.......a touch of glass......

[minoraki]

ή <<απιστια με αξιοπρεπεια>>! πριν 2 ημερες ο αντ1 προεβαλε και παλι αυτη την ταινια, γυριζοντας με 31 χρονια πισω, οταν το καλοκαιρι του '73 παραθεριζαμε στην κω! παιδια τοτε, ξεγνιαστα, χαρουμενα! και τα φλερτ του καλοκαιριου εδιναν και επαιρναν! το δικο μου φλερτ ηταν το προσωπο ενος "μικρου θεου"! ομορφος, γεματος χιουμορ και μικροτερος μου 2 χρονια! ηταν ενα καλοκαιρι, ισως απο τα καλλιτερα της ζωης μου! ο καιρος περασε, το καλοκαιρι τελειωσε και γυρισαμε στην αθηνα! εγω στη δουλεια μου και ο "μικρος θεος" εφυγε στην φλωρεντια οπου σπουδαζε αρχιτεκτονικη! η επικοινωνια μας γινοταν με το τηλεφωνο και με γραμματα! η μοιρα ομως ηθελε αλλα για μενα! και το φθινοπωρο του ιδιου ετους, μου εμφανιζει τον μεγαλο ερωτα της ζωης μου στο προσωπο του μονιμου και νομιμου συντροφου μου! και οπως ειναι ευνοητο η επικοινωνια μου με τον "μικρο θεο" αρχιζει να αραιωνει! ο καιρος περνα και τα χριστουγεννα ηλθαν και μαζι τους επιστρεφει στην αθηνα το φλερτ του καλοκαιριου! προσπαθησε να με συναντησει, αλλα οι δικαιολογιες ηταν στο φραγμα των οδοντων μου! σημερα-αυριο, σημερα-αυριο! η υπομονη του μαλλον εξαντληθηκε γιατι ενα απογευμα φευγοντας απο το γραφειο μου, τον βρηκα να με περιμενει υπομονετικα εγω απο την πορτα! με αγκαλιασε, με φιλησε και μου ειπε στο αυτι μου : <<σου συνιστω να πας στον "ταδε" κινηματογραφο....η ταινια που προβαλει νομιζω οτι ταιριαζει στην περιπτωση σου>>! και εφυγε δια παντος απο την ζωη μου! τρεχοντας πηγα στο σπιτι μου και ανοιξα την εφημεριδα....ο κινηματογραφος που μου ειχε πει επαιζε την ταινια <<απιστια με αξιοπρεπεια>>! θυμαμαι οτι ειχα μεινει αναυδη! εχουν περασει τοσα χρονια....και καθε φορα που βλεπω αυτη την ταινια τον θυμαμαι! ο "μικρος θεος" αφησε το στιγμα του στη ζωη μου, αφου διεθετε στυλ, φινετσα και χιουμορ! πραγμα σπανιο στη σημερινη εποχη! και ειχε απολυτο δικιο....ισως η απιστια μου περιειχε και αξιοπρεπεια! ναναι καλα οπου και εαν βρισκεται, ο,τι και εαν κανει!
απιστια & αξιοπρεπεια? ισως και να συμβαδιζουν "μικρε θεε" του τοσο μακρινου καλοκαιριου!

[kuria]

αυτή η αξιοπρέπεια μας έχει φάει...
όσο για σένα minoraki μου... το μάθημα σου σ' αυτή τη ζωή είναι πως τα λάθη στην οδήγηση υπό την επήρεια των συναισθημάτων μας πληρώνονται ακριβά...  

[Pappas10]

Επειδή δεν έχω δει την ταινία, το μόνο που μπορώ να σχολιάσω είναι πως εγώ ανέκαθεν αναρωτιέμαι αν η πίστη έχει αξιοπρέπεια....

Ξέρω κι εγώ... μπορεί να λέω και αρλούμπες.

Ωραία ιστορία πάντως. Το αστείο είναι ότι κάτι μου θυμίζει....

Με εκτίμηση

Παππάς10

[minoraki]

εχεις δικιο κωστα μου για την επιρροη των συναισθηματων....δυστυχως ομως ειμαι απο τους ανθρωπους που αγονται και φερονται απο τα συναισθηματα τους.......και εδω ειμαι ανεπιδεκτη μαθησεως......  

[danai]

οκ...οκ...οκ...
...και ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθο βαλαιτω....
αλλα οκ....οκ...ειναι αυτα που κανουν τον καθενα να αισθανετε...αλλα οκ...
μπορω να αλλαξω κατηγορια?...
Με Εκτιμηση

[minoraki]

οκ...οκ...οκ...
...και ο αναμαρτητος πρωτος τον λιθο βαλαιτω....
αλλα οκ....οκ...ειναι αυτα που κανουν τον καθενα να αισθανετε...αλλα οκ...
μπορω να αλλαξω κατηγορια?...
Με Εκτιμηση

σωστη δαναιτσα.......
και ας αφηνουμε τα αισθηματα μας να μας οδηγουν....δεν πειραζει και εαν πληγωνομαστε μερικες φορες....για να μην πω τις περισσοτερες! ετσι καπως μαθαινουμεεεεεεεεεε..........

[minoraki]

χθες το βραδυ θελησα να ξαναδω την ταινια, για να θαυμασω  με ποση μεγαλη αξιοπρεπεια η γυναικα αυτη αντιμετωπιζει την αληθεια, δλδ το οτι ειναι μια παρανομη και παραλληλη σχεση στη ζωη ενος παντρεμενου αντρα....ειναι μια απο τις αγαπημενες μου ταινιες και η γκλεντα τζακσον δινει ενα ρεσιταλ ερμηνειας.....σκεπτομαι οτι οι δυο αυτοι ανθρωποι ηξεραν εκ των προτερων την οικογενειακη κατασταση του καθενος.....και ομως δεν διστασαν να μπουν σε μια σχεση..σε μια περιπετεια.....επισης σκεπτομαι οτι,  ηξεραν οτι δεν θα οδηγουσε πουθενα, αφου αυτος ηταν παντρεμενος....παρατηρουσα το ποσες προσπαθειες κατεβαλε αυτος για να βρει εστω και ελαχιστο χρονο καθε μερα για να την δει....οταν εβγαζε βολτα το σκυλακι τους.....ετρεχε ασθμαινοντας να βρει ταξι για να παει στο διαμερισμα που ειχαν νοικιασει και τον περιμενε η καλη του! εβρισκε δικαιολογια ακομα και οταν ηταν στο θεατρο, οτι τον πονουσε το σταμαχι του και οτι ηθελε να παει στην τουαλεττα....ακομα και τοτε εφευγε για να παει να την βρει εστω και για μιση ωρα.....και αυτη δεχοταν τα παντα.....καποια στιγμη ομως εξομολογειται σε εναν φιλο του, αυτη την παραλληλη σχεση.....και αυτος του λεει οτι, για καποιο διαστημα, του συνεβη και εκεινου το ιδιο.....ομως αφου καταλαβε οτι δεν γινοταν τιποτα, προτιμησε να χωρισει.....και του λεει : εαν την αγαπας πραγματικα, αστην να φυγει! παρατηρουσα την πολεμο που γινοταν μεσα στην καρδια του, στο μυαλο του, στην ψυχη του για το τι επρεπε πραγματικα να κανει....ποιον δρομο θα ακολουθουσε.....τελικα πηρε την αποφαση και στελνοντας της ενα τηλεγραφημα της ζητουσε (με εναν μοναδικο τροπο) να χωρισουν.....φτανοντας ομως στο σπιτι του, το μετανοιωνει.....φευγει τρεχοντας για να προλαβει τον ταχυδρομο, ομως το τηλεγραφημα ειχε ηδη φτασει.....και εκεινη φευγει.....τελικα, αξιζε τον κοπο ολη αυτη η ιστορια? ολο αυτο το αγχος? ολος αυτος ο πονος? αφου η σχεση αυτη δεν θα οδηγουσε πουθενα!
 :arrow: και ποση αξιοπρεπει υπαρχει στην απιστια? αντιμετωπιζεται η απιστια αξιοπρεπως?