Με Άρωμα Κανέλλα...

[pixie]

Μόνος γεννιέται ο άνθρωπος, μόνος πεθαίνει. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια κι αυταπάτες.
Έφυγε νοτισμένος από υγρασία βουβή κι αδυσώπητη. Σαν χαμένο αρνί από το κοπάδι. 'Αμα τον βοήθαγα θα βρισκόμουν σίγουρα μέσα στο κοπάδι κι αυτό με τίποτα δεν το ήθελα.

Χρειάστηκα χρόνο, πόνο, απόγνωση για να επιλέξω συνειδητά το μέσα ή το έξω. Γι' αυτό δεν τον βοήθησα. Γιατί θα έχανα εμένα. 'Αμα είσαι καλός άνθρωπος, λέει η ηθική, πρέπει να σώζεις κι ας μη σώζεσαι. Τελικά αποποιούμαι αυτό το συμπέρασμα. Είναι ένοχο κι ας φαίνεται αθώο. Με ένα σκούντημα του αγκώνα μου έγνεψε η ψυχή και μου 'πε "σώσε με."
Την άκουσα, παραδόξως την άκουσα! Σίγουρα το είχε ζητήσει αμέτρητες φορές που με συνέπεια ακριβείας εγώ τις απωθούσα. Βγήκα λοιπόν από το κοπάδι, παρόλο που με λύσσα αυτό με τράβαγε να μείνω. Ότι φορούσα ξέμεινε εκεί, σ' αυτό το αλισβερίσι. Μα όταν βγήκα κι ας ήμουνα γυμνή, το λέω, δεν ντρεπόμουν! Με άλλο ένα σκούντημα του αγκώνα η ψυχή μου ψιθύρισε "Ευχαριστώ".

Αγνόησα την ηθική που έμαθα μεγαλώνοντας γιατί με πίκραινε. Γνώρισα μια άλλη ηθική. Μια ηθική που δεν κάνει κύκλους, που επιλέγει την ευθεία, την ευθύτητα, την αγάπη.
Η γνώριμη ηθική νουθετεί λέγοντας σώσε κι ας μη σωθείς. Η καινούργια είναι ατίθαση και τολμά να προστάξει "σώσε τον εαυτό σου, για να μην σου δοθεί η δυνατότητα να προσφέρεις θάνατο έστω κι από άγνοια."
Η πρώτη ηθική είναι δόγμα. Η δεύτερη αποστολή Ζωής. Η πρώτη κλωνοποιεί προβατάκια. Η δεύτερη δημιουργεί οράματα. Η πρώτη σε κάνει νομοταγή, ευπρόσδεκτο στους πολλούς. Η δεύτερη σε ωθεί να ψάξεις τους λίγους, τους παραβάτες, τους απ' έξω. Επιλέγεις!

Μεγάλο ζήτημα η ελευθερία τελικά.
Καλή συνέχεια λοιπόν στα μονοπάτια σας και είθε να μην σας βγάλουν ποτέ στην άσφαλτο. Μονάχα το βράχο να φλερτάρει η καρδιά και το πέλαγο.
Επιτρέπονται τα γιασεμιά, οι καραμέλες με άρωμα κανέλλα και τα ασυμβίβαστα όνειρα. Καλή συνέχεια λοιπόν με γέλιο άπλετο στα χείλη.
 

Μαρία Ραχιώτη
Απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο της