Είμαι λυπημένα σύννεφα

[vasilis]

Είμαι λυπημένα σύννεφα που τον ήλιο της ψυχής τρομάζουν. Είμαι του φεγγαριού ο εραστής που τα μάτια μου σ' αγαπώ πλέον δεν φωνάζουν τώρα πια είμαι ένας δολοφόνος στο πάθος ενός φιλιού.
Ένα παιδί που τα μάτια κλείνει στο φως της ζωή βλέπω φαντάσματα
στο δωμάτιο του χτές κάθε βράδυ μου κάνουν τόσες πληγές. Ένας άγγελος μοιάζω μα είμαι του σκότους οι βροχές.