Μη σε χαλάει, αύριο θα μου περάσει..

[kodikas]

Η ανάγκη μου για κίνηση, η επιθυμία μου για κάλυψη κάθε είδους περιέργειας,
η δίψα μου για κάθε είδους νέο, η περιπλάνησή μου από άνθρωπο σε άνθρωπο μου χαρίζουν εξαιρετικά ευχάριστες στιγμές και ευχάριστες εκπλήξεις. (αυτό το δεύτερο όχι πάντα)
Κανονικά δεν θα έπρεπε να έχω καν δικαιολογίες για να μην αισθάνομαι καλά στο πετσί μου, αλλά ενίοτε νιώθω ότι παραπατώ σε ένα περβάζι παραθύρου.
Όσο κι αν είμαι ανοιχτός, όσο κι αν απολαμβάνω την συντροφιά των άλλων ανθρώπων, μερικές φορές δεν έχω και μεγάλα κέφια για συναναστροφές.
Μου γεννιέται μια διάθεση να εφαρμόσω το τρικ της εξαφάνισης και να αναζητήσω το καταφύγιο των πολύ ιδιωτικών στιγμών μακριά από τον κόσμο.
Κυκλοθυμικές, κωλοσυναισθηματικές καταστάσεις.

Μια φόρμουλα που κάνει τα πράγματα περίεργα, που κάνει τα συναισθήματα μπάχαλο.
Δεν είναι που δεν υπάρχουν θαυμαστές ή ενδιαφερόμενοι.
Είναι ότι με το που λέω «δόξα το θεό» πέφτω γρήγορα στο «Παναγιά βοήθα».
Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Ω ναι.. έχετε έναν σουρεάλ τύπο μπροστά σας.

« Η πίστη στον εαυτό μας, χρειάζεται πολύ δουλειά» είπε κάποιος που τώρα βαριέμαι να θυμηθώ ποιος ήταν.
«θα σε βοηθήσει να κυκλοφορείς χαμογελώντας αντί να γρυλίζεις» έλεγε..
«πρέπει να αφήνεις ολόκληρα κομμάτια ζωής πίσω σου, αν θέλεις να προχωρήσεις σε αυτό που προορίζεσαι και ελπίζεις να γίνεις.»

Δεν τον χωνεύω αυτόν τον τύπο. Με κάνει και σκέφτομαι.
Κι όταν σκέφτομαι συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να τιμωρώ τον εαυτό μου για πάντα.
Κι ότι αν συνεχίσω να χτυπώ την πόρτα του διαβόλου, το σίγουρο είναι ότι αργά ή γρήγορα κάποιος θα μου ανοίξει.

.

[Labelle]

Kodika pisteuo oti oloi mas ligo polu oso dinatoi ki  mporoume na eimaste allo toso mporoume kai na ligisoume merikes stigmes.

Skopos einai na skeftomaste panta 8etika kai na koitame mprosta xwris
n afinoume otidipote einai auto na mas pernei apo katw.

[isabella]

Κώδικα , σουρεάλ ή μη, κάποιος είχε πει ( και θυμάμαι ποιός ήταν) , όταν κοιτάς πολύ ώρα τη άβυσσο κοιτάει και αυτή μέσα σου..
Η επιλογή πάντως είναι δική σου...

[HORHE]

τα πιο καλα ειναι και τα πιο παλια...
στη κορυφη φτανεις με πολυ κοπο και ιδρωτα...αλλα μετα υπαρχει
κατηφορος μεγαλος και για να κρατηθεις θελει μεγαλυτερη προσπαθεια...
5 λεπτα παραδεισος...και υστερα κολαση....

[minoraki]

Η ανάγκη μου για κίνηση, η επιθυμία μου για κάλυψη κάθε είδους περιέργειας,
η δίψα μου για κάθε είδους νέο, η περιπλάνησή μου από άνθρωπο σε άνθρωπο μου χαρίζουν εξαιρετικά ευχάριστες στιγμές και ευχάριστες εκπλήξεις. (αυτό το δεύτερο όχι πάντα) :arrow: θα συμφωνησω μαζι σου, τουλαχιστον οσον αφορα οτι οι εκπληξεις που μας επιφυλασει καθε ειδους νεο, δεν ειναι ευχαριστες.....επιλογη δικη μας ειναι εαν θελουμε να τις κρατησουμε ή να τις αφησουμε να φυγουν.....και απο αυτες τις αρνητικες εκπληξεις, μαθαινουμε......
Κανονικά δεν θα έπρεπε να έχω καν δικαιολογίες για να μην αισθάνομαι καλά στο πετσί μου, αλλά ενίοτε νιώθω ότι παραπατώ σε ένα περβάζι παραθύρου. :arrow: στο χερι μας ειναι, εαν θελουμε να ισορροπησουμε....η ταλαντωση καποια στιγμη θα τελειωσει....
Όσο κι αν είμαι ανοιχτός, όσο κι αν απολαμβάνω την συντροφιά των άλλων ανθρώπων, μερικές φορές δεν έχω και μεγάλα κέφια για συναναστροφές.  :arrow: δεν εισαι ο μονος.....ξερεις ποσες φορες εχω την αναγκη να καθησω μονη μου στον καναπε μου, παρεα με την μουσικη μου και ενα βιβλιο.....ή πολυ καλυτερα, παρεα με τις αναμνησεις μου.....και εχω μεριμνησει να εχω αρκετες......
Μου γεννιέται μια διάθεση να εφαρμόσω το τρικ της εξαφάνισης και να αναζητήσω το καταφύγιο των πολύ ιδιωτικών στιγμών μακριά από τον κόσμο.
 :arrow: δεν ειναι κακο.....και η απομονωση, ειναι επιβεβλημενη....ουκ ολιγες φορες αλλωστε..... Κυκλοθυμικές, κωλοσυναισθηματικές καταστάσεις.

Μια φόρμουλα που κάνει τα πράγματα περίεργα, που κάνει τα συναισθήματα μπάχαλο. :arrow: δεν πειραζει....καποια στιγμη θα ελθει και το ξεμπερδεμα.....χρειαζεται δουλεια με τον εαυτο μας, ομως.....
Δεν είναι που δεν υπάρχουν θαυμαστές ή ενδιαφερόμενοι. :arrow: αυτοι ειναι το αλατοπιπερο της ζωης μας.....αρκει να ξερουμε ποση δοση θα βαλουμε.....ουτε να το αφησουμε αναλατο....αλλά ουτε και να το κανουμε λυσσα στο αλατι.....
Είναι ότι με το που λέω «δόξα το θεό» πέφτω γρήγορα στο «Παναγιά βοήθα».
 :arrow: χμχμχμχμχμχμχ....εδω για να πω την μαυρη αληθεια, πολλες φορες απο το <<δοξα το θεο>>, επεσα στο <<παναγια μου βοηθα>>!!!! αλλά μετα σκεφθηκα, ποσους απο εμας να βοηθησει και η καημενη η παναγια.....της φορτωσαμε πολυ δουλεια....Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω.
Ω ναι.. έχετε έναν σουρεάλ τύπο μπροστά σας. :arrow: δεν μας πειραζει.....μας βοηθας με αυτα που μας εκμυστηρευεσαι....

« Η πίστη στον εαυτό μας, χρειάζεται πολύ δουλειά» είπε κάποιος που τώρα βαριέμαι να θυμηθώ ποιος ήταν. :arrow: μαλλον σε ελευθερη μεταφραση, ειναι αυτο που ειπα παραπανω.....δουλεια με τον εαυτο μας.....
«θα σε βοηθήσει να κυκλοφορείς χαμογελώντας αντί να γρυλίζεις» έλεγε..
«πρέπει να αφήνεις ολόκληρα κομμάτια ζωής πίσω σου, αν θέλεις να προχωρήσεις σε αυτό που προορίζεσαι και ελπίζεις να γίνεις.» :arrow: συνεχισε να χαμογελας....κανει τους αλλους να ανησυχουν.....

Δεν τον χωνεύω αυτόν τον τύπο. Με κάνει και σκέφτομαι.
Κι όταν σκέφτομαι συνειδητοποιώ ότι δεν μπορώ να τιμωρώ τον εαυτό μου για πάντα.
 :arrow:δεν ειναι λιγες οι φορες που η σκεψη μας, μας κουραζει....αλλά μας βοηθα να καλυτερευουμε σαν ανθρωποι, να προοδευουμε.... Κι ότι αν συνεχίσω να χτυπώ την πόρτα του διαβόλου, το σίγουρο είναι ότι αργά ή γρήγορα κάποιος θα μου ανοίξει.  :arrow: προσωπικα, δεν θελω να χτυπω την πορτα του....καπου με φοβιζει.....

.

[tristana]

Σου πέρασε;;;;;  :evil:  :twisted:

(Και αυτά τα της απομόνωσης να τα αφήσεις. Με αντιγράφεις ή με κάνεις κόπι απλώς; Χάδι στο τσουλούφι σου, τσαλαπετεινέ.)

[Bijoux]

[kuria]

μακαριοι οι ελεηνοι και τρισαθλιοι....

[Nikos28]

Τέτοιες σκέψεις και συναισθήματα δε θα πάψουν ποτέ να υπάρχουν, για όλους...

Καλές οι σκέψεις, καλές οι φιλοσοφίες, αλλά σε τελική ανάλυση αν κάτι δε μεταφράζεται σε συναίσθημα δεν έχει καμία αξία. Γιατί, ούτως ή άλλως, ξεχνιέται...

Και τα συναισθήματα καθορίζονται σε μεγάλο, ίσως και στο μεγαλύτερο, βαθμό απο τα γονίδια και τα παιδικά μας βιώματα. Απο στοιχεία, δηλαδή, που δεν επιλέξαμε- απλώς, τα μεν τα κληρονομήσαμε, τα δε μας συνέβησαν... Όσο κι αν θέλουμε εμείς ν' αφήσουμε το παρελθόν, δε θέλει αυτό ν' αφήσει εμάς.

Καλές και οι ενδοσκοπήσεις, και οι συνταγές ευτυχίας, και τα αποφθέγματα ευζωίας, και η δύναμη της θετικής σκέψης κλπ κλπ... αλλά οι αλλαγές χρειάζονται ΠΑΝΤΑ και ένα εξωτερικό ερέθισμα, έναν ''καταλύτη''. Δε μπα' να υπάρχει όσος αέρας και θερμότητα θέλει... χωρίς καύσιμο, φωτιά δε γίνεται!

Αν δεν είμασταν ''καταδικασμένοι'' (ή προορισμένοι, αν θέλετε) να ισορροπούμε αιώνια ανάμεσα στο ''έξω'' και το ''μέσα'', τότε η ευτυχία θα είχε τη βατότητα μιας μαθηματικής εξίσωσης ή μιας συνταγής μαγειρικής...

'' Βάλτε στη χύτρα της ζωής σας λίγο χρήμα, σωτάρετέ το με λίγο σεξ, σιγοβράστε τα με λίγη ασφάλεια... η ευτυχία σας είναι έτοιμη. Καλή σας όρεξη!'' Αμ, έλα που δεν είναι έτσι! Έλα που υπάρχει κι ένας αφανής δαίμονας που το κάνει να μη μπορεί να είναι έτσι, όπως αλλιώς κι αν είναι!

Τι να πω... κάποιες φορές, η σκέψη αποχωρίζεται απο το πάθος και το αποτέλεσμα είναι να γίνεται μωρία.
Κάποιες άλλες, το πάθος αποχωρίζεται απο τη σκέψη και τα αποτέλεσματα  είναι καταστροφικά.

Ίσως, τελικά, η πιο σοφή ρήση που ειπώθηκε ποτέ να ήταν το ''Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι''...

[heinrich]

μακαριοι οι ελεηνοι και τρισαθλιοι....

τώρα καταλαβαίνω γιατί ασχολέισαι με την πάρτη μου

[kuria]

μακαριοι οι ελεηνοι και τρισαθλιοι....

τώρα καταλαβαίνω γιατί ασχολέισαι με την πάρτη μου

δε ξερεις ωρε οτι δε βγαζουμε τα αποκρυφα μας σε κοινη θεα; τι θελεις τωρα; να σε ναυαγησω σε ερημονησι με τζεκινς χαν και χουλια κοτσιγιτ;

[kuria]

τρια χρονια "αυριο" κοντευουμε να κλεισουμε κι ακομα να σου περασει...

[CINDY]

τρια χρόνια πέρασαν απο την τελευταία εμφάνιση του Heinirich? ]

[kuria]

]