Η ιδέα της Ψυχής... Ή απλώς Χνουδομπάμπαλα...

[pixie]

Η ενέργεια της ψυχής. 'Η αλλιώς ένας μικρόκοσμος ενός μακρόκοσμου!
Κανείς δεν γνωρίζει πού ακριβώς εδρεύει η ψυχή, πιστεύω όμως ότι υπάρχει ένα μοναδικό, ατομικό ενεργειακό ρεύμα για τον καθένα μας, που δεν έχει αρχή και τέλος!

Είμαστε ενσαρκωμένες ψυχές? Ο καθένας μας έχει την ατομική του ψυχή και δέχεται την εμπειρία της?
 
Λένε πως τα ζώα έχουν ομαδική ψυχή και ενστικτώδη συμπεριφορά.

Λένε πως εμείς οι άνθρωποι είναι σημαντικό να φροντίζουμε για την εξέλιξή της - μέσα από υπεύθυνες επιλογές - αλλά και την υγεία της, εκ παραλλήλου με το σώμα μας που είναι το όργανο της ψυχής.

Αλλά, πολλές φορές δημιουργείται ένα εύλογο ερώτημα...

Η ψυχή πού ανήκει, τελικά? Πού ορίζεται ο χώρος της? Στη Γη ή στον Ουρανό?

Γιατί κάποιες ψυχές γοητεύονται και έλκονται τόσο από την ύλη ώστε να της δίνουν πνοή, ενώ κάποιες άλλες μένουν αδιάφορες και είναι λες και γεννήθηκαν για να αναζητήσουν την υπέρτατη ουσία τους ή μια θεϊκή υπόσταση και αιωνιότητα?

[Nikos Apomakros]

Στην Πολιτεία του Πλάτωνα η ψυχή χωρίζεται σε τρία μέρη. Το επιθυμητικό, το θυμοειδές και το λογιστικό. Η πρώτη απορία που μου γεννάται σε κάθε ανάλυση ψυχής, όχι μόνο του Πλάτωνα, είναι το κατά πόσο τα "μέρη" από τα οποία αποτελείται θα υπήρχαν, εάν παράλληλα δεν υπήρχε νους.

[jcdenton]

[quote user="Nikos Apomakros" post="371006"]Το επιθυμητικό, το θυμοειδές και το λογιστικό.[/quote]


Εγώ διάβασα το... λογισμικό!  :mryellow:  :mryellow:

[pixie]

Οι απορίες μου Νίκο, επίσης είναι πολλές. Δεν το ξέρουμε αν η ζωή είναι μεταβολισμός και η ψυχή εγκεφαλική λειτουργία που απλά κάποτε τελειώνει.
Ούτε γνωρίζουμε με βεβαιότητα αν η ψυχή αντιπροσωπεύει το πνευματικό μας στοιχείο και είναι μια οντότητα μη υλική ικανή να αντιλαμβάνεται δονήσεις - αθάνατη - και με συνείδηση.

Γεγονός είναι πως η ιδέα της ψυχής δεν είναι εύκολο να συλληφθεί! ;-)

Eνδεχόμενα η ψυχή είναι η ίδια η ζωή μας! 'Οχι η αιτία της ζωής, αλλά ο φορέας της.

[pixie]

Η ελληνική φιλοσοφία από αρχαιοτάτων χρόνων[Ορφικά μυστήρια, Διονυσιακή λατρεία, Πυθαγόρας, Σωκράτης βεβαίως και οι μαθητές του - Αριστοτέλης, Πλατωνική οντολογία - Καρτέσιος κλπ.] αλλά και οι θρησκείες[πάσης φύσεως σωτηριακές δοξασίες] έχουν διαμορφώσει την ιδέα ενός πνευματικού ανθρώπου με έδρα την ψυχή του για την οποία οφείλει να κάνει τα πάντα ώστε να την περισώσει.

Επικρατούσε λοιπόν η ιδέα μιας πνευματικής άϋλης οντότητας - της ψυχής - ως πηγή ζωής και ουσία ύπαρξης. Αλλά αν η ψυχή θεωρηθεί αρχή της ζωής, αυτό δεν σημαίνει ότι προϋπάρχει του σώματος?


Κι αν η ψυχή ανήκει στον κόσμο των ιδεών τι γίνεται με το αισθητό κομμάτι? Για να προσεγγίζουμε την ψυχή μας θα πρέπει να υπερβαίνουμε τη σωματική μας συνειδητότητα?