Ηθικό δίλημμα...

[zarkvilion]

Οχι[/b], εγώ ανακάλυψα το φάρμακο και σκοπεύω να κερδίσω πολλά χρήματα απ αυτό". Ο φαρμακοποιός επ ουδενί δείχνει την καλή διάθεση να το πουλήσει φθηνότερα ή με δόσεις γιατί νομίζει ότι η ανακάλυψη του αυτή είναι η ευκαιρία του να γίνει πλούσιος. Ο Γιάννης, αφού εξάντλησε όλα τα δυνατά νόμιμα μέσα που είχε για να αγοράσει το φάρμακο και δεν τα κατάφερε, απελπισμένος πια, αρχισε να σκέφτεται πως να διαρήξει το φαρμακείο και να κλέψει το φάρμακο για να σώσει την ζωή της συζύγου του.



Ερωτήσεις]

1. Πρέπει ο Γιάννης να κλέψει το φάρμακο?
Γιατί ναι ή γιατί όχι.

2.Μήπως πραγματικά θα συμπεριφερόταν σωστά, αν ο Γιάννης έκλεβε το φάρμακο?

3. Μήπως ο Γιάννης είναι δεσμευμένος (υποχρεωμένος) ή έχει καθήκον να κλέψει το φάρμακο?
Γιατί είναι υποχρεωμένος ή δεν είναι?

4. Μήπως ο Γιάννης θα ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο της συζύγου του αν δεν είχε κλέψει το φάρμακο?
ΓΙατί θα είναι ή δεν θα είναι υπεύθυνος.

5. Αν ο Γιάννης δεν αγαπάει την σύζυγο του, μήπως πρέπει να κλεψει το φάρμακο?
Γιατί ναι ή γιατί όχι?

6. Αν υποθέσουμε ότι το άτομο που είναι άρρωστο και αναμένεται να πεθάνει δεν είναι η συζυγος του αλλά κάποιος ξένος (άγνωστος). Μήπως ο Γιάννης πρέπει να κλέψει το φάρμακο για το ξένο άτομο?

7. Ας υποθέσουμε πως το άτομο που είναι άρρωστο και αναμένεται να πεθάνει δεν είναι άνθρωπος αλλά ο αγαπημένος σκύλος/γάτα του Γιάννη. Μήπως ο Γιάννης πρέπει να κλέψει το φάρμακο για να σώσει τη ζωή του αγαπημένου του ζώου?

8. Εχει μεγάλη σπουδαιότητα και σημασία οι άνθρωποι να κάνουν ότι περνάει απ το χέρι τους για να σώσουν την ζωή κάποιου άλλου ανθρώπου?

9. ο Γιάννης κλέβοντας το φάρμακο παραβιάζει τον νόμο. Μήπως το γεγονός αυτό καθιστά την πράξη του ηθικά κακή?

10. Μήπως οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν ότι περνά απ το χέρι τους για να υπακοούν στον ισχύοντα νόμο?

11. Ξανακοιτώντας όλο το δίλημμα από την αρχή, τι πρέπει κατά την γνώμη σας να κάνει ο Γιάννης ώστε να συμπεριφερθεί με τον πιο υπεύθυνο και συνειδητό τρόπο?

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ -

Δεν χρειάζεται να απαντήσετε σε όλα τα ερωτήματα.  

Τα έθεσα απλώς ως βοήθεια προς τον όποιο σχολιασμό σας προς το ηθικό δίλημμα.  :wink:
Δεν πρόκειται για τεστ...τοποθέτησα απλά έναν προβληματισμό..οπότε δεν υπάρχουν σωστές ή λανθασμένες απαντήσεις, απλά προσωπικές απόψεις οι οποίες ίσως σημιουργήσουν μία συνέχεια της παραπάνω ιστορίας.  

[kathreftis]

isxirizomenos  oti  8a  to  plirosi  to  zitaei  to  pernei  febgei  kai  ola  einai  kala

gia  na  to  petixei  mporei  na  xrisimopiisei  plasta  xrimata  i  ena  oplo  


safos  kai  prepei  na  to  klepsi  afou  to  kratos  den  frontise  na  to  parexi  stous  asfalismenous  tou

mporei  akoma  na  parei  omiro  kai  ton  agapito  epistimona  kai  na  tou  dosei  
na  katalabei  oti  an  to  farmako  den  exei  apotelesmata  o  agapitos  epistimonas  8a  kanei  parea  stin  gineka  tou .

bebaia  den  yparxi  logos  na  ton  stilei  an telika  to  farmako  den  exei  
apotelesmata  alla  kalo  einai  na  es8anete  o  kalos  epistimonas  oti  den
oti  den  pezoume  me  tis  zwes  ton  an8ropon
kai  oti  kalitera  na  ekbiazei  to kratos  oste  na  apospasei  ofeli  apo  tin  
anakalipsi tou  kai  oxi   tous  as8enis

[Enia]

na 8esw akoma ena erwthma?

poso apan8rwpos kai poso egklhmatias einai o farmakopoios pou arneitai na swsei mia zwh enw exei th dunatothta!???

 :x

[freak]

ε οταν εγωιστικες εννοιες οπως η καριερα, η επαγγελματικη αποκατασταση, ο προσωπικος πλουτισμος ειναι τοσο ψηλα στις ανθρωπινες αξιες εναντι του ανθρωπισμου, της αλληλεγγυης κ της συντροφικοτητος, τοτε τι περιμενεις λιλου μου....

ολη την δουλεια τους θα κοιτανε κ τα φραγκα κ οι αλλοι ας κοψουν τον λαιμο τους....γμτα με κεφαλαια γραμματα.

[Nikos28]

Πολύ ωραίο θέμα... που, τελικά, ανάγεται στο αιώνιο ερώτημα του κατά πόσο το δίκαιο είναι ''φύσει'' ή ''θέσει''. Τι γίνεται όταν οι νόμοι των ανθρώπων έρχονται σε διάσταση με την κοινή λογική και τη φωνή της συνείδησης; Οι Ρωμαίοι έλεγαν dura lex sed lex (σκληρός νόμος αλλά νόμος) οπότε, υπο αυτό το πρίσμα, ο Γιάννης πρέπει να αφήσει τη σύζυγό του στο έλεος του Θεού και το φαρμακοποιό να πλουτίζει ανενόχλητος... Σχετική με το ζήτημα είναι και η φράση του Ιησού ''απόδοτε τα του καίσαρος καίσαρι και τα του Θεού Θεώ'', όπου ενέχει μια τάση εξισορρόπησης και εναρμόνισης μεταξύ των υποχρεώσεων προς το κράτος (καίσαρ) και των υποχρεώσεων προς τη συνείδηση (Θεός)... στο θέμα μας, λοιπόν: Ο Γιάννης οφείλει να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για απόκτηση του φαρμάκου χωρίς βία, κάνοντας με το φαρμακοποιό κάποιο διακανονισμό. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε είναι δικαίωμα και καθήκον του να διαρρήξει το φαρμακείο και να πάρει το φάρμακο χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανένα. Ποιός όρισε ότι το φάρμακο πρέπει να πωλείται σε αυτήν την τιμή; Ο φαρμακοποιός μόνος του; Και αν ακόμα η τιμή αυτή εγκρίθηκε από το κράτος, τι νόμος είναι αυτός όταν δεν προστατεύει το δικαίωμα στη ζωή, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των ανθρώπινων δικαιωμάτων; Στο κάτω κάτω, οι νόμοι έγιναν για τους ανθρώπους, δεν έγιναν οι άνθρωποι για τους νόμους! Χρειάζεται, λοιπόν, μια χρυσή τομή ή, καλύτερα, ένα δίκαιο που να είναι όσο πιο κοντά γίνεται στη φωνή της συνείδησης... άλλωστε, σε μια ιδεατή κοινωνία, το Συμφέρον ταυτίζεται με την Ηθική. Σε μια τέτοια κοινωνία, ο φαρμακοποιός δε θα ήθελε ο ίδιος να πουλήσει το φάρμακο σε υπέρογκη τιμή... θα γνώριζε ότι, ουσιαστικά, τον συμφέρει να το πουλάει σε προσιτές τιμές για όλους γιατί έτσι, όχι μόνο ευχαριστεί τους άλλους (και επανεισπράττει αυτήν την ευχαρίστηση με άλλους τρόπους) αλλά και μειώνει δραματικά τις πιθανότητες να βρεί μια μέρα το φαρμακείο του... καλοκαιρινό, από κάποιον απελπισμένο Γιάννη... τι νόημα έχει, τελικά, μια κοινωνία όπου κάποιοι εκμεταλλεύονται κάποιους άλλους και όλοι μαζί ζουν σε χαρακώματα υποβλέποντας ο ένας τον άλλον; Αυτός είναι, άραγε, ο σκοπός της ανθρώπινης ζωής και κοινωνίας; Να παρασιτεί μια μερίδα σε βάρος των υπολοίπων και οι υπόλοιποι να περιμένουν πότε θα ανατραπούν οι παρασιτούντες για να παρασιτήσουν με τη σειρά τους κι αυτοί; Ουαί κι αλίμονο...!

[freak]

προσωπικα για εμενα το ιδανικο ειναι το να παρασιτογονεις.... αλλη λογικη δεν βρισκω για αυτη την κοινωνια παρα το να εισαι μια μυγα που καθησε στην μυτη τους οπως ελεγε σοφα ο αγγελακας. μια παραγωγικη μεθοδο με αντιπαραγωγικες διαδικασιες απαξιωνοντας εννοιες οπως μισθωτη εργασια, καριερα, προσωπικο πλουτισμο κλπ... γιατι καταστασεις οπως αυτη που περιγραψατε ''φοβαται ο γιαννης το θεριο - φαρμακοποιο- κ το θεριο το γιαννη'' ειναι τελειως εξω απο τα πλαισια της λογικης μου. καλη συνεχεια με το παραμυθι λοιπον.

[Nikos28]

''προσωπικά για εμένα το ιδανικό είναι το να παρασιτογονείς''...''καταστάσεις όπως αυτή που περιγράψατε ''φοβάται ο γιάννης το θεριό-φαρμακοποιό-και το θεριό το γιάννη'' είναι τελείως έξω απο τα πλαίσια της λογικής μου. καλή συνέχεια με το παραμύθι λοιπόν.''

 :?:  :?:  :?:  :?:  Φίλε freak, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς... Αν δεν απατώμαι, αυτή η κατάσταση του φόβου και της καχυποψίας μεταξύ του ''Γιάννη'' και του ''θεριού'' είναι η πραγματικότητα και όχι παραμύθι... και το να την περιγράφει κανείς δε σημαίνει ότι την αποδέχεται κιόλας...διευκρίνισέ μου, αν θέλεις, τι εννοείς. Φιλικά, Νίκος

[freak]

νικο δεν διαφωνησα με την αναλυση που εκανες. απλα θεωρω παραμυθι την ''αναγκη'' που εχουν περασει στον ανθρωπο για καριερα στον χωρο της μισθωτης σκλαβιας, την αναγκη για ολο κ περισσοτερα υλικα αγαθα, το οτι εχουν στρεψει τον εναν εναντια στον αλλο, την φρικτη ανταγωνιστικοτητα αντι για τον ποθητο συναγωνισμο/συνεργασια κλπ .... κ σε αυτο το παραμυθι προτιμω να παρασιτογωνω... το διλλημα, αν θα δεχτουμε την εργασια ως τη μοναδικη συνθηκη ζωης η θα αρνηθουμε τον εξαναγκασμο της, λυνεται σκεφτομενοι πανω στο πως θελουμε να ζησουμε. απο τη μια η δουλεια, ο κλεμενος χρονος, η εκμεταλευση, οι εντολες, τα υποτακτικα βλεματα, οι συμβιβασμοι κ απο την αλλη η αρνηση της, η δημιουργικοτητα, το παιχνιδι, η απαλλοτριωση, το σαμποταζ, η αυτοοργανωση κ η χαριστικοτητα... αν καποιος επιθυμουσε να καταστρεψει την κρατικη μηχανη κ να απελευθερωσει την ζωη του, δεν θα μπορουσε παρα να επιτεθει τοσο στην εργασια οσο κ στην ηθικη καταξιωση της.


(υγ. βεβαια προσωπικα, δυστυχως για τα μυαλα που κουβαλαω, θεωρω οτι μονο το χρημα μπορει να σου παρεχει την απολυτη ασφαλεια στην κοινωνια μας. η τουλαχιστον εχοντας το μπορω να νοιωσω εγω ασφαλης σε αυτο το χαλι)...

[Nikos28]

Συμφωνώ με ό,τι γράφεις σχετικά με τον καριερισμό, την αποθέωση των υλικών αγαθών, τον αλόγιστο ανταγωνισμό μεταξύ των ανθρώπων κλπ. Ωστόσο, εγώ προσωπικά δεν αντιτίθεμαι στην εργασία καθεαυτή... υπο τον όρο ότι ο καθένας κάνει αυτό που τον εκφράζει και τον ευχαριστεί περισσότερο, εφόσον έτσι και ο ίδιος θα περνάει καλά και οι άλλοι θα ωφελούνται. Η λογική του ''τι Λωζάννη, τι Κοζάνη'' που παρατηρείται τόσο συχνά σήμερα (π.χ σπουδάζει κάποιος Θεολογία και καταλήγει τραπεζικός υπάλληλος! -συν το γεγονός ότι πολλοί σπουδάζουν κάτι επειδή είναι της μόδας κι όχι επειδή πραγματικά τους αρέσει...) είναι εγκληματική! Ο δεύτερος όρος είναι να εξασφαλιστεί σε όλα τα επαγγέλματα μια αξιοπρεπής διαβίωση! Όλες οι δουλειές είναι μια αλυσίδα και είναι χρήσιμες, η κάθε μια από την πλευρά της... δεν είναι δυνατόν κάποιοι να πλουτίζουν μόνο και μόνο επειδή δείχνουν τη φάτσα τους στην τηλεόραση και κάποιοι άλλοι να φυτοζωούν και να χάνουν τον ύπνο τους...κατά τ' άλλα, δεν είμαι αντίθετος στην έννοια του εργάζεσθαι, όταν αυτό προσφέρει ευχαρίστηση και εξασφαλίζει τα προς το ζην. Άλλωστε, πώς αλλιώς μπορεί να γίνει; Γίνεται να υπάρξει κοινωνία όπου δε θα εργάζεται κανένας; Αλλά και αν υπήρχε... είναι σίγουρο ότι οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούσαν τον ελεύθερό τους χρόνο για να καλλιεργήσουν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους, ωφελώντας έτσι και τους άλλους; Ή, μήπως, θα μετατρέπονταν (οι περισσότεροι) σε μια αγέλη αργόσχολων, περιφερόμενοι θλιβερά από το ένα σημείο στο άλλο και ψάχνοντας να βρούν κάτι να κάνουν;

[freak]

μα κ εγω ειμαι υπερ του εργαζεσθαι, αλλα θεωρω κ το δικαιωμα στην τεμπελια ως θεμελιωδες. την μισθωτη εργασια αντιμαχομαι. τωρα για κοινωνια που δεν θα υπηρχε η μισθωτη σκλαβια...χμμμ.. δεν ξερω....ενα ανταλακτικο μοντελο μου ερχεται προχειρα στο μυαλο... καποιες σκηνες απο καποιες ταινιες....δεν ξερω να σου πω αν θα μπορεσει να γινει...αλλα αν δεν δοκιμασεις ποτε δεν θα μαθεις. πριν την δημιουργεια των ανεξαρτητων κυριαρχων κρατων το 1643 δεν υπηρχαν αλλες κοινωνικες μορφες οργανωσης? υπηρχαν, κι ομως οι ανθρωποι εμαθαν να συμβιωνουν με τα κρατη (ενδεικτικα σου αναφερω οτι τωρα πια δεν υπαρχει ουτε ενα κομματι γης σε αυτον τον πλανητη που δεν ανηκει σε κρατος), τοσο πολυ μαλιστα που τωρα να θεωρουν αδιανοητο ενα κοσμο χωρις κρατη κ συνορα....

[xhmeia]

kalo einai na leitourgoume "fusei" alla sthn anagh leitourgoume "thesei "

toso aplo