Αφιερωμένο στους νεόπλουτους

[orxidea]

Κάποτε ήταν ένας ψαράς με 5 παιδιά.Ζούσε από το ψάρεμα και κάθε μέρα πήγαινε κάθε πρωί να ψαρέψει.Παρόλο που έμενε για πολλές ώρες στο ποτάμι δεν έπιανε πολλά ψάρια.Ίσα-ίσα τα κουτσόφερνε μα τα παιδιά του παραπονιόνταν πως πεινάνε και ο πατέρας αυτός φυσικά στενοχωριόνταν.Μια μέρα που λέτε τον βλέπει ένας πολύ πλούσιος και τον λυπάται που δεν ζει καλά και του υπόσχεται πως όσα ψάρια πιάσει σήμερα θα του τα πληρώσει σε χρυσό.Πάει λοιπόν χαρούμενος να ψαρέψει, κάθεται ώρες ολόκληρες στο ποτάμι αλλά τίποτα ούτε ένα ψάρι.Λίγο πριν να φύγει ένιωσε να τσιμπάει.Τραβάει, τραβάει και τι βλέπει;;;Ένα ανθρώπινο μάτι.Πάει λοιπόν στον πλούσιο και του δείχνει το μάτι. Λέει ο πλούσιος δεν πειράζει που δεν έπιασες κανένα ψάρι έλα να ζυγίσουμε το μάτι.Βάζουν από τη μια μεριά το μάτι και από την άλλη μία ράβδο χρυσού.Τίποτα το μάτι, κάτω, δεν σηκώνεται.Δεύτερη ράβδος πάλι τίποτα κάτω το μάτι.Τρίτη ράβδος.Κάτω το μάτι.Και τότε αναφώνησαν "Ω Θεέ μου το μάτι του ανθρώπου δεν χορταίνει με τίποτα!

Συμπέρασμα:Παιδιά ψυχραμία δεν θα τα πάρετε μαζί σας.Εδώ θα τα αφήσετε.Το μόνο που χρειάζεστε είναι η αγάπη.Να θυμάστε ότι είστε άνθρωποι.

Και ένας ωραίος λόγος ενός διανοουμένου που δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του.
Να είσαι καλός με τους ανθρώπους ανεβαίνοντας γιατί θα τους χρειαστείς κατεβαίνοντας.

[tristana]

Ορχιδέα, από τότε που μερικοί πιστεύουν ότι χάρη στην κρυογονική
θα βάλουν τσέπες στα σάβανά τους δεν ισχύει το "δεν τα πάρεις μαζί σου"!!! ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ!

Α, και επίσης, αν κάποιος χρωστάει και δεν μπορεί να επιστρέψει
τα δανεικά, δεν θα ησυχάσει ούτε μετά θάνατον. Τόσο από τις τύψεις,
όσο και από την κακία και βλακεία του δανειστή.