Charles Bukowski (1920-1994)

[isabella]

Alone With Everybody
   
 
The flesh covers the bone
and they put a mind
in there and
sometimes a soul,
and the women break
vases against the walls
and the men drink too
much
and nobody finds the
one
but keep
looking
crawling in and out
of beds.
flesh covers
the bone and the
flesh searches
for more than
flesh.

there's no chance
at all]

[tristana]

Γι' αυτό τον αγαπήσαμε τον "πορνόγερο" τον Τσινάσκι.
Πολύ, όμως.

[isabella]

congrats, Chinaski



as I near 70
I get letters, cards, little gifts
from strange people.
congratulations, they tell
me,
congratulations

I know what they mean]

[isabella]

throwing away the alarm clock



my father always said, "early to bed and
early to rise makes a man healthy,wealthy
and wise."

it was lights out at 8 p.m. in our house
and we were up at down to the smell of
coffee, frying bacon and scrambled
eggs.

my father followed this general routine
for a lifetime and died young, broke,
and, I think, not too
wise.

taking note, I rejected his advice and it
became, for me, late to bed late
to rise.

now, I'm not saying that I've conquered
the world but I've avoided
numberless early traffic jams, bypassed some
common pitfalls
and have met some strange, wonderful
people

one of whom
was
myself--someone my father
never
knew.

[blue-roses]

Άγγιξα την άκρη τ’ ουρανού
Μα βούτηξα στη θάλασσα κι ονειρεύτηκα
Κύλησα στην όχθη του γιαλού
ποια καταστροφή και πάλι ερωτεύτηκα;

Έπιασα στεριά κι άγγιξα όρια
Διάτρηση ελπίδας είναι η διάγνωση
Γέμισα με σκέψεις και εφόδια
Και άρχισα αλλιώς να κάνω ανάγνωση

Έντυσα βυθό τ’ άδειο δωμάτιο
Και έβαψα τους τοίχους με μια δύση
έφτιαξα στον ήλιο ένα απάγκιο
κι είπα άλλη μια μέρα έχω ζήσει

Μοιάζει η ζωή μου με παραίσθηση
Δεν ξέρω πώς να δέσω αυτό το μείγμα
Ψάχνω δουλειά κανονική για έκτη αίσθηση
Είναι αλήθεια αυτό που ζω ή ένα δείγμα;

Οι σημειώσεις μιας ακατάστατης φυγής
Σε άλλους δρόμους μ’ έχουν βρει και σ’ άλλη πόλη
είναι τα φώτα που τη δείχνουν φιλική;
ή είναι τα μάτια μου θολά απο αλκοόλη;

Μα είναι όμορφο να ψάχνεις ένα όνειρο
Κι ας είναι ανώριμο να γράφεις διαδόσεις
Εγώ έχω μάθει από παιδί να κάνω εμπόριο
Να γλύφω πάντα τις πληγές μου στις ενώσεις

Μετά από χρόνια ίσως να έχω τρελαθεί
Ίσως και να έχω παντρευτεί με τη σιωπή μου
Κι έτσι απλά ν’ αρχίσουν όλα απ’ την αρχή
Σε ποιο ποτάμι θα με βγάλει η βροχή μου;

Θα βάλω πάλι τα καλά μου και θα πιω
Από ποτήρι ραγισμένο τη χαρά μου
και σ’ ένα άσπρο άλογο θα ανεβώ
για να πετάξω μακριά απ’ τα όνειρά μου

Γιατί μεγάλωσα στους δρόμους σαν παρόρμηση
μικρό παιδί σε καθετί που λαχταρούσα
γιατί αμφισβήτησα τη σίγουρη εξόρμηση
ένας μποέμ που στην υγεία του θα μεθούσα.

[Ludwig]

Roll of the Dice



If youʼre going to try, go all the

way.

otherwise, donʼt even start.

 

if youʼre going to try, go all the

way.

this could mean losing girlfriends,

wives, relatives, jobs and

maybe your mind.

 

go all the way.

it could mean not eating for 3 or 4 days.

it could mean freezing on a

park bench.

it could mean jail,

it could mean derision,

mockery,

isolation.

isolation is the gift,

all others are a test of your

endurance, of

how much you really want to

do it.

and youʼll do it

despite rejection and the worst odds

and it will be better than

anything else

you can imagine.

 

if youʼre going to try,

go all the way.

there is no other feeling like

that.

you will be alone with the gods

and the nights will flame with

fire.

 

do it, do it, do it.

do it.

 

all the way.

all the way.

 

you will ride life straight to

perfect laughter, its

the only good fight

there is.

[monotonik]

Oι περισσότεροι άνθρωποι πάνε στις κούρσες επειδή βρίσκονται σε αγωνία, ναι ναι είναι τόσο απελπισμένοι που θα ρίσκαραν κάποια περισσότερη αγωνία από το να αντιμετωπίσουν την παρούσα θέση τους ( ; ) στη ζωή. Λοιπόν τα αφεντικά δεν είναι και τόσο μαλάκες όσο νομίζουμε, που και καλά κάθονται στις βουνοκορφές τους μετρώντας τον στροβιλισμό των μερμηγκιών..... Είμαστε κολλημένοι, μας τη φέρανε, μας έχουν τσακίσει, μας έχουν πιάσει μαλάκες. Τόσο μαλάκες που μερικοί από μας καταλήγουμε στο να αγαπούμε τους βασανιστές μας επειδή υπάρχουν για να μας βασανίζουν με λογικές μεθόδους βασανιστηρίων. Αυτό φαίνεται τόσο φυσικό από τη στιγμή που δεν παρουσιάζεται τίποτα άλλο...

[sevenseas]

το αλκοολ ειναι η απαντηση
ξεχνω ομως την ερωτηση

Μπουκοφσκι
κρεμασμενος σε μια γωνια του galaxy


σ΄αυτην την γωνια, που καθομαι και πινω