Εργασία,δουλειά ή δουλεία

[forest48]

Καλημέρα. Κάθε εργάσιμη μέρα, μπροστά στην κάρτα παρουσίας στον εργασιακό χώρο, κάθε πρωί. Χτυπάμε το σκληρό χαρτί, με την ένδειξη του ονοματεπώνυμου μας στο πάνω μέρος του, μέσα στο ειδικό ρολόι. Εκείνο αποτυπώνει δίπλα στην ημερομηνία, την ώρα προσέλευσης και αποχώρησης μας. Αφήνουμε τα χνάρια της παρουσίας μας στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο. Κάλλιστα, βέβαια, μπορεί να είναι και απόδειξη της απουσίας μας από τη ζωή. Διότι, η ύπαρξή μας τη συγκεκριμένη χρονική διάρκεια σε συγκεκριμένο εργασιακό χώρο, δεν εξασφαλίζει απαραίτητα και την ουσιαστική μας παρουσία. Όταν ο νους, η διάθεση, η πρόθεση για δράση απουσιάζουν, λείπουμε κι εμείς. Είμαστε ''αλλού για αλλού'', όπως δηλώνουμε χαρακτηριστικά.
Σήμερα άκουσα μια έξυπνη φράση μπροστά στο μετρητή της ώρας, στο χώρο της εργασίας. Ένας συνάδελφος μου στεκόταν και έβλεπε την κάρτα του, διαβάζοντας ψιθυριστά το όνομά του.
''Τι κάνεις εκεί;'', τον ρωτάω.
''Προσπαθώ να μάθω ποιος είμαι'' , μου απαντάει!
Ομολογώ πως είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες φράσεις που άκουσα μπροστά σ' αυτό το μηχάνημα - μαγγανοπήγαδο του χρόνου.
Ακούγεται τρελό; Ναι, αν θεωρήσουμε πως τρέλα είναι η ενσυνείδητη συμμετοχή μας στα δρώμενα. Απλά, είναι ένας έντονος τρόπος που κάνει να αισθάνεσαι "καινούργιος". Εκείνη τη στιγμή είσαι ένας άγραφτος χάρτης, που επιζητάει να γραφτούν με επίγνωση καινούρια σημεία πάνω του. Η κάθε μέρα είναι μια καινούρια αρχή. Μια ευκαιρία για πνευματική αναγέννηση, για δράση και δημιουργία, που σε καθιστά ζωντανό.
Τα ρολόγια δεν είναι για να μας προτρέπουν να σκοτώνουμε το χρόνο, αλλά για να μας κρατάνε σε εγρήγορση να τον αξιοποιούμε...

[forest48]

Εργασία, δουλειά, δουλεία. Τρεις λέξεις που συνηθίζουμε να λέμε όταν μιλάμε για την ημερήσια ασχολία μας, για τον τρόπο που κερδίζουμε τα προς το ζην.
Εργαζόμαστε για να ζήσουμε, να δημιουργήσουμε, να εκφράσουμε το εσωτερικό δυναμικό μας. Να εκπληρώσουμε τις υλικές και ψυχικές ανάγκες και φιλοδοξίες μας. Η εργασία είναι χαρά. Είναι συμμετοχή στον κοινό αγώνα συντήρησης και ανάπτυξης των κοινωνικών δομών. Χώρος δράσης και συμμετοχής. Συμπλήρωση, αλληλεπίδραση και συνύπαρξη του ατόμου μέσα στον κόσμο.
Όταν, όμως, αισθανόμαστε παγιδευμένοι, είμαστε σε ομηρία πρωτίστως από τον ίδιο μας τον εαυτό και κατ' επέκταση από οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο. Είμαστε σε μόνιμη δουλεία. Οτιδήποτε κι αν κάνουμε, έχουμε μέσα μας την αίσθηση του δούλου. Μόνιμα δουλεύουμε και ποτέ δεν εργαζόμαστε. Δε βρίσκουμε τη χαρά μέσα στον εργασιακό χωροχρόνο. Αλλά και πουθενά αλλού. Τα μάτια μας είναι πεθαμένα με μαύρους κύκλους, και η καρδιά μας νεκρή. Τα εξωτερικά ερεθίσματα μας αφήνουν ψυχρά αδιάφορους. Ο Θεός ο ίδιος να εμφανιστεί, αποκλειστικά για μας, μπροστά μας, δε θα τον δούμε. Δε θα πάρουμε είδηση. Καμιά εσωτερική σπίθα. Η αίσθηση που έχουμε είναι: δουλειά, δουλειά, δουλειά, δηλαδή δουλεία, δουλεία, δουλεία...

[Enia]

Κάποιοι από εμάς επιλέξαμε να μην βάλουμε αφεντικά στο κεφάλι μας. Να μην χτυπάμε κάρτα. Να γίνουμε εμείς αφεντικά του εαυτού μας. 'Ελεύθεροι επαγγελματίες' λεγόμαστε... Σαν 'ελεύθεροι πολιορκημένοι' μου ακούγεται...
Έχει και τα καλά της η ατομική επιχείρηση. Όλα περνάν από τα χέρια σου. Δουλεύεις όσο θέλεις, όποτε θέλεις, και κυρίως όπως θέλεις. Δικά σου τα κέρδη, δικές σου και οι ζημίες. Δικές σου οι επιτυχίες, δικά σου και τα λάθη.
Από μικρή το είχα αποφασίσει πως έτσι θα ήθελα να δουλεύω. Να είμαι αφεντικό του εαυτού μου...

Όταν όμως έρχονται τα δύσκολα (κάτι ακυρώσεις παραγγελιών, κάτι αναπάντεχα έξοδα, κάτι εξαμηνιαίες και βάλε επιταγές), εκεί σκέφτομαι 'τι καλά να ήμουν δημόσιος υπάλληλος... μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει να πέφτουν σταθερά τα ευρουλάκια... κι ας είναι και τρεις κι εξήντα...'

Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...   Για άλλους η δημιουργία, για άλλους η σταθερότητα...  :wink:

[Athinoula]

endiaferon 8emataki...

sigoura o ka8enas mas kanei mia douleia aploustaton gia na boresei na zhsei kai alloi pou doulevoun kapou pou tous ekfrazei kai pernane kai omorfa merikes fores!

Eley8eroi epaggelmaties den einai mono osoi exoun dikia tous douleia, uparxoun kai sto dhmosio opos eimai ego..paradigmatos xari..8a mou peite pos ginete auto e ..ginete..me ton OAEE mas..

To xtipima tis kartas opos palia ginotan se oles tis dhmosies upiresies den uparxei pia se oles tis upiresies....emeis den xtupame karta gia paragima kai anoikoume sto dhmosio!

To pan einai toulaxiston na kanoume mia douleia pou na mas ekfrazei exei shmasia na kaneis kati pou na sou aresei, na pernas omorfa ston xoro ergasias sou doulevondas panda kai oxi diaskedazondas.