Η Μοναχικότητα ως μορφή δημιουργίας...

[kapoia_za]

[quote user="aiollus" post="341034"]..Με την συντροφικοτητα πιστευω οτι ο ανθρωπος ολοκληρωνεται και νιωθει πιο γεματος σαν ανθρωπος,
γινεταιπιο δημιουργηκος αναπτυσει ιδεες
και αποψεις για το καλο του συνολου γινεται πιο κοινωνικος ,
ενδιαφερεται πιο πολυ για τα κοινα ανηδιωτελος και γινεται πιο αγωνιστηκος...
[/quote]

τα βιώματά μας σίγουρα παίζουν σημαντικό ρόλο.. ίσως η διαφωνία μου να είναι μόνο, στο πότε γεννιέται
αυτή η δημιουργική στιγμή..
τα λόγια σου όμως είναι όμορφα και κερδίζουν  :roll:


ΥΓ. είσαι πιο ανορθόγραφος από τον ορθογραφικό έλεγχο και πιο ορθογράφος από μένα  :razz:  :razz:

[pixie]

Πάντως εγώ θα εξακολουθήσω να επιμένω στην άποψη πως μοναξιά και μοναχικότητα - όπως έχει αναλυθεί - είναι δυο διαφορετικές έννοιες...


Το να ''είσαι μόνος'', δεν είναι ταυτόσημο με τη ''μοναξιά''! ;-)

Η μοναξιά περιέχει άρνηση, φόβο, αίσθηση κενού, φορτίο θλίψης κι είναι σαν κάποιος να ψάχνει απεγνωσμένα μια έξοδο κινδύνου από αυτή την κατάσταση! Θα μπορούσε ακόμα να είναι μια περίοδος επαναπροσδιορισμού του σχεδίου της ζωής, στην καλύτερη περίπτωση...

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συγκρίνουμε κάποιον που είναι εγκλωβισμένος ψυχολογικά σε μια φυλακή - με τα ίδια του τα χέρια πολλές φορές - με εκείνους που ζυγιάζονται ελεύθερα στους ορίζοντες σε στιγμές πνευματικής ενατένισης ή μαγικής έκστασης!
Το ένα κρύβει πληγές, μιζέρια, συναισθηματική σπατάλη... το άλλο δημιουργική έκφραση και κυρίως επιλογή!

[aiollus]

[quote user="pixie" post="341043"]

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να συγκρίνουμε κάποιον που είναι εγκλωβισμένος ψυχολογικά σε μια φυλακή - με τα ίδια του τα χέρια πολλές φορές - με εκείνους που ζυγιάζονται ελεύθερα στους ορίζοντες σε στιγμές πνευματικής ενατένισης ή μαγικής έκστασης!
Το ένα κρύβει πληγές, μιζέρια, συναισθηματική σπατάλη... το άλλο δημιουργική έκφραση και κυρίως επιλογή![/quote]

Δεν διαφωνω με αυτα που λες pixie,
 απλα πιστευω οτι μεσα απο την συντροφικοτητα σε μια σωστη και υγιη σχεση που ο ενας σεβεται τα θελω και τις επιθημιες του αλλου,
 μπορουν να υπαρξουν τετοιες παρα πολλες στιγμες αναλογα την αναγκη του αλλου
 και τοτε ειμαι σηγουρος οτι η δημιουργια εκτοξευεται πολυ πιο πολυ απο οταν υπαρχη η μοναχικοτητα σαν επιλογη
 γινεται ακομα πιο ελευθερη και αναπτυσεται σε αλλες διαστασεις
 με μεγαλητερη ποικηλοτητα και μεγαλητερο ευρος θεματων.
Εξαλου ο ανθρωπος ειναι εκ φυσεως συντροφικο ον με την ιδιοτητα τις αληλλοσυμπηρωσης του ενος με τον αλλον (η αλλους) .

[pixie]

[quote user="aiollus" post="341053"]... απλα πιστευω οτι μεσα απο την συντροφικοτητα σε μια σωστη και υγιη σχεση που ο ενας σεβεται τα θελω και τις επιθημιες του αλλου...[/quote]
Κοίτα, aiollus... θεωρητικά και ιδεαλιστικά... θα μπορούσε ή θα έπρεπε να συμβαίνει, αλλά δυστυχώς το να σέβεται κάποιος την έννοια του προσωπικού χώρου του άλλου, είναι από τα πιο δύσκολα επιτεύγματα σε μια σχέση!!!
Τις περισσότερες φορές, αυτή η έννοια στραγγαλίζεται ή ευτελίζεται στην κοινή ζωή... χρειάζεται οξυμμένη ευαισθησία, παιδεία, αλλά και εξάσκηση για να συνεχίσουν - τα μέλη της σχέσης - την προσωπική τους ανάπτυξη εκ παραλλήλου, σε επίπεδο ατομικής συνείδησης, εννοώ...

[aiollus]

Συμφωνω οτι ειναι πολυ δυσκολο και οτι θελει παιδεια
 κατι τετοιο αλλα αυτη ειναι και η σωστη σχεση και μεσα απο αυτη θα απολαυση
και ο ενας και ο αλλος την πραγματικη επαφη, την επικοινωνια, τον αυθαρτο ερωτα και αν θες την αληθινη αγαπη
 μεσα απο την παραλληλη προσωπικη αναπτυξη και δεν θα εκλωβιστει
μεσα στην ρουτινα τις καθημερηνοτητας και την φθορα του χρονου,
 κανοντας την σχεση πλεον τις περισσοτερες φορες μια υποχρεωτικη διαβιωση
 με καποιον που καποτε κατι ενιωσες
και φτανεις στο σημειο να μην θυμασε τελικα μετα απο μερικα χρονια
τι ακριβως ηταν και αν αξιζε τελικα να περασης τοσα χρονια
 με εναν ανθρωπο που ανακαληπτης τελικα οτι ποτε δεν ταιραζες.
Και φυσικα αξιζει περισσοτερο να αγωνιζεσαι και να επιδιωκης μια τετοια σχεση παρα να φτανει κανεις στην
ευκολη λυση τις μοναχικοτητας η τις οδυνιρης οπως την χαρακτηριζετε μοναξιας.

[pixie]

Αλλά, θάταν μεγάλο λάθος να χαρακτηρίζαμε τη μοναχικότητα ''εύκολη λύση''! Αντίθετα είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος προς την απόλυτη συνειδητότητα και στο τέλος αυτού του δρόμου συναντάμε τον βαθύτερο και ενδεχόμενα άγνωστο εαυτό μας, την ουσία και την αλήθεια μας.
Όσο για τη μοναξιά? Τι σχέση θα μπορούσε να έχει με την υγιή δημιουργία?

Μοναχικότητα δεν σημαίνει ''είμαι μόνος γιατί δεν βρίσκω σύντροφο''! Για να μην σου πω ότι ελάχιστα ενδιαφέρει αυτό, γιατί δεν είναι ο σύντροφος το ζητούμενο, τον εαυτό σου αναζητάς, δικαιώνεις και εκπληρώνεις - είτε έχεις σύντροφο, είτε όχι. Άλλωστε δεν ανεβαίνουμε τις εσωτερικές βαθμίδες συντροφικά ή με παρέα, ούτε είναι δυνατό να βρίσκονται δυο άνθρωποι στο ίδιο διανοητικό σκαλοπάτι επίγνωσης.

[pixie]

Νομίζω πως η μοναχικότητα θα μπορούσε να δώσει διέξοδο σε πολλά πιεστικά προβλήματα...

Αυτο-ανακάλυψη και αυτο-αντιμετώπιση!

Απελευθερώνεσαι στην ουσία και βρίσκεις τον δικό σου δρόμο όντας μόνος για μικρά χρονικά διαστήματα. Πολλές φορές ανακτώ την καλή μου διάθεση μέσα από έναν μοναχικό περίπατο!