Για εσενα φιλε μου...

[danai]

Η πιο γλυκια λεξη,
στην πλαση ειναι μανα.
ολα σου την θυμιζουν..
το ηξερες πως εφευγε,
μα ετοιμος δεν ενιωθες..
κι ουτε που θα σουνα ποτε..
Μανα, μανουλα, μητερουλα.
πολυ σκληρο ..σαν ψεμα..
εφυγε, νιωθεις μονος.
Κι ειναι οτι πιο σκληρο,
την μανα να την χανεις
αυτη που σου εδωσε ζωη..
τωρα να δινει πονο.
Κι απο την μερα που φυγε
θολωνει με πονο το μυαλο
Μανα, Μανουλα, Μητερουλα..
το μονοπατι της ζωης το αφησε,
τωρα εχει παρει αλλο...
τον δρομο για τον ουρανο
και σενα εχει ριζωσει..
βαθια μεσ την ψυχουλα.
ΜΑΝΑ, ΜΑΝΟΥΛΑ, ΜΗΤΕΡΟΥΛΑ!

Μολις πριν λιγο το εμαθα..καλο της ταξιδι!

[--AIXMHROS--]

Στην άσφαλτο κουρσάρος
με καράβι τη μοτοσυκλέτα,
παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό.
Στα 18 σου έσπασες τα φρένα,
ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα.

Κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος,
ο κόσμος όλος χίλια κυβικά.
Είσαι αγριεμένος,
είσαι κουρασμένος,
έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη.
Για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος.

Από παρέες τριγυρισμένος,
δε τους φοβάσαι, δε σ' αγαπούν.
Και η ζωή να περνάει λαθραία,
μα εσύ φοβάσαι,
φοβάσαι να κοιμηθείς
και το ταξίδι ξαναρχίζεις.

Το δάχτυλο στο φρένο κοκαλωμένο,
μια στάλα αίμα στο μπουφάν σου,
πλάϊ στα χίλια,
στα χίλια κυβικά σου,
πλάϊ στα χίλια κυβικά σου.

Μονάχος χάραμα,
χάραμα στη λεωφόρο
και περιμένεις ασθενοφόρο
από τις τρεις και δέκα σκοτωμένος.


ΓΙΑΝΝΗ απο κει πανω που μας βλεπεις
ευχομαι να μην σου λειπουμε οσο εσυ σε εμας...

[--AIXMHROS--]

Μάτια που γυαλίζουν στις γωνίες
Τρύπες από σύριγγες ηχούν
Στα στενά σοκάκια οι αγωνίες
σέρνονται και σ' ακολουθούν

Κατέβηκες στα στέκια του Περαία
Μέσα από δρομάκια σκοτεινά
Κοιμήθηκες αργά στην προκυμαία
Γιάννη πεσ' μου ποιός σε κυνηγά

Το πρωί καράβι για τη Θύρα
βρέθηκες στην Οία να μεθάς
με δυο Αγγλίδες κι άλλη μια Γαλλίδα
Γιάννη πεσ' μου αν τις αγαπάς

Κάποια μαύρη πήρες μεσ' το πλοίο
που ήρθε απ' το Μαρόκο να σε βρεί
έφτανε για να μην κάνει κρύο
κι αύριο ποιός ξέρει τι θα βγεί

Στήνεις μια κομπίνα στην Αθήνα
κάτι λέει με κάνναβη Ινδική
το 'γραψαν μάλιστα κι οι εφημερίδες
κι έτσι βρέθηκες στη φυλακή

Φτήνια μέσα κι ότι θέλεις
ότι η ψυχή τραβάει θα το βρείς
χρήμα να 'χεις μόνο να πληρώνεις
ή καρφί να γίνεις ή στηθείς

Πέσανε τα μέσα μ' ένα θείο
που ήξερε ανθρώπους ειδικούς
χάθηκε μισό ξενοδοχείο
και να 'σαι έξω, μέσα σε τρελούς

Άκουσες να λεν για τη Βομβάη
σκέφτηκες να πας και προς τα 'κει
εκεί που οι τροβαδούροι λεν πεθαίνουν
πριν να ξημερώσει το πρωί

Είπαν πως οι μπάτσοι σε βουτήξαν
κι άλλοι πως γυρνάς στην Αφρική
Πέταξες ψηλά κι ας λεν σε ρίξαν
Γιάννη δε σε χωράει όλη η γη

Κιθάρες θα σου πρέπαν συνοδεία
σε μια μερσέντες πάνω ασημιά
ροκ ορχήστρα θα 'ναι η κομπανία
μόνο που δε θα 'σαι εκεί πια

Γιάννη σε θυμάμαι, δε στο κρύβω
μαζί με ζήλια ίσως και θυμό
κινήσαμε παρέα μα σε λίγο
έφυγες εσύ κι έμεινα εγώ...

[--AIXMHROS--]

Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια
θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια
να ξαναγίνω καβαλάρης και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ

Bρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω
δεν το πιστεύω να με χλευάζεις
σαν σε χαζεύω δεν χαμπαριάζεις
πρότεινέ μου κάποια λύση
δεν θα σου παρα-κοστήσει

και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους
έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη μοίρα
κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ
για δεν υπήρξα κατεργάρης
και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ

Bρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω
κάνε πάσα και μια ματιά και χάμω
'κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις
κι ότι σου 'ρθει κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με ταράζεις

γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν
για το χαμένο μου αγώνα
που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαίν'.

[KiSSeS]

Η πιο γλυκια λεξη,
στην πλαση ειναι μανα.
ολα σου την θυμιζουν..
το ηξερες πως εφευγε,
μα ετοιμος δεν ενιωθες..
κι ουτε που θα σουνα ποτε..
Μανα, μανουλα, μητερουλα.
πολυ σκληρο ..σαν ψεμα..
εφυγε, νιωθεις μονος.
Κι ειναι οτι πιο σκληρο,
την μανα να την χανεις
αυτη που σου εδωσε ζωη..
τωρα να δινει πονο.
Κι απο την μερα που φυγε
θολωνει με πονο το μυαλο
Μανα, Μανουλα, Μητερουλα..
το μονοπατι της ζωης το αφησε,
τωρα εχει παρει αλλο...
τον δρομο για τον ουρανο
και σενα εχει ριζωσει..
βαθια μεσ την ψυχουλα.
ΜΑΝΑ, ΜΑΝΟΥΛΑ, ΜΗΤΕΡΟΥΛΑ!

Μολις πριν λιγο το εμαθα..καλο της ταξιδι!

αν καταλαβα καλα δαναη μου, καποιος γνωστος σου εχασε τη μητερα του....

καλο της ταξιδι κι απο μενα και κουραγιο σε αυτους που μενουν πισω.....

[Ntama]

λυπάμαι ειλικρινά Δανάη μου...