ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

[Teo]

Στη Φύση υπάρχει η δράση ενός Συμπαντικού Νόμου που δεν τον βλέπουμε ούτε τον γνωρίζουμε. Η σύγχρονη επιστήμη όμως μελετά και βγάζει συμπεράσματα και γνώσεις για  τα αποτελέσματα που προκαλεί αυτός ο Νόμος . Ερευνά δηλαδή το πώς και όχι το γιατί των πραγμάτων. Όπως η Φύση έτσι κι ο άνθρωπος έχει σε μικρογραφία αυτές τις Δυνάμεις οπότε γνωρίζοντας τον εαυτό του γνωρίζει τη Φύση ή και το αντίθετο γνωρίζοντας τη Φύση γνωρίζει τον εαυτό του .

Οι Δυνάμεις αυτές χρησιμοποιούνται καθημερινά από τον άνθρωπο, τις πιο πολλές φορές ασυνείδητα. όταν σε λίγες περιπτώσεις γίνεται συνειδητά έχουμε ανθρώπους αρκετά εξελιγμένους που έχουν ένα γνώθι σ΄ αυτών . Η γνώση αυτή τους δίνει μια δύναμη πέρα από τις ανθρώπινες διαστάσεις τους κάνει συμμέτοχους της φύσης. Αυτό είναι από τη μια πολύ δημιουργικό όταν αυτός που τις χρησιμοποιεί έχει ξεπεράσει τον εγωισμό ενώ σε αντίθετη περίπτωση είναι καταστροφικό, τόσο για τον ίδιο τον άνθρωπο όσο για τη φύση γενικότερα.

Όποιος κάνει μια πράξη με την ελπίδα της ανταμοιβής ή το φόβο της τιμωρίας δεν είναι ελεύθερος αλλά σκλάβος του ίδιου του εαυτού του. Μόνο όποιος συνειδητοποιεί την υπέρτατη δύναμη της φύσης μέσα στην καρδιά του είναι ελεύθερος.

« Η αμαρτία του εγωισμού που μέσα στο Σύμπαν

σαν σε καθρέπτη βλέπει την εικόνα της να φωνάζει εγώ

θα προτιμούσε όλος ο κόσμος να φωνάζει εγώ

και τα πάντα να αφανιστούν αν εξακολουθήσει να γίνεται έτσι »

[size=9]"Έντουαρντ Άρνολντ" [/size]

Υπάρχουν δυνάμεις κατώτερες ( ένστικτα ) μέσα σε κάθε άνθρωπο που αν αφεθούν ελεύθερες θα κυριεύσουν πραγματικά την ψυχή του και θα πρέπει να υποταχθούν από τις ανώτερες εκείνες δυνάμεις που επίσης έχει ο κάθε άνθρωπος αν πραγματικά θέλει να λέγεται άνθρωπος .

Αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις ή μικρά εγώ δεν είναι φανταστικά ή ποιητικά στοιχεία αλλά ζωντανές ζωώδεις δυνάμεις που αν αφεθούν μεγαλώνουν δυναμώνουν και τελικά ελέγχουν τον άνθρωπο ο οποίος δεν μπορεί από ένα σημείο και μετά να αντιδράσει.

Τέτοια στοιχεία ή στοιχειά μπορεί να μεταφραστούν ως επιθυμίες όπως φιλαργυρία, σαρκικός πόθος , απληστία, αισθησιασμός, φιλοδοξία, δειλία, τρόμος , φόβος , μίσος, υπερηφάνεια, ματαιοδοξία, εγωισμός κ.τ.λ.

Αυτά τα στοιχειά ζουν στη ψυχή του ανθρώπου και μεγαλώνουν και δυναμώνουν σε βάρος των ανώτερων στοιχείων της ζωής . Αυτά αποτελούν μέρος της ψυχής μας και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να γίνει κατανοητό. Το αμέσως επόμενο βήμα είναι να καταλάβουμε ότι το να διώξουμε το ένα ή το άλλο δεν θα φέρει αποτέλεσμα . Αυτό γίνεται γιατί με μια απλή δίωξη αδειάζει απλώς ένας χώρος στην ψυχή μας που κάποιο άλλο κατώτερο στοιχείο μπορεί να γεμίσει.

Αυτό που γλιτώνει και εξελίσσει είναι να αντικατασταθεί το κατώτερο με ένα ανώτερο στοιχειό που επίσης είναι μέρος της ψυχής μας πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να δυναμώσει το ανώτερο. Αυτό μοιάζει με μονόδρομος . Μόνο όταν δυναμώνουμε τα ανώτερα στοιχεία του εαυτού μας αδυνατίζουν οι μαύρες σκιές που έχουμε . Αυτό δίνει στην ψυχή μας άμεση πρόσβαση στις δημιουργικές δυνάμεις της φύσης και μας κάνει καλούς αγωγούς διοχέτευσης των.

Η μάχη αυτή μεταξύ φωτός και σκοταδιού είναι τόσο παλιά όσο και η φύση . Άλλοτε κερδίζει το φως και η φύση προχωράει και άλλοτε το σκοτάδι και έχουμε στασιμότητα ή οπισθοδρόμηση . όταν οι δημιουργικές δυνάμεις υπερισχύουν το μικρό αναπτύσσεται σε μεγάλο, όταν συμβεί το αντίθετο έχουμε μαρασμό και στασιμότητα . Αυτός είναι ο νόμος της εξέλιξης .

Όπως η γη θέλει το νερό έτσι  η ψυχή θέλει τροφή . Και όπως η γη προετοιμάζεται να δεχθεί το νερό έτσι και η ψυχή πρέπει να είναι έτοιμη να δεχθεί την τροφή που πηγάζει από τα ύψη.

Αυτός είναι ο νόμος του πνεύματος στη φύση και δικιά μας υποχρέωση να χτίσουμε τη σκάλα που ενώνει την ψυχή μας με τα ανώτερα πνευματικά στοιχεία , τα θεϊκά στοιχεία που μας αντιστοιχούν .

Η φύσης έχει τον ίδιο οργανισμό με τον άνθρωπο ασχέτως εξωτερικής μορφής ή μεγέθους . «έχουμε τα ίδια όργανα και λειτουργίες και μας διέπουν οι ίδιοι νόμοι.

Επίσης όπως ο άνθρωπος έχει διάφορες φάσεις και ασθένειες έτσι και η φύση έχει τα αντίστοιχα. Έχει τις δικές της νευρικές διαταραχές τα δικά της συμπτώματα παραλυσίας που με αυτά πολιτισμένες χώρες μετατρέπονται σε έρημους , τα δικά της συμπτώματα πυρετού, της δικές της περιόδους κρύου ή ζέστης της εκρήξεις και τους σεισμούς. Αν οι φυσικοί μας γνώριζαν καλά την ανθρώπινη φύση θα μπορούσαν να καταλάβουν πολύ καλύτερα τον οργανισμό της φύσης και τις επιδημικές αρρώστιες από τις οποίες μονό τα εξωτερικά συμπτώματα γνωρίζουμε . Αν οι σημερινοί επιστήμονες είχαν πιο σφαιρική αντίληψη για τη φύση  θα μπορούσαν παραδειγματιζόμενοι πότε από τον μικρόκοσμο και πότε από τον μεγάκοσμο να κατανοήσουν και να προνοήσουν για αρκετά θέματα και προβλήματα που κατά καιρούς μαστίζουν τον άνθρωπο και τη φύση. Θα μπορούσαν να φτάσουν στις αιτίες των πραγμάτων και όχι όπως σήμερα να ασχολούνται με τα αποτελέσματα και τα εξωτερικά συμπτώματα.

Ο πολιτισμός μας έχει σαν κεντρικό σημείο τον άνθρωπο. Ότι ανακαλύπτει και εξελίσσει το κάνει για την «καλυτέρευση» της ζωής του ανθρώπου. Οποιαδήποτε ανακάλυψη ή επίτευγμά γίνεται προέκταση του ανθρώπου. Έτσι έχουμε ένα οριζόντιο πολιτισμό που ναι μεν στα υλικά και ορατά πλησιάζει μεγάλες κορυφές αλλά στα άϋλα και αόρατα είναι μωρό παιδί. Έχει άγνοια των κάθετων στοιχείων και των παράλληλων κόσμων που υπάρχουν γύρω του. Ένα καλό άνοιγμα που βοηθάει τον άνθρωπο να ξεφύγει από τον υλιστικό παραλογισμό και τον σημερινό τρόπο ζωής είναι να γνωρίσει άλλες διαστάσεις όπου κατοικούν άλλα είδη όντων με τα οποία παλιότερα ο άνθρωπος όταν δεν ήταν τόσο υλιστής είχε επαφή και συνεργασία

Πρέπει να αισθανθούμε ξανά τη φυσική μας θέση μέσα στο Σύμπαν χωρίς σύνδρομο κατωτερότητας.