Απάντηση σε μία αγαπημένη φίλη...

[tristana]

Με ρώτησες τις προάλλες ποιος ο λόγος που γράφω εδώ και γιατί κάθομαι και ασχολούμαι με ανθρώπους που πιθανόν δεν θα τους έλεγα καν καλημέρα αν τους γνώριζα κάτω από άλλες συνθήκες.
Σου είπα ότι εγώ δεν το βλέπω ως "κατάθεση ψυχής" και άλλα τέτοια μεγαλεπήβολα, αλλά ως παιχνίδι και ίσως ως χαλάρωση στα διαλείμματα της δουλειάς μου. Επίσης, είναι αλήθεια ότι όπως έχω πει συμπαθώ τους περισσότερους που γράφουν και παίζουν μαζί μου στο α33.
Μπορεί να βαριέμαι τα ίδια θέματα, μπορεί να με βαριέμαι όταν απαντώ βιαστικά και οργισμένα χωρίς να χρειάζεται όπως σωστά μου επεσήμανες,
αλλά δεν νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ για κάτι που το κάνω όταν με ευχαριστεί ή ακόμα και επειδή έχω συνηθίσει να κάνω τη βόλτα μου από'δώ. Είναι απλά τα πράγματα. Το ζητούμενο είναι το γέλιο για μένα που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της ζωής μου. Και το βρίσκω εδώ.
'Οπως και το χαμόγελο. Τώρα αν υπάρχουν και χαζά και τετριμμένα και διάφοροι που το βλέπουν όπως το βλέπουν, δικαίωμά τους.
Αν απαντώ αιχμηρά και καυστικά το κάνω, διότι συμφωνώ με κάποια ψυχή
που είπε ότι ο ανεγκέφαλος δεν πρέπει να περνάει ντούκου.
'Ολα τα άλλα με αφήνουν παγερά αδιάφορη.
'Ετυχε να στεναχωρηθώ -κακώς, αλλά...- από κακοήθειες και συκοφαντίες, αλλα μετά ήρθα στα ίσα μου διαπιστώνοντας ότι έκανα αυτό που κορόιδευα. Λάμβανα υπ'οψιν άγνωστους που ούτε με ήξεραν, ούτε είχαν ιδέα για το ποια είμαι και απλώς τους χτυπούσα στα νερύα για δικούς τους λόγους και δοθείσης ευκαιρίας ξεσπάθωσαν. Θεμιτό και αυτό.
Εν ολίγοις, όσο περνώ καλά και όσο η ζωή μου είναι γεμάτη θα έχω χρόνο να παίζω εδώ. Αν αρχίσω να περνώ πολύ άσχημα, αν όλα μου πάνε στραβά, θα χαθώ και από'δω, διότι χωρίς καλή διάθεση και με προβλήματα σοβαρά κανείς δεν μπαίνει να χαζολογήσει και να παίξει.
Επειδή έχεις στο πλευρό σου και τον αγαπημένο μου άντρα που δεν κατανοεί τον λόγο που εξακολουθώ να περνώ από΄δώ αντί να παίζω τάβλι μαζί του -ΠΟΥ ΜΕ ΚΕΡΔΙΖΕΙ 7-0 ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ- θέλω να σας ευχαριστήσω που με αγάπη θέλετε να με κρατήσετε πιο πολλές ώρες κοντά σας αλλέως.
Α, και χαίρομαι που ο δον Λουίς ζει και βασιλεύει με την ΤΡΙΣΤΑΝΑ του
αγέρωχη όπως πάντα. 'Ενας φόρος τιμής για ένα σπάνιο δημιουργό και άνθρωπο που πολύ θα ήθελα να είχα κουβεντιάσει μαζί του.
Δεν είμαι του Λακωνικού... ΟΚ;

Με πολλή αγάπη
για σένα
που λάμπεις πανέξυπνη,
όμορφη κα καλοσυνάτη
με την απουσία σου.