Τι κανεις για μια χουφτα ευρω!!!

[papi]

Δεκάδες χιλιάδες «παιδιά για όλες τις δουλειές» κινούνται καθημερινά στο λαβύρινθο της χαμηλόμισθης πλήρους ή μερικής απασχόλησης. Μέχρι «να βρεθεί κάτι καλύτερο», όπως λένε, για «χαρτζιλίκι» ή «συμπλήρωμα» στο εισόδημά τους.

Οι περισσότεροι είναι μεταξύ 18 και 30 χρόνων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι λίγοι οι σαραντάρηδες αναμεταξύ τους.

Απολυμένοι εργάτες βιομηχανιών και υπάλληλοι γραφείου. Απόφοιτοι γυμνασίου ή λυκείου χωρίς καμία άλλη εξειδίκευση, που μένουν με τους γονείς τους. Μετανάστες και φοιτητές. Εργαζόμενοι που η βασική δουλειά δεν τους καλύπτει οικονομικά. Πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις ανθρώπων που παιρνούν με 200 έως 500 ευρώ το μήνα.

Οι «δουλειές του ποδαριού» είναι οι πλέον επίπονες. Κύρια χαρακτηριστικά τους:

* Τα χαμηλά μεροκάματα (ή νυχτοκάματα).

* Η έλλειψη ασφάλισης (μαύρη εργασία).

* Η έντονη σωματική -κυρίως- κόπωση.

* Η απουσία συνδικαλιστικής κάλυψης.

Πέρα απ' αυτά, «είναι δύσκολο να παραμείνεις σε μια τέτοια δουλειά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάποια στιγμή θα δεις ότι δεν υπάρχουν πιθανότητες οικονομικής εξέλιξης και θα απαγοητευτείς. Και αν βρεθεί κάτι καλύτερο καλώς, αλλιώς...», όπως περιγράφει ο Σωτήρης Δεληνικόλας, 29 ετών, ο οποίος έχει κάνει πλήθος τέτοιων εργασιών.

Μερικές από τις πιο «δημοφιλείς» εργασίες για τον νεαρόκοσμο των ανέργων είναι:

* Εξωτερικές δουλειές. Οι πλέον συνηθισμένες είναι οι «μηχανοκίνητες», δηλαδή αυτές των κούριερ δεμάτων και αλληλογραφίας και των διανομέων έτοιμου φαγητού. (Αναλυτικό ρεπορτάζ στις κάτω στήλες της σελίδας).

* Υπάρχει όμως και το «πεζικό», το οποίο διανύει πολλά χιλιόμετρα καθημερινά. Νέοι που μοιράζουν διαφημιστικά φυλλάδια ή που κολλάνε αυτοκόλλητα κλειδαράδων έναντι τριών ευρώ την ώρα. Τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν, πολλά: από τα προειδοποιητικά χαρτιά στις εισόδους των πολυκατοικιών, μέχρι καχύποπτους κατοίκους που βάζουν τις φωνές, ή καλούν την αστυνομία.

Στα φαστφουντάδικα

* Δεν είναι, όμως, μόνο αυτοί που... ξεποδαριάζονται. Μαραθώνιους κάνουν και οι ντίλερ που έχουν αναλάβει την πώληση κάθε λογής προϊόντων. Πληρώνονται με ποσοστά, κάτι που κάνει ιδιαίτερα δύσκολη τη ζωή τους σε περίπτωση που δεν βρουν πελάτες.

* Οι χαμηλόμισθες εσωτερικές εργασίες στις αλυσίδες γρήγορου φαγητού πλαισιώνονται κυρίως από απόφοιτους λυκείου-γυμνασίου. Είναι συνεχώς όρθιοι, υπό τη στενή επίβλεψη του υπεύθυνου προσωπικού. Κι αυτό για 450-550 ευρώ το μήνα. Ανά δύο μήνες βλέπεις διαφορετικά πρόσωπα στα ίδια μαγαζιά. Πολλοί σταματούν για ένα διάστημα και ξαναρχίζουν μην έχοντας άλλη επιλογή. Η έννοια του συνδικαλισμού -εννοείται- τούς είναι άγνωστη.

* Το «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» ισχύει και για τους σεκιούριτι-φύλακες στον ιδιωτικό τομέα. Κάποιοι καλοπληρώνονται, αφού είναι εκπαιδευμένοι επαγγελματίες και δουλεύουν ως σωματοφύλακες.

Ομως η πλειονότητα είναι απόφοιτοι λυκείου-γυμνασίου και απασχολούνται με χαμηλά μεροκάματα σε σουπερμάρκετ, πολυκαταστήματα, τράπεζες, αποθήκες. Οταν «παλιώνουν» συχνά απολύονται από τις εταιρείες, οι οποίες θέλουν να γλιτώσουν το κόστος των αυξήσεων. Ως φύλακες εργάζονται και αρκετοί μεσήλικες λίγο πριν ή μετά την σύνταξη, οι οποίοι δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν και είναι πιεσμένοι οικονομικά.

* Χαμηλόμισθη και προσωρινή είναι και η δουλειά του αποθηκάριου. Ο Πάνος Κόσσυφας δούλευε επί τρία χρόνια στην αποθήκη ενός σουπερμάρκετ: «Επαιρνα περίπου 400 ευρώ και από τα χέρια μου πέρναγε ένας τόνος προϊόντων την ημέρα. Δύσκολη και κουραστική εργασία. Ομως ήταν λύση ανάγκης. Τώρα είμαι οδηγός σε εταιρεία», καταλήγει.

* Τα πλέον κλασικά «παιδιά για όλες τις δουλειές» είναι οι κλητήρες. Από γραφείο σε γραφείο μεταφέρουν φακέλους και χαρτιά και γενικά αναλαμβάνουν τις πιο «χαμάλικες» δουλειές των επιχειρήσεων. Πολλές φορές κάνουν και εξωτερικές εργασίες.

* Πολλές γυναίκες (στην πλειονότητα μετανάστριες) αναλαμβάνουν διάφορες δουλειές σε σπίτια: Φυλάνε μωρά και ηλικιωμένους και κάνουν καθαριότητα. Τα μερομακάματα χαμηλά και συνήθως «μαύρα».

* Με τις δακτυλογραφήσεις ασχολούνται πλέον κυρίως άνεργες γραμματείς, δασκάλες και οποιοσδήποτε έχει γνώσεις κομπιούτερ.

Τηλεφωνικές πωλήσεις

Κορίτσια και αγόρια για 15 ευρώ την ημέρα, κάνουν εκατοντάδες τηλεφωνήματα προκειμένου να «πουλήσουν» πιστωτικές κάρτες, κινητά τηλέφωνα και άλλα.

Η κούραση εδώ είναι περισσότερο «ψυχική», αφού οι αντιδράσεις των υποψηφίων πελατών είναι κατά το πλείστον αρνητικές.

* Νυχτερινής απασχόλησης είναι οι σερβιτόροι, μπάρμεν, ντισκ-τζόκεϊ, τσεκαδόροι και παρκαδόροι που δουλεύουν κυρίως τα Σαββατοκύριακα. Οι περισσότεροι είναι ανασφάλιστοι και τα μεροκάματά τους δύσκολα ξεπερνούν τα 50 ευρώ.

* Η διαφημιστική προώθηση τσιγάρων και ποτών σε καφετέριες και μπαρ γίνεται από όμορφες φοιτήτριες και όχι μόνο, οι οποίες αμείβονται με 40-50 ευρώ την ημέρα.

* Εκατοντάδες μετανάστες, τέλος, στήνονται για μεροκάματο στις εργατικές πιάτσες στο κέντρο της πόλης. Κουβαλούν, βάφουν, επισκευάζουν και σκάβουν για ελάχιστα χρήματα.


ΠΗΓΗ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ