Η ιστορία της Ζ.......

[aiollus]

Η ιστορία της Ζ

Από τα πολύ παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι είχαν εφεύρει διάφορους τρόπους για να φτιάξουν ανθρώπινα μοντέλα που μέσα από αυτά να αποτυπώσουν, και να ζωντανέψουν επιθυμίες και προσδοκίες τους.

Ένας τρόπος λοιπόν για μικρούς και για μεγάλους ήταν και είναι ανθρωποειδή κατασκευές που τις ονόμασαν κούκλες.

Η ιστορία της κούκλας ξεκινά αιώνες πριν και η κατασκευή της εξελίσσεται, αλλάζει μορφή και τεχνολογία. Υπάρχουν από τις πολύ απλές πάνινες κούκλες που ευτυχώς συγκινούν ακόμα ορισμένα μικρά παιδιά, έως τις ποιο εξελιγμένες με αισθητική που ορίζει η μόδα της εποχής και ακόμα κούκλες με τεχνητή νοημοσύνη.

Οι κούκλες λοιπόν όπως είπαμε είχαν γίνει για καλύπτουν ορισμένες ανθρώπινες ανάγκες.

Έτσι όταν οι ανάγκες αυτές καλύπτονταν ή είχαν αντικατασταθεί από άλλες ανάγκες έπαυαν να είναι χρήσιμες και πετάγονταν στα σκουπίδια.

Ακόμα και στη διάρκεια της ζωή τους η κατάστασή τους ποικίλει ανάλογα την κούκλα αλλά και τον χρήστη της.

Άλλες λοιπόν έμεναν στο χρήστη πολλά χρόνια και άλλες ελάχιστα.
Άλλες έμεναν σαν καινούργιες και άλλες είχαν κακοποιηθεί και βρίσκονταν με βγαλμένο χέρι ή σπασμένο πόδι ή χωρίς κεφάλι κτλ.

Υπήρχαν και υπάρχουν όμως και οι τυχερές κούκλες πού βρίσκονται σε ανθρώπους που τις έχουν αγαπήσει και όσα χρόνια και αν περνούν τις προσέχουν και τις αγαπούν σαν κάτι το ξεχωριστό.

Ως εδώ η στάση τους ήταν παθητική και δεν εξαρτιόταν από την κούκλα.

Σε κάποιο άλλο κόσμο παράλληλο με το δικό μας η εξέλιξη που είχαν οι κούκλες ήταν ποιο θεαματική.

Εκεί είχαν καταφέρει να προγραμματίσουν τις κούκλες και να τις κάνουν να έχουν όχι μόνον ανθρώπινη μορφή αλλά και ανθρώπινη αίσθηση.

Τις είχαν μάθει να κινούνται μόνες του και ακόμα να φτιάχνουν δικές τους σκέψεις και συναισθήματα.


Μια τέτοια κούκλα ήταν και η Ζ.

Φτιάχτηκε να είναι σκεπτόμενη με καταγραφή εμπειριών.

Αυτά έπρεπε να τα επεξεργάζεται και να επαναπροσδιορίζει τη συμπεριφορά της και τη ζωή της.

Έκανε ακόμα και οικογένεια, μα αποκτώντας νοημοσύνη έκανε ανθρώπινα λάθη.

•Ερωτεύθηκε κάποιον που την εγκατέλειψε
•Παντρεύτηκε & χώρισε κάποιον που δεν εκτιμούσε
•Αγάπησε κάποιον που την παράτησε
•Σύντομα έκανε και αυτή το ίδιο σε κάποιον που την αγάπησε.

Χωρίς να θέλω να γίνει κουραστική η περιγραφή θα αναφέρω λίγα από την τελευταία περίπτωση.

Το θετικό από την δεύτερη περίπτωση ήταν πως αυτός που παντρεύτηκε ήταν ευγενικός και από την τρίτη περίπτωση αυτός που την παράτησε ήταν άξιος και εργατικός.

Κάποια στιγμή λοιπόν γνώρισε αυτόν που έμελε να τιμωρήσει για τα λάθη και τις απογοητεύσεις της.

Σε αυτόν όπως έλεγε βρήκε την ευγένεια του δεύτερου και την αξιοσύνη του τρίτου πράγμα που δεν πίστευε ότι θα εύρισκε ποτέ όπως έλεγε.

Μα το πρόγραμμα όπως εξελισσόταν φαίνεται είχε προβλήματα στη δομή του και εμφάνιζε δυσλειτουργίες.

Στα χρόνια που πέρασαν δεν μπόρεσε να μάθει να ανταποδίδει αγάπη από εκεί που της προσφερόταν.

Δεν είχε καταλάβει ότι η αγάπη όταν είναι αμφίδρομη μεγαλουργεί.

Έτσι αφού από την προηγούμενη σχέση της είχε δώσει αγάπη τώρα πίστευε ότι έπρεπε μόνο να πάρει για να αντισταθμίσει αυτό που έχασε.

Εδώ όμως αρχίζει να λειτουργεί ο ιός που είχε εισβάλει στο πρόγραμμα.

Χωρίς να δίνει τίποτα, έπαιρνε ατελείωτες δόσεις αγάπης, εκτίμησης, λατρείας, σκέψεων - φροντίδας, σε τόσο μεγάλες ποσότητες που το λειτουργικό της κατέρρευσε διότι δεν είχε υπολογίσει ούτε καν είχε φανταστεί ότι θα μπορούσε να της συμβεί οι δε μηχανισμοί αποφόρτισης με την επιστροφή μέρους της αγάπης ήταν κλειστοί.

Έτσι εξαιρετικά σύντομα λειτούργησε αυτόματα το σύστημα αυτοκαταστροφής αγαπημένων συναισθημάτων.

Το αποτέλεσμα φυσικά είναι αντιληπτό. Ο τροφοδότης έπαθε προσωρινό βραχυκύκλωμα που το ξεπέρασε χωρίς ευτυχώς άλλες εμφανείς τουλάχιστον βλάβες πλην το σήκωμα των ασφαλειών η δε κούκλα Ζ αφού έκανε ένα κύκλο 4 στάσεων είναι και πάλι στο σημείο 0 με τη διαφορά ότι έχει κάνει ένα μεγάλο μέρος της βιολογικής ζωής της χωρίς να ξέρει κανείς αν ο ιός παραμένει.

Άραγε θα φτιάξουν ποτέ κούκλες που να λειτουργούν σωστά;

Κούκλες που να ξέρουν να πάρουν και να δώσουν αγάπη αμοιβαία;