Ελλάδα της δόξας και της λόξας

[cna]

[lucretia]

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί τόσο μεγάλη πρεμούρα για το ποδόσφαιρο.

Ποια είναι η αυτοδικαίωση; Δηλαδή τι σημαίνει αυτοδικαίωση;
Ενώ δηλαδή έχεις φάει τις ήττες απανωτά από την καθημερινότητα, ξαφνικά όλα αλλάζουν!!!!!!  

Εντεκα μαντράχαλοι κλωτσάνε ένα τόπι, παίρνουν ένα σκασμο λεφτά και μετά τους τρώμε στη μάπα όλη μέρα και όλη νύχτα, τους υποδέχεται το κράτος ως εθνικούς ήρωες διοργανώνοντας φιέστες,  ενώ δεν διαθέτουν λεφτά για στοιχειώδη....  
Τους δίνουν και πριμ, επειδή έγιναν εθνικοί ήρωες (μη χέσω, εξίσωση των εθνικών ηρώων που έδωσαν την ζωή τους για να ζούμε και να απολαμβάνουμε εμείς την ελευθερία μας με καθε κακομοίρη που κλωτσάει ένα τόπι) την στιγμή που το κράτος τσιγκουνέυεται να δώσει λεφτά για βασικές ανάγκες...

Την στιγμή που απλοί καθημερινοί άνθρωποι κάνουν ουσιαστική δουλειά,  αλλά μένουν στην αφάνεια.

Και εμείς ασχολούμαστε ακόμη γιατί κλώτσησαν την μπαλα δεξιά και όχι αριστερά.

Και ενώ τρώμε συνεχώς την φόλα από παρόμοιους "ήρωες", βλέπε αρσιβαρίστες , ουσίες, Σου-Λι και δεν συμμαζεύεται, δε λέμε να βάλουμε μυαλό.

Να δουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις.


Είμαστε καραγκιόζηδες ρε παιδιά.

Οι απόλυτοι καραγκιόζηδες.
Και ζούμε σε ένα καραγκιόζ-μπερντέ, όχι κράτος.





Σορυ που ακούγομαι μηδενίστρια, αλλά με τα τέρατα που αντικρυσα χθες, στο ελληνικό κράτος, τις ελληνικές υπηρεσίες, το σύστημα επιδοτήσεων, τους αγρότες, την ελληνική επαρχία, την κτηνοτροφία, την οργάνωση του κράτους τα έχω πάρει...
Και σκέφτομαι  ρε γμτ,  εγώ, η τελευταία τρύπα του ζουρνά τα βλέπω, δεν τα βλέπουν οι "αρμόδιοι";
Αλλά είναι πολλά τα λεφτά Άρη.... και πλήρωνε εσύ κορόιδο λουκρητία τους φόρους σου για να τρώνε με χρυσά κουτάλια κάποιοι...

[cna]

lucretia πριν 150 χρόνια κάποιος είχε πει ότι η θρησκεία είναι το όπιο των λαών. Η εξαίρεση στον κανόνα είμαστε εμείς (ως έλληνες) όπου το δικό μας όπιο είναι ο αθλητισμός και δη το ποδόσφαιρο. Άλλωστε όταν ως έθνος βαρύνεσαι από μια τεράστια πολιτισμική-πολιτιστική κληρονομιά, την οποία δεν μπορείς να συνεχίσεις, η κάθε λογής επιτυχία, από οποιονδήποτε τομέα και αν προέρχεται, θεωρείται ως απόδειξη της αξίας μας να φέρουμε το βαρύτιμο τίτλο του έλληνα. Όπως προείπα δεν έχουμε και πολλές επιτυχίες να επιδείξουμε τα τελευταία χρόνια. Όσον αφορά την αυτοδικαίωση εννοούσα ότι μέσω της επιτυχίας του 2004 πολλοί αισθάνθηκαν ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μεγαθήρια και να βγούμε νικητές. Ταύτισαν εν ολίγοις τον εαυτό τους με αυτά τα παιδιά και θεώρησαν ότι και αυτοί μπορούν να καταφέρουν κάτι αντίστοιχο στην δική τους ζωή. Είναι σαν τα παραμύθια όπου εμείς ως παιδιά ταυτιζόμασταν με τους ήρωες και θεωρούσαμε ότι τίποτε δεν μπορεί να μας νικήσει.

[Pappas10]

Nα ρωτήσω κάτι;

Δηλαδή όποιος λοιδώρησε την Εθνική ακόμα και μετά την κατάκτηση του Γιούρο 2004, νομιμοποιήται να είναι επικριτικός και σήμερα.

Από εκεί και πέρα, το ποδόσφαιρο είναι ένα κοινωνικό - λαϊκό φαινόμενο. Έχει προ πολλού περάσει το όριο του Αθλήματος. Αντίστοιχο κοινωνικό - λαϊκό φαινόμενο ήταν και οι Ολυμπιακοί της αρχαιότητας με ανάλογα "παράλογες" αντιδράσεις στις νίκες όπως το Γκρέμισμα των τοιχών.

Τέλος πάντων, προσωπικά δεν αισθάνομαι ότι αδικούνται τα παιδιά της Εθνικής. Όπως όταν κερδίσαν τιμήθηκαν υπέρ του δέοντος (κατά τη γνώμη μου), έτσι και τώρα που ξεφτυλίστικαν, θα δεχτούν την αντίστοιχη κριτική. Δεν κατάλαβα δηλαδή; Μόνο χειροκροτητές πρέπει να είμαστε;

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.

[cna]

Όχι Μιχάλη δεν λέω κάτι τέτοιο. Η κριτική η μη βασιζόμενη σε συναισθηματικές αντιδράσεις και η οποία είναι καλοπροαίρετη πρέπει να είναι πάντα καλοδεχούμενη. Εγώ αναφέρομαι στους κάθε λογής φανφαρισμούς καθώς και σε άτομα τα οποία θυμήθηκαν ότι υπάρχει εθνική ελλάδος στο ποδόσφαιρο μετά την κατάκτηση του τροπαίου. Προσωπικά ούτε ήρωες πρέπει να θεωρούνται αλλά ούτε και το χείριστο είδος αποτυχημένου αθλητή. Περισσότερο δε με ενοχλεί η έντονη κριτική από άτομα τα οποία δεν είναι διατεθιμένα ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι να κινήσουν μπας και αλλάξει κάτι. Γι αυτό προσπάθησα να γενικεύσω το ζήτημα και να το προεκτείνω στο ελλαδικό κοινωνικό κατεστημένο. Ξέρω πως δεν τα κατάφερα πλήρως αλλά δεν είμαι ο Παπανούτσος.  

Από ποδοσφαιρικής ανάλυσης τώρα ξέρω πως έχεις τις γνώσεις για να κρίνεις ζητήματα τακτικής και επιλογής παικτών, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε που ασχολούνται στοιχειωδώς με το άθλημα. Δεδομένου όμως ότι δεν έχουμε καμμία επαφή με τους παίκτες δεν μπορούμε να γνωρίζουμε στοιχεία φυσικής κατάστασης του καθενός από αυτούς, πιθανούς μικροτραυματισμούς και οτιδήποτε άλλο παρεμβάλλεται στην διαδικασία επιλογής του ποιός παίκτης θα παίξει και γιατί.

[Pappas10]

[quote user="cna" post="297107"]Όχι Μιχάλη δεν λέω κάτι τέτοιο. Η κριτική η μη βασιζόμενη σε συναισθηματικές αντιδράσεις και η οποία είναι καλοπροαίρετη πρέπει να είναι πάντα καλοδεχούμενη. Εγώ αναφέρομαι στους κάθε λογής φανφαρισμούς καθώς και σε άτομα τα οποία θυμήθηκαν ότι υπάρχει εθνική ελλάδος στο ποδόσφαιρο μετά την κατάκτηση του τροπαίου. Προσωπικά ούτε ήρωες πρέπει να θεωρούνται αλλά ούτε και το χείριστο είδος αποτυχημένου αθλητή. Περισσότερο δε με ενοχλεί η έντονη κριτική από άτομα τα οποία δεν είναι διατεθιμένα ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι να κινήσουν μπας και αλλάξει κάτι. Γι αυτό προσπάθησα να γενικεύσω το ζήτημα και να το προεκτείνω στο ελλαδικό κοινωνικό κατεστημένο. Ξέρω πως δεν τα κατάφερα πλήρως αλλά δεν είμαι ο Παπανούτσος.  

Από ποδοσφαιρικής ανάλυσης τώρα ξέρω πως έχεις τις γνώσεις για να κρίνεις ζητήματα τακτικής και επιλογής παικτών, όπως και οι περισσότεροι άλλωστε που ασχολούνται στοιχειωδώς με το άθλημα. Δεδομένου όμως ότι δεν έχουμε καμμία επαφή με τους παίκτες δεν μπορούμε να γνωρίζουμε στοιχεία φυσικής κατάστασης του καθενός από αυτούς, πιθανούς μικροτραυματισμούς και οτιδήποτε άλλο παρεμβάλλεται στην διαδικασία επιλογής του ποιός παίκτης θα παίξει και γιατί.[/quote]

Τον διαχωρισμό καλοπροαίρετης και κακοπροαίρετης κριτικής, ομολογώ πως, δύσκολα τον αντιλαμβάνομαι, ιδίως σε θέματα που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο. Για να είμαι ειλικρινής, θεωρώ ότι δεν δέχτηκαν ούτε το 1/3 της κριτικής που τους άξιζε. Κι αυτό γιατί είμαστε λίγο μίζεροι και δεν βλέπουμε την Εθνική ως μεγάλη ομάδα οπότε πολύ εύκολα δεχόμαστε τις ταπεινωτικές ήττες και πορείες. Κάπου πάντως είναι μία παρηγοριά ότι οι 2 ομάδες που προκρίθηκαν από τον όμιλο μας είναι στις 4 των προημιτελικών (Ισπανία και Ρωσία). Τέλος πάντων...

Επίσης, δεν θεωρώ κατακριτέο το "όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη"... συμβαίνει παντού στο ποδόσφαιρο. Είναι ούτως ή άλλως μέρος της ποδοσφαιρικής παιδείας η νίκη να έχει πολλούς πατεράδες και η ήττα κανέναν. Θυμίσου μόνο τους βρετανόπουστες που υποδέχτηκαν τον Μπέκαμ με κρεμάλες και 2 χρόνια μετά πανηγύριζαν την συμμετοχή του. Έτσι ήταν, είναι και θα είναι στην μπάλα, όπως είναι με οτιδήποτε γεννά πολύ δυνατά συναισθήματα.

Όχι δεν έχω τεχνικές ποδοσφαιρικές γνώσεις. Όμως γνωρίζω ότι αν έχεις εργομετρικό κέντρο (και κάθε ομάδα ΠΡΕΠΕΙ να έχει εργομετρικό κέντρο) γνωρίζεις και την φυσική κατάσταση και την προσδωκόμενη απόδοση του κάθε παίκτη. Τώρα ΑΝ δεν υπάρχει εργομετρικό κέντρο για την Εθνική μας αυτό είναι θέμα Γκαγκάτση και Ότο. Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι η εθνική μας ΦΑΙΝΟΤΑΝ από τα προκριματικά ότι δεν έχει την ομοιογένεια που είχε στο προηγούμενο Γιούρο.

Τέλος πάντων, αυτά. Επειδή ποτέ δεν έκανα σαν τρελός με την κατάκτηση του Γιούρο, δεν είμαι και από αυτούς που θα μηδενίσουν αυτήν την Εθνική. Εγώ το μόνο που θέλω να μηδενίσω είναι τον Ολυμπιλαγό.

Φιλικά,

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.