Ανέκδοτα που μπορεί να είναι και ιστορίες

[KostasD33]

Ο παρακάτω διάλογος μεταξύ Αμερικανών και Ισπανών λέγεται ότι είναι πραγματικός, σύμφωνα με αυτούς που τον δημοσιοποίησαν, και καταγράφτηκε από το κανάλι 106 ( Finisterra/ Galicia) των Θαλάσσιων Επικοινωνιών.

Ισπανοί: Εδώ Α-835, για να αποφύγετε την σύγκρουση παρακαλώ αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια. Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε 25 ναυτικά μίλια μακριά και κατευθύνεστε ακριβώς κατά πάνω μας.

Αμερικανοί: Αλλάξτε εσείς την πορεία σας 15 μοίρες νότια.

Ισπανοί: Αρνητικόν! Επαναλαμβάνω, αλλάξτε πορεία 15 μοίρες βόρεια.

Αμερικανοί: Σας ομιλεί ο πλοίαρχος σκάφους των ΗΠΑ, αλλάξτε πάραυτα την πορεία σας 15 μοίρες νότια.

Ισπανοί: Την υπόδειξή σας δεν την βρίσκουμε ούτε λογική ούτε εφικτή. Εάν δεν θέλετε να προσκρούσετε επάνω μας, αλλάξτε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια.

Αμερικανοί: (Με υψωμένη φωνή) Σας ομιλεί ο πλοίαρχος Richard James Howard του σκάφους USS Montana του δεύτερου σε μέγεθος αεροπλανοφόρου του στόλου των ΗΠΑ. Έχουμε μαζί μας δυο αντιτορπιλικά, καταδιωκτικό αεροσκάφος και τέσσερα υποβρύχια. Επιπλέον έχουμε την υποστήριξη καταδρομικών. Δεν κάνω ΥΠΟΔΕΙΞΗ αλλά σας ΔΙΑΤΑΣΣΩ! Αλλάξτε πορεία 15 μοίρες νότια, σε αντίθετη περίπτωση θα προβούμε σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την ασφάλεια του στόλου μας. Πάραυτα τσακιστείτε και αλλάξτε πορεία!

Ισπανοί: Σας ομιλεί ο Juan Manuel Salas Alcantara, εδώ είμαστε δυο άτομα. Έχουμε μαζί μας ένα σκύλο, το βραδινό μας φαγητό, δυο μπουκάλια μπύρα και ένα καναρίνι. Το καναρίνι κοιμάται αυτήν την ώρα. Επιπλέον μας υποστηρίζει ο ραδιοφωνικός σταθμός Cadena Dial de La Coruna. Σας ομιλούμε από τον φάρο με αριθμό Α-853 των ισπανικών ακτών Finisterra Galicia και σας γνωστοποιούμε ότι δεν έχουμε πρόθεση να μετακινηθούμε. Δεν έχουμε ιδέα αν είμαστε ο μεγαλύτερος ή ο μικρότερος φάρος των Ισπανικών ακτών. Μπορείτε να προβείτε σε όλες τις γ@@@μενες απαραίτητες ενέργειες για την ασφάλεια του γ@@@μένου σκάφους σας που σας επαναλαμβάνω κατευθύνεται ολοταχώς προς τις βραχώδεις ακτές μας. Αλλά και πάλι επιμένουμε και σας υποδεικνύουμε να αλλάξετε την πορεία σας 15 μοίρες βόρεια.

Αμερικανοί: OK. Κατανοητό, ευχαριστούμε.

[KostasD33]

Η απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγες των σιδηροδρομικών γραμμών στις ΗΠΑ είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός. Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;

Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Άγγλους μηχανικούς που μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.

Και τότε, γιατί οι Άγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι; Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους μηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.

Και γιατί αυτό το διάκενο στο τραμ; Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.

Και γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο; Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε διαρκώς βλάβες στους άξονες.

Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους; Διότι οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων. Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.

Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα! Το διάκενο στις ράγες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.

Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και μια προέκταση αυτής της ιστορίας με το διάκενο στις ράγες και τα καπούλια των αλόγων. Αν δει κανείς το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, μπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.

Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης. Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.

Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κώλου ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες! Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε *ποιος κώλος τις επινόησε,* θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.

Τώρα λοιπόν γνωρίζεις !!!

[KostasD33]

Έγινε κάποτε μιας παγκόσμιας εμβέλειας έρευνα με θέμα :"παρακαλούμε πείτε μας τη γνώμη σας για την έλλειψη τροφής στον υπόλοιπο κόσμο".

Η έρευνα δεν κατέληξε σε συμπέρασμα διότι:

Στη Νότια Αμερική κανείς δεν ήξερε τι είναι παρακαλούμε.
Στην Ανατολική Ευρώπη κανείς δεν ήξερε τι είναι γνώμη.
Στη Δυτική Ευρώπη κανείς δεν ήξερε τι είναι έλλειψη.
Στην Αφρική κανείς δεν ήξερε τι είναι τροφή.

Και στις Η.Π.Α. κανείς δεν ήξερε τι είναι υπόλοιπος κόσμος.

[black_velvet]

[quote user="KostasD33" post="347396"]...

Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κώλου ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες! Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε *ποιος κώλος τις επινόησε,* θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.

Τώρα λοιπόν γνωρίζεις !!![/quote]

Του κώλου τα εννιάμερα!!!
Τεχνολογία και εξέλιξη κατά τ' άλλα.

[rain]

Ο γέρος Άραβας ζει στη Νέα Υόρκη για πάνω
από 40 χρόνια. Θέλει να φυτέψει πατάτες στον
κήπο του, αλλά είναι μόνος κι αδύναμος.
Στέλνει λοιπόν ένα e-mail στο γιο του, που
σπουδάζει στο Παρίσι:
Αγαπημένε μου γιε, είμαι πολύ λυπημένος
επειδή δεν μπορώ να φυτέψω πατάτες στον
κήπο μας. Είμαι βέβαιος πως, εάν ήσουν εδώ,
θα με βοηθούσες να σκάψουμε

τον κήπο.
Σε αγαπώ, ο πατέρας σου.

Σε μια ώρα, ο γέρος λαμβάνει e-mail απάντησης
από το γιο του:
Αγαπημένε μου πατέρα, παρακαλώ μην
αγγίζεις τον κήπο, γιατί ΕΚΕΙ έκρυψα το
ΠΡΑΜΑ.
Σ' αγαπώ κι εγώ,
Ahmed

Σε 15 λεπτά, ο αμερικανικός στρατός, το
ναυτικό, το FBI, η CIA και οι Rangers περικυκλώνουν
το σπίτι του γέρου, σκάβουν ολόκληρο τον
κήπο, ερευνούν το σπίτι, γδύνουν τον γέρο,
ΔΕΝ βρίσκουν απολύτως τίποτε και φεύγουν
απογοητευμένοι. Μισή ώρα αργότερα, ο γέρος
λαμβάνει ένα άλλο email από το γιο του:

Αγαπημένε μου πατέρα, είμαι βέβαιος ότι ο
κήπος είναι ήδη σκαμμένος και μπορείς να
φυτέψεις τις πατάτες. Έκανα ό,τι μπορούσα
για να σε βοηθήσω από το Παρίσι.
Σ' αγαπώ, Ahmed.

[papadia]

.....ενας ταξιτζης επι μηνες

           καθε μερα επαιρνε ενα νεαρο απο μια επαυλη

           κ τον πηγαινε στο προορισμο του

           κ στο τελος ο νεαρος του εδινε φιλοδωρημα

           πολυ περισσοτερο απο οτι εγραφε η κουρσα..

           μια μερα λοιπον απο την ιδια επαυλη ο ταξιτζης

           πηρε τον πατερα του νεαρου

           χαρουμενος ο ταξιτζης σκεπτομενος τι μεγαλο

           φιλοδωρημα θα του εδινε ο πατερας...

           στο τελος της διαφρομης ο πατερας δεινει

           ακριβως το αντιτιμο της κουρσας

           κ εκπληκτος ο ταξιτζης σχολιαζει

           - μα καλα ο γιος σας καθε μερα μου δινει γερο φιλοδωρημα

              κι εσεις τπτ?

           - μα ο γιος μου εχει πλουσιο πατερα!!!!

[katinaki]

Υπάλληλος εταιρείας (που θέλει αύξηση) στέλνει στον διευθυντή του το εξής μήνυμα :
Αγαπητέ κύρι Διυθυντά
Σ αυτή τη ζωή τα θέλω μας ίναι λίγο ως πολύ γνωστά. Πιστύω ότι μπορίτ να κτιμήστ την προσπάθια που καταβάλω ντός της ταιρίας και την καλή πίστη που διατηρώ στα ΄νστικτά σας.
Πιστύω ότι αντιληφθήκατ τον τόνο της πιστολής μου και υλπιστώ στην έγκαιρη απάντησή σας.
Μ κτίμηση,
λυθέριος
____________________________
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ:
____________________________
Αγαπητέ κ. Ελευθέριε,
Η εταιρία βρίσκεται σε μια τρΟΧΙά χαρακτηριστική των καιρών. Εξωγενείς παράγοντες, ως επικίνδυνες ΟΧΙές καραδοκούν, οι επΟΧΙκές διακυμάνσεις δυσκολεύουν την κατάσταση και η προσπάθεια οφείλει να είναι πολυμετΟΧΙκή. Πιστεύω ότι γίνομαι κατανοητός χωρίς τη δημιουργία ενΟΧΙκών σκέψεων.
Με εκτίμηση
Διευθυντής …
ΥΓ: Το Σαββατοκύριακο θα είμαι στο εξΟΧΙκό μου, αν χρειαστείτε κάτι…

[Belladona]

>Μία πολύ διδακτική ιστορία.
>
>>Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι.
>>Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.
>>Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά.
>>Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.
>>Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο >>γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε.
>>Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε.
>>Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!
>>Με κάθε φτιαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω.
>>Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.

>>Ηθικό δίδαγμα:
>>Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο. Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα. Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω.
>>
>
>       Ηθικό δίδαγμα: Προσοχή όταν πρόκειται για γαϊδούρια (πολιτικούς) ρίχνουμε τσιμέντο ταχείας πήξης, δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει

[Nikos Apomakros]

[quote user="Belladona" post="366557"] Προσοχή όταν πρόκειται για γαϊδούρια (πολιτικούς) ρίχνουμε τσιμέντο ταχείας πήξης, δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει [/quote]

Άσε που άμα ρίξουμε στα "τούβλα" τσιμέντο,
ίσως και να οικοδομήσουμε κάτι της προκοπής

[katinaki]

καλόοο!  :lol:

[katinaki]

Γιατί ποτέ δεν πρέπει να αποποιείσαι τις ευθύνες σου… !!!

  Δυο φίλοι, ο Γιάννης και ο Γιώργος, αποφάσισαν να πάνε για σκι… στη
Βόρεια Ελλάδα, ένα τριήμερο. Μετά από οδήγηση μερικών ωρών, έπεσαν σε
μια σφοδρή χιονοθύελλα. Έτσι, σταμάτησαν στο πρώτο αγρόκτημα που
συνάντησαν και παρακάλεσαν την ωραιότατη ιδιοκτήτρια που τους άνοιξε
την πόρτα, αν θα μπορούσαν να μείνουν εκεί το βράδυ.
“Αντιλαμβάνομαι ότι ο καιρός είναι απαίσιος και εγώ πάλι έχω αυτό το
τεράστιο σπίτι ολομόναχη, αλλά χήρεψα μόλις πριν λίγους μήνες μόνο και
πολύ φοβάμαι ότι οι γείτονες θα με κουτσομπολέψουν αν σας μπάσω στο
σπίτι “.

“Μην ανησυχείτε”, της είπε ο Γιάννης. “Δεν θα είχαμε πρόβλημα να
μείνουμε στον αχυρώνα. Και αν ο καιρός βελτιωθεί, θα φύγουμε μόλις
χαράξει “.

Η κυρία συμφώνησε και τους έδωσε μερικές κουβέρτες και μια λάμπα. Έτσι
οι δύο άντρες πήγαν στον αχυρώνα και βολεύτηκαν για το βράδυ.

Με το που ξημέρωσε, είδαν ότι ο καιρός είχε βελτιωθεί αισθητά, και
έφυγαν, όπως είχαν πει. Πήγαν στον προορισμό τους και ευχαριστήθηκαν
ένα ωραίο Σαββατοκύριακο με υπέροχο σκι.

Όμως, εννιά μήνες αργότερα, ο Γιάννης έλαβε ένα αναπάντεχο γράμμα από
έναν δικηγόρο. Του πήρε μερικά λεπτά για να καταλάβει τί συνέβαινε και
στο τέλος συνειδητοποίησε ότι το γράμμα ήταν από τον δικηγόρο της
χήρας που είχαν συναντήσει το Σαββατοκύριακο που είχαν πάει για σκι.

Έτσι, πέρασε από το σπίτι του φίλου του Γιώργου και τον ρώτησε:
“Βρε Γιώργο, θυμάσαι την όμορφη χήρα από τη φάρμα που μείναμε όταν
αποκλειστήκαμε από το χιόνι, όταν πηγαίναμε για σκι, πριν 9 μήνες ;”

“Ναι, θυμάμαι” , απάντησε ο Γιώργος.

“Μήπως κατά τύχη, στη μέση της νύχτας, πήγες στο δωμάτιο της να της
κάνεις… επίσκεψη ;”

“Για να σου πω την αλήθεια” λέει ο Γιώργος με έκδηλη αμηχανία, “πρέπει
να σου ομολογήσω ότι, ναι, πήγα !”

“Και, μήπως, κατά σύμπτωση, της έδωσες το δικό μου όνομα, αντί για το
δικό σου ;”

Ο Γιώργος, με το πρόσωπο κατακόκκινο από ντροπή, παραδέχτηκε. “Εεεε,
κοίτα τώρα, λυπάμαι πολύ φίλε μου, πολύ φοβάμαι ότι αυτό έκανα. Αλλά
γιατί ρωτάς ; ” ρώτησε γεμάτος περιέργεια, αλλά και αγωνία τώρα πια,
έχοντας συνδέσει τις παράξενες αυτές ερωτήσεις με τους 9 μήνες που
πέρασαν από το περιστατικό!

“Μόλις πέθανε και μου άφησε τα πάντα !”