ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ

[cowboissa]

Η ζωή εξελίσσεται διορθώνοντας συστηματικά τα λάθη της. Αν το δικαίωμα του ατόμου ν΄απαλλαγεί από τον άνευ νοήματος πόνο ήταν ένα λάθος κατά της ζωής , η καθαρή λογική θα έβρισκε τον τρόπο να αποκαταστήσει την ανισορροπία. Σήμερα, την καθολική ανισορροπία την προκαλεί ο φονταμελισμός, τόσο ο θρησκευτικός όσο και ο πολιτικο-νομικός , που προπαγανδίζει την ηθική υποχρέωση να υποφέρεις. Γι΄αυτό που ο κοινός νου απορρίπτει, ας αποφανθεί η δικαιοσύνη και η λογική!

Ραμόν Σαμπέρδο
Γράμματα από την Κόλαση

[κώστας]

Μην κοιτάς το μέλλον]

[cowboissa]

kai pou prepei na koitaw?

[Argiro]

Να κοιτάζεις ερευνητικά το παρελθόν για να αποφεύγεις τα λάθη του μέλλοντος. Η αποκοπή από το παρελθόν φέρνει ιστορική αφασία και φτάνεις στο σημείο να μη γνωρίζεις ούτε από πού προέρχεσαι ούτε τα αίτια της σημερινής σου κατάστασης. Η έρευνα του παρελθόντος απαιτεί λογική και κριτική διάθεση και όχι συναισθηματικές προσκολλήσεις θρησκευτικές ή πολιτικές, γιατί το συναίσθημα σε τέτοιες περιπτώσεις δημιουργεί τους φανατισμούς κάθε είδους.

[xhmeia]

ΖΩΗ  ειναι το παρον, η στιγμη, αυτο που ζουμε τωρα, αυτο που μας δινεται η ευκαιρια να το ζησουμε, ατενιζοντας με αισιοδοξια το μελλον.
Το παρελθον ειναι σοφο να  το κραταμε... φυλαμε μεσα μας κατι ωραιο που περασε, ή κατι ασχημο που μας διδαξε , οχι ομως με επιμονη, αρρωστημενη, παρελθοντικη αναφορα........

[pixie]

Εγώ θα σταθώ στο πρώτο σκέλος, στην έννοια της λογικής.
 
'Οταν μιλάμε για λογική, ασχολούμαστε και με τις διάφορες μορφές της εξέλιξης της νόησης.
Ασχολούμαστε με τα τρία βασικά στάδια της νόησης που αποτελούν και τα τρία βασικά στάδια της τυπικής λογικής! Κι αναφέρομαι βέβαια στις έννοιες, στις κρίσεις και στους συλλογισμούς...


Κατά την λογική του Αριστοτέλη, έχουμε τέσσερις θεμελιώδεις νόμους της νόησης:

''1. Το νόμο της ταυτότητας. Σύμφωνα μ` αυτόν κάθε έννοια πρέπει να είναι ταυτόσημη με τον εαυτό της. Ο νόμος λοιπόν της ταυτότητας απαιτεί σε κάθε κρίση και σε κάθε συλλογισμό η έννοια να χρησιμοποιείται με μια μόνο και την ίδια πάντοτε σημασία.

2. Το νόμο της αντίφασης. Ο νόμος αυτός απαγορεύει στη νόηση τη λογική αντίφαση. Δηλαδή οι κρίσεις και οι συλλογισμοί δεν πρέπει να περιέχουν αντιφάσεις. Δύο κρίσεις, από τις οποίες η μία βεβαιώνει κάτι για ένα πράγμα και η άλλη κρίση αρνείται αυτό το κάτι από το πράγμα, είναι κρίσεις αντιφατικές και δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και οι δύο αληθινές. Βέβαια πρέπει στο σημείο αυτό να γίνει διάκριση ανάμεσα στις αντιφάσεις που υπάρχουν στους εσφαλμένους συλλογισμούς, και στις αντιφάσεις, της αντικειμενικής πραγματικότητας, που έχουν διαλεκτικό χαρακτήρα.

3. Το νόμο της του τρίτου απόκλισης, σύμφωνα με τον οποίο μεταξύ δύο κρίσεων, που η μία βεβαιώνει κάτι και η άλλη το αρνείται, ορθή πρέπει να είναι είτε η μία είτε η άλλη. Κάθε τρίτη κρίση αποκλείεται ως ορθή.

4. Το νόμο του αποχρώντος λόγου. Ο νόμος αυτός επιβάλλει κάθε κρίση και κάθε συλλογισμός να ξεκινά από αποδείξεις, δηλαδή από κάποια άλλη κρίση ή συλλογισμό, που αποδειγμένα είναι ορθός και που έτσι της χρησιμεύει ως "μείζων" πρόταση.''