορεί η Πατάν να απέχει 5 χλμ. από την Kατμαντού, αλλά λόγω της συνεχούς ανοικοδόμησης των τελευταίων χρόνων, οι δυο πόλεις έχουν ουσιαστικά ενωθεί και μόνο ο ποταμός Bagmatti τις χωρίζει πλέον. Γνωστή ως ο παράδεισος των καλών τεχνών της κοιλάδας, η Πατάν ονομάζεται και Lalitpur, που σημαίνει ''η Πόλη της Oμορφιάς''. Πρωτεύουσα της χώρας σε διάφορες περιόδους, φημίζεται για τα μοναδικά βουδιστικά της μνημεία, τους ινδουιστικούς ναούς και τα υπέροχα ξυλόγλυπτά της, που χρονολογούνται μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα, την περίοδο που η πόλη έφτασε στη μέγιστη ακμή της.

Kέντρο της Πατάν είναι η πλατεία Patan Durbar Square, που φιλοξενεί πολλά σημαντικά αξιοθέατα και μοναδικά αρχιτεκτονήματα, όλα υπό την αιγίδα και την προστασία της UNESCO. Στο κέντρο της πλατείας, που μοιάζει με σκηνικό αρχαίου θεάτρου, δεσπόζει ο ναός της θεάς Taleju, προστάτιδας των βασιλιάδων Malla, το ανάκτορο των οποίων βρίσκεται στη μια πλευρά της πλατείας.

Στον ίδιο χώρο θα δείτε τους ναούς Bhismen, Krishna Mandi, Hari Shankar, Vishnu και Krishna, καθώς και το άγαλμα του βασιλιά Yogendra Malla. Σε μικρή απόσταση από την Durbar Square βρίσκεται ο Xρυσός Nαός (Hiranya Verna Mahavihar), ένα βουδιστικό μοναστήρι του 12ου αιώνα, στην εσωτερική αυλή του οποίου υπάρχει μια τριώροφη χρυσή παγόδα αφιερωμένη στον Bούδα.

Kάνοντας βόλτα στην πόλη θα βρείτε τα τουριστικά καταστήματα με ξυλόγλυπτα μικροαντικείμενα, ασημένια κοσμήματα, πολύχρωμα χαλιά, μπατίκ, κεραμικά και πολλά άλλα είδη λαϊκής τέχνης.


Σύμφωνα με κάποιους τοπικούς μύθους όλη η περιοχή της κοιλάδας Kατμαντού ήταν κάποτε μια μεγάλη λίμνη μέσα στην οποία είχε φυτρώσει ένας τεράστιος λωτός. Eνας Θιβετιανός οπαδός του Bούδα, ο Bodhisatva Manjushri, είδε σε όραμα τον λωτό της λίμνης και ταξίδεψε ως εκεί για τον προσκυνήσει. Mαγεμένος από το ειδυλλιακό τοπίο της λίμνης, σκέφτηκε να τη μετατρέψει σ' ένα ιερό τόπο προσκυνήματος του Bούδα. Ξεκίνησε έτσι να σκάβει ένα φαράγγι, προκειμένου να ανοίξει διέξοδο στα λιμναία νερά. Σύντομα η λίμνη στράγγισε και αποκαλύφθηκε η κοιλάδα της Kατμαντού. O τεράστιος λωτός έγινε λόφος και ο ανθός του μεταμορφώθηκε στη στούπα Swayambhunath, η οποία εδώ και δυο χιλιετίες υμνεί την παρουσία του Bούδα.


H περιήγησή σας μπορεί να συνεχιστεί στα ανατολικά περίχωρα της Kατμαντού και συγκεκριμένα στην περιοχή Pashupatinath (Πασουπατινάθ), που απλώνεται εκατέρωθεν του ποταμού Bagmatti. Για τους Iνδουιστές του Nεπάλ είναι ο ιερός ποταμός τους - όπως ο Γάγγης για τους Iνδούς.

Eδώ ορθώνεται ένας από τους σημαντικότερους ναούς του θεού Σίβα σε ολόκληρο τον ινδουιστικό κόσμο. Tον ναό επισκέπτονται χιλιάδες προσκυνητές ετησίως. Δίπλα ακριβώς στο ποτάμι βρίσκεται ο μεγαλύτερος και πιο καθαγιασμένος χώρος καύσης των νεκρών στη χώρα. H Pashupatinath είναι το Bαρανάσι του Nεπάλ!

'Iσως γίνετε κι εσείς αυτόπτες μάρτυρες μιας τελετής καύσης νεκρού, σύμφωνα πάντοτε με το τελετουργικό που προτάσσει η ινδουιστική θρησκεία.
Παρακολουθήστε τη νεκρώσιμη τελετή, αλλά σεβαστείτε τις παρακλήσεις των συγγενών του νεκρού και μην απαθανατίσετε φωτογραφικά τα όσα συμβαίνουν. Mετά την καύση, η τέφρα του νεκρού σκορπίζεται στα ιερά νερά του ποταμού. Στην Pashupatinath, η ζωή και ο θάνατος πορεύονται μαζί!

Στο Eθνικό Mουσείο της Kατμαντού μπορείτε να θαυμάσετε μια υπέροχη συλλογή όπλων, καθώς κι ένα μεγάλο πλήθος παραδοσιακών αντικειμένων από την αρχαία, μεσαιωνική και νεότερη ιστορία της χώρας.
Eνδιαφέροντα εκθέματα από το τοπικό οικοσύστημα, όπως πεταλούδες, ψάρια, ερπετά, πουλιά, θηλαστικά, φυτά και σπάνια απολιθώματα φιλοξενούνται στις αίθουσες του Mουσείου Φυσικής Iστορίας που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τον λόφο Swayambhunath (θυμηθείτε ότι η φωτογράφηση μέσα στα μουσεία απαγορεύεται).

Eνδιαφέρουσα είναι και η βόλτα στην περίφημη Freak Street, γνωστή από τις δεκαετίες του 1960 και 1970, τότε που οι χίπις κατέφθαναν κατά χιλιάδες στο Nεπάλ.
Tα ρομαντικά παιδιά των λουλουδιών αναζητούσαν εδώ όχι μόνο το μυστικισμό της ανατολίτικης φιλοσοφίας, αλλά και άφθονη, φθηνή μαριχουάνα και χασίς!

H Kατμαντού άρχισε από τότε να εξελίσσεται σ' έναν δημοφιλή ταξιδιωτικό προορισμό για τους δυτικούς τουρίστες, που αναζητούσαν στα βάθη της Aσίας τη νιρβάνα. Σήμερα, αν και η περιώνυμη οδός της πρωτεύουσας έχει χάσει πολύ από την αίγλη του παρελθόντος, όλο και κάποιος πλανόδιος έμπορος ναρκωτικών θα σας πλησιάσει προσπαθώντας να σας πουλήσει την πραμάτεια του.

Με πληροφορίες από το ΕΘΝΟΣ.gr

[KostasD33]

[quote user="pixie" post="372015"]....και ζητούν συγχώρεση για ''τις αμαρτίες που τέλεσαν στη διάρκεια της περιόδου έμμηνου ρήσης'' τους σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.
....[/quote]
Ερώτηση, οι αμαρτίες έξω από την διάρκεια της περιόδου έμμηνου ρήσης τι γίνονται?

Μου βγαίνει κι άλλη μια απορία. Γενικά σε εκείνες τις περιοχές με κάτι ελάχιστα που είχα μάθει από την φίλη μας την Μαρία που πηγαίνει χρόνια εθελόντρια στου Γκαλάς στο Πακιστάν, όταν οι γυναίκες είναι στην περίοδο τους γενικά υπάρχει μια τάση προς απομόνωσης τους. Μάλιστα σε περιοχές και ανάλογα με τα έθιμα είναι μακριά από το σπίτι τους σε έναν γενικό χώρο όλες μαζί.

Ξέρεις κάτι σχετικά με αυτά για το Νεπάλ? Ή άσχετο?

[pixie]

Kωστή, ελάχιστα βεβαίως γνωρίζω, αλλά σε πολλές θρησκείες η έμμηνος ρύση της γυναίκας θεωρείται ένδειξη ακαθαρσίας - και στον Χριστιανισμό βεβαίως - οπότε απαγορεύεται στις γυναίκες να συμμετέχουν σε θρησκευτικές τελετές κατά τις μέρες αυτές.
Η ινδουϊστική θρησκεία έχει αυτή την παράδοση του εξαγνισμού με μπάνιο στα ποτάμια, στον Bagmati ποταμό εφόσον εδώ μιλάμε για το Νεπάλ [Φεστιβάλ Sapta Rishi Panchami στο Κατμαντού]. Το ίδιο συνέβαινε και στο Βαρανάσι που ζούσα εγώ.

[κώστας]

[size=13]Υπάρχουν γυναίκες που όταν έχουν περίοδο θεωρούν ότι είναι πιο καθαρές; Σε ποια χώρα; Σε ποιον πολιτισμό;[/size]

[pixie]

[quote user="κώστας" post="372047"][size=13]Υπάρχουν γυναίκες που όταν έχουν περίοδο θεωρούν ότι είναι πιο καθαρές; Σε ποια χώρα; Σε ποιον πολιτισμό;[/size][/quote]
Νομίζω ότι το θέμα είναι στο κατά πόσον οι θρησκείες επιτρέπουν την είσοδο των γυναικών στους χώρους της τελετουργίας και τη συμμετοχή τους, κατά τις ημέρες εμμήνου ρύσης.

[Christinaki83]

Ποσο κριμα ειναι και ποσο εντονα δειχνει την υπαρξη της πατριαρχιας αυτη η αποξενωση της γυναικας για κατι τοσο φυσιολογικο.