Η γέννηση της τέχνης και ο Διόνυσσος

[vasilis]

Για να προσεγγίσουμε ένα έργο τέχνης και να βρούμε τις αιτίες πότε γεννήθηκε, είναι αναγκαίο να προσεγγίσουμε το σύνολο των τεχνών όπως το θέατρο και ν' αναζητήσουμε τις απαρχές και τις αιτίες γέννησης γενικά της τέχνης.



Πολλά έχουν γραφεί και θα γραφούν από διαφόρους μελετητές. Οι περισσότεροι όμως δεν κάνουν τον κόπο ν' ανατρέξουν στις πραγματικές αιτίες γέννησης μιας τέχνης αλλά μένουν στα επιφαινόμενα, πού ξεστρατίζουν και δημιουργούν μία στρεβλή εικόνα τής πραγματικότητας λες και δεν μάς έφτανε τόση παραπληροφόρηση. Αυτό οφείλεται στο ότι ο καθένας από τούς μελετητές έχει βάλει στο προκρούστειο κρεβάτι τής ιδεολογίας του την τέχνη και την ερμηνεύει αυθαίρετα χωρίς να πολυνοιάζεται για την σύγχυση πού πιθανώς θα επιφέρει. Αυτό θα το καταλάβουμε καλύτερα αν θελήσουμε να δούμε το πώς δημιουργήθηκε η καινούργια τέχνη τού κινηματογράφου.


Τις αιτίες πού δημιούργησαν τον κινηματογράφο δεν είμαστε σε θέση να τις ορίσουμε ακόμα και σήμερα, παρ' όλο πού ζούμε στον αιώνα τής πληροφορίας και οι εφευρέτες τού κινηματογράφου ήταν σύγχρονοι μας και άφησαν καταγεγραμμένα τα στοιχεία. Λέγεται πώς αν δεν υπήρχε η φωτογραφική μηχανή, δεν θα υπήρχε κινηματογράφος. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι η αιτία γέννησης του κινηματογράφου. Σίγουρα οι αδερφοί Λυμιέρ όταν ανακαλύψαν τον τρόπο να αποτυπώνουν όχι μόνο την μορφή αλλά και την κίνηση των αντικειμένων, δεν είχαν σκοπό να προσφέρουν στην ανθρωπότητα ένα καινούργιο είδος τέχνης. Μέχρι η αποτύπωση τής κίνησης των αντικειμένων να γίνει και ν' αναγνωριστεί σαν τέχνη πέρασε πολύς καιρός και πολύ μελάνι χύθηκε.


Λέγεται πάλι κυρίως από μαρξιστές αισθητικούς, ότι ο κινηματογράφος είναι παιδί τής εμφάνισης τού καπιταλισμού. Η αλήθεια είναι ότι η εμφάνιση και ανάπτυξη τής κινηματογραφικής τέχνης συμπίπτει με την εμφάνιση και ανάπτυξη τού καπιταλισμού, αλλά δεν γέννησε ο καπιταλισμός τον κινηματογράφο. Αναμφίβολα το καπιταλιστικό σύστημα μετέτρεψε την κινηματογραφική τέχνη σε οικονομικό αγαθό όπως έκανε εξ' άλλου με όλα τα είδη τής τέχνης. Την ανέπτυξε σαν μία βιομηχανία και τής οριοθέτησε την αγορά με τούς χώρους κατανάλωσης - τις αίθουσες προβολής. Είναι όμως πέρα από κάθε φαντασία, να ισχυριστούμε ότι ο καπιταλισμός γέννησε τον κινηματογράφο προκειμένου να τον εκμεταλλευτεί οικονομικά. Τα αίτια τής γέννησης και τής κινηματογραφικής τέχνης είναι κοινά για κάθε μορφή τέχνης και χάνονται στα βάθη των αιώνων


ΤΕΧΝΗΣ ΑΠΑΡΧΕΣ


Όσοι από εσάς διαβάσατε Γιάννη Τσιώλη το βιβλίο (Μυθικό Θέατρο, Πολιτική Φωνή Ο Τραγωδός Αισχύλος) λέει στην σελίδα 17 Μέσα από την ανάγκη τής κοινωνίας για διάλογο γεννιέται νέα τέχνη.


Είναι μία άποψη σωστή εφόσον όμως καθορίσουμε το είδος διαλόγου. στην εποχή τού ανθρώπου-θηρευτή και τροφοσυλλέκτη πού ο λόγος ήταν ανύπαρκτος η αφελέστατος για να επικοινωνήσουν τα άτομα μεταξύ τους ήταν υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν τα χέρια τους και γενικά το σώμα τους, προκειμένου να έχουν μία υποφερτή επικοινωνία. Αυτό γίνεται κατανοητό αν σκεφτούμε το πώς αναπληρώνουμε την αδυναμία επικοινωνίας με κάποιον πού δεν μιλούμε καλά την γλώσσα του. Προσπαθούμε με κινήσεις των χεριών να του δώσουμε να καταλάβει τι ακριβώς θέλουμε να του πούμε. Οι κινήσεις μας δεν είναι τυχαίες αν προσέξουμε θα παρατηρήσουμε ότι με τις κινήσεις μας μιμούμαστε αντικείμενα η καταστάσεις.


Κάπως έτσι και ο πρωτόγονος πρόγονος μας, θέλοντας να εκφράσει τον δυνατό αέρα πού κουνούσε τα κλαριά των δέντρων, κινούσε ανάλογα τα χέρια και το σώμα του, ενώ με το στόμα του μιμείτο τον ήχο. Ακόμα μιμείτο με το σώμα και τα χέρια και την φωνή του κάποιο ζώο η καλύτερα μ' ένα κλαρί το ζωγράφιζε στο χώμα. Έτσι υποκαθιστούσε την πανάρχαια εκείνη εποχή ο άνθρωπος την ανάγκη διαλόγου με τον συνάνθρωπό του. Όμως η ανάγκη αυτή δεν γεννά την τέχνη

[freak]

egw sxetika exw na pw ta ekshs: prwton oti to la8os einai shmantikoteron ths texnhs.


k ena syn8hmataki palio, apo thn Die8nh twn Katastasiakwn: Je peux cracher sur toi et l' appeler art....  mporw na ftysw panw sou k na to apokalesw texnh.