Μεθυσμενα Ξωτικα

[black_velvet]

Θα μας υποχρέωνες αν τα έγραφες στα ελληνικά κι όχι στα γκρικλις - έτσι όπως ξεκίνησες το θέμα σου....  ]

[balland]

Θα μας υποχρέωνες αν τα έγραφες στα ελληνικά κι όχι στα γκρικλις - έτσι όπως ξεκίνησες το θέμα σου....  ]

exw ksexasei na grafw ellhnika sta plhktra
me apotelesma ta misa na einai la8os k
na ka8omai ksanamana na dior8wnw
k ektos autou exw kathgorh8ei gia copy paste..

[Atzon]

Μεθυσμένα ξωτικά τριγύρω, στο δρόμο τον άδειο,
γυρίζω απο έξοδο ζαλισμένος και παραπατώντας,
κάτι σκιές, ακαθόριστες κινούνται η καθεμιά ξεχωριστά
σε άλλο σημείο του αδειανού απο ψυχή σκηνικού.
Ολοι κοιμούνται, εγω φάντασμα, χάσκω να δω αν φταίει το ποτό
γι αυτά που φαίνονται να βλέπω.
Ειναι ιδέα μου, ή μήπως τα στειλε εκείνη ;
Ναι, θα τα στειλε να δούν τι κάνω, πού βρίσκομαι, αν είμαι καλά,
και να τα, γύρω τριγύρω, μόνο που κανείς άλλος δεν τα βλέπει.
Μόνο εγω.
Εκανα ν' απλώσω χέρι φιλικό μα δε φάνηκε να νοιάζεται κανένα απ αυτά,
την πλάτη γύρισα, κίνησα να φύγω ήταν εκεί όμως
κι ας μην τά βλεπα, ανήσυχα,
χωρίς ακόμα να μαι σίγουρος γιατί.


( Αφιερωμένο σε μία Δελφίνα )

[balland]

AKOY ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ



[img]http]


elpizw na mhn dhmiourgeitai pbm etc

[balland]

Μπερδεμενο Μειγμα




Το κουδούνι χτυπάει, μα δε μπαίνω στη τάξη,

Το δικό σου life-style δε μπορεί να μʼ αλλάξει να θάψει την οργή μου δε μπορεί,

Θα με βλέπεις και θα χώνεις το κεφάλι σου στη γη .

Τη γη που δεν είναι του Σωκράτη, την έχετε πουλήσει στα μεγάλα τα κράτη.

Τα κράτη που διψάνε για δόξα και χρήμα, μακάρι να σταμάταγαν ακούγοντας τη ρίμα.

Μια ρίμα που δεν είναι για χρήμα, όπως κάποιες άλλες που θέλουν κρεμάλες,

Που ανοίγουν τα πόδια σε μεγάλα σαλόνια, τραγουδάνε σε κοινό πού ʼχει πέσει σε κόμμα.

Σε κόμμα απʼ τα πολλά ναρκωτικά που οι πούστηδες οι μπάτσοι σας τα χώνουν καλά,

Και'σεις μπράβο μαλάκες, των μπάτσων πελάτες και οι γιαγιάδες σας νʼ ανάβουν στʼ όνομά σας λαμπάδες.

Μήπως και γλιτώσετε από το σατανά, μα είναι και αυτές νυχτωμένες βαθιά,

Σε νερά σκοτεινά που τις σπρώχνουν οι παπάδες και ας λεει ο Χριστόδουλος μοντέρνες αράδες,

Στα κανάλια σαν την Κορομηλά ή όταν μας τα πρήζει στα δικά μας σχολειά,

Στα σχολειά που οι τοίχοι φωνάζουν δυνατά, παπάδες πουλήστε τα χρυσαφικά.

ΠΑΠΑΔΕΣ ΠΟΥΛΗΣΤΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΙΚΑ, ΔΩΣΤΕ ΣΤΕΓΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Μα ξέρουνε να κρύβουν την αλήθεια καλά και λίγο πριν έρθει η παπαδοφρουρά, ασπρίσαν τους τοίχους για άλλη μια φορά.
 

R x 2:

Μπερδεμένο μείγμα γυρνάει στο μυαλό μου, τα πάντα θέλω να τινάξω μ΄ ένα ουρλιαχτό μου.

Μπερδεμένο μείγμα κυλάει στο χαρτί, θʼ ανάψουν τα φυτίλια από στιγμή σε στιγμή.

 
 

Αρκεί μια σπίθα για να γίνει το ΜΠΟΥΜ, τʼ αδέρφια να βγουν και κάποιοι άλλοι να κρυφτούν,

Αυτοί που τόσα χρόνια τα νήματα κινούν, τον έλεγχο θα χάσουν αμέσως μόλις δουν,

Το σύστημα που έφτιαχναν με μιας να καταρρέει και ο ποταμός να ρέει' ανάποδα,

Απʼ το κανονικό "το ποιό;" για δες, χτυπάω νέο συνειρμό, μα πάντα σκέφτομαι αυτά που πρόκειται να πω,

Και έτσι χτυπάω τη ρίζα αλλά και το κορμό, φτύνω στα μούτρα τους κάθε ναρκωτικό,

Σκληρό και μαλακό, χασίς και αλκοόλ, οι μάζες ενδιαφέρονται μονάχα για το σκορ,

Γαβγίζουν σα σκυλιά όταν μπαίνει το γκολ, μα νιώθουν ελεύθεροι μ΄ ένα τηλεκοντρόλ.

Ξεφεύγω λοιπόν από τα μέσα καταστολής μα ξέρω πως μια φάκα και για μένα θα βρεις,

Γιʼ αυτό έχω πάντα τα μάτια μου ανοιχτά παλεύουν στο πλευρό μου μεθυσμένα ξωτικά,

Μεθάνε μονάχα με τη μουσική, διψάνε για ελευθερία, διψάνε για ζωή,

Μα θέλουνε δυο χρόνια να μου κλέψουν απʼ αυτή, θέλουν με το ζόρι να με ντύσουν στο χακί,

Να υπακούω στη καύλα του κάθε διοικητή, να κοιτάω τη σημαία και να σφάζω γιʼ αυτή,

Κάποιο παιδί από μια άλλη χώρα, που ίσως ήταν φίλος μου πριν γίνουμε πιόνια,

Σε μια παρτίδα που παίζονται ζωές για να φτιάχνουν οι ηγέτες μας μεγάλες κοιλιές,

Μα εντάξει λοιπόν αν δεν μπορέσω να κρυφτώ, θα τους κάνω τη χάρη και θα καταταχτώ,

Μα σαν έρθει η στιγμή θα σʼ εκμεταλλευτώ, αυτά που μουʼμαθε ο στρατός θα χρησιμοποιώ,

Για ένα σκοπό πραγματικά ιερό, θα φέρω τη λύτρωση που χρόνια ζητώ,

Το όπλο θα στρέψω και θα σε σημαδέψω, τότε θα καταλάβεις πως έπεσες έξω,

Τότε θα καταλάβεις πως ο κόσμος αλλάζει, αδέρφια μου ενωθείτε η ώρα πλησιάζει.

R x 4:

Μπερδεμένο μείγμα γυρνάει στο μυαλό μου, τα πάντα θέλω να τινάξω μ΄ ένα ουρλιαχτό μου.

Μπερδεμένο μείγμα κυλάει στο χαρτί, θʼ ανάψουν τα φυτίλια από στιγμή σε στιγμή.

[balland]

ΤΟΣΗ ΜΠΑΛΑ

[img]http]



**Αφορμή γιʼ αυτό το κράξιμο, ήταν η επιδίωξη ενός παιδιού να καλύψει ένα πολιτικό σύνθημα που μετρούσε δεκαετία, με ένα παο13 και η κάλυψη κάποιων πιο φρέσκων με τεράστια, εγωπαθή, άθλια tugs.


Μουσική: Γιάννης – DrugʼItʼIz

[balland]

ΣΧΟΛΕΙΟ


Άλλη μια μέρα όπως όλες αρχίζει,

Αφήνω τʼόνειρο μου πριν ακόμη μʼαφήσει.

Ανοίγω τα μάτια μου χωρίς να το θέλω,

Το σχολείο μου μοιάζει ένα μεγάλο μπουρδέλο.

Έτσι προετοιμάζει για μια κοινωνία,

Που θα γίνεις νταβατζής ή θα γίνεις πουτάνα,

Μα εγώ δεν φορώ ούτε κρατάω τα ηνία,

Γι΄ αυτό και δεν ανήκω σε καμία ομάδα.

 

R][/URL]

[Andreas]

Μερσι Μπαλλαντ!
Αυτο το τραγουδι σου ελεγα!Σπερνει!!

[--AIXMHROS--]

e kapoia stigmh 8a to petyxaina o atalantos
k 8a to ebriskes posted  :wink:

[balland]

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΤΕΛΟΣ


Όσο ζω θα υποφέρω, μιʼάγρια νύχτα περιμένω,

Να ξεφύγω απʼτο μυαλό μου, να κρυφτώ στον εαυτό μου.

Λίγη ώρα πια μου μένει, πριν πεθάνω πριν χαθώ,

Να σκεφτώ αν υπήρξε κάτι, που αγάπησα και 'γω.

Δεν μπορώ να υπομένω, δεν μπορώ να γιατρευτώ,

Θα χαθώ γιατί το θέλω, γιατί αγάπη δεν θα βρω.

Ένα βήμα μόνο μένει πριν να ελευθερωθώ,

Γιʼαυτό ανοίγω τα φτερά μου, και σας αποχαιρετώ.

 

 

Υ.Γ:

Τώρα ξέρω είναι πολλά αυτά που αγαπώ,

Γιατί έβαλα στο στόχαστρο αυτά που μισώ.

Σημαδεύω όλα εκείνα που με σπρώχνουν στο κενό,

Και τους λεω δεν θα φύγω μα θα εξεγερθώ.

[--AIXMHROS--]

Το Τραγουδι Του Καλικαντζαρου

Κάτι μέρες σαν και αυτές, μέρες γιορτινές,

Ξυπνάνε στο κεφάλι μου εικόνες με φωτιές,

Κυκλώνουνε τη πόλη σας, κυκλώνουν τους θεούς σας,

Και θάβουνε στη στάχτη τους ολόχρυσους ναούς σας.

 

R:

Και ʼσεις, ξεχάστε, ψωνίστε, το στόμα σας γεμίστε,

Γυρίστε, μεθύστε, χωρίς αιτία ζήστε.

Ξεχάστε, μεθύστε, τη πίστη σας πουλήστε,

Για άλλη μια πρωτοχρονιά το ψέμα σας γεννήστε.

Μα είναι όλα τόσο ψεύτικα,
που φέρνουν αηδία,
χαμόγελα και γλέντια
και ανέμελη πουστιά.
Να είναι οι τσέπες σας παχιές,
πουλάνε ευτυχία,
μετά τις διακοπές
γυρίζεις πάλι για δουλειά.

 

Κάτι μέρες σα και αυτές η πρόνοια φροντίζει,

Από ζητιάνους και άστεγους τους δρόμους καθαρίζει,

Να μην χαλάει το σκηνικό να μην χαλάνε οι δουλειές,

Και τους ξαναπετάν στο δρόμο μετά απʼτις γιορτές.

Κάτι μέρες σαν και αυτές σε βλέπω να κοιτάς,

Παιδιά που ξεψυχούν στους δρόμους μʼαμέσως προσπερνάς,

Χαλάει η ατμόσφαιρα, γεμίζεις ενοχές,

Μα τις εξαγοράζεις με είκοσι δραχμές.

 

R:

Και ʼσεις, ξεχάστε, ψωνίστε, το στόμα σας γεμίστε,

Γυρίστε, μεθύστε, χωρίς αιτία ζήστε.

Ξεχάστε, μεθύστε, τη πίστη σας πουλήστε,

Για άλλη μια πρωτοχρονιά το ψέμα σας γεννήστε.

Μα είναι όλα τόσο ψεύτικα,
που φέρνουν αηδία,
χαμόγελα και γλέντια
και ανέμελη πουστιά.
Να είναι οι τσέπες σας παχιές,
πουλάνε ευτυχία,
μετά τις διακοπές
γυρίζεις πάλι για δουλειά.

 

Κακήν ημέραν άρχοντες και αν είναι ο ορισμός σας,

Χριστού τερατογέννεση να μπω στο αρχοντικό σας,

Ψέμα γεννάται σήμερον ενʼ άγνοιας και φόβων,

Ο βασιλεύς υποκριτών και ποιητής ειδώλων.

Πλήθος κατίνων ψάλλουσι το δόξα εν υψίστης,

Χοντρούς παπάδες βάλανε σεκιουριτάδες πίστης.

ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΑ ΨΗΛΑ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΣΤΗ ΨΑΘΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ!

[OMG&3LOL]

ΚΟΙΤΑ! Μέτρα μέχρι το τρία, και τα μάτια άνοιξε μου ξανά,

Kαι αν τριγύρω μου όλα είναι ακόμα ίδια και αστεία, για μια ζωή θα τα κρατάω ανοιχτά.

Θα μαζεύω κάθε μέρα εμπειρίες οργής και θα γελάω όταν σε κάνω να ουρλιάζεις,

Θα πηγαίνω πάντα κόντρα μίας γνώμης κοινής, αφού λεει ότι ακούει και σʼακούει να βελάζεις.

Ψάχνω πάντα αφορμή για μια σύγκρουση ακόμη και προετοιμάζω τις κατάλληλες συνθήκες,

Για μια μέρα που θα μοιάζουν τόσο όμορφοι όλοι οι δρόμοι και θα οδηγούνε σε φραγκάτες αποθήκες.

Κι όταν νιώσουμε για λίγο τι σημαίνει ζωή, η οργή μας θαʼχει αρχίσει να μοιράζει καταδίκες,

Μʼένα όπλο στο κεφάλι και όλοι οι μπράβοι νεκροί, τʼαφήνω όλα στο λαό θα λένε όλες οι διαθήκες.

Και όταν έχει υπογραφεί μια διαθήκη σαν και αυτή, η υπομονή μου μοιάζει δύσκολη σα λέξη,

Εξαιτίας σου πεινάνε και πεθαίνουν πολλοί και η σκανδάλη μου εκπέμπει μια έλξη.

Η σκανδάλη και η σφαίρα είναι γένους θηλυκού κʼέτσι τους έχω μια τρελή αδυναμία,

Προσευχήσου για τον οίκτο ενός ψεύτη θεού, ποτέ δεν λεω όχι σε μια ακόμη συνουσία.

 


ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Ξέρεις τι σημαίνει; Μηδαμινή ανταπόδοση για όσα προκαλείς.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ! Αντίρρηση αρχής, συνεχόμενη επούλωση αιώνιας πληγής.

ΑΡΝΗΣΗ! Άρνηση και ΣΚΕΨΗ, μια καχύποπτη στάση για όλα γενικά.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ! και ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Όρεξη καμία για καμιά συνεργασία.

 

ΑΚΟΥ! Μέτρα μέχρι το τρία κι άσε με να τους ακούσω ξανά,

Όπου να ʼναι θα κληθώ να καταθέσω στοιχεία, θεωρούμαι τρομοκράτης για ότι λεω έτσι απλά.

Μια ζωή μας εκπαιδεύουν να υπακούμε τυφλά και να σκοτώνουμε εν ψυχρώ για μια πατρίδα πουλημένη,

Και όταν κάποιοι τρωνε μπάτσους και χοντρά αφεντικά, αποκαλούνται τρελοί και εγκληματίες διεστραμμένοι.

Κάθε μέρα από τη πείνα ξεψυχάνε παιδιά και μεʼχεις μάθει τη δουλειά μου να κοιτάω,

Δολοφονούνται όσοι απʼ το στόμα τους κλέβουν τη μπουκιά και σε ξαφνιάζει το χαμόγελο που σκάω.

Οι συγγενείς των "θυμάτων" έχουν πει "ως εδώ" μʼ απολαμβάνουνε τα πλούτη μας ακόμη,

Οι εργάτες στο λιμάνι έφαγαν ξύλο χοντρό, έτσι και έσκαγαν οι βόμβες θα γελάγαμε ακόμη.

Ο πολίτης δεν φοβάται κάθε Ν17, αφού έχει δείξει πως χτυπάει πάντα μόνο εκεί που πρέπει,

Φοβάται όμως ακόμα να το πει ανοιχτά, η κρατική τρομοκρατία βλέπεις δεν το επιτρέπει.

Ίσως να μη συμφωνώ με αυτό το τρόπο δράσης, ίσως δεν έχω και τʼ αρχίδια να το κάνω,

Μα όταν σε βλέπω να καυχιέσαι πως κοντεύεις να τους πιάσεις, πριζώνομαι και κάνω ένα βήμα παραπάνω.



ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Ξέρεις τι σημαίνει; Μηδαμινή ανταπόδοση για όσα προκαλείς.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ! Αντίρρηση αρχής, συνεχόμενη επούλωση αιώνιας πληγής.

ΑΡΝΗΣΗ! Άρνηση και ΣΚΕΨΗ, μια καχύποπτη στάση για όλα γενικά.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ! και ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Όρεξη καμία για καμιά συνεργασία.

 

Έχω ξενερώσει με τη πάρτη σου ρε φίλε και με την ευκολία που το στόμα σου ανοίγεις,

Όπως παίρνεις και ψηφίζεις για reality παιχνίδια, έτσι βγαίνεις στον αέρα και όποιον ναʼ ναι καταδίδεις.

Αν υπήρχαν στον εμφύλιο τα μέσα εξημέρωσης, θα'λέγαν πως ο Άρης είναι τρομοκράτης,

Δε θαʼχε υπάρξει αντάρτικο αφού όπου τους έβλεπες, θάʼπαιρνες και θάʼλεγες μπάτσε έλα να τους πιάσεις.

Ίσως να είναι άσχετη η σύνδεση που κάνω μα ούτεʼσυ γνωρίζεις ποιοι είναι αυτοί που καταδίδεις,

Απλά σε κολακεύει να μιλάς του Ευαγγελάτου, απλά ικανοποιείς ένα όνειρο ζωής,

Όμοιο και άξιο της μικρότητας που σέρνεις.



ΕΚΔΙΚΗΣΗ! Ξέρεις τι σημαίνει; Μηδαμινή ανταπόδοση για όσα προκαλείς.

ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ! Αντίρρηση αρχής, συνεχόμενη επούλωση αιώνιας πληγής.

ΑΡΝΗΣΗ! Άρνηση και ΣΚΕΨΗ, μια καχύποπτη στάση για όλα γενικά.

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ! και ΑΝΥΠΑΚΟΗ! Όρεξη καμία για καμιά συνεργασία.