Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 553
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 450
  • Total: 450

ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ...ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΟΤΙ...(23-4-2007)

Ξεκίνησε από Jezebell, Απριλίου 23, 2007, 04:04:37 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Jezebell

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ-ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ 2


ΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ...ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΟΤΙ...

Ξεκινας με ενα ονειρο τουλαχιστον καποιοι απο εμας!Να βοηθησεις ανθρωπους να μαθουν ενα αντικειμενο που θα τους ειναι χρησιμο εργαλειο.Δεν θεωρεις εαυτον σημαντικοτερο απο εκεινους,στην ουσια εισαι διαυλος εισαι σωληνας και μεταφερεις γνωσεις.Προσπαθεις να τους διδαξεις και κατι παραπανω,ηθος,ισοτητα,παθος για οτι κανουν,δυναμη.
Καποια στιγμη κοιτας καθαρα και βλεπεις πως οσο κι αν αγαπας αυτο το επαγγελμα το λειτουργημα κατ εμε ποτε δεν σε αγαπαει το ιδιο.Ποτε οι μαθητες δεν βλεπουν τι προσπαθεις,για ποιον προσπαθεις.
Κι αναρωτιεμαι αν κρινουμε καθηγητες οι οποιοι μπαινουν στην ταξη κανουν το μαθημα τους και φευγουν αδιαφοροντας για τα προβληματα την διαφορετικοτητα των μαθητων τους αλλα και την αποτελεσματικοτητα του μαθηματος τους ποιος φταιει :?:
Ποιος ειναι η κοτα και ποιος το αυγο :?: Και ποιος το ξεκινησε :?:
Αν αγωνιζεσαι να μορφωσεις να εκ παιδευσεις εστω κι εναν ανθρωπο κι ο αγωνας ειναι παντα 2 αξιζει να προσπαθεις :?:
Η τεχνη μπορει να ειναι και για την τεχνη,η παιδεια ομως δεν μπορει.(?)

Enia

Παράθεση από: "Jezebell"Ποτε οι μαθητες δεν βλεπουν τι προσπαθεις,για ποιον προσπαθεις.

Το βλέπουν Σταυρουλίνι, το βλέπουν... Αλλά δεν τους το δείχνουν...

Έχω μια δασκάλα μου, μια καθηγήτριά μου κι έναν μεγάλο Άνθρωπο που ακόμα συχνά τους σκέφτομαι κι ας έχουν περάσει τόσο χρόνια απ'όταν άφησα τα θρανία. Και νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντί τους -όχι τόσο για τις γνώσεις όσο για το ήθος και τις αρχές που μου δίδαξαν. Γιατί πραγματικά συνέβαλαν στο να γίνω αυτή που σήμαερα είμαι.

Ποτέ δεν είχα όμως την ευκαιρία να τους πω 'ευχαριστώ', ούτε καν να το δείξω. Κι αν την είχα, πάλι δεν ξέρω σίγουρα αν θα το έκανα...

Να θυμάσαι πως στην αγάπη δεν υπάρχουν ανταλλάγματα. Φρόντισε να νιώθεις εσύ καλά, ξέροντας πως είσαι εντάξει απέναντί τους, ξέροντας πως προσφέρεις όσα μπορείς, και μην περιμένεις αναγνώριση.

Δεν ξέρω αν γίνεται παιδεία για την παιδεία, και τι αυτό μπορεί να σημαίνει, όμως η αγάπη γίνεται μόνο για την αγάπη.

tristana

Δεν ξέρω τι σε πίκρανε και το έγραψες αυτό, αλλά σίγουρα δεν ισχύει.
Από τα πρόσωπα που με σημάδεψαν στη ζωή μου ήταν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες μου. Και είχα την τύχη να μπορέσω να τους δείξω εμπράκτως την αγάπη και τον σεβασμό μου.
Αποτίω φόρο τιμής, λοιπόν, σε όλους τους εκπαιδευτικούς που αγαπούν τα παιδιά, εδώ συμφωνώ απολύτως με την Ένια αγάπη και μόνο αγάπη-
και ιδιαιτέρως στην φιλόλογό μου της Α', Β' και Γ' Γυμνασίου η οποία ήταν μία υπέροχη γυναίκα και ένας γλυκύτατος άνθρωπος με χιούμορ, κατανόηση και υπέρμετρη αγάπη για όλους μας. Γνωρίζοντάς την προσωπικά όταν μεγάλωσα, διαπίστωσα με έκπληξη ότι αυτή η ήρεμη, σοφή και γλυκιά γυναίκα ζούσε στο σπίτι της μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση έχοντας ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Και όμως, ουδέποτε ήρθε στην τάξη με νεύρα, θυμό, στεναχώρια. Μας έμαθε να λατρεύουμε τα μαθήματά της με ένα σύστημα έξυπνο, με ευέλικτο πρόγραμμα και με προσαρμογή στις ανάγκες μας.
Τα παιδιά και ξέρουν και εκτιμούν τους δασκάλους που αξίζουν.
Και όντως πρόκειται για λειτούργημα από τα ύψιστα.
Να είσαι σίγουρη ότι αν αγαπάς τα παιδιά θα μείνεις για πάντα στην καρδιά
και στο μυαλό τους ακόμα και αν φτάσουν 107 ετών σαν εμένα.
Κυρία Κουρνιώτου, εξακολουθώ να σε αγαπώ.

riaghul

Θα συμφωνήσω με τις κοπελιές απο πάνω.
Εσύ πάντα κάνεις αυτό που ξέρεις (κι αν δεν ξέρεις κάτι δεν είναι κακό)
αυτό που δύνασαι και που αγαπάς.
Τα παιδιά πρέπει να αντιδρούν και να μη συμφωνούν γιατί πρέπει να
επιβάλλουν τη προσωπικοτητά τους που θα χαθεί αν συμφωνούν πάντα με τους μεγαλύτερούς τους. Αυτό που αξίζει όμως μένει στο υποσυνειδητό τους και κάποια στιγμή όταν χρειαστει θα το θυμούνται..άν όπως είπαμε είναι όλα με αγάπη.

Jezebell

Καλημερουδια!!!
Χαιρομαι πολυ που ενδιαφερει και καποιον αλλον το θεμα πλυν εμου!
Δεν εχω καμια πικρα με τα παιδια μου...στιγμιαια νευρα ναι,κατι που ερχονται ψιλοαδιαβαστα και σε 2 εβδομαδες δινουν,κατι που χανουν κανα μαθημα κτλ.
Με το επαγγελμα μας το ιδιο τα εχω!Σαρκοφαγο επαγγελμα και δυστυχως τρεφεται με τις σαρκες του!Απλα καμια φορα οταν δεν σε υποστηριζει απο πουθενα βλ γονεις οικονομικα θεσεις  κ.ο.κ και επιπλεον τα παιδια δεν προσπαθουν οσο εσυ για το δικο τους ονειρο σε βαζει σε σκεψεις..

450 Επισκέπτες, 0 Χρήστες