Βικτόρ Ουγκό- Επίκαιρος όσο ποτέ.

[tristana]

Είχα να διαβάσω βιβλία του από παιδί (δηλαδή, πριν από κανά-δυο χρόνια  :lol: ) και ξαναδιαβάζοντας προχθές τον Βικτόρ Ουγκό
τον αγάπησα και πάλι όπως την πρώτη φορά που μου είχε συστηθεί.
Η επιστολή που είχε στείλει το 1862 στον Ιταλό εκδότη του αντί προλόγους για τους "Αθλίους" θα μπορούσε να είχε γραφτεί σήμερα. Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα σε μετάφραση του Γιάννη Κουχ (Εκδόσεις Λιβάνη).

"Όσο θα υπάρχει εξαιτίας των νόμων και των ηθών, κοινωνική αδικία, που δημιουργεί τεχνητά κόλαση, την ώρα που ο πολιτισμός εξελίσσεται και μπερδεύει το θείο προορισμό του ανθρώπου με τη φθαρτή του μοίρα...
όσο θα μένουν άλυτα τα τρία προβλήματα του αιώνα μας: ο εξευτελισμός
του άντρα από τη φτώχεια, η ηθική κατάπτωση της γυναίκας από την πείνα,
το μαράζωμα του παιδιού από το σκοτάδι... όσο ο λαός μας είναι καταδικασμένος να πεθαίνει από κοινωνική ασφυξία γιατί τον μαστίζει η φτώχεια και η αμορφωσιά, βιβλία σαν αυτό δεν είναι ίσως ανώφελα."  


"Στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος που ονομάζεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που αγωνιά κάτω από όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σ' όλες τις γλώσσες."

[tristana]

Ξέχασα να αναφέρω ότι η λεπτή ειρωνεία και το χιούμορ του Ουγκό
είναι απολαυστικά.

[tristana]

Ξέχασα να αναφέρω ότι η λεπτή ειρωνεία και το χιούμορ του Ουγκό
είναι απολαυστικά.

[tristana]

'Οταν θυμάμαι, όμως... θυμάμαι δις.  :lol: