Δόμνα Σαμίου

[black_velvet]

«Τι να σας πω για τα τραγούδια μου...»

Τόσο απλή...!
Τόσο ταπεινή...!
Τόσο αυθεντική...!
Τόσο αληθινή...!
Τόσο αξιοπρεπής...!

Τόσο Ελληνίδα!
Από τις λίγες ανάμεσά μας που ξέρει πώς να τιμά την πατρίδα της. Τον τόπο που τη γέννησε. Τον ήλιο που την ανάθρεψε. Το λαό που της μετέδωσε το πνεύμα και την πίστη του.
Κι εκείνη, τα τίμησε όλ’αυτά με τον πιο απλό τρόπο. Αφιερώνοντας τη ζωή της ολόκληρη σ’αυτόν και στις παραδόσεις του. Συλλέγοντας, μελετώντας και ταξινομώντας ολάκερη την κληρονομιά του – ξεκινώντας από τον 8ο αι. μ.Χ. – και φυλάσσοντάς την, πρώτα μες στην ψυχή της και κατόπιν «στο σεντούκι της», όπως ανέφερε προσφωνώντας την ο τηλεοπτικός παρουσιαστής.

Παρακολουθούσα απόψε τα τηλεοπτικά μουσικά βραβεία περιμένοντας εναγωνίως τη στιγμή αυτή. Και, φυσικά, η Κα Δόμνα Σαμίου δεν πρόδωσε τις προσδοκίες μου! Πώς θα μπορούσε άλλωστε!
Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα πολύ ευχάριστα από την παρουσίαση ενός μικρού δείγματος από «τραγούδια του γάμου». Με κορυφαία στιγμή, βέβαια, την ώρα που η Κα Σαμίου, συνεπαρμένη κυριολεκτικά από τη μουσική και τα τραγούδια, σηκώθηκε όρθια χειροκροτώντας και, στρέφοντας προς τους υπόλοιπους, ξεσήκωσε όλο το Μέγαρο με τη ζωντάνια και τον τόσο αυθεντικό ενθουσιασμό της!!!
Ο οποίος ξεδιπλώθηκε σε όλο το μεγαλείο του μόλις ανέβηκε πάνω στην σκηνή… ]

[black_velvet]

Αχ, η ξενιτιά το χαίρεται, τζιβαέρι μου
το μοσχολούλουδό μου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά

Αχ, πανάθεμά σε ξενητιά, τζιβαέρι μου
και σε και το καλό σου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά

Αχ, που πήρες το παιδάκι μου, τζιβαέρι μου
και το ’κανες δικό σου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά και ταπεινά

Αχ, εγώ ήμουνα που το ’στειλα, τζιβαέρι μου
και μέλημα δικό μου
Σιγανά, σιγανά, σιγανά πατώ στη γη...

[kermit]

Πραγματι πιστεύω πως αυτος ηταν ο μονοσ λόγος για να δει κανείς
αυτό το πανηγύρι που λεγεταιΑΡΙΩΝ.
Σ ένα 'θεσμό' που βραβευονται ολοι....
χάνει το νόημα του το όποιο βραβειο.
Η Σαμίου ως τραγουδιστρια δεν μ αρεσε ποτέ
η χροια της φωνης της μου τρυπούσε το αυτί
αλλά είναι αυτή που έφερε στην επιφάνεια
παρα πολλά ξεχασμένα παραδοσιακά και σμυρναιικα τραγουδια!
θυμίζω και την ιστορία με τα Αποκριάτικα και τη μηνυση
για πρσβολή των ηθών απο ενα στενομυαλο κι απαιδευτο
θρησκόληπτο δικηγόρο!
Η αθωωση της ήταν νομίζω το μεγαλύτερο βραβείο προσφοράς
στον πολιτισμό!