ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΛΛΗΤΑΡΙ ΜΟΥ....

[Anonymous]

Μόνη μου ξανά, χωρίς τη δικιά σου συντροφιά
και τα δικά σου γέλια.
Εκεί που άρχισε η ζωή να σου χαμόγελα,
εκεί που άνοιγες τα φτερά.

Εκεί μια κακία στιγμή σε έριξε
στου νοσοκομείου το σκοτεινό κελί.
Και εγώ εδώ να κλαίω μοναχή
και με μια κραυγή αναρωτιέμαι γιατί...

Γιατί σε 'σένα αυτό να συμβεί
και να είσαι μακριά μου αυτή τη στιγμή,
τώρα που σε χρειάζομαι τόσο πολύ!!
Πάλι με την ίδια κραυγή συνεχίζω ν' αναρωτιέμαι, γιατί...

Κλαίω, φωνάζω, ρωτάω γιατί,
μα κανείς δε θα βρεθεί να μου πει.
Τα "κοράκια" προσμένουν το δικό σου κακό
μα δε ξέρουν πως πάντα εγώ θα σ' αγαπώ.

Μα δε ξέρουν πως θα ζήσεις γιατί το θέλω εγώ!!!!
Θα ζήσεις γιατί η μοίρα σου, γράφει άλλα...
Γιατί υπάρχω εγώ και άλλοι πολλοί που σε λατρεύουν!
Γιατί υπάρχω εγώ και άλλοι πολλοί που σε σένα πιστεύουν!!

Ακόμα και αυτή τη στιγμή μέχρι του νοσοκομείου το κελί
ακούγεται η δικιά μου η κραυγή που απεγνωσμένα εσένα καλεί!!
Ξέρω πως μ' ακούς... Σήκω λοιπόν, σε περιμένω
να συνεχίσουμε τη ζωή μαζί.

Και χωρίς κανένας να μπορεί να τ' αρνηθεί.
Σήκω κούκλα μου σε περιμένω εγώ και άλλοι πολλοί!!
Σήκω και έλα εδώ να πλημμυρίσεις με χαρά
και γέλια την άδεια μου ζωή!!!!

Χωρίς εσένα είναι άδεια η ζωή μου...
Σήκω, έλα, σε περιμένω να 'ρθείς...
Μη το ξεχνάς, εγώ είμαι εδώ για σένα!
Σε περιμένω κολλητάρι μου!!!


ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΚΟΛΛΗΤΗ ΠΟΥ ΧΕ ΤΡΑΚΑΡΕΙ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΟΒΑΡΑ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΚΟΜΑ... ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ..ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ.....    22/10/2001 ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ 13/1/2002 που εγραψα αυτο το ποιημα ηταν ακομα στην εντατικη....            

[balland]

χαιρομαι που η φιλη σου την σκαπουλαρε!!!  
δεν ξερω τα ακουσματα σου στην μουσικη σκηνη,
αλλα αν ακουσεις το κομματι "απουσια" απο τους
Ν.Τ.Π 'ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ' θα νοιωσεις σιγουρα
ανακουφιση....ευχομαι τα καλυτερα σε σενα κ την κολλητη σου!!!