ΦΥΣΗ: Γιατί στα λουλούδια ...

[Anonymous]

Γιατί στα λουλούδια αποδίδονται πολλές συμβολικές σημασίες;

Τα λουλούδια και ο φυτικός κόσμος στο σύνολό του ήταν ανέκαθεν σύμβολο της ζωής, έμβλημα της αναβίωσης του κύκλου των εποχών, ένδειξη της χαράς και του πένθους, της επίγειας και της ουράνιας αγάπης. Αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιούνται στις τελετές σ' ολόκληρο τον κόσμο.

 

Πολυάριθμα είναι τα παραδείγματα του συμβολισμού των λουλουδιών στην κλασική λογοτεχνία (Περί της Φύσεως των Πραγμάτων του Λουκρητίου και Μεταμόρφωση του Οβιδίου) και στην Αγία Γραφή. Ηλίανθος ήταν μια κοπέλα με το όνομα Κλυτία, η οποία, αφού την απέρριψε ο Απόλλωνας, θεός του Ήλιου, συνέχισε να τον ποθεί και να ακολουθεί το άρμα του που διέσχιζε τον ουρανό. Πεθαίνοντας από τη θλίψη της μεταμορφώθηκε σε λουλούδι.

 

Ο Νάρκισσος ήταν ένας νέος εξαιρετικής ομορφιάς καταδικασμένος να είναι ερωτευμένος με το είδωλό του. Η Ίρις, καλυμμένη με χίλια χρώματα, είναι η προσωποποίηση του ουράνιου τόξου και αγγελιαφόρος των θεών. Στην Αγία Γραφή η αμυγδαλιά, λόγω της πρώιμης ανθοφορίας της, είναι το σύμβολο της νέας ζωής (Ιερεμίας), ενώ ο κρίνος και ο ύσσωπος σύμβολα της αγνότητας (Άσμα Ασμάτων, Ψαλμοί).

 

Τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού η Εκκλησία είχε αποδοκιμάσει τη χρήση των λουλουδιών στη λειτουργία, φοβούμενη τους συσχετισμούς με τον παγανιστικό κόσμο. Από το 15ο αιώνα ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνιστούσε τη χρήση τους στους γάμους και στις κηδείες, ενώ ο καθολικός Άγιος Τζερόλαμο υποστήριζε τη συνήθεια να διασκορπίζουν λουλούδια και φύλλα στους ναούς των αγίων.

 

Ανέκαθεν στη χριστιανική παράδοση τα λουλούδια συμβόλιζαν τον Παράδεισο, το έλεος του Θεού, του Ιησού Χριστού και της Παρθένου Μαρίας. Χαρακτηριστικός είναι ο ανθοστολισμός του Επιταφίου και ο ρόλος του στη νεκρώσιμη ακολουθία. Η μελέτη της σημασίας ιδιαίτερων λουλουδιών -όπως ο κρίνος- είναι προϊόν του δυτικού πολιτισμού, οι ρίζες του οποίου απλώνονται τόσο στον κλασικό κόσμο όσο και στη βιβλική παράδοση.