Ιστορίες του παππού μας

[KostasD33]

Θα θελα ένα θέμα που να αφορά τους παππούδες μας και τις γιαγιάδες μας.
Που προλάβαμε να ακούσουμε να μάθουμε να είναι κομμάτι από την μνήμη των γονιών μας ή και την δική μας...
Ξεκινώ να βασικά με τον παππού μου τον Σταύρο, πατέρα της μητέρας μου.

Σαμιώτης, ψηλός και τσαγκάρης...
Ιστορίες από τον Πόλεμο μου έχουν πει που τότε γεννήθηκε η μητέρα μου, στο Καρλοβαση της Σάμου....
Ιστορίες από λίγο μετά τον πόλεμο κάπου στο Β αντάρτικο μου έχουν πει που πήρε όλη την οικογένεια και ήρθε από Σάμο Αθήνα για να χάσει τα δυο του αγόρια στο έντονο ταβατούρι που είχε στην Σάμο.
Είχαν φέρει λέει Κρητικούς αστυνομικούς στην Σάμο και είχαν γίνει μεγάλες ακρότητες στον ντόπιο πληθυσμό... και οι μπαρμπάδες μου τότε νέοι είχαν το αίμα να κοχλάζει...

Ήρθαν λοιπόν Αθήνα και έμεινε Σάμο μόνο η πιο μεγάλη κόρη, η θεία Ματρόνα που είχε πρόσφατα παντρευτεί...
Αθήνα ο παππούς κατάφερε αν και απλός τσαγκάρης και αγόρασε ένα οικόπεδο στο Περιστέρι....
Αλάνα τότε.. αλλά με προσανατολισμό Νότιο Ανατολικό.... (είχε αρχιτεκτονικό πνεύμα)
Το οικόπεδο είχε και θέα Λυκαβηττό και ακρόπολη... είπαμε αλάνες....
Τώρα το είναι κοντά στο μπουρναζι πια και την ακρόπολη μας την έκρυψε ένα 4όροφο αλλά ο Λυκαβηττός θα φαίνεται πάντα ......

Κατάφερε και έφτιαξε κι ένα σπίτι για να μένει οι οικογένεια....
Με πλίνθο φυσικά... αλλά ο πίσω τοίχος ήταν πέτρα (60εκ την έχω μέτρηση τώρα) για το αντισεισμικό της υπόθεσης....
Οι πόρτες και τα παράθυρα ευάερα ακόμα και κλειστά το αεράκι κυκλοφορούσε άνετα....
Κλειδαριές κάτι μανταλια πρέπει να ήταν που έκλειναν από μέσα μόνο... αφού έτσι κι αλλιώς κλέφτες δεν υπήρχαν στα πέριξ....
Η τουαλέτα λίγο παραπέρα στην άλλη άκρη του οικοπέδου για να μη φτάνουν στο σπίτι οσμές και ήχος....
Πάνω από την τουαλέτα που είχε πλάκα αντί για το κεραμιδί του υπόλοιπου σπιτιού είχε ένα βαρέλι που το νερό ζεσταινόταν με τον ήλιο. Οπότε ντουζακι με ζεστό νερό τσάμπα τις μισές σχεδόν μέρες του χρόνου...
Τις υπόλοιπες σιγά μη έκαναν μπάνιο κάθε μέρα... σκάφη στην κουζίνα, στο γκάζι ζέσταμα νερό και αραιά και που...
Το σύστημα ύδρευσης φυσικά δεν είχε γκρόχερ και Ιντεάλ στάνταρ αλλά είχε μια πηγή νερού  κάπου 100 μέτρα από εκεί
Οπότε πήλινες στάμνες και όλα τα σχετικά...
 και μετά από 2 ή 3  και χρόνια έφτιαξαν το δικό τους πηγάδι....


Η μάνα μου τότε ήταν ακόμα παιδάκι .... Και συνολικά ήταν 4 αδέλφια στην Αθήνα... χάθηκαν και δυο αδελφοί αλλά πρέπει να τσεκάρω αν είχαν χαθεί προ κατέβασμα Αθήνα ή μετά..
Υπήρχαν λοιπόν η μάνα μου, η θεια μου η Αντωνα και τα δυο αδέλφια Στεφανής και Ασλάνης... ο πάππους και η γιαγιά.
Η μεγάλη αδελφή όπως προείπα είχε μείνει στο Καρλοβαση της Σάμου...


---(του μπι κοντίνουέτ.... )

[saliara]

Έλα ρε Κώστααααα... Πολύ ωραίο το θέμα, αλλά εγώ τον έναν μου παππού τον έχασα όταν γεννήθηκα και τον άλλον όταν ήμουν 12!!! :cry:
Ούτε μια ιστορία δε πρόλαβα... :cry: