Γ.Νταλάρας

[isabella]

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Στο πεπρωμένο σου να δίνεις σημασία
και να προσέχεις πως βαδίζεις στη ζωή
όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία
και κάποιος παίζει τη δική σου την ψυχή
 
Όλοι έχουμε γραμμένο
που το λένε πεπρωμένο
και κανένας δεν μπορεί να τ' αποφύγει
 
Δεν υπάρχει θεωρία
ούτε τρένα ούτε πλοία
κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί
από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές
από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές
 
Για την αγάπη όσα κι αν δίνεις είναι λίγα
και να το ξέρεις πως δεν έχει ανταμοιβή
δώστα και φύγε και μη χάνεις ευκαιρία
στο περιθώριο μη βάζεις την ψυχή
 
Όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο
και κανένας δεν μπορεί να τ' αποφύγει
δεν υπάρχει θεωρία ούτε τρένα ούτε πλοία
κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί
από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές

[isabella]

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ


Άρρωστη καρδιά δεν βρίσκει γιατρειά
 
στη λησμονιά
χάνεται στ’ αγιάζι μέσα στο βοριά
στα ξένα μακριά
 
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή
να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί
θαλασσινό πουλί στα όνειρά μας
 
Σ’ άγγιξε ξανά του κόσμου η παγωνιά
κι η ερημιά
Πώς να τη γιατρέψεις την παλιά πληγή
βαθιά μες τη ψυχή
 
Κι όλο περιμένει...