Λόγια ανάπηρων παιδιών....

[kataigida]

Υπάρχουν κάποιοι οδηγοί λεωφορείων που βαριούνται
να βγάλουν την ράμπα για τους ανάπηρους η που δεν
ξέρουν πως λειτουργεί,και όταν με βλέπουν στη στάση τους,
λιώνουν κάτω από τις ρόδες τους,τις δικές μου
απλές επιθυμίες και τα δικαιώματά μου...

Τώρα είμαι καλά και ευτυχισμένη.Αν μου λείπει κάτι που δεν ένοιωσα
ούτε θα το νοιώσω ποτέ,αυτό είναι να πω την λέξη μαμά
και ΜΠΑΜΠΑΣ.Το ΜΠΑΜΠΑΣ το γράφω με κεφαλαία
επειδή δεν τον γνώρισα ποτέ μου....


Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης

[kataigida]

EIΔΑ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΟΝΕΙΡΟ.ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΣΗΚΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ.ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΛΕΕΙ,ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΧΟΡΕΥΑ.ΦΟΡΟΥΣΑ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΡΟΖ ΜΕΤΑΞΩΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΟΡΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΕΥΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΑ,ΧΟΡΕΥΑ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΑ.ΗΜΟΥΝ ΑΝΑΛΑΦΡΗ ΚΑΙ ΣΗΚΩΝΟΜΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΥΤΕΣ ΤΩΝ ΠΟΔΙΩΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΡΙΦΟΓΥΡΙΖΑ ΤΡΕΛΑ.ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ.

ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ,ΚΑΝΕ ΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΣΥΧΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ....



ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ

[kataigida]

:roll:  :roll: Επίτηδες το έγραψα με κεφαλαία για να τονίσω αυτά τα λόγια..Συγνώμη αν ενοχλούν
κάποιους τα μεγάλα γράμματα...

[kataigida]

Εσύ περαστικέ που με συναντάς στον δρόμο,μην με κοιτάς με οίκτο ή μην αποστρέφεις το βλέμμα σου από μένα.Ναι,δεν έχω τις ικανότητες που έχεις εσύ,επειδή είμαι ανάπηρος.Όμως μέχρι εδώ είναι η διαφορά μας γιατί έχω ψυχή σαν εσένα!!Και εγώ πονάω,κλαίω,χαίρομαι,ερωτεύομαι,γελάω,απογοητεύομαι,θυμώνω,αγαπάω όπως κι εσύ.Γιατί κι εγώ είμαι άνθρωπος όπως κι εσύ.Γι αυτό όταν με συναντάς κοίταξέ με κατάματα και θα με κατανοήσεις....



Σύνδεσμος Κοινωνικής Ευθύνης

[kataigida]

Οι Έλληνες με Αναπηρία ως μέσον αποκατάστασης των «Αρτιμελών»

 

Το 1993 διαγωνίστηκα με Σκλήρυνση κατά πλάκας. Την ώρα του σοκ, έβλεπα μπροστά μου μόνο δύο λύσεις ,η μία ήταν να αυτοκτονήσω. Είχα σκεφτεί και τον τρόπο. Η άλλη, να ζήσω καθηλωμένη, όπως νόμιζα, σε αναπηρικό καρότσι κι από μια γωνιά παράμερα να παρακολουθώ τις κόρες μου να μεγαλώνουν.

Έτσι φανταζόμουν τη ζωή ενός ανθρώπου με αναπηρία. Και διάλεξα την δεύτερη λύση. Μόνο και μόνο γιατί τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά.

Ένα χρόνο αργότερα, γνώρισα το Γιάννη. Είχαμε ραντεβού μια Κυριακή απόγευμα, σε μια έκθεση αγιογραφίας.

Έφτασα νωρίτερα και τον περίμενα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος με κινητική αναπηρία που θα συναντούσα κι είχα μεγάλη αγωνία. Δεν άναψα όμως τσιγάρο, γιατί θα συναντούσα έναν άρρωστο, όπως νόμιζα. Και ξαφνικά, άνοιξε η πόρτα και μπήκε, φορτωμένος αναψυκτικά, για να κεράσει όλο τον κόσμο. Ήταν καθισμένος και όχι καθηλωμένος στο φούξια καρότσι του, πρόσχαρος και φωνακλάς και …κάπνιζε!!! Τι έκπληξη! Αν και ανάπηρος, ήταν άνθρωπος σαν όλους. Μπορούσες να τον συμπαθήσεις (εγώ τον λάτρεψα), ή να τον αντιπαθήσεις. Μπορούσες να περάσεις καλά μαζί του ή και να τσακωθείς. Μπορούσες να τον διαλέξεις για φίλο σου, να τον ερωτευθείς ή και να μην τον ξαναδείς ποτέ σου. Και τότε, ένα χρόνο μετά την διάγνωσή μου, μετά από δεκάδες συνεδρίες με την ψυχολόγο μου και μετά από χιλιάδες ώρες σκέψης και συλλογισμών, σε ένα πεντάλεπτο (και τσάμπα) ξεπέρασα τον τρόμο για την αναπηρία, γνωρίζοντας απλά έναν άνθρωπο που μου κατέρριψε το μύθο της.

Όλα τα ευτυχισμένα χρόνια που ακολούθησαν εκείνο το απόγευμα είχα την τύχη να δουλέψω και να κάνω παρέα με πολλούς ανθρώπους με αναπηρίες.

Σήμερα που το θέμα του συνεδρίου μας είναι η αποκατάσταση, είμαι σε θέση να σας πω πως ναι, ο Έλληνας με αναπηρίες είναι το καλύτερο μέσον αποκατάστασης των «αρτιμελών».

Φροντίζει για την επαγγελματική, οικονομική και ψυχική τους αποκατάσταση, χρησιμεύει ως μέσον αξιοποίησης του κενού χρόνου των «αρτιμελών» και το σπουδαιότερο, αποτελεί μέσον εξασφάλισης μια θέσης στον Παράδεισο.

Αποκαθιστά δηλαδή, και την μετά θάνατον ζωή των «αρτιμελών».

disabled.gr

[larus audouinii]

στα βιαστικά, ας προσθέσω ένα αναμνηστικό βιντεάκι που έχει φτιάξει ένας ιστιοπλόος για να το μοιραστεί με φίλους  και συνεργάτες
Είναι απο Πρωτάθλημα Ι.Α ΑμεΑ
Σε κάθε σκάφος υπήρχαν, ένας ή δυο βοηθοί, το κύριο έργο όμως ήταν δικό τους
Ο καθένας στην δική του ψυχή μπορεί να καταλάβει ότι υπαρχουν άνθρωποι με ειδικές ικανότητες μόνο

Και κάτι ακόμη...Παραδείγματα δυο παιδιών Ενας συμμαθητής της κόρης μου, σε τροχαίο χαράματα έχασε και τα δυο πόδια του Ετυχε να βρίσκεται στο πλήρωμα του εκαβ ο κουμπάρος μου στην πρώτη αποστολή του Με τη συμπαράσταση ΟΛΩΝ σήμερα περπατάει και πάλι
Με τις ευχές ΟΛΩΝ ο μικρός ανώνυμος, που η ζωή του κυριολέκτικά κρεμόταν από μια κλωστούλα, σήμερα σε κέντρο του εξωτερικού σαν από θαυμα αρχίζει το ΚΝΣ να επαναλειτουργεί !...και κινείται

[Gerogriniarhs]

Εγώ,σαν ανάπηρος που είμαι,αλλά δεν είμαι παιδί,μπορώ να πω κανα λόγι ή δεν θα μετρήσει;