Μια τρυφερή ιστορία...

[tristana]

'Ελαβα ένα μήνυμα που με συγκίνησε και δράττομαι της ευκαιρίας
να μιλήσω για όλους εμάς που αγαπάμε ένα ή και περισσότερα ζωάκια.
Ευχαριστώ τον φίλο εκ μέρους του γατομωρού μου.

Γράψτε δυο λόγια για τα αγαπημένα σας πλασματάκια. (Οι άντρες δεν θεωρούνται πετς, ΟΚ; ΧΕΧΕΧΕ! Δεκτές οι φιλοσοφικές ανησυχίες, οι Ναϊτες, οι Μασόνοι και λοιποί σχετικοί με το θέμα. Δεν μπορεί... θα είχαν και εκείνοι κάποιο ζωντανό και κάποιος από'δώ μέσα το γνωρίζει αυτό! ΧΕΧΕΧΕΧΕ!!!!!)  :lol:

[tristana]

Α, να μην το ξεχάσω... φιλιά στον κύριο ΔΕΝΕΧΩΜΑΤΙΑΓΙΑΛΛΗΝΕ
που ποζάρει δίπλα στη Ζουζού καθώς και στην αγνοούμενη της Τσιμισκή!

[papi]

Καποτε πριν κατι χρονια ειχε μπει στο εξοχικο μας ενα σκυλακι..τοτε που δεν ειχε ακομα περιφραξη και καθοταν κατω απο ενα τραπεζι,ενα ομορφο κανελλι σκυλακι με τα αυτακια προς τα κατω και ρατσα μολοσος διασταυρωση με κοπρο!Την ονομασαμε λουσι.
Την λουσι την αγαπησε ολη η οικογενεια,ενα σκυλι που παντα ετρεχε διπλα μας οπου και αν πηγαιναμε.
Θυμαμε που ερχοταν επανω στο κρεβατι και μου τραβουσε τα σκεπασματα για να ξυπνησω!χαχαχα.Ασε που ειχε μια ουρα στα μαστυγιο και τουκ τουκ χτυπουσε επανω στο ποδι μου!χιχιχι.
Τις αρεσανε πολυ τα γλυκα αλλα και εγω δεν τις χαλουσα αυτο που ηθελε ασχετως οτι τα γλυκα προκαλουν τυφλωση.Η καλυτερη συντροφια,μου ηταν αυτο το σκυλακι...αχ δεν μπορω ποτε να την ξεχασω!
Θελω πολυ να βρω ενα τετοιο σκυλακι σαν την λουσι μου.Λουσι λουσι ζουζουνιαρικο σκυλακι μου(στεναχωρηθικα).Οταν μας εβλεπε να κλαιμε..εκλαιγε και αυτη μαζι μας και για να μην ειμαστε ετσι μας εφερνε το μπαλακι να παιξουμε μαζι της για να ξεχαστουμε:cry:

Τα αγαπω πολυ τα σκυλακια και τα γατακια

[minoraki]

εμεις εχουμε ενα σκυλακι τον ερμη (γιορκσαιρ τερριε) και ενα κουνελακι την χαρουλα.
οταν φερανε τα παιδια τον ερμη στο σπιτι, ο πατερας τους αντεδρασε ασχημα, λεγοντας τους οτι την αλλη μερα το πρωι το σκυλι θα ειχε φυγει. του ειπαμε ναι....και τον αφησαμε να πιστευει κατι τετοιο.....
περιττο να πω οτι τωρα δεν παει πουθενα χωρις τον ερμη, ο οποιος ερμης ακουει μονον τον νικολα και κανει αυτο ακριβως που του λεει αυτος! ειναι αυτοκολλητοι και μεχρι ποδοσφαιρο παιζουν μαζι! ειναι ενα τρισχαριτωμενο σκυλακι, με μακρυ τριχωμα και πανεξυπνα ματακια! ειναι η πρωτη δικη μου φροντιδα 7 η ωρα το πρωι να τον παω την πρωτη του βολτα και η τελευταια ενος απο τα παιδια ή του νικολα να πανε τον ερμη την τελευταια βραδινη του βολτα!
οσο για την χαρουλα μας (εκ της χαρουλας αλεξιου...χαχα) ειναι ενα πανεμορφο ολολευκο κουνελακι που εχει μαθει να παιζει με την μπαλλα της και οταν με βλεπει να παιρνω το λαστιχο να να πλυνω την βεραντα, ανεβαινει ή πανω στο κλουβι της για να μην βραχει ή πανω στην καρεκλα! ειναι απιστευτο το θεαμα να βλεπεις αυτο το μικρο κουνελακι να παιζει αμεριμνο με την μπαλλα του....ξεγνοιαστο....ηρεμο!
αυτα τα δυο ζωακια ειναι η ηρεμια και η ησυχια του μυαλου και της ψυχης μας! τα λατρευουμε!

[papi]

αχ κουνελακι κουνελακι τσιλο που θα το φααααααααας!χιχιχι(ετσι το λεει η ανηψουλα μου) :clown:

[minoraki]

πολλα φιλια στην ανηψουλα σου παπακι μου!

 :arrow: παπακια-σκυλακια-κουνελακια-γατακια....ζωολογικος κηπος θα γινουμε σε λιγο εδω!

[jasper]

Α, να μην το ξεχάσω... φιλιά στον κύριο ΔΕΝΕΧΩΜΑΤΙΑΓΙΑΛΛΗΝΕ
που ποζάρει δίπλα στη Ζουζού καθώς και στην αγνοούμενη της Τσιμισκή!

η ζουζού κι η "συγνώμη κατά που πέφτει ο Λ.Πύργος?" κουνούν αμφότερες την ουρά τους και ανταποδίδουν τα φιλάκια...  

[chriastina]

κάποιοι απο εσάς θα έχετε δει αναφορές μου στα ζώα μου,
λοιπόν έχω δύο σκυλιά και μία γάτα,κατά σειρά εμφάνισης στο σπίτι είναι
α) γάτα Χάιδω,πια 12 ετών,μια "τσούλα" με όλη την σημασία της λέξης,γυρνάει κάθε μέρα όλη την γειτονιά,κλέβει τα φαγητά κατα προτήμιση των σκύλων (πως το καταφέρνει δεν ξέρω) και τα βράδια διεκδικεί τα 2/3 του κρεβατιού μου!
β) σκύλος Φόξυ η "γιαγιά" μου,16 ετών πανιέλ-μπρετόν (κυνηγόσκυλο)την είχαν εγκαταλείψει πριν 10 χρόνια και την μάζεψα εγώ.Το πιο ευγενικό και συνεργάσιμο ζώο που έχω γνωρίσει....
γ) σκύλος Φοίβος,4 ετών τέκελ-ντάσγουντ (λουκάνικο) όσο μπόι του λείπει τόση και ακόμα παραπάνω πονηριά έχει.....κι αυτός απο τον δρόμο,αν και πιστεύω ότι απλά δεν τον άντεξαν! είναι η μασκότ της πολυκατοικίας και αλοίμονο σε όποιον ξένο πλησιάσει
το μεγαλύτερο κατόρθωμά μου είναι πως έχω καταφέρει να συμβοιώνουν όλα μαζί χωρίς προβλήματα....εγω χάνω την υπομονή μου μερικές φορές αλλά ακόμα αντέχω

ένας Ινδιάνικος μύθος λέει πως όταν ο Θεός έπλασε τα ζωα και μετά τον άνθρωπο αποφάσισε να δημιουργήσει ένα χάσμα στην γη ανάμεσά τους για να τους διαχωρίσει,την τελευταία στιγμή ο σκύλος πήδηξε απέναντι,απο την πλευρά που ήταν ο άνθρωπος και απο τότε είναι ο πιστός του σύντροφος και φίλος

λένε πως η βασίλισσα του Σαβά (επι εποχή Σολομώντα)είχε έναν αχώριστο σύντροφο,έναν παπαγάλο τον Χουτ-Χουτ,που είχε την δυνατότητα να της λέει το μέλλον......καλό ε?

[chriastina]

επιστρέφοντας το μεσημέρι σπίτι,όπως πάντα πέρασα απο την μαμά για να φάω( ο θεός να την έχει καλά).Μπαίνοντας στο σπίτι κατάλαβα πως κάτι δεν πήγαινε καλά,δεν χρειάστηκαν πάνω απο δύο λεπτά για να ανακαλύψω ότι δεν ήταν τυχαίο που ο σκύλος τους δεν ήρθε στην πόρτα να με μυρίσει,να παίξουμε και να με ακολουθήσει ως την κουζίνα ελπίζοντας σε κάποιο μεζέ απο το πιάτο μου.
....... Η μητέρα μου είναι ένας άνθρωπος υστερικός με την καθαριότητα και καθημερινά μουρμουρούσε για τις πατουσίτσες και τις μουσουδίτσες που άφηνε στα πατώματα ο Φρέντυ.....σφουγγάριζε απο 5-8 φορές την ημέρα! μες την μουρμούρα πάντα!....μην σας πω για την ημέρα του μπανιου του,δεν σταματούσε την γρίνια για ώρες!  :evil:
.....σήμερα λοιπόν είδα την μητέρα μου να κλαίει....και έμαθα πως απαίτησε απο τον σύζυγό της να πάει μαζί του να θάψουνε τον σκύλο τους,του πήγε και το μπωλ του νερού του,δεν αφαίρεσαι το λουράκι του και αύριο θα ξαναπάει να του αφήσει την αλυσσίδα του με την ταυτότητά του.....
έχω την εντύπωση πως η μητέρα μου θα τον κλάψει πολύ περισσότερο απο όλους μας κι αυτό με αφήνει έκπληκτη.....

[jcdenton]

Αγοράζω τον παπαγάλο της βασίλισσας.