ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΟΕΡΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

[heaven36]

Πώς μπορώ να διακρίνω τη διαχωριστική γραμμή
αυτή που το όνειρο από εσένα ξεχωρίζει;
Γιατί η αίσθηση είναι ή ίδια και η αυτή
ενώ συναισθήματα και σκέψεις περιπλέκονται
σ ʽέναν χορό αλλοπρόσαλλο κι επικίνδυνο
καθώς το όνειρο αναλαμβάνοντας το ρόλο της ξελογιάστρας μάγισσας
σε επίγειες και νοερές διαδρομές με παρασύρει

Τι πραγματικά συμβαίνει όταν τα δάχτυλα μου
στην αναζήτηση της ύπαρξης σου στα μαλλιά σου σεργιανίζουν
κι όταν τα χείλη μου τις λέξεις σου στα χείλη σου ανιχνεύουν;
Ποιος γνωρίζει τα ακριβή όρια του ονειρικού από το πραγματικό;
Σε ποιον τελικό προορισμό οι αλήθειες μας ανταμώνουν;
Είσαι εσύ ή τάχα το όνειρο που ως μυθική σειρήνα
σε επίγειες και νοερές διαδρομές με παρασύρει;

Ποιες λέξεις και ποια νοήματα ερμηνεύουν τα δρώμενα
Πόσες ώρες, μέρες, χρόνια θα χρειαστούν για την ποθητή ολοκλήρωση
ενός έργου που κυρίαρχοι συντελεστές και θεατές είμαστε εμείς;
Πόσα ερωτήματα ακόμα θα ξεπηδήσουν σαν πίδακες από το μηδέν
για να συναντηθούν με το εφικτό, το ονειρικό, το λατρεμένο
καθώς σʼένα παιχνίδι παιδικό έχουμε παραδοθεί
που ανελέητα σε επίγειες και νοερές διαδρομές μας παρασύρει;

Αποκαμωμένη στον ώμο σου γέρνω έναν σκοπό σιγοψιθυρίζοντας
από αυτούς που για νανούρισμα συχνά είχα ακούσει
τα ερωτήματα πολλά όπως και οι αλήθειες, μʼαυτές που με προέτρεψες να ζω
κάνω ένα τʼακροδάχτυλά μου με τα πλούσια μαλλιά σου
και κλέβω ανάσες από τα μισανοιγμένα χείλη σου
καθώς μου μεταγγίζεις το αιώνιο, το αυθύπαρκτο , το πραγματικό
αποσκευή  στις επίγειες και νοερές διαδρομές που ξεκινήσαμε να κατακτήσουμε μαζί.

                                                                                 ΜΑΡΗ ΛΙΩΚΗ