Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 554
  • Online ever: 1,080 (Ιουλίου 01, 2025, 10:00:42 ΜΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 544
  • Total: 544

ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ

Ξεκίνησε από PoiSoN_GiRL, Μαΐου 23, 2005, 04:54:12 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

PoiSoN_GiRL

ΚΡΑΤΑ ΜΕ


Λες πως θέλεις να φύγεις
την πληγή ξανανοίγεις
να ματώσει ακόμα μια φορά
να πληγώσει εκείνον που πονά
Κι ύστερα να πετάξεις
όλα εκείνα ν’αλλάξεις
που σου δίνουν στα νεύρα ένα πόνο γλυκό
ίσως να είναι κάτι πιο δυνατό
Μα αν σηκώσω το βλέμμα
θ’αντικρίσω το ψέμα
μες’τα μάτια σου λάμπει , φαντάζει οργή
και παλεύω να σπάσω αυτή τη σιωπή
Ίσως να’ναι και πάλι μια παραίσθηση άλλη
που μου δίνει , η ανάγκη να νιώσω καλά
ίσως να είναι ακόμα , πιο πολλά
Κράτα με , κράτα με
κράτα με πονάω
Τώρα ξέρω τον δρόμο
κι εξορκίζω τον πόνο
τώρα ξέρω τον τρόπο , για να κρυφτώ
μα στο λέω δεν είναι τόσο απλό
Ψάχνεις να’βρεις την άκρη
κι απαιτείς ένα δάκρυ
να γεμίσει ακόμα ένα κενό
ίσως να είναι κάτι πιο δυνατό  

PoiSoN_GiRL

ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ


Ανοίγω τα μάτια  το φως με ζαλίζει  το φως με ζαλίζει
Ο κόσμος ουρλιάζει και δίπλα μου τρέχει μα δεν με αγγίζει
Τ’αστέρια κοιτάω , τ’αστέρια ζητάω
και κάτι ν’αξίζει
Δεν φτάνει να ανασαίνω
θέλω να ζήσω
Ο χρόνος κυλάει και δεν περιμένει
και δεν μετανιώνει
Θολές υποσχέσεις και βρώμικοι λόγοι
γραμμένοι στο χιόνι
Το σύμπαν μου γνέφει και τ’όνειρο τρέφει
ψυχή να πληρώνει

PoiSoN_GiRL

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ


Βλέπω τη γη μου να σβήνει
νιώθω το τέλος κοντά
Στέκει η αλήθεια μπροστά μας
όμως κανείς δεν ρωτά
Αλόγιστη σπατάλη , σε απίστευτους ρυθμούς
βοήθεια φωνάζεις , την φωνή σου δεν ακούς
Κανείς δεν θα μας σώσει και θα φταίμε μόνο εμείς
τελευταία βήματα , σ’αυτό το χορό της βροχής
Ότι ανάσα μας δίνει ,
καίμε χωρίς δισταγμό
Ήταν το μέλλον γαλάζιο
θύμα σ’έναν βιασμό
Αυτό που δανειστήκαμε , για λίγο απ’τα παιδιά μας
την μάνα που μας γέννησε , μας τρέφει και μας ζει
Τυφλά το καταστρέφουμε , μαζί και τη ζωή μας
τελευταία βήματα , σ’αυτό το χορό της βροχής

PoiSoN_GiRL

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ


Άλλη μια νύχτα , μοιάζει συνήθεια
πάλι μονάχος , τριγυρνώ
έξω στους δρόμους
κόντρα στους νόμους
και στον παλιό μου εαυτό
Η πόλη απόψε , μορφή αλλάζει
ντύνεται φώτα , γιορτινά
στην αγκαλιά της
που με τρομάζει
θα κρυφτώ , άλλη μια φορά
Στο άγγιγμα μου , σβήνουν μπροστά μου
όσα με τρέφουν και με κρατούν
στα σωθικά μου
λέει η καρδιά μου
αυτά που χείλη , δεν θα πουν
Και η μοναξιά μου , παρηγοριά μου
με προσπερνάει βιαστικά
κι’ότι αλλάζει , τώρα μου μοιάζει
να με τυλίγει σαν θηλιά
Γύρω μορφές , μάτια θλιμμένα
συνηθισμένα σε προσευχές
αλλη μια νύχτα , άλλη μια νύχτα
αλλη μια νύχτα σαν χθες

PoiSoN_GiRL

ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ


Κι η αλήθεια σε πονά
και ο χρόνος σε σκοτώνει
Μοιάζουν όλα με βουνά
μα εσύ στο πουθενά
που ποτέ δεν τελειώνει
Του εαυτού σου τα κομμάτια ψάχνεις
τσακισμένα και πώς να τα βρεις
Στης ζωής τα μονοπάτια τρέχεις
πως σε λένε για να θυμηθείς
Τι να φταίει πότε πια θα μάθεις
τι ειν’αυτό που χρόνια κυνηγάς
Δίπλα σου κι αν έρθει να σ’αγγίξει
σ’άλλο όνειρο θα προσκυνάς
Γέμισε το πρόσωπο ρυτίδες
κι η ψυχή σου ανοιχτή πληγή
Τα φτερά σου έχουν πια σαπίσει
κι έχεις γίνει ένα με την γη

PoiSoN_GiRL

ΛΑΘΟΣ  ΠΑΛΙ


Θα’ρθω μια βραδιά
για να σου τραγουδήσω
σημάδια για ν’αφήσω
Τ’αστέρια ξανά
για’σένα θα κλέψω
στολίδι να σου πλέξω
Με στίχους τρελούς
τα τείχη θα ρίξω
για λίγο θα σ’αγγίξω
Κι ας ξέρω καλά
ο δρόμος που θα βγάλει
κι ας κάνω λάθος πάλι

544 Επισκέπτες, 0 Χρήστες