Το χαμένο τετράδιο..

[tziger]

Όταν πήγαινα στην πρώτη γυμνασίου καθόμουν με έναν άνθρωπο που αγαπούσα πολύ σαν φίλο. Όταν αρχίσαμε να δενόμαστε για να κρατήσουμε τα μυστικά μας τα γράφαμε σε ένα τετράδιο. Για κάποιο λόγο αυτό το τετράδιο ήταν ο συνδετικός μας κρίκος αλλά κανείς δεν ήξερε για την ύπαρξη του. Εγώ είχα γίνει πιο δυνατός και αυτός είχε γίνει πιο άνθρωπος. Ξαφνικά όμως όλα άλλαξαν. Κάτι έγινε και αυτός σταμάτησε να με εμπιστεύεται. Εγώ θέλοντας να του το ανταποδώσω έγραψα μία ιστορία για την παρέα που είχαμε τότε. Ποτέ δεν την διάβασε. Περνούσε ο καιρός και κάποια στιγμή ακόμα και το τετράδιο χάθηκε, σαν σύμβολο της ατυχίας που είχαμε να χωρίσουμε. Πέρασε ο καιρός και το τετράδιο ξεχάστηκε μέχρι την πρώτη λυκείου που αρχίσαμε πάλι να μιλάμε αλλά εγώ είχα σκληρύνει πολύ και δεν ήθελα να περάσω πάλι τα ίδια από την αρχή. Μία μέρα είπαμε να θυμηθούμε τα παλιά. Στην προσπάθεια μας να δεθούμε πάλι αρχίσαμε πάλι να μιλάμε σε ένα τετράδιο αλλά και πάλι ποτέ δεν μιλήσαμε όπως τότε. Το έβλεπα στα μάτια του ότι δεν είχαμε μέλλον ως φίλοι γιατί αυτός είχε αλλάξει πιο πολύ από εμένα και από άνθρωπο που είχε αρχίσει να γίνει γύρισε πάλι στο αγρίμι, λέγοντας το πάντα μεταφορικά καθώς τα αγρίμια είναι αυτά που δεν σκέφτονται πώς πρέπει να πράξουν. Έχασε κάθε φίλο του και μαζί με τους φίλους του έχασε και εμένα. Προσπάθησα να τον απομακρύνω με τρόπο αλλά το κατάφερα μόνο με έναν τρόπο. Με τον τσακωμό. Επινόησα μία χαζή δικαιολογία για να μαλώσω μαζί του και έτσι και έγινε και από τότε δεν μιλάμε. Απέφευγα να τον κοιτάζω στα μάτια γιατί καταλάβαινα ότι είχα κάνει ένα λάθος!


Είναι το μόνο πράγμα που σκέφτομαι πολύ έντονα τους τελευταίους 2 μήνες. Μαζί με το τετράδιο έχασα και ένα άτομο. Πολύ μου είπαν ότι δεν άξιζε αλλά τελικά έκανα λάθος.


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΦΙΛΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ!!!

[pixie]

Τζιγκεράκι μου, οι καιροί είναι ύποπτοι - ευτελείς και μαστροποί - δεν είναι να ρισκάρουμε να χάνουμε ανθρώπους με τους οποίους κατορθώσαμε να έρθουμε κοντά! 'Εχεις εμένα βέβαια, δεν λέω...  :mrgreen:   :grin:  :grin:  :razz:

Και για να σοβαρευτώ...  ;-)

Το ότι επανέρχεται κάποιος και έχει τη διάθεση να επανεκτιμήσει ή να αναθεωρήσει, σημαίνει πολλά...

Οι άνθρωποι είναι οι παραγωγοί των συνθηκών, των ιδεών, των συναισθημάτων κλπ. και επίσης υπεύθυνοι σε κάθε διαδικασία προσαρμογής...

Ποτέ δεν είναι αργά! :grin:

[tziger]

Αγαπημένη μου pixie,πάντα με προσοχή ακούω τις συμβουλές σου! Δυστυχώς όμως μιλάμε και για χαμένο τετράδιο και για χαμένο φίλο!

[sevenseas]

ισως ασχετο αλλα καλο
η αυτου του ειδους συνομιλια
ή δια τετραδιου δηλαδή
η τετραδιστι συνομιλια

μου εφερε στο μυαλο
το ΚΛΕΙΔΙ του ΤΑΝΙΖΑΚΙ
(εκδοσεις Λιβανη, αν δεν με απατα η μνημη μου)

αφορα εναν παρομοιο τροπο συνομιλίας μεταξυ δυο συζυγων
ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ

[kataigida]

:roll: Nα πω κι εγώ την γνώμη μου?Μπορεί αυτό το τετράδιο να σας είχε φέρει κοντά αλλά νομίζω πως όταν υπάρχει αληθινή φιλία δεν χάνεται ποτέ και με κανέναν τρόπο..Προφανώς η φιλία σας δεν είχε γερές βάσεις..Γι αυτό και δεν συνεχίστηκε..Όταν κάνουμε κάποιον πραγματικό φίλο,μπορεί ο καθένας να περνάει τα δικά του προβλήματα αλλά δεν παύει να νοιάζεται για τον (φίλο) του.Το βάζω σε παρένθεση γιατί θέλω να τονίσω την λέξη..Να μην μετανοιώνεις που τον έχασες,μάλλον δεν άξιζε..Όλα είναι μαθήματα στην ζωή που περνάμε..Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που μπορείς να τους νοιώθεις φίλους σου.Αν σε αγαπούσε πραγματικά δεν θα έφευγε από κοντά σου..Σκέψου το...Ταπεινή μου άποψη φυσικά...Άλλοι μπορεί να ισχύριζονται άλλα...

[pixie]

[quote user="kataigida" post="320288"]Να μην μετανοιώνεις που τον έχασες,μάλλον δεν άξιζε..[/quote]

Εδώ έχω μια σοβαρή ένσταση: όλοι οι άνθρωποι αξίζουν! 'Ολοι έχουν τη διπλή φύση τους - έναν θετικό κι έναν αρνητικό εαυτό ανάλογα - και τον προσωπικό τους χώρο - τρόπο ανάπτυξης.
Δεν υποτιμούμε κανέναν, απλά σε επίπεδο σχέσεων χρειάζεται σωστή διαπραγμάτευση και κατανόηση, ώστε να μην υπάρχουν ψυχολογικές ή άλλης μορφής παρερμηνείες και παρεξηγήσεις.

Δεν μπορούμε, λοιπόν, να λέμε ότι κάποιος ''δεν άξιζε'', επειδή ενδεχόμενα απομακρύνθηκε από τη ζωή μας ή διαφωνήσαμε ή τέλος πάντων δεν μας έκατσε καλά η στάση του [που μπορεί να ήταν και απείρως δικαιολογημένη]... διότι οι επικρίσεις είναι παγίδα ως προς την εκτίμηση αφού φέρουν σαφώς τον υποκειμενισμό μας!

Αναθεωρούμε ή επαναπροσδιορίζουμε τη δική μας θέση, ναι, αυτό είναι θετικό και το δέχομαι...

[kataigida]

[quote user="pixie" post="328523"][quote user="kataigida" post="320288"]Να μην μετανοιώνεις που τον έχασες,μάλλον δεν άξιζε..[/quote]

Εδώ έχω μια σοβαρή ένσταση: όλοι οι άνθρωποι αξίζουν! 'Ολοι έχουν τη διπλή φύση τους - έναν θετικό κι έναν αρνητικό εαυτό ανάλογα - και τον προσωπικό τους χώρο - τρόπο ανάπτυξης.
Δεν υποτιμούμε κανέναν, απλά σε επίπεδο σχέσεων χρειάζεται σωστή διαπραγμάτευση και κατανόηση, ώστε να μην υπάρχουν ψυχολογικές ή άλλης μορφής παρερμηνείες και παρεξηγήσεις.

Δεν μπορούμε, λοιπόν, να λέμε ότι κάποιος ''δεν άξιζε'', επειδή ενδεχόμενα απομακρύνθηκε από τη ζωή μας ή διαφωνήσαμε ή τέλος πάντων δεν μας έκατσε καλά η στάση του [που μπορεί να ήταν και απείρως δικαιολογημένη]... διότι οι επικρίσεις είναι παγίδα ως προς την εκτίμηση αφού φέρουν σαφώς τον υποκειμενισμό μας!

Αναθεωρούμε ή επαναπροσδιορίζουμε τη δική μας θέση, ναι, αυτό είναι θετικό και το δέχομαι...[/quote]

 :oops:  :oops:  :oops: Νομίζω πως έχεις δίκιο... :oops:  ::

[pixie]

[quote user="tziger" post="319053"]Αγαπημένη μου pixie,πάντα με προσοχή ακούω τις συμβουλές σου! Δυστυχώς όμως μιλάμε και για χαμένο τετράδιο και για χαμένο φίλο![/quote]

Χμ... Εσύ κοίτα να κρατήσεις τον λόγο σου - που μου έδωσες το απόγευμα - για να μην μιλάμε και για χαμένη φίλη στη συνέχεια!  :mad:

Χαμένο... ε, χαμένο... :razz: :mrblue: