ας γραψουμε ολοι μαζι ενα μυθιστορημα

[kuria]

κι ετσι με παγιδευμενο το βλεμα του πανω της, προχωρησε αργα, λικνιζοντας αυταρεσκα το κορμι της...
χλαπ αριστερα χλουπ δεξια ανεβοκατεβαιναν ρυθμικα τα κυτταριτιδοφορα καπουλια της, καθως πλησιαζε το αντικειμενο του ανομολογητου (υπο την απειλη αποβολης απο τα καπη και δημοσιου γιαουρτωματος) ποθου της...
και ω του θαυματος  μεγαλειο... δεν περπατουσε πλεον... με την καινουργια της τενα σλιπαντ πετουσε...

[spellbound]

Ναι.... ειχε κανει φτερα και εβλεπε το κοσμο απο κει πανω..

[kuria]

ειχε αποδημησει εις τοπον χλοερον και δεν ειχε φιλοτιμηθει κανεις να την ενημερωσει...

[apol]

ομως και ως πνευμα τολεγε η περδικουλα της......

[spellbound]

[size=8](καλα εγω στο τενα σλιπαντ που χει φτερα αναφερθηκα και εσεις τη κανατε μακαριτισσα! Μακαριτισσα λοιπον!)[/size]


κι αφου το σκεφτηκε καλα-καλα,  ειπε να παρει στο  τηλεφωνο το Βελζεβουλη να την κατεβασει κατω..... να παρει βαρυ ορκο πως δε θα ξαναχρησιποιησει τα διαολεμενα φτερα στις δυσκολες μερες...

Μια και δυο λοιπον οι προσπαθειες... αλλα η γραμμη κατειλλημενη!  Αναρωτιοταν αν εχει e-mail για να του στειλει το αιτημα της...

[KostasD33]

Έλα μου όμως που είχε ξεχάσει το pass από το δικό της email όπως είχε ξεχάσει και το μυθιστόρημα...... αλλά που θα πάει όλα όσα αξίζουν να τα θυμηθείς τα ξαναθυμάσαι στο τέλος.......

[katinaki]

και ό,τι αξίζει να θυμάσαι αξίζει και να το ζεις!
κι έτσι η 67χρονη θανούσα κατέβηκε ως φάντασμα πλέον, στοίχειωσε το σπίτι του καλού της και από τότε ακούγονται κάτι περίεργοι ήχοι και βογκητά στη γειτονιά αυτή...

[KostasD33]

...και ακούγεται, σιγά στην αρχή, μια μουσική πανδαισία σαν περάσματα από Μότσαρτ με κατάληξη λυρικό μέταλ....

[kuria]

...κι ο παππας παραπλευρως στον κωσταςντι να κραταει τα μπασα...