Παιδί και Εκπαίδευση...

[pixie]

Πολλές φορές μιλάμε στα παιδιά μας για αξίες. Αλλά είναι αρκετό αυτό? Μήπως για να καταλάβουν και να εμβαθύνουν πρέπει τα ίδια να τις βιώνουν σε πολλά επίπεδα, για να τις κάνουν δικές τους? Δεν είναι αρκετό να αισθανθείς ή να σκεφτείς για τις αξίες. Καθημερινές κοινωνικές δεξιότητες χρειάζονται για να μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της μέρας.

Καθώς η βία και η ανισότητα αυξάνεται καθημερινά, είναι πράγματι πιο αναγκαίο από ποτέ να βοηθήσουμε τα παιδιά να εξερευνήσουν και να αναπτύξουν αξίες ζωής. Έρευνες έχουν αποδείξει πως ένα σχολικό και οικογενειακό περιβάλλον βασισμένο στις αξίες βοηθάει και στη γνωστική και στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού (Lumsden 1994) - (Cooper 2000).

Η νέα αυτή πραγματικότητα καθιστά αναγκαίο να αναλάβουμε ένα ενεργό ρόλο για την αγωγή των παιδιών στις βασικές ανθρώπινες δεξιότητες όπως η κατανόηση και ο χειρισμός των αρνητικών συναισθημάτων, ο έλεγχος των παρορμήσεων και η ενσυναίσθηση.

Είναι γεγονός, όμως, πως η εκπαίδευση ασκεί πίεση στους δασκάλους σε όλο τον κόσμο στη γνωστική ανάπτυξη των μαθητών, βομβαρδίζοντας τους με πληροφορίες χωρίς να δίνει ευκαιρίες για επαφή και επικοινωνία.

Σήμερα χαμένοι όλο και πιο βαθιά στα γρανάζια της καθημερινότητας έχουμε ξεχάσει πως η χαρά μπορεί να γεννηθεί κάθε στιγμή και ότι ξεπηδά από απλές στιγμές ειλικρίνειας και ευγένειας. Μας είναι πολλές φορές δύσκολο να αντιληφθούμε τη χαρά του να ακούς κάποιον, να του παρέχεις ελευθερία και εκτίμηση. Το να τιμάς τη μοναδικότητα του κάθε μαθητή, σου παρέχει την αληθινή επιβράβευση στην καθημερινή διδασκαλία. Αυτό που όλοι τελικά ζητάμε δεν είναι αγάπη και σεβασμό, κατανόηση και ασφάλεια?

Δεν είναι αρκετό να εκπαιδεύουμε τη διάνοια, αλλά να επικαλούμαστε τη θέληση και την αίσθηση. Το μόνο πράγμα που είναι ικανό να θέσει σε κίνηση τη θέληση είναι η συγκίνηση. Η αγωγή επιτυγχάνει όταν υποκινεί αυτή την συγκίνηση που δημιουργεί ιδέες.

Το σχολείο είναι βέβαιο πως διδάσκει τόσο άμεσα όσο και έμμεσα αξίες. Μάλιστα φαίνεται πως είναι αδύνατο να διδάξει κάποιος οτιδήποτε χωρίς ταυτόχρονα να διδάξει αξίες.

Πιο συγκεκριμένα ο τρόπος με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί σχετίζονται με τα παιδιά, οι μέθοδοι που εφαρμόζονται κατά η διάρκεια της διδασκαλίας, η επιλογή του εκπαιδευτικού υλικού, η ιεραρχική δομή των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, η αρχιτεκτονική των σχολικών χώρων και τέλος η γενικότερη συμπεριφορά του δασκάλου συνιστούν έμμεσα διδασκαλία κάποιου είδους αξιών.

Υπάρχει ένα διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ονομάζεται ''Αξίες Ζωής'', το οποίο προσφέρει μία ποικιλία βιωματικών δραστηριοτήτων και πρακτικών μεθοδολογιών μέσα από την εξερεύνηση 12 κύριων προσωπικών και κοινωνικών αξιών: ειρήνη, σεβασμός, αγάπη, υπευθυνότητα, ευτυχία, εργασία, τιμιότητα, ταπεινότητα, ανεκτικότητα, απλότητα και ενότητα.
Αυτό το πρόγραμμα συντονίζεται από το Διεθνή Οργανισμό για τις Αξίες ζωής στην εκπαίδευση - Association for Living Values Education International, -ΑLIVE- (μη κερδοσκοπική, μη κυβερνητική οργάνωση, αποτελούμενη από εκπαιδευτικούς απ΄ όλο τον κόσμο) υποστηρίζεται από την Unesco, από την Εθνική Επιτροπή της Unicef στην Ισπανία, και την Τουρκία, από Υπουργεία Παιδείας, Εκπαιδευτικούς Οργανισμούς, Συλλόγους Γονέων και οργανισμούς κοινωνικής και ηθικής ανάπτυξης. Είναι ήδη σε εξέλιξη σε περισσότερες από 78 χώρες. Για περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα www.livingvalues.net.

Το πρόγραμμα δίνει έμφαση σε δύο καίρια σημεία.
Το πρώτο είναι ότι οι νέοι άνθρωποι μαθαίνουν τις αξίες μέσα από τις εμπειρίες από το περιβάλλον τους παρά από τις κατευθυνόμενες οδηγίες.
Το δεύτερο είναι πως έργο ενός σχολείου είναι εκτός από το να παρέχει γνώσεις, να βοηθάει τους μαθητές να εκτιμούν τον εαυτό τους, τις σχέσεις τους και την ευρύτερη κοινωνία.

Στόχος του είναι να ενθαρρύνει την κατανόηση, την εκτίμηση και την έκφραση των εσώτερων αξιών μέσω μιας βιωματικής προσέγγισης. Αναγνώριση, ενθάρρυνση, και θετικές συμπεριφορές όπως ενεργητική ακρόαση, επίλυση συγκρούσεων, συνεργασία για δημιουργία κανόνων, καθώς και δραστηριότητες που εμπλέκουν τη φαντασία, το στοχασμό, τη χαλάρωση, τις τέχνες, εδραιώνουν ένα κλίμα γόνιμο να ανθίσουν οι αξίες.
Η μάθηση νέων εννοιών, το να μοιράζεσαι και να σκέφτεσαι, η δημιουργία και η διδασκαλία κοινωνικών αξιών, συνδυάζονται με το παιχνίδι, την τέχνη, το τραγούδι την κίνηση και τη φαντασία. Οι δραστηριότητες των αξιών μπορούν να χρησιμοποιηθούν από δασκάλους του σχολείου, νηπιαγωγείου, και προσχολικής εκπαίδευσης, γονείς, ανθρώπους που φροντίζουν παιδιά και προσωπικό κέντρων φροντίδας παιδιών. Η υπομονή, η αγάπη και το να βλέπει κανείς την ομορφιά κάθε παιδιού είναι σημαντικές και ανεκτίμητες απόψεις.

Τα παιδιά λειτουργούν με τον καλύτερο τρόπο, σ’ ένα περιβάλλον προοδευτικό που τα τροφοδοτεί με σεβασμό, υπομονή και καθαρούς κανόνες παρά σε ένα με κατηγορίες-επικρίσεις, ντροπή και θυμό. Απολαμβάνουν να εκφράζουν τις σκέψεις τους και τα αισθήματά τους και να αναγνωρίζονται σαν άτομα.
Το λεξιλόγιό τους, η ικανότητά τους να σκέφτονται δημιουργικά και οι δεξιότητες για κριτική σκέψη αναπτύσσονται μαζί με τις κοινωνικές δεξιότητες, τη συναισθηματική ανάπτυξη και την αυτοεκτίμηση.
Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 5 βιβλία με δραστηριότητες για παιδιά ηλικίας 5-7, 8-14, για νέους και για εκπαίδευση γονέων. Υπάρχει επίσης και ένας οδηγός για τους εκπαιδευτικούς. Είναι γραμμένα στα Αγγλικά και μεταφρασμένα σε 7 γλώσσες.

Σημεία προβληματισμού υπάρχουν στην αρχή κάθε ενότητας και είναι ενσωματωμένα στα μαθήματα. Δίνουν τον ορισμό των αξιών και προσφέρουν ευκαιρίες για σκέψη και προβληματισμό. Υπάρχει μια παγκόσμια απεικόνιση των αξιών που είναι ο σεβασμός στην αξιοπρέπεια και τη μοναδικότητα κάθε ανθρώπινου πλάσματος.
Σε πολλές ενότητες τα παιδιά καλούνται να φανταστούν. Οι ασκήσεις φαντασίας δεν εγείρουν μόνο τη δημιουργικότητα των καλών μαθητών αλλά κινούν το ενδιαφέρον αυτών που συνήθως θεωρούνται ως αντιδραστικοί... Με το να στοχάζονται τις αξίες βρίσκουν ένα μέρος όπου μπορούν να δημιουργήσουν μέσα από τις δικές τους εμπειρίες και ιδέες.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Coleman, D (1995) Emotional intelligence:Why it can matter more than I.Q.New York: Bantam Books
- Cottman, J (1997) H συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών: Ελληνικά Γράμματα
- Shea, K (2003) Making the case for values/Character education: A brief review of the literature
- Tillman, D. (2000) Living values activitites for children Ages 8-14 Deerfield, FL: HCI
- Vieillard - Baron, J.: Kείμενα Παιδείας - Berson

[larus audouinii]

Γίνοντας γονιός το πρώτο που καταλαβαίνεις είναι το πως αλλάζει το κέντρο βάρους του κόσμου..κατά κάποιο τρόπο δηλαδή
Ευτυχώς που τα τελευταία χρόνια η μάθηση και η γνώση σε κάποια ειδικά θέματα όπως και της ιατρικής φύσης έχει εξελιχθεί και είναι εύκολα προσβάσιμη για όλους τουλάχιστον για τα πρώτα τους χρόνια Όπως και οι ειδικότητές της για την εξέλιξή τους
Μεγαλώντας τα μεγαλώνεις και εσυ , τους μαθαίνεις και μαθαίνεις Ο κόσμος τους περιστρέφεται από τα πιο γεμάτα χαμόγελα και τις πιο ζεστες αγκαλιές
Κανένας γονιός δεν είναι αλάθητος, η διαχωριστκή γραμμή μπαίνει οταν διαχωρίζεις ότι απαιτεί την ενεργεια σου, το ένστικτό σου όλες τις προσπάθειες ως ένα σημείο Του να κατέχει τα απαραίτητα εφόδια να διαχειριστεί την ζωή του άξια μόνο του
Στην εφηβεία θυμαμαι τις συζητήσεις μας σε βάση φιλικές ,προσπάθησα να μην δημουργήσω ενοχές στα λάθη που δικαιολογημένα κάνουμε όλοι αλλά να γίνουν κατανοητά με ποια καλά κίνητρα έγιναν και το καλό που βγαίνει μέσα από αυτα Την αξία που έχουν οι παρέες και η επιλογή , το γιατί είναι καλύτερο να κάνει υπομονή με τις εξόδους Κάποια στιγμή είδα πως το κατάλαβε, είδα τις ίδιες τις επιλογές της γύρω από τον κόσμο τηςΔεν περιόρισα ευθέως ποτέ ούτε κοντραρίστηκα, αλλά συνήθως περνούσε η άποψη της λογικής μέσα από τον διάλογο Ήμουν η καλύτερη της φίλη
Άφησα το κύριο επάγγελμα μου για να μπορώ να είμαι δίπλα σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής και για να έχω αυτή την ευθύνη εγω μόνο Δεν επέτρεψα με κανένα τρόπο άμμεσες παρεμβάσεις ο΄τε στην ζωή της ούτε στην δικιά μου
Λίγο αργότερα μπήκε το ζήτημα των εξόδων με αυτοκίνητο με οδηγό κάποιες λίγες φορές άγνωστης ταυτότητας ...τι τραβάνε αυτοί οι γονείς  :smile: Μπήκε μαχαίρι μέχρι τα 19 και εφόσων πάρει δίπλωμα για να καταλάβει τι σημαίνει οδική συμπεριφορά Το θετικό είναι πως αν δουλέψεις βλέπεις τους κόπους να δικαιώνονται
Δεν ξέρω αν έκανα σωστα...αλλά και σε διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος πηγαίναμε πάντα κυρίως μαζί ...μια φορά την είχα πάρει σε μια άσκηση, προτιμώντας το να είμαι κυρίως παρατηρητής....όντως μεγαλύτερη πια...για τους λόγους αυτούς που περιγράφει το κείμενο : ειρήνη, σεβασμός, αγάπη, υπευθυνότητα, ευτυχία, εργασία, τιμιότητα, ταπεινότητα, ανεκτικότητα, απλότητα και ενότητα.
Για να καταλάβει και το νόημα της αξίας του προχωράω άξια στην ζωή
Οι συνθήκες ήταν εξαιρετικές αλλά το αποτέλεσμα και η βοήθεια που είχα νομίζω πως δικαίωσε
Πλέον μπροστά στον φοιτιτικό κόσμο διακρίνεις την ωριμότητα του να πάρει την ζωή στα χέρια  :smile:   :smile:  :cool:

τέσπα ....γνωστό είναι πως οι περισσότερες Ελληνίδες είναι χαζομαμάδες  :grin:

[pixie]

Καλησπέρα larus... :smile:

Δεν έτυχε να διαβάσω το κείμενό σου όταν απάντησες εδώ, το βρήκα τώρα και ήθελα να σου πω πως θα πρέπει να είσαι εκπληκτική και σοφή μανούλα!!! :grin:

Εγώ είμαι της άποψης πως δεν πρέπει να ορίζουμε εμείς οι γονείς τον δρόμο, τους στόχους και τις επιλογές των παιδιών μας, αλλά να κινούμαστε, πολλές φορές και βουβά, δίπλα τους στηρίζοντάς τα.

Επίσης δεν συμφωνώ με το υπερβολικό συναίσθημα - που μπορεί να γίνει τροχοπέδη - ο σωστός γονιός λειτουργεί αντικειμενικά, αφαιρεί σταδιακά τη συναισθηματική υπερβολή χαρίζοντας περισσότερες πρωτοβουλίες.

[KostasD33]

Ας μη συμφωνείς με το υπερβολικό συναίσθημα
Εγώ λέω να παραμείνω μη σωστός γονιός αφού έχω δεδομένο ότι δεν θα είμαι αντικειμενικός με τα παιδιά μου.
Λέγοντας δε μη αντικειμενικός εννοώ ότι ναι έχω την άποψη ότι αυτό που κάνει μπορεί να είναι λάθος ή αυτό που θα κάνει μπορεί να έχει τα οποιαδήποτε αρνητικά.
Ότι όμως και να κάνει, θα είναι παιδί μου, θα το ξεχέσω μεν εγώ πρώτα αν έκανε ζημία, θα είμαι όμως στο πλάι του για να το υποστηρίξω σε όποια συνέπεια μπορεί να είχε αυτό…


Εκτός από τις χαζομαμάδες υπάρχουν και οι χαζομπαμπάδες........

[katinaki]

ναι το σπλαχνάκι μου είναι τέλειο παιδί!
Τα καλύτερα λόγια μου είπαν πάλι οι καθηγητές της  
Καμαρώνω σα γύφτικο σκεπάρνι. Φυσικά της επιτρέπω να κάνει ό,τι θέλει σε ό,τι έχει σχέση με τις σπουδές της, αν και την παρότρυνα να πάρει Θετική Κατεύθυνση  :oops:

[pixie]

Καλημέρα στους γονείς!  :grin:

Ναι, Κώστα, νομίζω κι εγώ πως τις επιλογές των παιδιών μας τις στηρίζουμε έως εσχάτων...


Γεγονός είναι βέβαια ότι χρειάζεται αντικειμενικά υγιής λογική αλλά και στρατηγική... ;-)

[pixie]

Οι μικρές επιβραβεύσεις κι ένα επιδοκιμαστικό περιβάλλον σίγουρα μαθαίνουν στο παιδί το αίσθημα της ευθύνης και της εμπιστοσύνης. Είναι πολύ σημαντικό να αισθάνεται πως έχει μια ομπρέλα προστασίας και αγάπης γύρω του, αρκεί ο γονιός να αφήνει χώρο στο παιδί να αναπνέει ελεύθερα και να αποφασίζει μόνο του.
 

Υπάρχουν γονείς που, από την υπερευαισθησία τους, το συναισθηματικό τους δέσιμο, κάνουν κακό τελικά στο παιδί, το πνίγουν στο όνομα της αγάπης, λειτουργούν εγωκεντρικά και χωρίς να το καταλαβαίνουν ασκούν πίεση και βάζουν εμπόδια στην ατομική του ανάπτυξη και στον αυθορμητισμό του. Δεν προωθούνται έτσι όμως ούτε οι ιδέες, ούτε η πρωτοβουλία, ούτε το έμψυχο δυναμικό του παιδιού.