Κένταυροι:Η Αλήθεια πίσω από τον μύθο

[junkie]

Οι περίφημοι Κένταυροι διατελούν σε σύγχυση, μπλεγμένοι ανάμεσα στους θρύλους, και στην ιστορία.Η μυθολογία λέει ότι ήταν πλάσματα με το κάτω μισό να ανήκει σε άλογο, ενώ στη θέση του λαιμού του αλόγου υπήρχε ο κορμός ενός άνδρα από τη μέση και πάνω. Κενταυρίνες δεν αναφέρονται ούτε απεικονίζονται πουθενά.




 
Τι ήτανε όμως στΆ αλήθεια οι κένταυροι; Η ετοιμολογία της λέξης είναι σύνθετη αποτελούμενη από το ρήμα «κεντώ» που σημαίνει κεντρίζω (προκαλώ πόνο) και από τη λέξη «ταύρος» το αρσενικό βόδι.
Ο γνωστότερος από την ιστορία κένταυρος ήταν ο Χείρον όπου τον οποίο ο Όμηρος αποκαλεί «δικαιώτατον Κενταύρων». Στην Ιλιάδα αναφέρει πως τα περί φαρμάκων και χειρουργικών επεμβάσεων για την εξαγωγή των θανατηφόρων βελών ο Αχιλλέας διδάχθηκε από τον Χείρωνα. Το όνομα του προέρχεται από τη λέξη «χειρ» λόγο της επιδεξιότητας του στη χειρουργική, επίσης ο Χείρωνας ήταν γνώστης και της αστρονομίας. Ο Όμηρος ακόμα αναφέρει στα βιβλία του πως ο Αχιλλέας και ο Ασκληπιός μαθητές του Χείρωνα είχαν διδαχθεί από τον ίδιο τα «ήπια φάρμακα» που ήταν αποτελεσματικά στην ανακούφιση των πόνων και στο σταμάτημα της αιμορραγίας.

Για την γέννηση των παράδοξων αυτών πλασμάτων υπάρχουν πολλοί μύθοι. Ο επικρατέστερος και γνωστότερος αναφέρει πως ο Ιξίωνας, βασιλιάς των Λαπήθων, αφού δολοφόνησε τον πατέρα της μνηστής του και κυνηγημένος από τους θεούς, βρήκε ως καταφύγιο το παλάτι του Δία, σαν αχάριστος όμως επιχείρησε να βιάσει τη σύζυγο του, την Ήρα. Οργισμένος τότε ο Δίας, έδωσε τη μορφή της μεγαλόπρεπης Ήρας σε μια Νεφέλη και ο τυφλωμένος από το ερωτικό πάθος Ιξίωνας ζευγάρωσε μ' αυτήν. Έπειτα ο Δίας τον τιμώρησε δένοντας τον σε πυρωμένο τροχό όπου και γύριζε ασταμάτητα στον αέρα. Από την ένωση του Ιξίωνα με τη Νεφέλη γεννήθηκε ο Κένταυρος, Φρικιαστικό τέρας, που και οι Χάριτες αρνήθηκαν να παραβρεθούν στη γέννησή του.

Οι Έλληνες πίστευαν πως οι κένταυροι είχαν τεράστια δύναμη και ότι με τη δύναμη τους αυτή μπορούσαν να ξεριζώσουν κορμούς δένδρων και να τους εκσφενδονίσουν στους εχθρούς τους. Επίσης θεωρούνταν μοχθηροί και ζηλόφθονες.

Σήμερα πολύ λίγα στοιχεία διασώζονται για το αν υπήρχαν στΆ αλήθεια οι κένταυροι ή είναι απλά και μόνο άλλο ένα κομμάτι της πλούσιας μυθολογίας και κληρονομιάς που μας άφησαν οι Έλληνες πρόγονοί μας.
Πολύ αρχαιολόγοι υποστηρίζουν πως οι κένταυροι ήταν αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν σήμερα «cow boys» , ενώ εμείς βουκόλους.
Η οδήγηση ενός κοπαδιού βοδιών στη βοσκή και η επιστροφή του στους στάβλους δεν μπορούσε να γίνει με άλλο τρόπο παρά μόνο από ιππείς. Αυτοί οι έφιπποι βουκόλοι ονομάσθηκαν κένταυροι. Οι απόγονοί τους διατήρησαν το όνομα του επαγγέλματός τους ως χαρακτηριστικό του γένους τους.

Ο Κένταυρος για τους περισσότερους είναι ένα φανταστικό κατασκεύασμα και ίσως έτσι να παραμείνει, μια μορφή που ενώνει την μαγεία του ανθρώπινου νου και της λογικής με τη ζωώδη ορμή και δύναμη. Η ανάγκη του ανθρώπου που μέσα από τη τέχνη εξωτερικεύει τις φοβίες του για το άγνωστο. Η τέχνη που δεν είχε καμία σχέση με τι σημερινή αντιθέτως πήγαζε από τις καρδιές των Ελλήνων και κάθε δημιούργημά τους είχε ξεχωριστή αξία και σημασία στην ψυχή του αρχαίου Έλληνα. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που δε μπορούμε να κατανοήσουμε σήμερα την ύπαρξη αυτών των μυθολογικών «τεράτων» και να διαχωρίσουμε τα «φανταστικά» μυθολογικά στοιχεία από την αληθινή ιστορία.